White bunny [Snowynight]

Zijn poten zakte in het modder van het moeras. Thrushdive had zijn ogen gevestigd op een wit konijntje die over een soort van eilandje heen hupte. De poten van het konijntje waren vies en besmeurt. Thrushdive zette een grijns op en sloop voorzichtig door naar het konijntje. Hij was niet goed in konijnen jacht, meestal joegen Shadowclan katten ook niet op konijnen. Toen hij sprong schoot het konijntje er van door. Thrushdive zette een achtervolging in. Net toen hij het konijntje uit het oog verloor zag hij een andere witte vacht in het struiken gewas. Aan de geur was te herkennen dat het Snowynight was. Hij zette een gemene grijns op. Hij zette af met zijn achterpoten en tackelde de witte poes. "Oh! Ik dacht dat je een wit konijn was," grinnikte hij.

Hij bleef lekker boven op de witte poes liggen met zijn vieze blubber vacht. Thrushdive voelde hoe Snowynight bevroor. Hij grinnikte. "Ga van me áf!" Miauwde Snowynight fel, waar ook ongemakkelijkheid in te bekennen was. Hij schoot in de lag en stapte nonchalant van Snowynight af. "Nou, nou. Ik dacht enkel dat je een konijn was, ik kan er ook niks aan doen dat je zo veel op een konijn lijkt," sprak hij op een nonchalante stem met een grote plagerige, honende, grijns op zijn gelaat. "En hoe gaat 't met het prinsesje van de clan?" Vroeg hij toen met een glimlach, en een honende stem.

"Vlieg toch een eind op," miauwde Snowynight, overduidelijk doelend op zijn voorvoegsel. Thrushdive liet een zoet lachje horen. "Als ik 't kon, deed ik 't," miauwde hij op een liefelijke toon. "Ik zou het niet weten, want ik ken haar toevallig niet." Thrushdive haalde zijn schouders op. "Dan word het tijd dat je haar leert kennen," miauwde hij vervolgens terwijl hij een rondje om de witte poes heen liep.

"Spijtig," miauwde Snowynight droogjes. Thrushdive slaakte een melodramatische zucht waarna hij zijn ogen ten hemel sloeg. "Ik stel voor dat je een boom in klimt en het gaat proberen." Thrushdive keek Snowynight ongelovig aan. "Zal dat écht lukken?" Vroeg hij. "Maar ik ben nu te moe, heb geen zin," miauwde hij met een grinnik. "Nee bedankt, ik pas." Hij moest lachen. "Misschien moet je eerst je zelf beter leren kennen, little prinsess," plaagde hij.

Thrushdive zag de huivering over Snowynights gelaat heen trekken, door naar haar ruggen graat. Allemaal onzekerheid droop van haar af. Thrushpaw hield enkel die grijns en gemene uitdagende blik in zijn ogen terwijl hij dichter naar haar toe liep. "Noem me niet zo.." miauwde ze met zwakke verzet tegen zijn woorden. "Waarom niet?" Miauwde hij terwijl hij dichter bij kwam. "Het was enkel lief bedoeld, little prinses," siste hij in haar oor terwijl zijn lange staart over haar rug heen ging.

"Ik... Ik..." Hij kwam dichter bij en siste wat in haar oor. "R-raak me niet aan." Had ze gezegd toen hij zijn staart over haar rug had laten glijden. Zij stapte op zij, Thrushdive stapte weer dichterbij. "Ga iemand anders lastig vallen..!" Riep ze uit. Thrushpaw keek haar overdreven verbaasd aan. "Lastig vallen? Het is maar net hoe je het interpreteert," miauwde hij sluw terwijl hij schuin voor haar ging staan. "Het is grappig hoe ik je zo kan laten huiveren, verstijven... misschien wel, bang maken..." grinnikte hij duister. "Terwijl ik het niet eens zo bedoel, Snowy," vervolgde hij.

"Maak dat de kikker wijs..." Miauwde Snowynight afstandelijk, enkel haperde haar stem, wat het zwam maakte, in zijn oren. "H-hoe zou je het dan bedoelen?" Vroeg Snowynight terwijl hij zag dat ze haar ogen vernauwde. Thrushdive zette zijn gebruikelijke geniepige grijns op. "Tsja, speels, plagerig, uitdagend..." miauwde hij. "Enkel vat jij alles zo... zwart op, terwijl het niet eens zo bedoeld hoeft te zijn..." miauwde hij geveinsd. Hij was nog steeds in zijn rol bezig. Vroeger kon hij zo goed met Snowynight. Maar het was wel waar, hij deed dit enkel als een spel. Niet serieus. Hij zou haar geen kwaad doen, dat zou hij niet eens kunnen.

"Jij weet net zo goed als ik dat jij het niet zo bedoelt..." Thrushdive hief zijn kop op. "Oh?" Hij likte zijn lippen. "Kan jij dan gedachten lezen?" Miauwde hij, als of hij serieus die vraag stelde. "Al sinds het moment dat je me in de steek liet, al die maanden geleden." Thrushdive wierp zijn oren wat naar achteren. "Ik heb jou nooit in de steek gelaten! Jij bent gewoon nooit meer gekomen!" Grauwde hij met een felle blik op Snowynigh gericht. Ja, dit raakte hem. Want dat was nóóit serieus zijn bedoeling geweest.

"Nee dat is niet waar!" Thrushdive raakte iet wat verrast door de gevaarlijke ondertoon in haar stem. "Je was altijd te druk met je allerheiligste nieuwe vrienden! Je liep weg of wendde je gezicht af als ik naar je toe kwam, zelfs als ik simpel hallo zei liep je straal langs me heen! Je deed alsof ik lucht voor je was!" Waarna ze op stond om weg te lopen en vervolgde, "Denk maar eens goed na voordat je andere beschuldigd... Het maakt ook niet meer uit, ik heb nu vrienden die wél om me geven.." Thrushdive keek haar verbijsterd aan. "D-dat heb ik nooit zo bedoeld!" Miauwde hij. "En doe nou niet als of ik nooit om je gegeven hebt!" Riep hij uit terwijl hij voor Snowynight neer sprong. Ze had een gevoelige snaar geraakt. Hij wist dat hij dom had gedaan.

"Misschien ooit." Kwam er verbeten bij Snowynight uit. Thrushdive vernauwde zijn ogen. "Maar je bent veranderd. Je bent die kat niet meer.. Laat me er nu langs, alsjeblieft." Hij zag de blauwe ogen van Snowynight op hem gericht. Er was ook overduidelijk uit te lezen dat ze er echt langs wou. "Dat weet jij niet..." Gromde hij terwijl zijn staart verslagen omlaag viel en hij op zij stapte. "Sorry..." murmelde hij verbitterd terwijl hij zelf ook weg liep. Dit was allemaal Ashdrizzles schuld! Allemaal de zijne! Die rot kater had Snowynight helemaal ingepalmd, Snowynight had beter kunnen weten. Hij wierp een blik over zijn schouder op Snowynight en hij vouwde zijn oren naar achteren waarna hij weg sprong, het gewas in.

OOC
Topic uit~