Feud with earth

Onderwerp: Re: Feud with earth zo 26 apr 2020 - 19:54

Leven in de doos was verschrikkelijk had hij besloten. Nee, leven buiten de doos was beter, waar hij tenminste een poot voor ogen kon zien. De doos stond nu zoals hij hoorde, nu moesten ze hem gewoon nog even ergens anders krijgen. Settleddust wist niet of hij daar nu nog wel zo'n zin in had. Helemaal met Inkspots als zijn partner in crime. Hij rolde zijn ogen. Het plan was niet perfect. Nee, het plan was ruk. Het was puur voor zijn eigen lolletje geweest. Om eerlijk te zijn solliciteerde Inkspots weer om een klodder modder in zijn gezicht te krijgen. Settleddust bleef de bengaal strak aankijken die vroeg om een nieuwe oplossing. Hij haalde onverschillig zijn schouders op. ‘Ik weet niet of ik nog wel zo'n zin heb om met jou dit ding te verstoppen,’ miauwde hij. Nee, hij wilde niet steeds weer in de zeik genomen worden. Daarna wees hij naar de doos. ‘En als het zo'n goed plan was, be my guest en ga eronder.’ Hij knikte de kater aan, waarna hij opstandig ging zitten en doodleuk de modder van zijn vacht begon te wassen.

Settledstar
I remember the minute
It was like a switch was flipped—
I was just a kid who grew up strong enough
To pick this armor up
and suddenly it fit

Onderwerp: Re: Feud with earth wo 29 apr 2020 - 15:25

Nou ja zeg, de kater’s humeur was meteen helemaal onder de modder gegaan leek het wel. Kon hij nou niet tegen een leuk grappie? En dat op die leeftijd? Jeetje, jeetje, en hier had hij nog wel gedacht dat hij hier wel tegen kon. Kom op gast, beetje loslaten mocht echt wel. Je hoefde echt niet zo te reageren op het grappie. Het plan was wel perfect geweest, Settled was alleen stom geweest om het niet uit te voeren hmpf. ’Ik weet niet of ik nog wel zo’n zin heb om met jou dit ding te verstoppen,’ klonk er van de kater af, waarop Ink even knipperde en zijn kopje even draaide. Nou ja zeg. Één grapje en de kater was meteen helemaal chaggie. Boehoe. Moeilijk leven hoor, dat was wel weer duidelijk. ’En als het zo’n goed plan was, be my guest en ga eronder.’ De kater knikte even naar hem, waarna de kater lekker opstandig ging zitten en de modder van zijn vacht begon te likken. Ink rolde even een keer met zijn ogen, waarna hij naar de kater keek. ”Pfff, jonkies horen juist van grapjes te houden.” mompelde hij even, waarna hij naast de doos ging staan en met een tik aan de binnenkant van de zijkant, kantelde de doos genoeg waardoor hij op hem viel. ”Nou kom kom, dit is maar een eenmalig offer, dus leidt de weg tijger.” sprak hij met een zwiep van zijn staart binnen in de doos. Bah, moest hij het werk dus toch nog zelf gaan doen he.

Ɓσ

Onderwerp: Re: Feud with earth wo 29 apr 2020 - 21:25

Wauw! Een beetje mopperen en mekkeren hielp dus wel. Hij rolde met zijn ogen dat hij niet tegen een grapje kon. Zijn ogen kwamen wat stoutmoedig omhoog, waarna Inkspots uiteindelijk zichzelf opofferde en in de doos ging staan. Settleddust grinnikte toen hij onder de doos verdween. ‘Dit is inderdaad grappig!’ miauwde hij, waarna hij weer vrolijk op vier poten sprong. Hij liep naar de doos toe en cirkelde er een keer omheen. Inkspots vroeg aan hem de weg te leiden. Oké, als hij dat wilde. Aya aye, kapitein. ‘Volg mij stem!’ schreeuwde hij luid, waarna hij op een plek ging staan tussen twee struiken door. Hij kreeg al een ideetje waar ze de doos konden verstoppen. Op een plekje waar niet vaak anderen kwamen, hopelijk. En uit deze verschrikkelijke modder; dat was duidelijk. Settleddust begon voor het gemak een vrolijk deuntje te neuriën zodat Inkspots zijn geluid kon volgen. Het was zo makkelijk om Inkspots nu terug te pakken. Hij keek achterom, naar een waggelende doos op pootjes.

