{SPT}{Eriksen} So we meet again ~

"Oh ja?" Eriksen begon wat te glimlachen toon hij Guidetti's sarcastische toon hoorde. "Hier is het allerbeste plekje van het huis." Eriksen volgde de blik van Guidetti, die leidde naar een groot raam, erboven. " 's avonds zie je hier de Sterren, die Clankatten Silverpelt noemen." Eriksen knikte, de Clankatten waar hij een gesprek mee had gehad, hadden hem af en toe wel verteld over hun 'StarClan'. De Rogue geloofde niet in die Clan, maar hij liet de Clankatten met hun eigen verhalen, zij maakten zijn leven ook niet belachelijk dus waarom zou hij het wel doen? "Dit is je slaap plek, Eriksen." De Rogue schrok uit zijn gedachten en zag dat de kater een nest voor hem had klaargelegd, het voelde zacht aan toen hij zijn pootje erop zette. "Bedankt dat je deze moeite voor me doet." Glimlachte de Rogue. "Ik lig daarzo" Guidetti wees op een ander soort nest, eentje die hij wel vaker had gezien bij Kittypet huizen. "Dit zal vast beter liggen dan moss, probeer het maar. Je bent vast vermoeid van het reizen. Doe maar een dutje ofzo als je wilt. Ik vang wat eten." En nadat Guidetti deze woorden had uitgesproken voelde Eriksen een golf van vermoeidheid in zich op komen. Ja, hij was inderdaad wat moe geworden van zijn gereis. Eriksen knikte en zag Guidetti verdwijnen door het gat waar hij net doorheen was gekropen. De Rogue nestelde zich na een paar keer gedraaid te hebben in zijn nieuwe nest en sloot zijn ogen. Slaap pakte hem al snel beet.

Op zijn rug gedraaid opende Eriksen zijn ogen weer en keek hij naar de grauwe muur voor hem. Even wist hij niet meer waar hij was, maar toen hij de bekende geur van Guidetti rook herinnerde hij zich alles weer. Oh nee! De kater zou eten voor hem halen, maar hoe lang had hij hem wel niet laten wachten. De Rogue sprong overeind en keek door het raam, de zon had de horizon al donker gekleurd en was al half vergeten. Met een schuldig gezicht kroop hij door het gat en sprong sierlijk van de kast. "Sorry.." De Rogue liet zijn kopje wat hangen, beschaamd. "Ik denk dat ik je iets te lang heb laten wachten.."

"Maakt niet uit, jij bent de gast. En je hebt lekker kunnen uitrusten." De glimlach van Guidetti stelde hem wat gerust, goed, hij had hem dus niet meteen op de eerste dag al boos gemaakt.. Een muisje werd voor hem neergelegd en zijn maag begon plots wat te grommen. "Eet smakelijk dan maar? Op onze vriendschap!" Eriksen glimlachte wat gênant en begon toen ook te eten toen Guidetti ook zijn eerste hap had genomen. Het vlees was mals, maar het diertje was natuurlijk ook niet eeuwen oud en half bevroren, zeker niet in dit seizoen. Toen Eriksen zijn muis half op had gegeten, besloot hij maar weer eens wat te zeggen. "Echt bedankt voor de moeite die je voor me doet, je weet niet hoe erg ik het waardeer." Glimlachte hij zachtjes.

"Het is ook leuk dat je hier even blijft, Blijf zolang je wilt. Ik heb hier al 22 Moons alleen gezeten, dus iemand erbij is gezellig." Eriksen snorde wat en krulde zijn staart om zijn poten terwijl hij het laatste beetje van zijn maal op at. Het smaakte veel beter als je wist dat je niet meer een lange tocht moest maken naar een droge slaapplek. "Ik ben zo terug" Eriksen liet een van zijn oren wat hangen en zag dat Guidetti de botjes op ging ruimen. Toen de Rogue weg was liet de kater zijn blik nog een keer door de ruimte gaan. Hij had namelijk niet veel tijd gekregen aangezien hij Guidetti niet kwijt had willen raken. Toen hij elk hoekje van de kamer wel gezien had, kwam Guidetti weer naar binnen. "Daar is 'ie weer." Glimlachte Eriksen en zwiepte een keer met zijn tweekleurige staart.

"Nee, ik ben er niet." Eriksen grinnikte wat en drapeerde zijn staart om zijn witte voorpootjes. "Ik... Ik ga naar bed als je het niet erg vind.." De kater fronste even wat, maar bedacht zich toen dat Guidetti niet een hele middag had geslapen. Eriksen knikte wat. "Het was een drukke dag, Truste" Met een glimlach keek hij hoe Guidetti de weg naar boven afnam. "Slaapwel." Snorde Eriksen en kroop door de muur, zodat hij naar buiten kon gaan. De frisse lucht blies tegen zijn snorharen en hij verwijderde zich wat van het huis, waar hij straks wel zou terugkeren om nog wat proberen te slapen. Maar voor nu sprong hij op een klein muurtje en keek hij naar de sterrenhemel. Het voelde wat fijner hier met Guidetti, hoefde hij tenminste niet alleen te zijn elke nacht.

OOC; Ik neem aan dat het topic uit is? C: