inkmask , are you there ?

Onderwerp: inkmask , are you there ? wo 25 apr 2012 - 14:45

inkmask

Moeizaam tilde ze haar smalle kop op Het was nog redelijk vroeg , en ze hoorde nog geen beweging in het kamp . Ze bekeek het rijtje warrior's nog eens . Ze zag veel katten , maar eentje valde simpel weg voor haar op . Inkmask . Ze had niet zo vriendelijk gedaan tegen hem , toen ze hem feliciteerde als nieuwe deputy . Ze keek rustig naar inkmask die vredig lag te slapen . Haar groene ogen stonden vol warmte en moeheid . Ze was nog slaapdronken dus besloot ze maar even goed wakker te worden . Kalmpjes begon ze haar gevlekte vacht te wassen , ze ging meerdere keren over het zelfde plekje tot het er goed uitzag . Een beetje scheef stond ze recht en schudde haar vacht eens door elkaar . Ze ging weer zitten , en bleef kijken naar inkmask . Hij was nog heel jong om deputy te zijn , maar ze bleef vertrouwen in hollystar's oordeel . En tot nu toe had inkmask nog niets verkeerd gedaan . Ze voelde haar eigenlijk schuldig omdat ze zo grof deed tegen hem . Ze liet een sidderende zucht ontsnappen en keek naar haar poten . Ze keek weer recht , naar inkmask . Ze had besloten als inkmask wakker werd , haar te verontschuldigen . Ze ging haar niet anders gedragen tegen over hem omdat hij deputy was geworden . Elke kat was nog steeds even veel waard . Sommigen hadden gewoon meer verandwoordelijk heden .

_{Well, I know the feeling
Of finding yourself stuck out on the ledge
And there ain't no healing
From cutting yourself with the jagged edge
I'm telling you that, it's never that bad
So just give it one more try to a lullaby
And if you can't tell, I'm scared as hell
So just give it one more try to a lullaby}

Met gesloten ogen lag Inkmask in zijn nest. Zijn flank rees gestaag op en neer, maar slapen deed hij niet. Hij lag daar gewoon. Na te denken over vanalles wat hij nog moest doen. Hij voelde zich nog steeds rottig over het incident met Snowleaf. Hij zat er echt mee, maar hij kon niet anders dan haar op de zo zacht mogelijk manier afwijzen. Hij voelde gewoon niet hetzelfde voor haar als zij voor hem voelde. Hopen dat vrienden blijven zou lukken dan. En natuurlijk gewoon alle taken van de deputy. Het was allemaal zoveel... Maar hij was vastbesloten het te redden, en dat zou hem dus ook gewoon gaan lukken. Hij kwam uiteindelijk omhoog en liep de warriors den al gapend uit. Hij stapte meteen door naar de prooistapel en boog zijn hoofd naar voren om er even doorheen te neuzen, om vervolgens te beslissen dat hij later wel zou eten. Hij zou eerst wat nuttigs gaan doen, en daarna zou hij wel wat eten. Hij keek eventjes rond voer het kamp, zijn helderblauwe ogen rustig. Vervolgens begon hij rustig zijn dikke pels te wassen, met rustige streken van zijn roze, ruwe tong. Ondanks dat hij al een tijdje wakker was, zag hij er nog redelijk verslapen uit. Maar uiteindelijk was de klus geklaard en was zijn vacht, tot zijn opluchting, weer redelijk netjes.

inkmask , are you there ? Iaza15637340312900

inkmask , are you there ? Iaza15637340312900

Blijkbaar was inkmask al wakker , maar had haar niet gezien . Moeizaam stond ze recht , en zag hoe inkmask naar de prooistapel liep . Ze besloot nog even te wachten , als inkmask ging eten kon ze moeilijk een gesprek starten . Haar grasgroene ogen gleden over zijn dikke pels . Toen ze zag dat inkmask nog niet ging eten stond ze recht en sprong beheerst naar de prooistapel . Kalm lande ze op haar vier pootjes en wende haar tot inkmask . Ze raakte even zijn neus aan en ging dan zitten . ¨ en inkmask goed geslapen ?¨ begon ze . Ze wou niet direct haar excuus aan bieden zonder eerst hem goedemorgend te zeggen , dat zou een beetje onbeleefd zijn . Ze probeerde een zo rustig mogelijke houding uit te stralen . Maar dat was niet zo moeilijk , ze was toch maar net wakker . Haar spieren voelde wel stijf aan , het had de hele nacht geregend . En haar nest lag aan de ingang van de warrior den . ¨ ik niet het heeft de hele nacht geregend ¨ zei ze rustig en beheerst . Ze keek even naar de apprentice den , waar de apprentice's nog volop aan het slapen waren . Ze vroeg haar af welke van de apprentice's haar toe gewezen zou worden .

