ϟ Who do you think you are, running around breaking hearts ϟ

Zachtjes stond de kitten op uit het nest, om zijn moeder Shrewstar niet te wekken. De vorige keer dat hij haar gesproken had, leek ze heel bezorgd te zijn. Hij wilde voorkomen dat Runningkit dat zag, ze moest niet denken dat Shrewstar bezorgd kon zijn om hun. Ze moesten denken dat hun moeder kil en koud was en het liefst van hen af wou. Rustig stapte hij richting de uitgang van de Nursery, waar hij zich neerzette en naar buiten staarde.

& Timekit

Timekit rolde zich nog een keertje om en rolde daarbij over zijn siblings heen. Oeps. Moeizaam opende hij zijn blauwe oogjes en keek slaperig om zich heen, hij rekte zijn pootjes uit en geeuwde uitgebreid. Naast hem lag een open plek, een plek die normaal gevuld zou moeten zijn door Lightningkit. Nog wat slaperig keek hij de nursery rond, maar hij zijn broertje nergens. Voorzichtig stond hij op en wilde naar buiten lopen toen hij opeens Lightningkit zag staan. "Waar ga jij heen?" vroeg hij zachtjes, zodat zijn broertje hem zou kunnen horen, maar de rest van de familie niet. "Ga je naar buiten?" nieuwsgierigheid klonk in zijn stem, terwijl er een eigenwijze blik in de blauwe oogjes van het katertje glom. Hij wilde ook wel eens naar buiten, maar dan niet in het kamp, maar het kamp uit. Het territorium in! Maar Shrewstar zou dat nooit toelaten. Stomme regels ook...

"Waar ga jij heen?" Werd hem plots gevraagd. Het was de stem van een van zijn broertjes, Timekit. Hij keek om naar de bruine tabby, een van zijn broertjes die ook redelijk veel op hem leek. "Ga je naar buiten?" Hij richtte zijn blik nu weer op het kamp. Zou hij Timekit ertoe kunnen zetten om met hem mee te gaan? Regels te overtreden, en dan zijn broertje de schuld proberen te geven? "Nou.. ik weet niet of mama dat goed vind.." Miauwde hij zachtjes. "Maar ik wil zo graag naar buiten, de wereld verkennen.." Hij keek Timekit weer aan, zou hij erin trappen?

Timekit keek zijn broertje eventjes aan en grijnsde toen voorzichtig. "Nou.. ik weet niet of mama dat goed vind.." hoorde hij Lightningkit zachtjes miauwen. "Maar ik wil zo graag naar buiten, de wereld verkennen.." De tabby kater keek zijn broertje eventjes aan. Zou hij meegaan? Mama zou het vast niet leuk vinden als ze de nursery uit zouden gaan, maar ze hoefde het toch niet te weten? Wat nou als ze op tijd terug zouden zijn voor als mama wakker werd, dat kon vast geen kwaad? "Mama slaapt toch nog? Als we terug zijn voordat mama wakker wordt zou het toch geen probleem kunnen zijn?" stelde hij enthousiast voor.

"Mama slaapt toch nog? Als we terug zijn voordat mama wakker wordt zou het toch geen probleem kunnen zijn?" Lightningkit wierp een twijfelende blik op hun moeder. Lag ze echt te slapen? Of was ze gewoon aan het wachten tot de twee de Nursery uit stapten en ze achter hen aan kon rennen? "W-weet je het zeker?" Miauwde hij een beetje nerveus, waarna hij zijn blik op de uitgang van de Nursery richtte. "Wordt ze niet wakker als ze merkt dat ze twee kittens mist?" Mompelde hij nu wat zachter. Hij wist nog dat Shrewstar achter hem aanrende om hem te vertellen dat hij niet meer weg mocht rennen. Hij had haar een belofte gemaakt om het niet meer te doen, maar dat wist Timekit natuurlijk niet. Hij kon Timekit altijd nog de schuld geven als Shrewstar achter hen aan kwam. Het was tenslotte niet zijn idee.

Timekit glimlachte en was op zijn pootjes gesprongen van opwinding. Ze konden naar buiten glippen, het maakte hem niet zo veel uit wat Shrewstar ervan vond. Tuurlijk hielt hij van zijn moeder, maar het was zo saai hier binnen. "Wordt ze niet wakker als ze merkt dat ze twee kittens mist? De jonge cyperse kater schudde zijn kop. "Vast niet, anders had ze het nu al gemerkt. Kom op," miauwde hij zelfverzekerd, misschien een beetje tè zelfverzekerd. Hij gaf Lightningkit een kleine tik op zijn kop, voordat hij de nursery uit stormde. Hij racete tussen de poten van andere katten heen en kwam tot stilstand bij de grote voedselstapel. Daar draaide hij zich om en keek of zijn broer hem gevolgd was. Daarna richtte hij zich weer op de voedselstapel. Wanneer zou hij hier ook wat van mogen pakken?

Het viel hem op dat Timekit wel heel graag naar buiten wilde. Was hij al eerder het kamp in gegaan? Of zou dit de eerste keer zijn? Lightningkit keek even vragend naar Timekit, zouden ze nu naar buiten gaan of niet? "Vast niet, anders had ze het nu al gemerkt. Kom op," Zijn broer gaf hem een kleine tik op zijn kop, waarna hij de Nursery uitrende. Lightningkit besloot om zijn broer maar gewoon te volgen en energiek rende hij achter hem aan. Eenmaal bij de voedselstapel kwamen ze tot stilstand. "Wat wil je nu doen?" Miauwde hij nu op een hypere en energieke toon. Nu hij buiten was leek het wel alsof de adrenaline door hem heen schoot en hij het liefst duizenden spelletjes tegelijk wilde spelen.

Timekit vroeg zichzelf af of hij de voedselstapel op zou kunnen klimmen, zonder eraf te glijden en zonder dat een van de warriors hem zou vinden. Waarschijnlijk niet, maar het dagdromen erover is ook erg leuk. Uiteindelijk stond Lightningkit bij hem en draaide de cyperse kitten zich om. "Wat wil je nu doen?" Timekit dacht eventjes na, hij had er nog niet echt over nagedacht wat ze nou zouden kunnen gaan doen. "We kunnen gaan kijken waar papa is, in de Warriors Den," miauwde hij daarna met een nieuwsgierige glans in zijn lichtgroene ogen.

"We kunnen gaan kijken waar papa is, in de Warriors Den," Was het antwoord van Timekit. Lightningkit draaide zijn hoofd naar de Warrior Den en even keek hij er met een nadenkende blik naar. Zou hun vader daar echt zijn? Zijn moeder had hem verteld dat hij de warriors misschien een tijdje met rust moest laten, nu het leaf-fall was. Ze.. waren een beetje humeurig, dat was toch wat Shrewstar had gezegd? "Ik weet het niet hoor.. Mama zei dat de warriors nu een beetje humeurig zijn omdat het leaf-fall is. Zou papa daar echt zijn?" Hij keek weer naar Timekit.