Soothe the mind {Silverfang}

Dogdance keek naar zijn buiging en tikte rustig eventjes met haar staart tegen zijn neus aan. "Deze 'machtige deputy' zou zich vereerd voelen," Miauwde hij plechtig. "Beleefdheid misstaat je niet," Miauwde ze ietwat plagerig, zowaar een zuinig complimentje uitdelende aan de kater. "Oké, waar wilt de dame naartoe?" vroeg Silverfang vervolgens. Dogdance kreeg een bijna pesterige grijns op haar gelaat. "Het ravijn, heb ik nog iets om je in te smijten als je vervelend wordt," Miauwde ze veel te luchtig voor de bedreiging die ze uitdeelde. Ze zwierde nog eventjes met haar heupen, waarna ze met een rustige tred in de struiken verdween.

We are siamese if you please <3
Soothe the mind {Silverfang} - Pagina 4 SignatureDogdance-1

StampsC::

Awesome<3:

Silverfang grijnsde toen hij het puntje van haar staart tegen zijn neus aanvoelde. 'Beleefdheid misstaat je niet,' zei Dogdance. Hij wist dat het een goede manier was om de ladies mee in te palmen, maar toch stak hij even zelfingenomen zijn borstkas naar voren bij het horen van het compliment. Hij volgde de katin te voet richting het ravijn, ietwat haastig zodat hij weer naast haar kwam te lopen en hierdoor niet afgeleid raakte door vrouwelijke charmes, die ze overduidelijk in de strijd gooide om hem te plagen.

STORY BEHIND

Dat hij zijn borstkas naar voren stak, ontging Dogdance niet en meteen ging ze dan ook het offensief in om deze blijk van zelfvertrouwen weer grandioos de grond in te boren. "Word maar niet te vol van jezelf, dat misstaat je wel," Miauwde ze luchtig, hem een pesterige grijns toewerpen. "Gelukkig heb je hier een wandelende reality-check." Ze stak nu zelf eventjes arrogant haar kop de lucht in en leidde de weg naar het ravijn. Ook dit was een soort pesterij, normaal leidde de kat die hoger in rang was de weg. Dogdance nam dat echter maar wat graag met een korreltje zout, vooral bij een zekere machtige deputy.

We are siamese if you please <3
Soothe the mind {Silverfang} - Pagina 4 SignatureDogdance-1

StampsC::

Awesome<3:

Dat de katin vervolgens zijn trots weer een beetje probeerde te krenken, deerde hem niet zo veel. Het was al gezegd en Silverfang vond het alleen maar leuk om hier Dogdance nog meer mee te plagen. Om er nog een schepje boven op te doen, begon hij nog breder te lopen, zijn spieren rollend onder zijn huid. Dogdance nam de leiding en omdat Silverfang nou eenmaal een kater was die zich niet snel verheven boven andere voelde, liet hij haar gang gaan. Toen de wind eenmaal toenam en zacht aan zijn vacht begon te trekken, wist hij dat ze het ravijn naderde. Silverfang viel terug in zijn rol en begon zijn zintuigen op scherp te zetten, op zoek naar prooi.

STORY BEHIND

Dogdance rolde overduidelijk met haar ogen toen de kater nog meer begon te pronken met zijn fysieke staat. "Patser," Miauwde ze enkel. Toch kon ze het niet helpen af en toe toch een beetje te... kijken. Ze wilde het niet toegeven voor zichzelf, absoluut niet, dan zou ze nog liever een kuil graven en zichzelf erin gooien, maar de kater zag er niet verkeerd uit. Maar uiteindelijk begon ze haar focus te weerleggen. Ze vernauwde haar ogen en verlichtte haar voetvallen, haar instincten op scherp. Gracieus liet ze zichzelf al licht in een jachthouding zakken. The hunt's on. "Wedden dat ik meer vang dan jij," Fluisterde ze zachtjes, toch uitdagend.