Een rustige gaap rolde over zijn tong heen terwijl hij zich uitrekte. De patrols waren er al uit dus hij had alle tijd en rust van de wereld. Precies zoals hij het wou hebben, eventjes alle rust van de wereld om zijn gedachten eventjes op een rijtje te zetten. Het was een drukke taak, dit deputy zijn. Maar langzaam maar zeker begon de jonge kater er aan te wennen. Hij had ook alle tijd om er nog even aan te wennen, want Hollystar zou nog best wel lang leven. Misschien dat Hollystar daarom zo'n jonge deputy gekozen had? Hij kon er enkel naar gissen. Hij wist niet wat Hollystar ertoe gedreven had hem te kiezen. In zijn ogen was hij het helemaal niet waardig. Maar goed. Wat eraan te doen? Hij schrok op uit zijn gedachten toen Spottedleaf hem begroette. Beleefd boog hij zijn kop iets en begroette hij haar terug. "Goedemorgen Spottedleaf," Miauwde hij beleefd en beheerst. "En Inkmask, goed geslapen?" Vroeg Spottedleaf hem. "Ik heb wel redelijk geslapen," Miauwde hij als antwoord, "Niet zo lang, maar ik overleef het wel." Hij rekte zich eventjes uit om de laatste slaap uit zijn spieren te krijgen en luistede naar Spottedleaf's woorden. "Ik niet, het heeft de hele nacht geregend," Miauwde Spottedleaf. Inkmask haalde zijn schouders op, "Ik ben een vaste slaper, ik heb erdoorheen geslapen en dus geen last van gehad" Gaf de jonge kater toe.

inkmask , are you there ? Iaza15637340312900

"Goedemorgen Spottedleaf," Miauwde hij . Rustig draaide ze haar kop weer naar inkmask . "Ik ben een vaste slaper, ik heb erdoorheen geslapen en dus geen last van gehad" gaf inkmask toe . Ze keek rustig naar inkmask . Ze dacht na hoe ze het beste haar excuus kon zeggen . ¨ wij zitten hier toch niks te doen , en de clan heeft voedsel nodig , dus ga je mee jagen ?¨ vroeg ze beheerst . Het zou de perfecte gelegenheid zijn om haar excuus aan te bieden . En ze volbracht haar taken als warrior . Haar blik gleed weer naar het apprentice den, waar ze ondertussen begonnen te ontwaken . De meeste zouden aan hun training beginnen , de anderen de elders verzorgen . Ze wist nog goed hoe zij elke dag dat moest doen . Ze vond het wel plezant om voor de elders te zorgen . Dan kon je naar hun verhalen luisteren . Maar warrior zijn vond ze leuker , ook al had je veel meer verandwoordelijk heden .

Voorzichtig krulde Inkmask zijn staart om zijn donker getinte voorpoten heen terwijl hij een zittende positie aan nam. Het was nog niet eens zulk slecht weer, de zon brak door de wolken heen en verwarmde het kamp immers. Hij keek eventjes op naar Spottedleaf, wachtende tot zij iets zou zeggen. "We zitten hier toch niks te doen, en de clan heeft voedsel nodig, dus ga je mee jagen?" Miauwde Spottedleaf. De pietlut in Inkmask wou ertegen in gaan, hij had immers patrouilles voor het jagen erop uitgestuurd, dus er zou prooi genoeg zijn. Maar dat zou niet zo vriendelijk over komen, dus hij hield zijn mond dit keer maar. En eigenlijk wou hij langs Hollystar gaan, maar dat kon vast wel een andere keer. Hij moest als deputy niet vergeten dat hij ook nog dingen met zijn clan zou moeten doen. Hij mocht niet vervreemden van zijn clangenoten, of niet dan? Dan zou het helemaal ver van huis zijn... Het idee beangstigde hem eigenlijk een beetje, al zijn contacten, vrienden en kennissen kwijt raken omdat hij zo opgeslokt werd door het werk. Onwillekeurig schudde hij zijn kop eventjes, alsof hij een rottig insect wegschudde. Hij moest niet zo denken, hij moest positief blijven. Dan zou alles vanzelf wel beter aan. "Ik heb geen problemen met jagen," Miauwde Inkmask kalmpjes, "Maar waar stel je voor om te gaan jagen dan?" Hij knipperde eventjes rustig met zijn ogen. Halve informatie was geen informatie, daarom wilde hij ook altijd goed geïnformeerd zijn.

