{ I will love you Endlessly || S h r e w s t a r }

Strugglebug, Strugglebug, Strugglebug, Strugglebug... Telkens opnieuw herhaalde de jonge warrior haar nieuwe naam in haar hoofd. Niet omdat ze hem zou vergeten, maar omdat ze wist dat ze geneigd zou zijn Strugglepaw te zeggen. Echter deed de geur van een muis haar namenstroom even doorbreken. Rustig probeerde ze de muis te lokaliseren. Normaal gezien bevond hij zich nog geen vossenlengte van haar af. Haar ogen gingen over de bosgrond en al snel zag ze het beestje zitten. Inderdaad nog geen vossenlengte van haar af. Langzaam liet ze zich in jaaghouding zakken, tot een hoog gepiep het beestje afschrok. Waarschijnlijk was een mentor hier met zijn apprentice aan het trainen. Nou ja, dat betekende geen prooi meer hier. Zuchtend keek ze om zich heen en besloot maar wat verder te lopen. Een zeer bekende geur dreef haar neus binnen. Shrew! Direct versnelde ze haar pas, ''Mama!'' riep ze vrolijk, toen ze de zwart-witte vacht van de leader te zien kreeg.

{ Shrewstar }

Het ging.. iets beter nu. Ze dacht steeds minder aan wat er verloren was en probeerde de stap omhoog te maken om weer gewoon veder te leven. Deze dingen gebeurden nou eenmaal en elke andere kat kon verder gaan, dus waarom zij niet? De poes liet haar kop even hangen toen ze het kamp uit slofte, helaas wist ze zich er nog niet geheel over te zetten. Ongeïnteresseerd ging ze ergens zitten en keek wat nutteloos naar de begroeiing om haar heen. Gelukkig had niemand haar nog aangesproken met haar gebrek aan dingen die ze deed. Met een zucht draaide ze haar kop weer. Hoe kon ze weer zo spontaan het leven instappen als de spontaanste kat uit haar leven was verdwenen? ''Mama!'' Ze spitste haar oren en keek direct om naar de bron van het geluid. Strugglebug had haar gezien en kwam haar kant op. Zonder dat ze het wist verscheen er plots een glimlach op haar gelaat. Misschien meer tijd besteden aan haar familie die er wel was? "Hey Struggle," Snorde ze waarna ze opstond en haar dochter een lik over haar kop gaf. "Hoe is het om een Warrior te zijn?" Vroeg ze vervolgens, zich weer wat beter voelende.

Haar moeder keek haar met een glimlach aan, "Hey Struggle," Snorde ze waarna ze opstond en haar dochter een lik over haar kop gaf. "Hoe is het om een Warrior te zijn?" De jonge warrior haar oren stonden recht overeind, terwijl ze haar moeder aankeek. ''Leuk tot nu toe, wat meer vrijheid en zo, alhoewel ook meer verantwoordelijkheid... Maar hoe is het om leader te zijn?'' Zij kon ook zo'n vragen stellen! Eens zien wat haar moeder zou antwoorden, misschien was het wel heel vermoeiend, of leuk, of... Wist zij veel! Eigenlijk haar moeder moest Starclan gezien hebben, zou ze er bekenden hebben gezien? Katten mochten niks zeggen over hun ontmoeting met Starclan, maar misschien wel wie ze er gezien hadden, toch?

''Leuk tot nu toe, wat meer vrijheid en zo, alhoewel ook meer verantwoordelijkheid... Maar hoe is het om leader te zijn?'' Shrew's snorharen trilden amusant en ze knikte. "Dat is goed, maar daar zul je snel aan wennen. De verantwoordelijkheid komt pas als je een Apprentice hebt." Glimlachte ze en vervolgens ging ze zitten terwijl ze haar staart om haar voorpoten drapeerde. "En tja.." Mompelde ze op Struggle's vraag en keek even opzij. "Op het eerste gezicht leek het me een zeer zware taak, niet dat het dat niet is, maar er zitten ook leuke kanten aan. Je kan kittens en Apprentice bijvoorbeeld gelukkig maken door ze hun nieuwe naam te geven, maar als Leader zie je ook dat je vrienden sneller zullen verdwijnen dan jij." Haar stem kraakte een beetje op het eind, maar naar haar mening hield ze zich wel sterk.