We are siamese if you please <3
Soothe the mind {Silverfang} - Pagina 4 SignatureDogdance-1

StampsC::

Awesome<3:

Silverfang zakte licht door zijn poten, het geluid van zijn passen samensmeltend met die van de achtergrond. Nog even keek hij om naar Dogdance toen die iets naar hem toefluisterde. 'Wedden dat ik meer van dan jij.' Hij schonk haar een grijns. "It's on," fluisterde hij terug, de uitdaging aannemend. Zijn blik zette hij vervolgens strak voor zich uit. Hij gooide zijn kans op de overwinterende vogels en daarvoor zou hij snelle reflexen nodig moeten hebben. Bovendien kon hij het zich niet veroorloven de weddenschap te verliezen, want dan zou hij dit de rest van zijn leven nog te horen krijgen..

STORY BEHIND

Natuurlijk nam hij de weddenschap aan. Het was immers Silverfang. Die kater zou nog liever zichzelf het ravijn in storten dan verliezen van haar. Natuurlijk zou ze dit nog minstens een paar maanden inwrijven. Maar dat was enkel verdiend. Ze liet zich soepel in de jachthouding vallen en gleed weg tussen de begroeiing, Silverfang's zijde verlaten. Ze vernauwde haar ogen terwijl ze de lucht proefde en tot haar eigen grote irritatie eigenlijk alleen maar Silverfang rook. Het was niet eens dat zijn geur alleen rondwaarde, haar hoofd focuste er zich alleen op. Ze gromde geërgerd en schudde haar kop, proberende de geur uit te bannen en de neiging te verdrukken hem na te roepen dat hij 'stonk'.

We are siamese if you please <3
Soothe the mind {Silverfang} - Pagina 4 SignatureDogdance-1

StampsC::

Awesome<3:

Langzaam beende Silverfang zich een weg door het landschap. Zijn poten begonnen het al aardig koud te krijgen, maar hij liet zich hierdoor niet afleiden. Hij troostte zich met het feit dat de opwinding van de jacht hem wel weer zou opwarmen. En de gedachte dat hij straks met verse, warme prooi richting Dogdance kon terugkeren.. De kater schudde geïrriteerd zijn kop. Focus. Hij gleed geluidloos onder een struik en liet zijn bleekgroende op een kleine opening in de begroeiing vallen. Ja, hij had geluk! Een paar meesjes waren met hun snaveltjes druk in de weer om naar voedsel te zoeken. Hun kleine klauwtjes die afdrukken in de sneeuw maakte, hadden hem rechtstreeks naar ze toe geleid. Silverfang zakte nog dieper naar de grond, sloop als een professionele jager op ze af en maakte zich toen klaar voor de sprong. De mezen vlogen verschrikt op toen hij vanuit de kale takken tevoorschijn schoot. Zijn sterke klauwen grepen een vleugel voordat de vogel de kans kreeg om buiten pootbereik weg te vliegen, en haalde hem neer. Met een snelle beet had hij er een einde aan gemaakt. Trots nam de kater de prooi in zijn bek en hief hij zijn kop, hoever zou Dogdance al zijn? Zijn kansen waren hier in ieder geval verkeken, de andere mezen hadden de rest van de omgeving gewaarschuwd en het zou wel even duren voordat hij hier weer prooi zou vinden..

