What do you want from me?! {Nyx}

Half slapend sjokte Nightshadow vooruit. Vorige nacht had ze erg weinig geslapen wat als resultaat had dat ze haar ogen amper open kon houden. Een geeuw die verbazend weinig geluid maakte verliet haar bekje. Langzaam vielen haar ogen dicht en ze begon steeds slomer te lopen. Zodra ze dit doorhad schudde ze met haar kop om wat beter wakker te worden. Even liep ze verder, waarna ze al snel besefte dat ze zo niet lang door zou kunnen lopen. Voorzichtig kroop ze een bosje in, waar ze zich oprolde tot een bolletje. Langzaam doezelde ze in slaap. Wat geritsel in de struiken liet haar wakker schrikken. Vlug ging ze rechtop zitten, waardoor ze met haar kop hard tegen een tak aan sloeg. Kort blies ze naar de tak, dit had echter helemaal geen nut. Voorzichtig zette ze haar voorpoten een stukje voor haar weg, vervolgens zette ze haar achterpoten een stukje achter haar. Zo rekte ze zich helemaal uit. Nu herinnerde ze zich weer waarom ze wakker was geworden. Er was hier iets in de buurt, dit kon misschien een bedreiging voor haar vormen. Voorzichtig, zodat ze zich niet nog eens tegen een tak zou stoten, stook ze haar neus in de lucht. Ze rook een andere kat, die niet erg ver van haar verwijderd was. ''Wie is daar?'' vroeg ze niet al te hard.

OOC: Als je haar gemene alter ego wil moet je haar boos/bang maken. Aangezien ze niet zo super snel bang is denk ik dat je haar het beste boos kan maken.

What do you want from me?! {Nyx} Nights10

Haar ogen stonden gericht op een klein muisje dat druk bezig was met het knagen op een klein zaadje. Haar adem ging rustig door haar neus en ze dacht aan de tips die ze van Lítill had gekregen. Haar staart hing enkele centimeters boven de grond en ze had haar poten goed neer gezet. Nu! Met een sterke afzet duwde ze zichzelf van de grond en schoot op haar prooi af. Haar voorpoten raakten de zachte vacht, maar het muisje glipte tussen haar poten door. Meteen zette de jonge Rogue de achtervolging in en verdween door een laag bosjes. Iets zwart kwam op haar pad, maar Nyx dacht dat dit gewoon een afgebroken takje was. Pas toen ze het ding onder haar poten kreeg, voelde ze vacht en merkte op dat het een staart was. Geschrokken door deze ontdekking verloor ze de muis uit het oog en sprong naar achteren. Oh nee!

What do you want from me?! {Nyx} 2vxqgk6

"Those who dream by day are cognizant of many things that escape those who dream only at night."

Een muis rende achter haar langs, ze was nog niet goed genoeg wakker om er echt achteraan te gaan. Maar wat ze niet had gezien was dat de muis werd achtervolgt door een jonge she-cat. Deze had haar blijkbaar ook niet opgemerkt en stapte op haar staart. Een luide miauw verliet haar bek en al haar vacht ging omhoog staan. Ze voelde Rachity zich naar boven dringen, ze vocht er tegen. En kon haar maar net terug naar binnen duwen. Ze sloot haar ogen en opende ze weer, deze actie herhaalde ze een keer of vijf. Daardoor werden haar ogen weer wat minder groen en wat meer blauw. Het jonge katje keek haar een beetje angstig aan. ''Wat is er?'' vroeg ze vriendelijk aan het katje. Nu ze zichzelf was kon ze rustig en vriendelijk met het katje praten. Maar als Rachity naar boven zou zijn gekomen was de kans aanwezig dat het katje niet lang meer had geleefd. Nu moest ze er voor zorgen dat het katje haar niet boos zou maken. Want als ze kort achter elkaar boos werd kon de Rachity de tweede keer niet meer houden. Het enige wat ze zou kunnen doen was hopen dat Rachity de she-cat niet zou doden. Gelukkig was dat nu niet het geval, nu was ze voorlopig rustig. Ze keek het katje vragend aan.

OOC: Even voor de duidelijkheid: Rachity is haar 2de persoonlijkheid. En eigenlijk precies het tegenovergestelde van NightShadow. Night houd niet van Rachity en zou het liefst hebben dat ze er nooit mee te maken zou krijgen. Toch gebeurt dit als ze boos of erg bang is, hoewel ze het dan wel tegen probeert te houden.