Settledstar
I remember the minute
It was like a switch was flipped—
I was just a kid who grew up strong enough
To pick this armor up
and suddenly it fit

Onderwerp: Re: Feud with earth za 2 mei 2020 - 20:03

Hoe kwam hij nou weer in deze positie terecht? Hij had het eerst zo goed geregeld met Settled die het zwaarste werk aan het doen was, maar nu moest hij het zelf gaan doen! Dat was toch niet leuk, ugh. Het was eerder irritant als je het aan hem vroeg. Waarom kon Settled nou niet ff leuk doen en meewerken? Maar nee hoor, nu liep hij met die doos op zijn rug. ’Dit is inderdaad grappig!’ klonk er van de kater af, waarna hij hem om de doos hoorde lopen. Ja ja het was grappig hij begreep het, laten we nu maar gaan. Het was tijd om die doos te verstoppen. ’Volg mij stem!’ klonk er vervolgens van de kater af, waarop hij zijn oren even naar achteren draaide en zijn kop tegen de doos aan duwde en overeind kwam, waardoor de doos omhoog kwam en hij achter het geneurie aan liep. ”Zie?? Zo moeilijk is het-“ recht tegen een bosje aan, die overduidelijk niet mee ging leunen terwijl hij aan het lopen was. Ugh waarom was het zo lastig weer??

Ɓσ

Onderwerp: Re: Feud with earth di 5 mei 2020 - 21:35

Settleddust liep nu helemaal goedgemutst voorop. Maar het duurde niet lang voordat hij het geluid van een catastrophe hoorde. Inkspots was met de doos op een bosje geknald. Settleddust draaide zich om en rolde met zijn ogen. ‘Ik zei, volg mijn stem!’ miauwde hij geïrriteerd. Hij liep weer dichter naar Inkspots toe en keek even nadenkend naar de situatie. Ja, dit ging dus nooit lukken. Misschien moesten ze nu eindelijk eens hun trots inslikken. ‘Laten we het opgeven,’ miauwde hij vervolgens. Hij bekeek de struik waar Inkspots zichzelf in had geparkeerd. ‘Deze struik is vast prima genoeg om hem in te verstoppen. En anders, dan vindt iemand anders hem ook maar!’ Het was de moeite gewoon niet meer waard. Hup, die doos in de struik duwen, erin gaan liggen en een heerlijk dutje nemen. Daar had Settleddust wel zin in.

Settledstar
I remember the minute
It was like a switch was flipped—
I was just a kid who grew up strong enough
To pick this armor up
and suddenly it fit

Onderwerp: Re: Feud with earth za 9 mei 2020 - 1:14

Die bosjes stonden ook altijd in de weg! Goed, hij zag nu wel dat het moeilijk was om dit soort dingen te doen. Het was ook even een gewenning hoor jeetje. Hij kon niet meteen perfect lopen met een doos op zijn lichaam, dat kon de kater ook weer niet van hem verwachten toch?? Als hij dat wel deed dan zou hij eens even heel erg snel de kater op het rechte spoor zetten. ’Ik zei, volg mijn stem!’ klonk er geïrriteerd van de kater af, waarop Ink zelf met zijn ogen rolde. ”Dat probeer ik! Ei!” sprak hij tegen de kater buiten de doos. Het was moeilijker dan dat hij dacht dat het zou zijn oké! ’Laten we het opgeven,’ klonk er van de kater af, waarop hij met zijn oren draaide. Wat? Nee! Wat was dit nou weer voor een poessie?? ’Deze struik is vast prima genoeg om hem in te verstoppen. En aders, dan vindt iemand anders hem ook maar!’ klonk er van de kater af, waarop Ink discontent snoof. Wat een opgever was dit toch ook. Ging het even niet, meteen opgeven hoor. ”Doe niet zo tijger als je poessie bent.” sprak hij even geïrriteerd tegen de tabby kater, waarna hij met zijn ogen rolde en zich iets bewoog om te vinden waar hij er wel door heen kon met dit ding op hem. ”Het gaat één keer fout en je geeft op. Wie doet dat nou?” vervolgde hij klagend tegen de kater terwijl hij zijn kop tegen de voorkant van de doos duwde en door de bosjes heen probeerde te duwen. Hij was geen opgever. Dus de kater mocht zelf weten wat hij ging doen, maar Inkspots ging niet opgeven.

