Shit[leven 5]

Onderwerp: Shit[leven 5] ma 10 jul 2023 - 16:39

Nog helemaal verwilderd deed ze haar ogen weer open. Ze had geen idee waar ze was. Totdat ze het zachte geruis van de wind hoorde. Het gras haar voetkussentjes kietelde. Shit…. Ze had zich laten meeslepen, ze had een fout gemaakt. Ze wist eigenlijk niet wat ze erger vond. Dat ze in StarClan was of dat ze zich zo door Orchis had laten bespelen. Al bleven zijn woorden maar door haar kop spoken. ‘Waarom wil de leader van ShadowClan jouw dood?’ Ze kon het niet bevatten. Ze wist dat Settledstar tot veel in staat was, maar samenwerken met Orchis. Serieus, verlaagde hij zich tot die soort. Hoe kon hij? Hoe kon hij zelfs zijn eigen Clan zo in gevaar brengen, het woud zo in gevaar brengen. Ze knipperde met haar felgele ogen. Terwijl ze naar beneden keek, naar haar lichaam, half onder de houtblokken. Mousedung Eveningstar, wat ben je ook een sukkel…

[@Oceanstar]

Vervolg: https://www.warriorcatsnl.com/t49265-i-came-i-saw-i-conquered#918474

Onderwerp: Re: Shit[leven 5] ma 10 jul 2023 - 21:45

WindClan

Leader

Oceanstar verveelde zich nooit. Hoe graag ze wellicht ook de Leaders, de Clans nog wilde beschermen. Ze was jong geweest als Leader en hoewel ze wellicht een heel aantal dingen anders had gedaan met meer wijsheid, iets dat ook was gegroeid in Starclan, had ze aan de andere kant ook een zekere trots en vrede met zichzelf en het leven dat naar haar was gevolgd. Kittens, kleinkittens, neefjes, nichtjes en alles wat er bij kon passen. Haar bloed - dat van haar moeder zat in bijna elke Clan wel. Het betekende dan ook dat de Starclanner langzaam naar de Thunderclan Leader stapte en haar kop voorzichtig neeg. De zachtheid en moederlijkheid straalde van haar lichaam voordat ze voorzichtig sprak. "Eveningstar. Ik denk dat deze plek je al bekend voorkomt. Welkom in Starclan." Haar stem klonk warm terwijl ze haar staart langzaam heen en weer zwiepte. Gehele vrede had ze niet hier, altijd maakte ze zich zorgen om haar geliefden..wellicht was dat ook wel de kracht van Starclan. "Ik ben bang dat ik een leven af moet nemen." Murmelde ze. Zelf herinnerde ze nog hoe dat voelde. De laatste keer, de laatste keer had ze letterlijk alles gegeven voor haar kittens.

missy

Onderwerp: Re: Shit[leven 5] vr 6 okt 2023 - 19:44

Even sloot ze haar felgele ogen en zoog de lucht van StarClan naar binnen. Het was vreemd. Het wende nooit. StarClan niet en dood gaan ook niet. Misschien zou dat veranderen als ze zich voor goed hier voegde. Want dat zou uiteindelijk gebeuren? Toch. Zachtjes voelde ze iets aan haar trekken. Als ze niet had opgelet had ze het niet gemerkt. In een flitst opende ze haar ogen en draaide zich razendsnel om. Kijkend in de richting waar ergens dark forest moest zijn. Maar wat het ook geweest was, wat haar bekropen had. Het was weer weg. Ze draaide zich weer terug toen Oceanstar tegen haar begon te praten. Die haar eerst welkom heette en daarna verder ging dat ze haar een leven af moest nemen. Eveningstar knikte, dat wist ze. Dat was de consequentie van haar roekeloosheid, haar woede. Ze had het moeten zien aankomen met Orchis en ergens had ze dat ook wel gedaan, maar ze had zich simpelweg niet in kunnen houden. Ze was een furie en dat zou nooit veranderen. “Ja.” Sprak ze helder terug. Terwijl ze de StarClan poes recht aankeek. “Doe het maar snel. Ik moet maatregelen nemen tegen een zekere arrogante kater, die zichzelf leader durft te noemen.” Ze begreep echt niet hoe Settledstar zich zo had kunnen verlagen. Alhoewel? Had ze het ergens diep in haar hart niet al kunnen raden. Ze deed haar ogen weer dicht en zette zich schrap. Zich voorbereidend op de pijn die zou komen, hup hup. Ze had haast.