De zwarte poes liet haar vacht overeind staan en Nyx wilde in elkaar krimpen, maar deed dit niet. Ze moest sterk zijn! Als deze poes haar zou aanvallen, dan vocht ze zo sterk mogelijk terug. ''Wat is er?'' Nyx had de andere Rogue aangekeken en was een beetje geschrokken van de ogen. "Uw.. uw ogen deden heel raar." Wat angstig deed ze een paar passen achteruit. "Ik vecht terug als u me aanvalt hoor!" Gromde ze zachtjes. Voor deze ene keer wilde ze zich als een echte Rogue gedragen!

"Those who dream by day are cognizant of many things that escape those who dream only at night."

"Uw.. uw ogen deden heel raar." zei het katje. "Ik vecht terug als u me aanvalt hoor!" ging het katje verder nadat ze een paar stappen achteruit had gezet. NightShadow zuchtte, ze had er een hekel aan om dit uit te moeten leggen. Zelf wist ze het ook niet heel goed, het enige wat ze er van wist kwam van een andere kat. Deze had een aanval van Rachity overleeft en had samen met een aantal andere katten van haar toen tijdige clan gekalmeerd. In dat gevecht had ze twee andere katten vermoord, waardoor ze toen des tijds uit de clan werd gezet. Ze was niet zo super veel ouder toen dan de kitten die voor haar zat nu was. Aan de houding van de kitten kon ze merken dat het nu een Rogue was, maar dat ook nog niet zo lang. Ook had ze een tijd geleden haar ogen zien veranderen in haar spiegelbeeld in het meer. ''Ik kan alles wel gaan uitleggen, maar dat zal heel lang duren. Maar om het even kort te zeggen; zo lang mijn ogen blauw zijn ben ik vriendelijk. Maar zodra mijn ogen groen worden niet meer, als dat gebeurt moet je maken dat je wegkomt. vertelde ze het katje. Hopelijk zou Rachity weg blijven zolang ze bij deze kat was.

''Ik kan alles wel gaan uitleggen, maar dat zal heel lang duren. Maar om het even kort te zeggen; zo lang mijn ogen blauw zijn ben ik vriendelijk. Maar zodra mijn ogen groen worden niet meer, als dat gebeurt moet je maken dat je wegkomt." De angst kroop over haar lijfje en haar nekharen prikkelden. "U liegt!" Piepte ze angstig en toen ze nog een pas naar achteren wilde toen, voelde ze de stam van een boom haar weg blokkeren. Oh nee.. "U valt me straks in de rug aan als ik u vertrouw! U bent gewoon een wilde kat!" Piepte ze vervolgens en voelde zichzelf trillen op haar pootjes.

"Those who dream by day are cognizant of many things that escape those who dream only at night."

"U liegt!" piepte het katje. Langzaam zette ket katje nog een paar passen naar achteren. NightShadow schudde haar kop, ze wist niet waarom ze dit moest overkomen. De meeste katten waren meteen bang als ze dit vertelde. Ze haatte Rachity, ook al heeft ze haar leven al een paar keer gered. Dat maakte haar niets uit, ze haatte het met heel haar hard. "U valt me straks in de rug aan als ik u vertrouw! U bent gewoon een wilde kat!" piepte het katje waardoor ze uit haar gedachtes opschrok. Ze zag het katje trillen, niets anders dan al die andere dacht ze terwijl ze met haar kop schudde. ''Zou kunnen...'' zei ze treurig tegen het katje. ''Weetje ik kan dat amper beheersen en zou er het liefste gewoon helemaal van af zijn.'' vervolgde ze. Aan haar stem kon je horen dat ze het oprecht meende. ''Ik kan ook nooit lang bij andere blijven, want ik weet niet wanneer het zal gebeuren.'' zei ze met een droevige toon in haar stem. Ze plofte op de grond en legde haar kop op haar poten. Vervolgens sloot ze haar ogen ''Ik wens dat ik er ooit vanaf kom...'' zei ze zacht. Diep in haar hart was ze ook wel blij met Rachity. Ze had haar al een paar keer uit vreselijke situaties gered. Maar er ook al vaak genoeg in gebracht. Rachity vermoorde dan ook weer niet elke keer andere katten. Soms was het niet zo erg en was ze gewoon ineens erg brutaal en gemeen tegen andere katten.

''Zou kunnen...'' Een zachte grom kwam op in haar keel. Dat had ze al gedacht! ''Weetje ik kan dat amper beheersen en zou er het liefste gewoon helemaal van af zijn.'' Ze schudde haar bruine kopje. Leugens! De zwarte poes zakte neer op de grond en Nyx keek wat wantrouwend toe. "Waarom doet u dan gemeen tegen andere katten?" Piepte ze nog wat angstig en deed voorzichtig een pasje dichterbij.