Ɓσ

Onderwerp: Re: Feud with earth di 12 mei 2020 - 16:02

Settleddust rolde zijn ogen. Proberen was duidelijk niet goed genoeg, want meneer had zich in een struik geparkeerd. Settleddust plofte er resoluut bij neer terwijl hij naar de bewegende doos bleef kijken. Hij kantelde zijn kop toen hij hem vervolgens beledigde. ‘Pfft, ik ben realistisch,’ bromde hij. Dit ging nooit werken. Ze waren in een moeras, als dat al niet uitdagend genoeg was, en dan waren er ook nog overal begroeiing. Nee, dit was gedoemd te mislukken. En vervolgens noemde hij hem een opgever. Nou ja, dan was hij dat maar. Hij was moe, deze dag was al lang genoeg en er was maar zoveel Inkspots wat hij op een dag kon hebben. ‘Het is al minstens drie keer fout gegaan. Ik wil naar huis,’ miauwde hij geërgerd. Hij zuchtte nog eens luid toen Inkspots als een stormram door de struik probeerde te gaan. Hij keek toe, waarbij hij de takken over de doos heen hoorde schrapen. Hij snoof, waarna hij toch weer opsprong. ‘Muizenbrein! Dat gaat nooit lukken, je sloopt het voordat je erdoor komt!’ bromde hij nu geïrriteerd. Echt, hier werd niemand gelukkig van.

Settledstar
I remember the minute
It was like a switch was flipped—
I was just a kid who grew up strong enough
To pick this armor up
and suddenly it fit

Onderwerp: Re: Feud with earth do 28 mei 2020 - 1:09

Hij snapte niet hoe zo’n jonge knul al zo vroeg aan het opgeven was. Hij zou juist moeten zijn van het blijven proberen. Wie had die jongen ooit iets aan gedaan dat hij nu zo was geworden? Hij kon het zowaar niet geloven. Dus hij smeet meteen maar opmerkingen naar de kop van de kater terwijl hij in de doos zat. ’Pfft, ik ben realistisch,’ kwam er brommend van de kater af, waarop Ink met zijn ogen rolde. Nee, hij was geen opgever. Was de lucht blauw? Ja. Dan zou hij niet opgeven. Of naja, nu zag hij geen lucht dus het kon alle kleuren van de regenboog hebben maar… ja, oke. Slecht voorbeeld. Maar hij moest wel verder. ’Het is al minstens drie keer fout gegaan. Ik wil naar huis,’ klonk er klagend van de kater af, geërgerd. Ink snoof even, de woorden negerend. Het deed gewoon een beetje pijn oké! Hij probeerde het zo hard om het leuk te hebben met de kater en nu zaten ze vast met dit stomme ding die eigenlijk veel te comfortabel was voor hun doen. ’Muizenbrein! Dat gaat nooit lukken, je sloopt het voordat je erdoor komt!’ klonk er geïrriteerd van de ander af, waarop hij met doos en al zich naar Settleddust draaide. Niet dat hij hem zag, maar het geluid was hard genoeg geweest om te weten waar hij ongeveer stond. Al kon hij natuurlijk ook volledig de verkeerde kant op kijken. ”Ga dan als je het niks vindt! Ik probeer alleen maar te bonden met je en het enige wat je doet is snauwen!” sprak hij overdramatisch tegen de kater. Soms moest je het net een beetje meer aandikken dan dat het was, weet je wel? ”Je doet zo afstandelijk en boos! Waar is die lieve kater die ik net leerde kennen??” Alsof ze al een eeuwenoud koppel waren die aan het bekvechten waren. Heerlijk.