STORY BEHIND

Dogdance rekte zichzelf eventjes kalmpjes uit, waarna ze haar focus eindelijk kon weerleggen naar haar jacht. Ze moest haar ogen en oren open houden. Leafbare had geen ruimte voor screw-ups. De prooi was al schaars zat en de clan moest alsnog gevoed worden. Ondanks dat sommige katten dat dankzij haar broer wel eens in twijfel trokken, was Dogdance toch wel degelijk loyaal aan de Skyclan. Op haar eigen, zeer bijzondere manier dan. Voor de rest... Tja. Wat was de rest? Ze grinnikte zachtjes. Wat was ze ook alweer aan het doen? Ohja, focussen. Ze vernauwde haar ogen weer en proefde de lucht. Maar haar gehoor was hetgeen wat haar als eerste alarmeerde voor een naderende prooi. Het geklapper van vleugels, vlak bij de ravijnrand. Ze duwde zich zo geruisloos mogelijk door de struiken heen, zo dicht mogelijk bij de prooi komende. Een houtduif had zich in de sneeuw genesteld, op zoek naar de laatste beetjes voedsel die hij kon vergaren. Dat was alles wat Dogdance nodig had. Ze zette zich af en sprong, voorzichtig zodat ze niet te ver door zou glijden, boven op de vogel. Natuurlijk schopte deze stennis. Het klapperde met zijn vleugels en probeerde een alarmkreet te slaken. Gelukkig wist Dogdance deze snel genoeg af te snijden. Een vlugge beet door de luchtpijp was voldoende. Zelfvoldaan hief ze zichzelf weer overeind. Een goed begin. Kom maar op, Silverfang.

We are siamese if you please <3
Soothe the mind {Silverfang} - Pagina 4 SignatureDogdance-1

StampsC::

Awesome<3:

Met de mees in zijn bek, liep Silverfang terug richting het ravijn. De geur van versgedode prooi was verleidelijk, maar het zou niet eens in hem opkomen om ervan te eten. Volgens de warrior code moesten eerst de elders en queens, dan de medicine cat, warriors, leader en apprentices, en dan kwam hij pas. Dit laatste behoorde niet echt tot de code, maar meestal wilde Silverfang er altijd op toezien dat iedereen gehad had, voordat hij zelf ging eten. Dat voelde min of meer als zijn plicht als deputy. De zilvere kater hield even halt toen hij bijna het ravijn had bereikt. Van tussen de kale, bevroren begroeiing keek hij of hij Dogdance kon zien. Het geklapper van vleugels alarmeerde hem en hij zakte meteen weer in een jagerspositie toen hij de houtduif op de rand van het ravijn zag neerstrijken. Helaas voor hem bevond hij zich niet in de goede positie om het dier te kunnen vangen, maar dit hoefde ook niet. Dogdance vloog uit de struiken en greep de duif met een soepele sprong. Bewonderenswaardig hief Silverfang zich weer overeind en keek hij toe hoe ze het dier tot haar prooi maakte. Op dat moment maakte het hem niet meer uit of hij zou winnen of verliezen, zolang hij zo naar haar kon kijken mocht ze van zijn part alle prooi van de hoogstenen vangen. Silverfang glimlachte, wilde net uit de struiken stappen, maar zag toen plots de sneeuw onder Dogdance's poten op een vreemde manier wegzakken. Zijn ogen werden groot en voor een moment leek zijn hart stil te staan. "Dogdance!" schreeuwde hij geschrokken, en in minder dan een paar seconden had hij de mees op de grond laten vallen en haar van de rand weggeduwd door zijn voorpoten in haar flank te duwen. Silverfang voelde hoe zijn poten hun grip verloren en hij samen met het brokkelende steen de diepte in viel. De doffe klap die volgde toen hij op de grond neerkwam, nam voor een ogenblik zijn adem weg. Hij kreunde pijnlijk. Oké, hij was in ieder geval niet dood, probeerde hij optimistisch te denken. Met zijn ogen licht samengeknepen van de pijn, tuurde hij naar boven om te zien hoe erg de situatie was. De vage lichtstreep die de grens van het gesteente markeerde was vele vossenlengtes hoog. Dat ging nog een onmogelijke klim worden.. "Well f*k," vloekte Silverfang.