Onderwerp: Re: Shit[leven 5] zo 15 okt 2023 - 8:27

WindClan

Leader

Oceanstar wist dat het even kon duren voordat een Leader besefte dat ze in Starclan waren, tijdelijk echter steeds meer van hun levens zouden verloren gaan als er oorlogen waren of honger. Vaak kozen de Leaders ervoor zichzelf in het midden van de strijd te gooien. Hun leven in plaats van dat van een Warrior. Ze had gezien dat de ander in de richting van Dark Forest keek. Daar waar haar broer naar toe was gewandeld. De vroegere Windclan Leader had het niet eens over de duistere plek of her feit dat de ander roekeloos was geweest. Eveningstar deed zoals Eveningstar was en haar pittigheid kon duur komen te staan maar ook de Clan beschermen. Dus verklaarde ze enkel haar taak. "Ja," Sprak de kattin helder terug, haar ogen sprankelenden haar bekende vuur in die van de Starclan kattin. De blauwe ogen van Oceanstar leken het vuur te weerspiegelen. “Doe het maar snel. Ik moet maatregelen nemen tegen een zekere arrogante kater, die zichzelf leader durft te noemen.” Oceanstar wist dat ze Eveningstar niet zou kunnen tegenhouden en dus zuchtte ze enkel bijna onhoorbaar voordat ze naar voren stapte en de Leader aankeek. "Wees voorzichtig. Niet elke keuze zal het juiste zijn." Het klonk niet belerend en al helemaal niet afkeurend. Het klonk als een feit die zijzelf ook had gevoeld. Voorzichtig drukte ze haar neus tegen het voorhoofd van de ander aan en ontnam ze met een waarschijnlijk scherpe scheut van pijn een leven van Eveningstar af. De kattin zou haar taken voortzetten tot dat Starclan weer een leven zag verschijnen. De prijs was altijd pijnlijk, wellicht om dat van de echte dood te weerspiegelen.

missy

Onderwerp: Re: Shit[leven 5] ma 23 okt 2023 - 10:41

Oceanstar zei haar op te passen. Ze wist wel dat ze eigenlijk voorzichtig moest zijn. Niet roekeloos moest doen, maar Settledstar werkte samen met Orchis. Daar moest ze toch iets mee. Ze kon het niet nogmaals laten gebeuren. Niet met alles wat Stagtine samen met Orchis had gedaan nog vers in haar geheugen. Ze zou haar kinderen, haar Clan koste wat het kost daartegen beschermen. Ook als dat betekende dat ze Shadowclan de oorlog moest verklaren. Ze had ze immers meerdere keren gewaarschuwd, maar ze wilden niet luisteren. Wat Settledstar deed was onvergefelijk, als ze dat niet konden zien moest ze het maar op de harde manier duidelijk zien te maken. Ook de verhalen dat WindClan samen met ShadowClan naar de bergen waren geweest, zaten haar niet lekker. Wat als ze allemaal samen spanden en straks ThunderClan aanvielen. Dat moest ze echt voor zijn. Ze gaf Oceanstar een knikje. Al draaiden de radartjes in haar hersenen overuren. Ze kon hier niet te lang blijven, ze moest echt iets doen. Ze deed haar ogen dicht toen Oceanstar naar voren stapte en ze haar warme neus tegen haar voorhoofd voelde. Dat bleef niet lang warm, al snel werd het ijskoud en vlamde de pijn door haar lijf. Grappig hoe warm kou kon zijn. Pas toen het leven haar ontnomen was kon ze weer ademhalen. Er miste alleen iets in haar bek. Ze voelde met haar tong en merkte dat één van haar hoektanden miste. Top Orchis, echt geweldig weer dit… De woede ontvlamde weer in haar ogen. Dat was iets wat sowieso snikheet was, ze was echt heel erg boos. Ze keek de StarClan kattin aan. In afwachting of ze terug mocht.

Onderwerp: Re: Shit[leven 5] vr 27 okt 2023 - 17:02

WindClan

Leader

Oceanstar was soms een kattin van veel woorden, diplomatiek kon ze soms ook nog zijn. De vroegere Leader van Windclan was nog niet vergeten en zolang ze nog niet in de vergetelheid verkeerde was de kattin wellicht herkenbaar voor de meeste, daarnaast liepen er nog kinderen en kleinkinderen van haar rond. Al was ze nooit extreem oud geworden, de Moons denderden haar voorbij. "Het gaat je goed Eveningstar," Het klonk al ietwat afwezig. Ze wist dat soms een Leader zelf een keuze moest maken en simpelweg een discussie houden was op dit moment niet haar taak. De kattin zond haar terug, wellicht op een ietwat ruwe manier. Al kon dat ook te maken hebben met het feit dat de Thunderclanner zelf haastig was geweest.

missy