Ɓσ

Onderwerp: Re: Feud with earth do 28 mei 2020 - 14:57

Man, ze leken wel een stel, zo aan het kleppen waren ze. Uggggh. Hij rolde zijn ogen en kreeg echt zin op Inkspots met doos en al in het moeras te begraven. De doos draaide naar hem toe en Inkspots begon gedempt onder het voorwerp te kletsen. Noemde hij hem een snauwerd? Oké, even tot drie tellen. Eén, twee... Lief??? Hij kende hem potverdomme nauwelijks. ‘Ik doe mijn best Inkspots, maar je bent onmogelijk!’ brieste hij hem toe. Ugh, hij zou zijn zin wel krijgen, maar o wee als hij hem ooit weer lief noemde. Hij ging niet die tour op. Deze dag duurde al lang genoeg, dan zou hij leren hoe lief hij was. Maar geërgerd zou hij hem zijn zin geven. Ze zouden de doos verplaatsen naar droge, vaste grond en dan was het genoeg. Genoeg Inkspots voor vandaag, voor een hele halve maan eigenlijk. ‘Oké, nog één kans, meneer,’ bromde hij toen geïrriteerd. ‘Volg. Mij!’ miauwde hij ongeduldig. Hij begon nu achteruit te lopen, hem goed in de gaten houdend zodat hij niet weer zomaar tegen iets aan zou botsen of half in het moeras zou wegzakken...

Settledstar
I remember the minute
It was like a switch was flipped—
I was just a kid who grew up strong enough
To pick this armor up
and suddenly it fit

Onderwerp: Re: Feud with earth zo 7 jun 2020 - 0:43

De kater begreep zijn gevoelens gewoon niet! Hij wilde deze doos weg brengen of Settled daar mee ging helpen of niet, het boeide hem al niet meer! Snik, hij gaf er helemaal niks meer om! Echt niet! Snik, snik. Eerst kreeg hij geen antwoord van de kater terwijl hij een pleidooi vanuit zijn prachtige tere hartje. ’Ik doe mijn best Inkspots, maar je bent onmogelijk!’ klonk er van de kater af. Onmogelijk?? Hij?? Dat kon toch nooit? ”Misschien zou ik minder onmogelijk zijn als je me meer zou helpen in plaats van zo op te geven!” sprak hij klagelijk tegen de kater terwijl hij even snoof. Hij moest en zou zijn zin wel krijgen hoor! Of hij het nou alleen moest doen of dat Settleddust hem ging helpen. Hij ging hier niet zomaar meer stoppen en dat zou de jongere kater wel gaan zien ook! Hij zou laten zien wat doorzettingsvermogen aan hen zou gaan geven! ’Oké, nog één kkans, meneer,’ klonk er geïrriteerd van de kater af, waarop hij even met zijn staart sloeg in de doos, maar goed, dat kon Settled niet zien. Voordeel van hier binnen in staan, de kater kon niet zien wat voor gezichten hij aan het doen was. ’Volg. Mij!’ klonk er ongeduldig, terwijl Ink eventjes ‘Volg. Mij.’ Zonder geluid na sprak tegen zichzelf en de doos op tilde om de stem van de kater te volgen. ”Oké… Dankjewel.” sprak hij zachtjes tegen de kater, terwijl hij de doos voorzichtig voort bewoog met zijn lichaam. ”Dit keer gaat het ons lukken, ik voel het in m’n water!” Hij had helemaal geen ‘water’ maar goed. Dat hoefde Settled niet te weten.

