Winterpaw knikte en maakte snel de reiskruiden voor haarzelf klaar en nam ze in. Daarna liep ze weg naar de kamp ingang en liep door de tunnel. In het bos liep ze langzaam, maar ze kwam wel vooruit. Het duurde een tijdje voordat vierboom eindelijk in zicht was en ze kroop door de struiken en wachtte bij de vier eiken. Misschien was Steelpaw er al, maar ze had geen zin om hem te gaan ruiken. Ze zou wel wachten totdat hij eindelijk in zicht kwam.