inkmask , are you there ? Iaza15637340312900

Rustig en een beetje geïrriteerd van de lange stilte zag ze hoe Inkmask na dacht . Had ze iets verkeerd gezegd ? Of voorgesteld , Inkmask zou waarschijnlijk al patrols er op uit hebben gestuurd , dus eigenlijk was het een stomme vraag . Ze lette niet op hoe Inkmask zijn kop schudde alsof hem iets dwars zat . "Ik heb geen problemen met jagen," Miauwde Inkmask kalmpjes, "Maar waar stel je voor om te gaan jagen dan?" Op die vraag was ze eigenlijk al op voor bereid . De hooggras vlaktes leek haar wel een goede plek om te jagen . Ze wou net haar mond openen toen ze haar bedacht . Nee misschien is de hoogvlaktes toch beter ? Snel maakte ze een besluit om toch maar naar de hooggras vlaktes te gaan . ¨ de hooggras vlaktes lijkt me wel een goede plek om te jagen ¨ zei ze vastberaden en beheerst . Ze kon misschien door te stappen en te jagen achter prooi haar spieren losmaken . Ze keek rustig naar Inkmask , en dan weer naar de apprentice den . ¨ vraag jij je ook niet af welke van die jonge katten naar jou toe gewezen wordt ? ¨ vroeg ze kalmpjes . Het was wel even een ander onderwerp maar de apprentice's intresseerden haar de laatste tijd erg veel . In haar ogen kon je lezen dat ze het ook een ander onderwerp vond , maar een ontressant onderwerp .

Inkmask schudde zijn dikke pels eventjes uit terwijl hij op Spottedleaf's antwoord wachtte. Hij had zelf ook eventjes flink de tijd genomen om na te denken over zijn eerdere antwoord, dus als hij eerlijk was, zou hij haar ook eventjes laten nadenken. Zijn vraag naar haar toe moest immers ook goed overdacht worden. Maar Spottedleaf scheen niet zoveel tijd nodig te hebben om erover na te denken. Al snel lag er een antwoord op de mentale tafel neergeplant. "De hooggras vlaktes lijkt me wel een goede plek om te jagen" Miauwde Spottedleaf. Inkmask boog zijn kop eventjes rustig om aan te duiden dat hij het prima vond. "Hooggras vlaktes klinken prima," Miauwde hij kalmpjes met een rustige zwiep van zijn staart. Omdat hij zich nog steeds in een zittende positie op, maakte hij hier eventjes van gebruik en krabte hij met zijn achterpoot achter zijn oor. Dat had hij altijd wel prettig gevonden, maar hij had op dit moment ook lichte jeuk. Hierna stond hij op en schudde hij eventjes de stof uit zijn pels. Hij keek echter weer op toen hij besefte dat Spottedleaf hem aan keek. "Vraag jij je ook niet af welke van die jonge katten naar jou toe gewezen wordt?" Vroeg Spottedleaf hem. "Als er eentje aan me toegewezen wordt," Verbeterde Inkmask kalmpjes, er was immers geen garantie dat een warrior een apprentice kreeg. Hij stond op en liep naar de uitgang van het kamp. "Kom je?" Miauwde hij rustig over zijn schouder.