Onderwerp: Re: Feud with earth wo 10 jun 2020 - 23:04

Probeer het uit te zonen, Settled. Hij probeerde het echt het ene oor in te laten gaan, het andere weer uit. Maar zoals hij al had gezegd, hij was onmogelijk. Maar uiteindelijk leken ze in een soort... overeenkomst te zijn? Ze gingen door. De doos wiebelde achter hem aan, terwijl Inkspots optimistisch zat te miauwen uit de binnenkant ervan. Inkspots was ook veel langer dan Settleddust was, dit was echt een veel handigere opstelling. Hij liep achteruit, steeds omkijkend of hij zelf niet toevallig tegen een boom aan zou lopen, en schreeuwde aanwijzingen naar Inkspots van. "Links, nee, mijn links, rechts" en dat soort geouwehoer. Maar ze kwamen beetje bij beetje het moeras uit en de grond werd vaster. Oke oke, nu een goeie plek zoeken waar ze de doos zouden kunnen verstoppen. Settleddust zag een bosje varens en besloot dat dat het maar moest zijn. ‘Inkspots! We zijn er bijna, nog een klein stukje vooruit kruipen, oude man!’ snorde hij vrolijk. Hij was gewoon moe van dit gezeik, dus bijna... bijna waren ze er.

Settledstar
I remember the minute
It was like a switch was flipped—
I was just a kid who grew up strong enough
To pick this armor up
and suddenly it fit

Onderwerp: Re: Feud with earth za 13 jun 2020 - 0:40

Hij was gewoon heerlijk koppig, goed? Hij moest en zou deze doos samen met Settleddust gaan verplaatsen. En dan zouden ze zien dat alles goed zou gaan komen, dan zou de doos echt wel op een goede plek terecht gaan komen. Natuurlijk was het alsnog niet heel erg soepel, vooral omdat het soms lastig was om te vinden wat nou rechts en links was, of Settled zijn links bedoelde of die van hem. Ja, was een beetje moeilijk. En soms moest hij net even wat hulp krijgen met de bosjes, maar langzaam maar zeker zag hij zelf ook de drogere grond onder zijn poten. Het enige waar hij nog op moest wachten was dé plek waar de doos verstopt moest worden. Waar het hun plekje zou gaan zijn. ’Inkspots! We zijn er bijna, nog een klein stukje vooruit kruipen, oude man!’ klonk er vrolijk van de kater af, waarop er een lachje uit de bek van Ink kwam. ”En je laat deze oude man gewoon alles tillen! De jeugd ook van tegenwoordig.” Oh het was zo jammer dat de kater de grijns op zijn gezicht niet kon zien terwijl ze dichterbij kwamen. "Nou, tjop tjop! Vertel me waar je een prachtige plek hebt uitgekozen. Tijd om een tukkie te gaan doen! Oudjes hebben hun tukkies nodig!"

Onderwerp: Re: Feud with earth di 23 jun 2020 - 1:31

Inkspots naderde braaf de varens en de doos botste tegen de bladeren. Inkspots begon luid te kakelen van onder de doos. Nou, dit was het dan ook. Dit was de plek. Inkspots wilde slapen. Oh, hij ook. Heel graag, en even zijn stem niet meer horen! ‘Ink, we zijn er, stop!’ miauwde hij waarna hij een poot tegen de doos duwde. Alleen nog van Inkspots afhalen, omkeren en tussen de varens duwen, en dan was het goed. Hun eigen, comfortabele, schaduw plekje waar niemand iets vanaf zou weten. Het werd tijd ook. Hij liep een rondje om de doos heen, om vervolgens zijn neus even onder de rand te duwen en zijn kop eronder te wurmen. In de duisternis van de doos zag hij Inkspots zitten. ‘Hoi oude, alleen nog weer even de goeie kant omhoog,’ miauwde hij toch enigszins vermoeid. Het was een hele, hele, héle lange dag geweest. ‘Help even mee wil je?’ miauwde hij, waarna hij zijn kop omhoog tilde en de doos begon te kantelen. Bijna, bijna. Hij had alleen nog even een zetje de goeie richting in nodig.

Settledstar
I remember the minute
It was like a switch was flipped—
I was just a kid who grew up strong enough
To pick this armor up
and suddenly it fit

