I feel like I'm frozen in time {SHREWSTAR}

I never thought I'd feel this
Guilty and I'm broken down inside
Livin' with myself nothing but lies

I always thought I'd make it
But never knew I'd let it get so bad
Livin' with myself is all I have

Zijn pootstappen waren niet luider dan slechts een suis in de wind. Terwijl zijn cyaanblauwe blik een ijskoude twinkeling vertoonde, duwde hij zijn lichaam dieper het territorium in. Vogels waren druk in de weer met hun voedselvoorraad aan te slagen, bomen verloren hun bladeren en de grond werd bedekt met een laagje ervan. Af en toe lieten zijn voetjes een krakend geluid achter doordat hij op een van de nog harde blaadjes ging staan. Maar de meeste ervan waren al zo goed als helemaal samengevoegd met de aarde. Dat kwam omdat het nog enkele dagen geleden geregend had. Zijn vacht stak naar alle kanten op en zijn lichaam bevatte nog maar nauwelijks vet. Ribben waren zichtbaar, en hij zag er nog robuuster uit dan voorheen. De littekens waren beter zichtbaar, en de wonden die hij had opgelopen tijdens het grote gevecht hadden geen kans gekregen om volledig te helen doordat hij nooit was langs gegaan bij Smokebreath én omdat hij de vitaminen er niet voor binnenkreeg. De voedselstapel raakte hij amper aan, misschien twee a drie keren in vier dagen? En dan was dat maar om een schraal muisje mee te pikken. De kater slofte verder, en liet zich uiteindelijk na enkele minuten vallen op zijn achterwerk. Met een levenloze blik in zijn ijzige ogen keek hij naar voren, naar iets wat alleen hij kon zien.

Livin' in a world so cold, wasting away
Livin' in a shell with no soul since you've gone away
Livin' in a world so cold, counting the days
Since you've gone away, you've gone away

Do you ever feel me?
Do you ever look deep down inside
Starin' at yourself, paralyzed?

Al een paar dagen had ze niet meer gedacht aan haar kittens, omdat ze zich steeds vaker bevond of in de Leaders Den of buiten het kamp. Er waren dingen die Warriors haar meldden waarbij ze wel naar buiten moest. Maar toch, ze hoorde geen klachten, dus de kittens deden wel iets om zich te vermaken. Vooral over Sharpkit had ze leuke dingen gehoord. Hij en Roachkit hadden leadertje gespeeld, dus het zat wel goed met hem in ieder geval. Van de andere kittens had ze nog geen leuke dingen gehoord, maar die speelden vast met elkaar. In ieder geval hoorde ze geen klachten als ze weer eens in de Nursery verscheen. En nu? Nu had ze een kleine pauze genomen en maakte ze een wandeling. Gewoon om haar neusje wat frisse lucht te geven en haar kop leeg te maken. Geen gevallen meer waarbij ze een toespraak moest houden of een hele dag aan zou verspillen. Ze was nog van plan om wat aandacht aan de kittens te geven vandaag. Maar plots stonden haar poten stil en bevroor haar hart. Nee. Het was geen verschijning, haar ogen hadden echt de blauwe blik vastgelegd. Direct draaide ze zich om en trippelde ze op hetzelfde tempo weer weg. Niet omdraaien, geen oogcontact maken. Maar nee, haar kopje schoot toch even over haar schouders. Hij bevond zich niet zeer ver van haar af, maar als ze zou gaan rennen was het te vreemd. Geen angst tonen dan maar.

Terwijl hij zijn pluizige staart, waaraan hij zijn naam te danken had, rond zijn lichaam heen sloeg haalde hij even een diepe ademzucht. Hij voelde hoe de lucht door zijn hele lichaam heen vloog, en opende nadien zijn mond zodat deze er weer uit kon. Soms vroeg hij zich nog wel af hoe het ging met zijn kits, maar gezien hij het niet waagde om in de buurt te komen van de Nursery, had hij geen enkel idee. Hij snoof nogmaals de lucht op, en verstijfde even. Shrew..star? Wat deed zij hier? Was die niet te druk bezig met leadertje spelen? Toen hij rondom hem heen keek om te zien of ze al in zijn zichtveld was, spotte de bruine cyperse kater algauw haar tweekleurige vacht op. Ze rende weg. Net zoals hij had verwacht van een kittypet. "En sinds wanneer rent de oh zo grote leader weg van haar problemen? Dat deed ze toch ook niet toen Rushstar nog aan de macht stond?" Miauwde hij luid, zodat hij er zeker van was dat ze hem had gehoord. Wolftail vernauwde zijn ogen even en hield het gestalte van Shrewstar vast met zijn blauwe blik zodat ze geen enkele beweging onopgemerkt kon maken.