inkmask , are you there ? Iaza15637340312900

"Hooggras vlaktes klinken prima," Miauwde hij kalmpjes . Ze knikte en staarde naar de kamp ingang . Ze wende haar blik weer op Inkmask die achter zijn oor krabde . Ze vond het meestal grappig als een kat dat deed , maar ze had nu geen zin om in een lach bui te vallen . Dat zou nogal raar overkomen , vooral nu . "Als er eentje aan me toegewezen wordt," Verbeterde Inkmask kalmpjes haar vraag . Daar was ze eigenlijk niet op voor bereid , het was wel waar , niet iedere warrior kreeg een apprentice . Maar Inkmask zou zeker wel een apprentice krijgen daar was ze zeker van . Maar of spottdeleaf zelf een apprentice krijgt , daar was ze nog niet helemaal zeker van . Ze heeft de laatste tijd niet zo veel in Hollystar's buurt geweest , of haar aangesproken dat ze klaar was voor een apprentice . Ze werd wakker uit haar gedachten toen Inkmask naar de kamp ingang liep . Haar spieren voelde nog steeds stijf aan toen ze opstond . Ze hoopte maar dat ze Inkmask wel kon volgen , dat zou wel lukken . "Kom je?" Miauwde hij rustig over zijn schouder. Kalmpjes liep hij achter Inkmask aan , ze moest nu wel goed wakker worden . Dus schudde ze even met haar kop , om haar weer helder te laten denken . ¨ ja ik kom ¨ miauwde ze kalm en beheerst terug . Ze liep stijf achter Inkmask aan , maar liet het niet merken dat ze stijf was . Om een beetje soepelder te worden rende ze naar Inkmask en vertraagde toen ze naast hem liep . ¨ de dagen beginnen te veranderen he , vind je niet ?¨ vroeg ze rustig , toen ze keek naar bloemen die begon te ontwaken .

Inkmask's blik gleed langzaam van het wuivende gras naar de blauwe, met wolken bevlekte lucht. Het pluizige, witte dons werd genadeloos voortgedreven door lucht door de onzichtbare luchtstromen. Al met al zag het er vredig uit, het maakte hem rustig. Blijkbaar kwam nieuwblad er weer aan, een welkome afwisseling in zijn boekje. Hij had wel een lekker dikke pels, dus hij kon de snijdende bladkaal wind wel hebben, maar alsnog was nieuwblad beter voor de clan. Prooi begon weer wat vaker voor te komen en werd sowieso ook vetter, dus kon meer katten voeden. Dit haalde allemaal zorgen van de schouders van Inkmask af en zorgde dat hij ook minder gespannen werd. Dat was waarschijnlijk ook wel een opluchting voor de katten om hem heen, want als Inkmask echt gespannen werd, dan was hij niet meer te genieten. Hij sloot zijn ogen eventjes toen de wind voorzichtig over zijn gelaat blies, hem de geuren van het territorium brengende.

Nu moest alleen Spottedleaf nog eventjes komen, en dan konden ze daadwerkelijk gaan jagen. Hij rekte zich eventjes uit om daadwerkelijk alle spieren los te krijgen en daarna bereikte een "Ja, ik kom," Zijn oren. Nou, dat kon niet missen. Toen ze eindelijk de afstand had ingehaald, begon hij zijn pas iets te versnellen, af en toe stilstaande om de lucht te proeven. Tot nu toe had hij echter nog geen succes, verse sporen kon hij nog even niet vinden. Misschien dieper het territorium in... "De dagen beginnen te veranderen he, vind je niet?" Vroeg Spottedleaf. Inkmask schrok op uit zijn concentratie en keek haar aan. "Hm, dat ligt eraan hoe je het bedoeld," Miauwde hij rustig, "De clan zal altijd hetzelfde blijven, maar het seizoen begint inderdaad te veranderen."

inkmask , are you there ? Iaza15637340312900

"Hm, dat ligt eraan hoe je het bedoeld," Miauwde hij rustig, "De clan zal altijd hetzelfde blijven, maar het seizoen begint inderdaad te veranderen." Hetgene wat Inkmask zei , was best wel zinnig . De dagen begonnen langer te worden , en het prooi in het bos vermenigvulde zich . Ze liep goed door en voelde dat haar spieren soepeler werd , zoals ze hoopte . ¨ de clan verandert elke dag weer een beetje , de katten worden ouder , er komen nieuwe kittens , nieuw leven ...¨ haar stem stierf weg in een warm zomers briesje , waar ze duidelijk even voor stilstond . Maar niet voor te genieten van de warmte van het briesje , maar om te ruiken of er geen prooi in de buurt was . Ze kon beter van alles gebruik maken , ookal was er nu meer prooi dan in bladkaal , we mochten nog steeds geen enkele prooi verspillen . En ze had deze keer prijs , het briesje droeg de verse geur van een houtduif mee . Meteen liet ze haar zelf zakken in sluip houding . Ze sloop lenig naarvoor , al was het nu wat moeilijker door haar stijve spieren . Al gauw zag ze de houtduif zitten . Ze begon met haar achterpoten in de grond te kneden , en sprong op het juiste moment naar voor . De duif was in de lucht geschoten , maar ze kon hem er nog uitplukken . Snel maakte ze een eind aan de duif zijn pijn , en nam hem terug mee naar waar Inkmask was . ¨ ik zal hem hier laten en straks komen ophalen ¨ zei ze beheerst . Snel begraafde ze het dier en liep dan verder , weer naar Inkmask .