STORY BEHIND

Wat tevreden hief Dogdance zich omhoog van haar vangst, nog eventjes met lichte zelfvoldaanheid naar het dier kijkende door haar koppie ietsjes scheef te houden. Een grijns verscheen op haar lippen toen ze ernaar keek, het was haar prooi. Als ze op dit tempo door ging, zou ze zeker weten winnen van de machtige deputy. Ze was zijn bijnaam eventjes helemaal vergeten, maar nu ze hem zich weer herinnerd had, zou ze hem er zeker inhouden. Dat was een belofte. Ze stapte van haar duif af en tilde deze net op, toen ze haar grip verloor. De sneeuw begon weg te glijden het ravijn in en nam haar mee. Geschrokken begon ze met haar poten te trappelen, weg van het glijdende ijs. Maar het mocht niet baten, ze kon nergens grip vinden. Geschrokken liet ze haar duif vallen en een beginnende kreet begon uit haar mond te ontsnappen, tot voorpoten impact maakte met haar zij en haar door de sneeuw lieten tuimelen. Een schreeuw vulde haar oren nog, gevolgd door het geluid van vallend en brokkelend steen. Geschrokken kwam de poes overeind gesprongen en haastte ze zich naar de rand van het ravijn. "SILVERFANG!*" Bracht ze geschrokken uit, haar stem overslaand, waarna ze een paar keer heen en weer ijsbeerde over de rand. Vanaf deze afstand, kon ze niet eens zien of hij dood of levend was. Ze beet even op haar lip en begon daarna op overhaastte manier met haar eigen afdaling. Ze schraapte haar pootkussentjes aan het scherpe gesteente en haar ademhaling was gejaagd, maar het mocht voor haar niet baten. Al tuimelde ze de laatste vossenlengte eerder naar beneden door verlies van balans, ze kwam toch redelijk heel naar beneden. Meteen sprong ze weer overeind en beende ze op Silverfang af. Ze klapte haar klauwen uit en gaf hem een felle pets over zijn wang. "IDIOOT!" Schreeuwde ze, waarna haar stem leek te breken. "I-ik dacht dat je DOOD was!" Hierna barstte ze in geschrokken snikken uit.

*Was dit niet de eerste keer dat ze hem Silverfang noemde?x'D

We are siamese if you please <3
Soothe the mind {Silverfang} - Pagina 4 SignatureDogdance-1

StampsC::

Awesome<3:

De kreet van Dogdance weergalmde door het ravijn, tot het uiteindelijk zijn oren bereikte en hij nog net haar vage omlijning in het licht kon onderscheiden. 'SILVERFANG!' Hij wilde iets terug schreeuwen, zeggen dat het goed zou komen en ze van die rand weg moest, maar hij had de woorden nog niet geformuleerd in zijn mond, of het geluid van vallende steentje deed hem met een ruk opkijken. Wat? Was ze naar beneden aan het klimmen?! "Dog nee! Niet naar beneden komen!" schreeuwde hij in een gefaalde poging. Wat als hij haar hier nooit meer uit kreeg?! De kater probeerde overeind te komen, maar het leek alsof zijn flank nog aan het bekomen was van de schok en zijn poten weigerde dienst. Voor hij het wist had Dogdance de afdaling al gemaakt. Hij kon nog net haar gelaatstrekken onderscheiden van de duisternis en die voorspelde niet veel goeds. De klauw die hij over zijn wang kreeg stak even, maar Silverfang was op dit moment te druk bezig met haar dat hij dit amper door had. "Wat doe je?!" riep hij geschrokken. "Wat als we hier nooit meer uitkomen?!"

