Wandering twolegs...

Het leek een normale dag te zijn in ThunderClan: De grens- en jachtpatrouilles waren verdeeld, mentoren namen hun Apprentices mee om te trainen en Thornstar had zich even teruggetrokken in zijn nest onder de High Rock. Hij was ondertussen gewend geraakt aan de rotswanden om hem heen en de stilte die er heerste, ook al bleef hij bereikbaar voor zijn Clangenoten als zij iets hadden om te bespreken. Ze moesten dan gewoon zijn naam roepen aan de ingang van het hol – en dat was wat er nu ook gebeurde. Thornstar spitste zijn oren en opende zijn mond al om te zeggen dat ze binnen mocht komen, maar voordat hij de kans daartoe kreeg kwam Eveningglow al gehaast naar binnen. Gealarmeerd stond Thornstar op en keek zijn Deputy vragend aan. Het moest wel heel dringend zijn als ze binnen kwam zonder op een antwoord te hebben gewacht, en de bruine kater moest niet lang wachten voordat de uitleg kwam. “Twolegs in Tallpines? In deze tijd van het jaar?” Een bezorgde frons verscheen op zijn gelaat. Wat deden die Twolegs daar? Normaal gezien kwamen zij daar alleen om bomen te vellen, en zelfs dan gebeurde dat niet in Newleaf. Had de abnormale kou ermee te maken? Als er inderdaad Twolegs rondliepen bij Tallpines en ze van plan waren om bomen te vellen zou het voorlopig te gevaarlijk zijn om er te jagen. “We moeten zeker weten wat ze van plan zijn. Ik ga onmiddellijk poolshoogte nemen met een patrouille. Ga je mee?” vroeg hij vervolgens, terwijl zijn staart onrustig heen en weer zwiepte.

  Silverpaw zat haarzelf te likken, op het moment niets te doen hebbende, toen ze Eveningglow, haar Deputy, gehaast het kamp in zag rennen, om daarna Thornstars den in te gaan. Ze keek verbaasd op. Wat was er gaande? Het duurde niet lang toen de Deputy weer de den uitkwam, en ze liep naar een groepje Warriors vlak bij haar.
  'Ik heb twee warriors nodig en een apprentice om op patrouille te gaan bij Tallpines, samen met Thornstar en mij,' waren Eveningglows woorden.
  Silverpaw spitste haar oortjes. Een patrouille bij Tallpines, mét de Leader en Deputy? Dan zal het vast wel heel belangrijk zijn. En hoorde ze dat nou goed, ze hadden ook een Apprentice nodig? Silver aarzelde niet meer en sprong op.
  'Ik wil mee!' riep ze en snel kwam ze wat dichterbij. 'A-als dat mag, natuurlijk,' miauwde ze wat nederiger, realiserend dat ze misschien voor haar beurt gesproken had. Misschien wilde de andere wel helemaal niet dat ze meegingen.

  Een bengaalse kater die bij het groepje Warriors hoorde glimlachte naar haar. 'Natuurlijk mag jij mee! Toch Evening?' miauwde hij vriendelijk.
  Silverpaw glimlachte even naar hem maar richtte toen haar blik op haar Deputy. Die had natuurlijk het laatste woord. Haar glimlach werd nog breder toen Eveningglow toestemming gaf voor haar om mee te gaan.
  Inmiddels had een tweede Warrior zich ook bij hen gemeld, en Silverpaw trippelde vrolijk achter haar Deputy aan. Ze volgde Evenings voorbeeld door ook haar kopje wat te buigen voor haar Leader. Ze had nooit echt contact gehad met Thornstar, dus om nu samen met hem op patrouille te gaan vond ze geweldig. En het was een belangrijke patrouille, zo te zien, dus daar was ze nu wel mooi deel van.
  'Mag ik vragen waarom deze patrouille is?' vroeg Silverpaw wat aarzelend. Ze wist niet of ze dat mocht vragen, maar het was ook wel logisch, want ze hadden nog niet gehoord waarom ze zo snel naar Tallpines moesten.

Eveningglow bevestigde wat hij al vermoedde. Twee Twolegs waren naar bomen aan het kijken, hetzelfde gedrag dat ze altijd toonden vlak voordat ze bomen gingen vellen. Thornstar gaf meteen aan dat hij met een patrouille ernaar toe wilde gaan, waarop Eveningglow instemde om mee te gaan en twee extra Warriors en een Apprentice mee ging nemen. “Doe maar,” bevestigde Thornstar, waarna hij de kattin op de voet naar buiten volgde. Hij trippelde in één keer door naar de uitgang van het kamp, waar hij wachtte tot zijn Deputy de patrouille bij elkaar had geroepen.

Al snel kwam Eveningglow weer naar hem toe, gevolgd door Glazeheart, Icesong en Silverpaw. Ze deelde mee dat dit de patrouille was die meeging, waarop Thornstar kort knikte. “Dankjewel, Eveningglow,” zei hij. Kort daarna klonk het aarzelende stemmetje van Silverpaw die vroeg of ze mocht vragen waarom deze patrouille werd georganiseerd. Hoewel de situatie hem wat had opgejaagd, wist hij de zilverkleurige Apprentice enigszins rustig en vriendelijk aan te kijken. “Eveningglow heeft Twolegs gezien in Tallpines. Dat is niet normaal in deze tijd van het jaar, dus we gaan kijken waar ze mee bezig zijn.” Hij liet zijn blik even over de rest van zijn patrouille glijden. “We vertrekken nu,” sprak hij, waarna hij zich omdraaide en de patrouille voor ging.

[Topic wordt hier vervolgd (klik)]