"En sinds wanneer rent de oh zo grote leader weg van haar problemen? Dat deed ze toch ook niet toen Rushstar nog aan de macht stond?" Haar oren maakten een wat geschrokken beweging naar haar nek, maar deze zette ze al snel weer normaal op haar kop. De stem was als een mes door haar ziel en ze draaide zich met een felle blik op. Shrew begroef haar klauwen in de aarde en nam een hap lucht. Woede mocht haar leven niet leiden, ze was niet zoals.. deze kater. "Waarom zou ik jou dat zeggen? Je wilt toch niets meer met me te maken hebben?" Zei ze met een strak gezicht en keek de kater met walging aan. Hij had haar hele leventje even in zijn vieze klauwen gehad, maar toen alles verpest. En dan begreep hij niet eens waarom ze boos was geweest. Als hij haar echt had gekend wist hij wel dat ze het niet waardeerde als hij met andere poezen zo intiem was, en nee, het was niet zomaar een normale vriend die hij had. Dat kon hij haar niet wijs maken, nee.

Hij kon de sluwe lach die zich spreidde op zijn gezicht niet onderdrukken toen de poes haar oren neerlegde in haar nek. Maar deze glimlach verborg hij algauw weer toen ze zich vurig omdraaide en haar nagels in de aarde plantte. "Waarom zou ik jou dat zeggen? Je wilt toch niets meer met me te maken hebben?" Hij greens even en ontspande zijn hele lichaam. "Oh, sinds wanneer heb ik dat dan gezegd?" De ijzige blik in zijn ogen gebruikte hij om d'r aan te kijken. Zou de poes nog altijd kwaad zijn om het feit dat hij aan Rushstar's kant had gestaan, samen met Foxstream? Wel, dan had hij het bewijs dat er zich niks afspeelde tussen hem en Foxstream. Hij had de poes al een tijdje niet meer gesproken, Wolf had nog niet eens woorden met d'r uitgewisseld. Maar Shrewstar daar in tegen, zij bleek juist intiemer te worden met die haarbal van een kater genaamd Timesong. Hij was er zo goed als zeker van dat tussen hen méér afspeelde dan tussen hem en Foxstream. Hij zou dit tegen haar kunnen gebruiken, maar hij had geen zin in dat soort spelletjes. Het leek zo kittenachtig, en nee, hij was geen kitten meer.

"Oh, sinds wanneer heb ik dat dan gezegd?" Zijn ijzig blauwe blik werd op haar gericht, maar ze werd er niet bang van. Ze hief haar kopje wat meer op en versmalde haar groene blik, nog steeds al haar haat geconcentreerd op zijn kop. Maar ze had zou niet veel woorden aan hem verspillen, hij was het gewoonweg niet waard. "Sinds je me hebt laten vallen, niet?" Gromde ze naar hem en relaxte haar spieren iet wat, hij mocht weer lekker terugkeren naar de bezigheid waar hij net mee bezig was. Zolang hij haar maar weer met rust liet. Ze was veel gelukkiger zonder zijn agressiviteit, maar toch, ze wilde nog één dingetje van hem weten en zou daar ook de kans voor grijpen als deze zich voordeed. Ongeïnteresseerd in zijn antwoord keek ze hem aan, geen enkele blije of leuke emotie was af te lezen in haar groene blik. Hij was waarschijnlijk véél gelukkiger nu. Zonder haar in zijn zielige leventje.

Hij negeerde even de blik van Shrewstar en keek rondom hem heen alsof de natuur interessanter was dan haar. "Sinds je me hebt laten vallen, niet?" Hij haalde zijn schouders op en lachte even, deze keer luidop. Hij wende zich weer tot de zwart witte poes en zuchtte even. "Ik ken je, je zou niet blijven als je geen goede reden had," Zijn ogen vernauwden zich en plots leek alle rust uit zijn lichaam verdwenen te zijn. "Wat is er dat je me niet durft te vertellen?" Sprak hij bitter. Hij tikte even met zijn staartpunt op de grond en herhaalde dit nog enkele keren. Stiekem was hij wel ietwat geïnteresseerd in wat ze te zeggen had, echter zou hij dat nooit bloot stellen. Of toch niet wanneer zij in de buurt was.