STORY BEHIND

Woedend stond ze daar, nee, furieus zelfs. Haar poten beefden van boosheid en haar bovenlip had ze opgetrokken in een grauw. Toch snikte ze zachtjes. Hoe durfde hij? Hoe durfde hij haar zo te laten schrikken? "Wat doe je?!" riep hij geschrokken. "Wat als we hier nooit meer uitkomen?!" Schreeuwde hij haar toe. Nu had hij nog het lef om tegen haar te schreeuwen ook. Had hij niet door dat ze stiekem gewoon heel erg bezorgd om hem was. Maar dat hij tegen haar schreeuwde, bracht haar over haar zekere kookpunt, dus weer haalde ze met haar poot uit, harder deze maal. "Jij IDIOOT!" Spuwde ze hem toe. "Ik dacht dat je DOOD was? HOOR JE?! DOOD!" Haar stem begon nu ook te schreeuwen, terwijl de tranen van woede maar toch ook schrik uit haar ooghoeken ontsnapten. Ze was zo boos, zo enorm boos.

We are siamese if you please <3
Soothe the mind {Silverfang} - Pagina 4 SignatureDogdance-1

StampsC::

Awesome<3:

Zijn bleekgroene ogen keken recht in de hare, fel en tegelijkertijd doodongerust. Hij kreeg een tweede klauw over zijn wang en dit keer voelde hij een warme vloeistof over zijn vacht sijpelen. 'Jij Idioot!' spuwde Dogdance hem toe. 'Ik dacht dat je DOOD was? HOOR JE?! DOOD!' Tranen glinsterden in haar ooghoeken als kleine kristallen en voor het eerst liet Silverfang zijn blik wat verzachten. "En daarom klim je maar naar beneden en riskeer je je eigen leven?" vroeg hij, terwijl zijn stem overliep van spijt. Met een frons liet hij zijn blik weer naar boven vallen. Zijn hoofd werd duizelig terwijl hij een uitweg uit het ravijn probeerde te bedenken. Hij zou het zichzelf nooit vergeven als hij Dogdance hier niet uit kreeg. Mousedung, dit was allemaal zijn schuld.

STORY BEHIND

Dogdance keek de kater fel aan, haar bovenlip nog steeds iets opgetrokken en haar rug agressief gekromd. Dogdance had duidelijk moeite met haar bezorgde emoties en wist niet goed hoe ze ze moest uiten. Daarom deed ze dat maar via de voor haar meest voor de hand liggende emotie. Pure woede. "En daarom klim je maar naar beneden en riskeer je je eigen leven?" Miauwde Silverfang, ook een emotie in zijn stem, maar eentje die Dogdance niet kon plaatsen. Ze zette haar pootjes neer in de zachte sneeuw, proberende haar brandende pootkussentjes iets te koelen. "Ja," Miauwde ze venijnig, "Problemen ermee?" Ze vernauwde haar ogen fel.

We are siamese if you please <3
Soothe the mind {Silverfang} - Pagina 4 SignatureDogdance-1

StampsC::

Awesome<3:

Silverfang liet zijn blik weer op Dogdance vallen. De schok sijpelde langzaam uit zijn lichaam en hiermee voelde hij ook de pijn van de klap opkomen. Hij klemde even zijn kiezen op elkaar, maar was te koppig om toe te geven dat het zeer deed. Dat kon hij niet, dan werd de kans om hier uit te komen nog kleiner.. 'Ja, problemen ermee?' miauwde Dogdance venijnig. Mokkend keek Silverfang opzij. "Wel als dat betekend dat je hier voor eeuwig vastzit," reageerde hij mompelend. Voorzichtig probeerde de kater overeind te komen, zijn ogen samengeknepen door de moeite die hem dit kostte.

STORY BEHIND

Dogdance had evenals Silverfang best veel pijn, al dan aan haar poten. Maar toch was ze te koppig om dit toe te geven. Het maakte haar alleen wel chagrijnig. De poes keek de kater chagrijnig aan toen hij begon te spreken. "Wel als dat betekend dat je hier voor eeuwig vastzit," Miauwde de kater. Haar nekharen rezen weer overeind van irritatie en de hel brak weer los qua humeur. "Houd je nou eens een keer op met dat stomme doemdenken?" Snauwde ze de kater toe. "Kap met dat zelfmedelijden, gedraag je naar je rang en ga een OPLOSSING bedenken." En met deze woorden liep ze door, het ravijn volgende. "Pas maar op dat ik geen spijt krijg dat ik je gevolgd ben." Mompelde ze hem nog venijnig toe, waarna ze haar weg vervolgde. Misschien kon ze een stuk verderop ergens naar boven komen.