Eigenlijk had hij het wel verwacht, maar Spottedleaf ging de discussie weer aan. Inkmask was er wel klaar voor, dus veel problemen had hij er niet veel mee. Hij zou wel weer met een tegenargument komen als hij vond dat Spottedleaf ongelijk had. En eerlijk gezegd, hij vond dat het geval op dit moment. "De clan verandert elke dag weer een beetje, de katten worden ouder, er komen nieuwe kittens, nieuw leven..." Miauwde Spottedleaf. Inkmask rekte zich eventjes uit. "Ja, maar we blijven altijd hetzelfde doel hebben, dezelfde code, dezelfde familiebanden. Het hart van de clan verandert nooit, al veranderen de katten telkens weer een beetje." Sprak hij, terwijl hij zijn blik op de horizon richtte en stevig doorstapte. De bries trok aan zijn pels, het bracht zijn geur naar achter. Dat was mooi, het ging in ieder geval niet naar de prooi toe. Hij bleef kalmpjes staan toen hij zag dat Spottedleaf in de jachthouding zonk. Hij zou haar prooi niet wegjagen. Rustig likte hij wat vuil van zijn poot met zijn ruwe tong terwijl hij wachtte. Hij richtte zijn blik weer op toen Spottedleaf weer terug kwam. Hij knikte rustig als teken dat hij het begrepen had toen ze had gesproken en signaleerde daarna dat ze weer verder konden lopen.
Terwijl hij liep, bleef hij de geuren om zich heen goed in de gaten houden. Een plotselinge geur dreef zijn neusvleugels in en hij verstarde meteen. Met zijn staart gebaarde hij dat Spottedleaf stil moest blijven en daarna zonk hij in de jachthouding. Voorzichtig sloop hij nader naar de bron van de geur, een jong konijn. Hij vernauwde zijn blauwe ogen ietsjes en sloop pasje voor pasje dichterbij. Net toen hij binnen sprongafstand kwam, had het konijn hem door. Met een snelle sprong en beet, was hij nog net snel genoeg om het te pakken te krijgen en er een eind aan te maken.

inkmask , are you there ? Iaza15637340312900

"Ja, maar we blijven altijd hetzelfde doel hebben, dezelfde code, dezelfde familiebanden. Het hart van de clan verandert nooit, al veranderen de katten telkens weer een beetje." Sprak hij . Hij was toch slimmer dan ze dacht , misschien had ze hem echt onderschat , en was hij het deputy schap écht waard . Geirriteerd schudde ze haar kop , om die gedachte achterwegen te laten , en haar te focussen op het gene waarom ze zijn gaan jagen . Om haar excuus aan te bieden , en natuurlijk voedsel voor de clan te vangen . Net toen ze haar mondhoeken omhoog gingen om iets te zeggen , wenkte Inkmask haar om stil te zijn . Gehoorzaam maar niet begrijpend waarom ging ze onhoorzaam zitten , en vestigde haar blik op Inkmask die voorzichtig verder sloop . Ze bessefde niet dat Inkmask een konijn had gespot , maar toch zei ze niets , tot Inkmask teken deed dat ze iets mocht zeggen . Haar staart schokte even , toen hij plots omhoog sprong , en een konijn beet had , en het dier doodde . '' goede vangst , maar jha ik had ook niks anders verwacht '' sprak ze rustig , en liep richting Inkmask . Toen ze op een goede afstand van Inkmask stond , wiebelde haar oren zenuwachtig . '' ik weet dat ik je niet bepaald ... goed heb verwelkomd als deputy , maar het spijt me , je bent het écht waard , ik wou het eerst zelf niet geloven , maar je hebt je al genoeg bewezen '' vervolgde ze . Opgelucht stond ze op , ze had haar excuus eindelijk aangeboden , en haar hart was gelucht . Nu konden ze op hun gemak verder gaan , met wat ze begonnen waren . Of niet ?

