Áin

Onderwerp: Áin zo 9 feb 2020 - 21:41

Spark zat geduldig in de opening van de grot te wachten op zijn nieuwe mentor. Sinds de ceremonie was hij er ook niet meer op uit getrokken, al had hij weinig rust gehad. Steeds verloor hij zichzelf in zijn gedachtes en wanneer hij hieruit schrok moest hij steeds weer naar buiten kijken om te zien of hij nog wel op tijd zou zijn. Uiteindelijk had hij besloten maar iets vooraf al te gaan zitten, wachtende op de ander. Tijdens de ceremonie had ze vertelt dat ze erop uit zouden gaan Als de zon de piek van de hoogste berg raakt. En toen was ze weggegaan. Hij snapte het wel, want Day was heel verdrietig geweest. Maar ergens kon hij de gedachte ook niet onderdrukken dat Appleblossom misschien liever hem niet als een to-be had gehad. Al probeerde hij er maar te veel bij stil te staan. Want ze had verteld dat ze hem iets ging leren wat Riverclanners deden, vissen. En dat was iets waar hij best enthousiast over zou kunnen worden. Want het leek enorm speciaal. Niet veel katten hier konden vissen, het was iets wat niet echt geleerd werd maar dat je meer uit jezelf moest kunnen. Hij vond het water nog een beetje eng, dus hij had het nooit geprobeerd. Maar hij zou het graag willen leren, juist omdat het zo bijzonder was in zijn ogen. Ook had ze gezegd dat ze het misschien over zijn mama konden hebben. Maar dat wrong nog een beetje bij hem. Ergens wilde hij het heel graag over haar hebben, maar ergens wilde hij dit ook wegdrukken. Samen met alle andere nare en moeilijke dingen. Toen hij iemand dichterbij hoorde komen forceerde hij zichzelf omhoog en gaf een glimlach die zijn ogen niet bereikte. "Goedemiddag mevrouw Appleblossom" klonk er beleefd van hem, waarna hij zijn kopje iets naar haar neegde.

Just because you are soft doesn't mean you are not a force. Honey and wildfire are both gold.