We are siamese if you please <3
Soothe the mind {Silverfang} - Pagina 4 SignatureDogdance-1

StampsC::

Awesome<3:

De woorden van Dogdance dreunden door zijn oren en brachten hem weer bij zijn verstand. Ze was hier nu, en reken maar dat hij er alles aan zou doen om haar er weer uit te krijgen, dus kon hij maar beter zijn energie in het vinden van een uitweg stoppen. Silverfang deed wat hem verteld was. Hij hield zijn mond, en toen hij eenmaal stond, maakte hij zich klaar om achter Dogdance aan te gaan. Zijn flank voelde beurs aan, alsof hij een enorme blauwe plek had opgelopen, maar hij negeerde de pijn en beende koppig door, zijn blik op het gesteente boven hem gericht. Er was toch zeker wel een gedeelte waar ze weer terug naar boven konden? Om het alleen maar erger te maken zag hij dat de lucht boven hen een donkere, oranje gloed begon te krijgen. De aankondiging van de zonsondergang..

STORY BEHIND

Ze keek eventjes kritisch over haar schouder om naar Silverfang. "Oh, toch maar besloten om weer wat mannelijkheids punten te verdienen in plaats van ze kwijt te raken?" Miauwde ze droogjes. Hij had het nu verdiend dit allemaal over zich heen te krijgen. "Je bent ze tot nu toe alleen nog maar verloren." Ze keek zoekend om zich heen en liet een geërgerde zucht. De absentie van licht, nu de zon onder ging, maakte het alleen maar moeilijker om te kijken. Een geërgerde grom ontsnapte uit haar mond. "Wat nu?" Ze keek nog een keer rond en probeerde tevergeefs omhoog te klimmen, bijna wanhopig. De rotsen brokkelden echter af onder haar beschadigde pootkussentjes en ze plofte weer op haar rug terug in de sneeuw. Ze wilde het niet toegeven, maar stiekem was ze een beetje claustrofobisch.

We are siamese if you please <3
Soothe the mind {Silverfang} - Pagina 4 SignatureDogdance-1

StampsC::

Awesome<3:

Hoe benard de situatie ook was, hij kon het niet helpen te lachen toen hij Dogdance's woorden hoorde. "Oh en toen ik je van die val redde telde zeker niet mee?" vroeg hij, terwijl hij haar pootstappen volgde. Hij keek toe hoe haar schaduw steeds langer werd en wist dat het niet lang meer duren voordat het hier pikkedonker zou zijn. Hopelijk was de maan helder vannacht.. 'Wat nu?' vroeg Dogdance en hij hield halt om naar de rotswand te kijken. Hij kon nog net de sneeuw het gesteente onderscheiden, maar dit bevestigde alleen maar hoe glad het was. Toch zat er waarschijnlijk geen andere optie op.. "Ik denk dat we moeten proberen naar boven te klimmen.." zuchtte hij, en het leek alsof zijn flank meteen protesteerden door hem een extra nasteek te geven. Silverfang zette zijn nagels in het steen en trok zich omhoog. Hij hoorde het geluid van afbrokkelend gesteente toen Dogdance hetzelfde probeerde te doen en de plof die volgde toen ze weer naar beneden viel. Bij Silverfang ging het niet veel beter. Zijn klauwen verloren al snel grip en hij gleed weer terug in de sneeuw. Geërgerd gromde hij, waarna hij zijn hoofd richting Dogdance draaide om te zien of ze oké was.

STORY BEHIND