De verse, rijke smaak van konijn vulde zijn mond, de geur van het dier zijn neusvleugels. Al zijn zintuigen leken wel verscherpt. De adrenaline van de jacht, zo kon je het wel noemen. Voorzichtig kwam hij overeind en met een flinke schud van zijn pels, dwarrelde het stof dat hij net had opgelopen van zijn pels af als een fijn poeder. Het was de laatste tijd nogal droog geweest en dat kon hij merken. Eventjes nieste hij zachtjes toen het stof ook zijn neus in ging en wreef hij met zijn donkere poot over zijn neus heen. Hierna keek hij weer om naar Spottedleaf, hij had het gesprek namelijk nogal abrubt afgekapt. Maar als door hadden gesproken, dan had het konijn hen gehoord en was het ervan tussen gegaan. Hij begroef het dier vlugjes en trippelde vervolgens terug naar Spottedleaf, "Sorry voor de ruwe onderbreking," Miauwde hij kalmpjes, "Maar ik kon die kans niet laten liggen." Nogmaals schudde hij zijn dikke pels eventjes uit, waarna hij zijn heldere blik weer op Spottedleaf richtte. "Goede vangst, maar ja ik had ook niks anders verwacht," Miauwde Spottedleaf rustig. Inkmask haaldde bescheiden zijn schouders op terwijl hij iets weg, "Het was mazzel," Miauwde hij als antwoord.

Inkmask zag Spottedleaf's oren zenuwachtig wiebelen in zijn ooghoek en daarom keek hij ietwat nieuwsgierig weer op. Zijn oren gingen ietsjes naar achter toen ze een gevoelig onderwerp aansneed. "Ik weet dat ik je niet bepaald... goed heb verwelkomd als deputy, maar het spijt me, je bent het écht waard, ik wou het eerst zelf niet geloven, maar je hebt je al genoeg bewezen." Miauwde Spottedleaf. Inkmask haalde zijn schouders een beetje onverschillig op en lachte schamper. "Geloof me.. je bent niet de enige die dat dacht en of denkt.." Murmelde hij terwijl hij weer door begon te lopen.

inkmask , are you there ? Iaza15637340312900

"Sorry voor de ruwe onderbreking," Miauwde hij kalmpjes, "Maar ik kon die kans niet laten liggen." Nogmaals schudde hij zijn dikke pels eventjes uit . Ze vond dat ze dat zelf ook wel eens mocht doen , ze zag er zo niet meer uit , eerder zwart met bruin , dan wit met bruin ! "Het was mazzel," Miauwde hij als antwoord. "Geloof me.. je bent niet de enige die dat dacht en of denkt.." Murmelde hij terwijl hij weer door begon te lopen. Met soepeldere spieren volgde ze hem moeiteloos , en keek af en toe over haar schouder . Een beetje opgewekter versnelde ze haar pas en liep door tot naast Inkmasks schouder . '' volgens mij worden we geachtervolgd , en niet even , al de hele tijd '' zei ze fluisterend , terwijl haar oren weer naar achter draaide toen ze een sissend geluid goorde . Haar grasgroene ogen sprongen open van schrik toen ze een massieve grote vos voor haar neus zag staan . Meteen opgewekt zei ze neutraal tegen Inkmask '' dit is het plan , ik leid hem af terwijl jij hem dan aanvalt met een verassingsaanval '' . Haar groene ogen stonden bezorgd , maar vastberaden , toen ze in Inkmasks blauwe ogen keek . Ze wist niet wat hij dacht , maar ze wist wel dat ze moesten opschieten , of de vos had hun te pakken . Met haar lenige lichaam sprong ze rond de vos , en begon hem duizelig te maken door heen en weer te lopen . Ze rekende op Inkmask , en hij zal haar dan ook niet zomaar alleen laten met een vos , tenminste dat dacht ze toch .