De lach die uit hem voort kwam deed een rilling over haar rug lopen, maar die liet ze zo min mogelijk merken. "Ik ken je, je zou niet blijven als je geen goede reden had," De woorden voelden vreselijk aan, hoe kon dit monster dat zeggen? Kende hij haar wel goed dan? Waar was het bewijs dan? "Wat is er dat je me niet durft te vertellen?" En toen knapte er iets in haar. Shrewstar stond op en was binnen een mum van tijd bij hem gekomen. Haar ogen brandden feller dan voorheen en ze ontblootte haar tanden iets. Ze was een zeer kleine lengte van hem verwijderd, maar ze was niet bang voor deze.. kat. "Jij doet iets met Nightpaw, iets wat me niet aan staat." Gromde ze naar de tabby en hield haar blik op hem gericht. Maar ze haalde verder niets in haar hoofd, geen aanvallen geen scheldwoorden. "En ja, jij bent zijn Mentor, maar dat betekent niet dat je hem kapot mag maken." Snauwde ze vervolgens en deed een pas achteruit. Eén verkeerd woord en de kater zou een stortvloed van woorden op zich krijgen.

Tevredenheid stroomde door zijn aderen heen toen de poes knapte en fel naar hem toeliep. Haar ogen brandde fel, maar hij keek niet verbaasd op. In tegendeel, hij was dit gedrag van de poes al gewoon. Ze kon zich nooit inhouden in zulke situaties als deze. "Jij doet iets met Nightpaw, iets wat me niet aan staat." Hij glimlachte en knikte. "En ja, jij bent zijn Mentor, maar dat betekent niet dat je hem kapot mag maken." Hij zuchtte even en keek d'r soepeltjes aan. "Mijn beste Shrew," Lachte hij. "Ik doe inderdaad iets met hem," Nog altijd klonk hij alsof er niks aan de hand was. "Ik train hem, iets wat jij niet deed." Deze keer klonk zijn stem strak en kortaf. Het maakte hem niks uit dat ze zijn leader was. En daarbij; De poes had geen reden om hem te verbannen of dergelijke, hij was niet grof maar sprak alleen de waarheid, punt.

Waarom zie ik nu een stoned Wolftail voor me...?xD

Ze voelde een grote walging jegens de kater door zijn vreselijke glimlach. "Mijn beste Shrew," Haar ogen brandden nog wat feller. "Ik doe inderdaad iets met hem, ik train hem, iets wat jij niet deed." Ze sloeg woest met haar staart en had gehoopt dat haar ogen een gat in de kater konden branden. "En sinds wanneer noem jij mij nog zo?" Blies ze en voelde haar nekharen wat prikkelen, het kon haar geen bal meer schelen dat ze weer buiten zichzelf was getreden, deze kater mocht lekker weten waar haar standpunt lag. "En hoe train je dan? Met leugens? Verpletter je zijn geloof omdat deze niet matcht met die van jou? Dan heb ik een nieuwtje voor je, je kan er niets meer aan doen. Ik ben nu Leader, je mag schreeuwen van de daken dat je me het liefst dood wilt, maar het is gebeurd." Blies ze en stond op. "Een verkeerde stap en ik zit op je nek." Gromde ze en draaide zich woest om en liep van de kater weg. Ze had genoeg walging gehad voor vandaag en wilde haar kittens niet te veel angst aanjagen vandaag.

Hij bleef haar neutraal aanstaren en wachtte af tot de poes helemaal uitgesproken was. "Ik lieg niet tegen hem, vanwaar heb je dat fabeltje? Van je dierbare Timesong?" Hij spuugde de naam van de kater eerder uit. "En mijn beste Shrewleap," Hij grinnikte even. "Zo beter? Laat maar, ik zal verder gaan," Hij maakte zich groot tegenover de poes en torende zeker één kop boven haar uit. Al was hij zo mager als wat, zijn spieren welke rimpelde onder zijn vacht waren nog altijd goed zichtbaar. "Jij bent degene die de haat in de Clan heeft gebracht, JIJ bent degene die begon met protest groepjes. Hoelang denk je voor het duurt of er komt weer een protest groepje? En zie ik eruit alsof het me ook nog maar iets uitmaakt dat jij leader bent? Je bent dood voor mij. Even dood als die Rushstar en Stunspore nu zijn!" Siste hij, terwijl zijn scherpe klauwen uit hun hulzen kwamen. Ach, wat maakte het uit. Hij was haar toch al kwijt. "Foxstream had gelijk, je bent echt niks waard." Grinnikte hij waarna hij zich ook omdraaide en haar de rug toekeerde. "En als je van plan bent me te verbannen wegens mijn grofheid, laat me de Clan maar eerst eventjes inlichten over hoe grof je wel niet tegen mij uitvloog zonder dat ik iets verkeerds zei. Ik mag mezelf verdedigen~"