Onderwerp: Re: Feud with earth ma 31 aug 2020 - 22:41

Inkspots

Deze ‘oude’ man zoals Settled hem noemde – hallo hij was nog in de bloei van zijn leven dankjewel – had wel zin in een dutje, vooral in de prachtige doos die ze samen hadden gevonden. ’Ink, we zijn er, stop!’ klonk er, waarna hij tegen iets aan liep en er een zachte ‘oef’ er uit zijn bekje kwam. Hij had toch niet het geniale idee gehad om het bij een boom te doen toch? Jeetje hij had wel meer van de kater verwacht dan dat hoor. Toen er opeens licht naar binnen kwam draaide Ink z’n kop om, waar hij de bekende kop van Settleddust opeens zag. Oh vriend! Het voelde net alsof hij jaren in isolement had gezeten en dat deed pijn aan zijn sociale hartje. Kon hij ooit nog wel terug naar de tijd dat hij zo sociaal was? Snik. ’Hoi oude, alleen nog weer even de goeie kant omhoog,’ klonk er licht vermoeid van de kater af en Ink knikte even. Hij was zelf ook moe, tijd voor dutjes. En hij zou zich er niet uit laten trappen door de kater hoor, no way. ’Help even mee wil je?’ klonk er vervolgens van de kater af die de doos met zijn kop omhoog begon te halen. Ink draaide zich om in de doos, waarna hij met zijn kop net het laatste zetje gaf die nodig was om de doos op de grond te laten komen met de goede kant omhoog. Hah! ”Fenomenaal makker, dit is echt een goed uitgezochte plek.” sprak hij tegen de kater met een brede grijns op zijn kop. Hij rekte zijn lichaam even uit, holde en bolde zijn rug even kort, waarna hij naar de kater keek. ”Mijn arme oude lichaam is wel aan rust toe na dat zware ding zo alleen getild te hebben.” Hij was toch ook zo zielig.

Settleddust

Onderwerp: Re: Feud with earth vr 25 sep 2020 - 22:07

Oh ze waren er. Een glimlach stond op zijn snoet toen hij eindelijk weer Inkspots aan kon kijken. Ach, misschien was het zo slecht nog niet. Hij grinnikte en met gezamelijke kracht kregen ze de doos weer op zijn kant. Settleddust liet zich lomp op zijn achterste fallen en kreunde even, terwijl hij zijn kop van links naar rechts bewoog. Wat een dag! Beter was het de moeite waard. Inkspots sprak dat hij ook moe was. Hij zeurde wat over zijn oude lichaam en Settleddust grinnikte. ‘Dan zit er maar één ding op, kerel,’ miauwde hij met een brede lach. En zonder Inkspots ook maar de kans te geven om eerst te gaan, sprong Settleddust in de doos en krulde zichzelf in een hoekje op, ruimte overhoudend voor de bengaal. Het was knus, maar dat was juist waarom het zo fantastisch hier binnen was. Hij gaapte, zijn bek wijd opengesperd en keek tevreden met slaperige ogen voor zich uit, terwijl hij zijn kop op zijn poten legde.

Settledstar
I remember the minute
It was like a switch was flipped—
I was just a kid who grew up strong enough
To pick this armor up
and suddenly it fit

Onderwerp: Re: Feud with earth di 3 nov 2020 - 17:48

Inkspots

De kater kon weer naar hem glimlachen hoor toen hij de doos van zich af had gehaald. Hij gaf de kater ook een grijns terug, maar pfoe. Het was wel zwaar geweest hoor om die hele doos te tillen. Het was onderhand zwaarder dan gewoon jagen of iets in die trant. En plus, daarvoor had hij ook nog een half stoeigevecht gehad met Settled, dus dat speelde natuurlijk ook wel mee. Dus het was mooi tijd dat ze eens even een dutje zouden gaan doen of iets in die trant. ’Dan zit er maar één ding op, kerel.’ klonk er van de kater af met een brede lach, waarop Ink hem ook met een brede grijns aan keek. Ph ja, hier had hij naar verlangd. Dit zou alles goedmaken, een heerlijk dutje in dit prachtige ding. Settled was hem al voor met het naar binnen springen en hij grinnikte even, maar volgde de andere kater al snel. Ze zouden onderhand wel half tegen elkaar aan liggen, maar ach. Wat boeide dat nou weer? Het was niet dat Ink er veel problemen mee had. Hij krulde zijn lichaam op, waarna hij zijn ogen tevreden sloot. ”Nou, weltrusten schat.” hij kon zich toch even niet inhouden om dat te zeggen met een tevreden glimlach op zijn snoet.

Settled