Zijn snorharen trilden eventjes geamuseerd toen hij zag dat Spottedleaf haar vacht aan het uitschudden was. Ze zag er inderdaad niet het schoonste uit, maar niets wat een goede wasbeurt niet kon verhelpen. Maar goed, dat was aan haar en niet aan hem. Persoonlijke hygiëne kon je dat noemen. Zwijgend keek hij vooruit, naar zijn doel. Zo had zijn moeder hem dat altijd geleerd. Laat je nooit afwijken van je doen, blijf het achterna zitten als een jager zijn prooi achterna zit. En laat je nooit ontmoedigen door de afstand, er is altijd een kans... Een warme glimlach verscheen op zijn mond toen hij aan zijn moeder dacht. Skypoppy... Een schitterende poes, ze was altijd een goede moeder geweest. De stem van Spottedleaf liet hem echter opschrikken. "Volgens mij worden we geachtervolgd, en niet even, al de hele tijd," Miauwde Spottedleaf fluisterend. Een beetje skeptisch sprong één van zijn wenkbrauwen naar boven, en hij wou een opmerking maken over spoken zien, totdat een sissend geluid zijn oren bereikten. Meteen klapte hij zijn blinkende klauwen uit en draaide hij zich om. Zijn pels schoot overeind waardoor hij er redelijk groot uitzag. "Dit is het plan, ik leid hem af terwijl jij hem dan aanvalt met een verassingsaanval," Miauwde Spottedleaf. Inkmask knikte kort maar gespannen, een vos is immers een geduchte tegenstander, zelfs een hele gevechtspatrouille was zijn leven niet zeker als ze er eentje tegen kwamen. Zwijgend bleef hij dus staan toen Spottedleaf met haar plan begon. Eerst met hele voorzichtige sluipende bewegingen, zodat de vos zich op Spottedleaf bleef focussen, maar daarna met een snelle sprong, kwam hij bij de achterhand van de vos terecht. Vlug, in het voorbij gaan, liet hij zijn klauwen langs de buik van de vos gaan en voelde ze door het vlees snijden. Ook de achterpoot van de vos moest het ontgelden met een snelle beet. Hierna sprong hij weer vlug buiten de bijtafstand van de vos en kon nog net de luchtverplaatsing voelen toen de kaken van de vos vlak achter zijn pluizige staart dichtklapten.

inkmask , are you there ? Iaza15637340312900

Ze voelde haar spieren beetje bij beetje zwakker worden , vermoeider. Ze zou dit niet de hele ochtend kunnen doen, ze moesten snel handelen, en direct juist. Ze zag in haar ooghoek dat Inkmask ondertussen naar de vos was gesprongen, en klauwde tegen de flank van het beest dat in het midden stond. Ze begon de geur van bloed te pakken, en al snel dacht ze dat Inkmask geraakt was. Lenig draaide ze haar om, en staarde oog in oog met de vos. Maar ze zag ook hoe het dier achter Inkmask aan liep, en in zijn donkere staart probeerde te happen. Dus zette ze de achtervolging in , en sprong pardoes voor de vos, en mepte met onblootte nagels tegen zijn bek, zodat hij net niet in Inkmasks staart kon bijten. Ze zag de vos een paar passen wankelen, en bijna achter over viel, en dus zag ze haar perfecte kans, en sprong op de vos , en boorde haar voorklauwen in het vlees, en haar tanden in zijn nek. Het leek een beetje op een rodeo, het beest onder haar , schopte en draaide wild, maar ze hield koppig vol. En draaide snel met haar nagels in zijn schouder, zodat er nu een grote ronde wonde geschraapt was. Ze rukte haar nagels los, en sprong op een veilige afstand weg van de vos, en richtte haar blik op Inkmask. '' i'm a lucky one'' grapte ze , ookal was het niet echt de moment om grapjes te maken, ze wou ook weer niet de hele ochtend dood serieus blijven rond zwerven. Ze draaide haar kop abrupt toen ze geroffel op hun af hoorde komen, en behendig ontweek ze de vos , die weer op hun afliep. Was dat beest nou echt zijn weg kwijt?

Het stof werd opgezwiept toen Inkmask haastig tot een beetje een onhandige halt kwam. Als je vanuit volle snelheid tot een plotselinge stilstand moet komen, dat gaat niet bepaald goed en snel. Maar toch lukte het hem redelijk. Hij draaide hij terwijl hij afremde al om en keek zwijgend hoe Spottedleaf de vos ook aanviel. Hij bleef licht op zijn tenen staan, klaar om weg of op te springen. Of misschien Spottedleaf wel te hulp te schieten. Maar blijkbaar had Spottedleaf dat niet nodig. Hij keek met een ietwat opgetrokken wenkbrauw op toen Spottedleaf op hem af liep en grapjes begon te raken. "I'm a lucky one," Grapte Spottedleaf. "Uhm... Oké," Miauwde Inkmask, nog steeds met één van zijn wenkbrauwen ietwat opgetrokken. Maar vervolgens alarmeerde een roffelend geluid hem dat de vos weer op zijn weg was. Meteen sprong hij uit de baan van de vos en gaf hem een flinke knauw in zijn achterpoot. Tegelijkertijd werd een scherpe pijn in zijn staart duidelijk, maar zijn knauw was voldoende om de vos jankend weg te laten vluchten. Het dier had het opgegeven. Eventjes keek Inkmask het dier met vernauwde ogen na, om zich vervolgens om zijn eigen staart te bekommeren. Dikke druppels helderrood bloed drupten van zijn pluizige staart af, maar de wond zag er niet zo zeer diep uit... Dus misschien viel het allemaal wel mee? Het deed in ieder geval niet zo enorm veel pijn... "Het gaat wel," Miauwde hij daarom ook direct, om bezorgdheid te voorkomen.

inkmask , are you there ? Iaza15637340312900

"Uhm... Oké," Miauwde Inkmask. Hij moest blijkbaar niet echt lachen .Maar hij was wel gealmeerd toen de vos weer naar hun toe sprong. Lenig draaide ze haar lichaam, en kwam zo uit achter Inkmask. Als hij hulp nodig had zou ze het wel zien . Ze leek even niet te volgen met wat hij allemaal deed, het leek meerder op iets van wat ze vroeger had meegemaakt. Verontrust schudde ze haar kop om weer helder na te kunnen denken. Toen ze weer opkeek zag ze dat Inkmask bloede aan zijn staart. Had ze iets gemist en was ze te laat? Het zou haar toch niks uitmaken, en ze dacht ook niet echt dat Inkmask dan blij zou zijn met haar hulp. "Het gaat wel," Miauwde hij. Zie, hij wilt gewoon voorkomen dat ik help, dacht ze wat dronken. Soms dacht ze dat ze er niet bij hoorde, dat iedereen haar negeerde ofzo. ''niet echt dat ik zou helpen ze'' fluisterde ze onverstaanbaar. Ze rolde even met haar ogen als teken dat hier niks meer te zien was, en vervolgens wandelde ze rustig door, en vergat wat er net gebeurd was. Een beetje schuld gevoel dobberde rond in haar maag. Ze had niks bezorgdheid getoont, en al helemaal geen intresse. Wat zou er gebeuren als hij leader was? Zuchtend draaide ze haar om en staarde even in zijn blauwe ogen. ''dat heb je goed gedaan die vos weg gejaagd.''miauwde ze even vol lof, om te tonen dat ze niet kwaad was. ''maar misschien moet je die wonde aan je staart toch even laten checken.'' plakte ze er snel achter aan.

Spottedleaf was ineens wel erg apathisch. Inkmask trok eventjes zijn wenkbrauw op. En bedankt. Naja, haar probleem. Inkmask vond het maar moeilijk hoogte te krijgen van Spottedleaf. Uiteindelijk besloot hij maar dat Spottedleaf gewoon 'buien' had. Hij zou later wel bedenken hoe hij er uberhaupt mee om zou gaan. Misschien gewoon wel niet, dat zou wel makkelijk gaan, want hij kon toch zelf beslissen wie er met hem op patrouille ging en wie niet. Oh het gemak van het deputy zijn. Hij keek nog eventjes naar zijn staart. De vossentanden hadden niet al te diepe wonden gemaakt en lenig boog hij zich iets om ze schoon te likken. Waarschijnlijk zou hij de patrouille wel af kunnen maken... Of niet? Ja, hij kon het wel. Het zou wel snel stoppen met bloeden en daarna zou hij wel naar Angelvoice gaan, beloofde hij zichzelf. Tegen Spottedleaf zei hij niks. Misschien was het wel kinderachtig, maar hij had het idee dat iets zeggen alleen maar haar humeur zou verslechteren. Had hij zin in ruzie? Absoluut niet. Irritatie laaide echter op in zijn buik, scherp en brandend, toen Spottedleaf al door was gelopen zonder op hem te wachten, beetje compassie kon er blijkbaar niet vanaf. Zwijgend kwam hij tot zijn poten en liep hij door, haar pootstappen volgende tot hij weer bij was. Irritatie liet zijn pels nog steeds prikken. "Dat heb je goed gedaan, die vos weg gejaagd." Miauwde Spottedleaf, "Maar misschien moet je die wonden aan je staart toch even laten checken." Inkmask haalde als reactie louter zijn schouders op. "Doe ik straks wel," Mompelde hij plichtsgetrouw zonder haar aan te kijken, "Eerst de patrouille afmaken."

inkmask , are you there ? Iaza15637340312900