OOC; Zou er misschien een situatie kunnen ontstaan waarbij Rachity plots naar boven zou komen als Nyx Nightshadow een beetje vertrouwt? (:

"Those who dream by day are cognizant of many things that escape those who dream only at night."

"Waarom doet u dan gemeen tegen andere katten?" piepte het katje. NightShadow had haar ogen nog steeds dicht. Een diepe zucht verliet haar bek, hoe moest ze dit in hell's naam nu gaan uitleggen. Ze snapte het zelf nog maar amper hoe het nou zat. ''Ik weet het zelf niet eens dus hoe zou ik het dan moeten uitleggen aan jou. En ik wil het niet eens...'' nog een kleine traan ontstond bij haar oog. Ze schudde haar kop, dit katje mocht haar zwaktes niet zien. Dat zou zeker niet goed zijn, ze had geen idee waar tot dit katje instaat was. Misschien zou dit katje wel slechte dingen kunnen en Rachity naar boven kunnen krijgen. Dit wilde ze ten kosten van alles voorkomen dus mocht ze geen zwakte laten zien. Ze opende voorzichtig een oog om te kunnen zien of het katje er nog was. Toen ze zag dat het katje er nog zat sloot ze rustig haar oog weer. Wat moest ze hier nou weer mee doen. Ze had echt geen idee wat ze moest, voorlopig zou ze maar niets doen. Ze zag wel wat er zou gaan gebeuren.

OOC: Tuurlijk, zeg jij maar wanneer je dat wil laten gebeuren.

''Ik weet het zelf niet eens dus hoe zou ik het dan moeten uitleggen aan jou. En ik wil het niet eens...'' Nyx fronste voorzichtig en deed nog een paar stapjes naar voren. Toen ze een traan bij de poes haar ogen zag, slikte ze wat ongemakkelijk. "Uhm.." Mompelde ze en deed alsof ze de traan niet had gezien. "Misschien moet u gewoon meer vrienden maken? En de uw slechte kant negeren?" Zei ze voorzichtig en gaf de zwarte poes een por.

OOC; Ergens rond dit moment? (':

"Those who dream by day are cognizant of many things that escape those who dream only at night."

"Misschien moet u gewoon meer vrienden maken? En de uw slechte kant negeren?" zei het poesje terwijl het voorzichtig dichterbij kwam. Daar had het poesje wel een punt, maar gemakkelijk was dat zeker niet. Dat had ze maanen lang gedaan ik de clan waar ze in zat. Het was echter erg moeilijk en ook erg pijnlijk. Ze wist niet goed waar die pijn vandaan kwam, maar elke keer dat Rachity naar boven wilde komen kreeg ze er last van. Het katje gaf haar een por, het was vriendelijk bedoelt dat wist ze zeker. Maar die por kwam precies op de verkeerde plek, een plek waar ze een wond had zitten die nog niet helemaal was genezen. Het was geen harde por maar toch deed het vreselijk pijn. Dit was geen pijn die je normaal had als er zo iets gebeurde, dit was erger. Nee! Niet nu! Nee.... dacht ze. De pijn werd als maar erger, dit was niet de pijn van de wond. Nee, dit was Rachity die bezit van haar nam. Ze begon zwaarder te ademen, en probeerde zich te verzetten. Ze legde haar poten op haar kop en drukte deze op de grond. Het was te laat... Rachity had haar overgenomen, het enige wat ze nog kon doen was hopen.

De zwarte poes bleef nog liggen, maar Nyx liet haar nekharen weer liggen. Misschien was er wel helemaal geen dreiging? Misschien spookten er gewoon vreemde gedachten door haar kop? Opgelucht haalde de jonge poes adem en keek weer naar de Rogue. Maar voorzichtig deed ze een pasje naar achteren toen ze de zware ademhaling hoorde. "Uhm.. mevrouw..?" Piepte ze angstig en voelde haar stem trillen. Misschien had ze een soort aanval ofzo? "Gaat alles wel goed?"

"Those who dream by day are cognizant of many things that escape those who dream only at night."

Langzaam veranderde haar blauwe ogen naar groen. Het was te laat, ze kon er nu niets meer aan doen. "Gaat alles wel goed?" zei het katje tegen haar. Een grijns verscheen op haar bek, hier kan ik wel wat plezier mee maken dacht ze. Een pijnscheut schoot door haar kop en ze hoorde een stem nee! roepen. Deze pijn ging echter snel over. Langzaam haalde ze haar poten van haar kop om vervolgens op te kunnen staan. ''Met mij gaat het prima...'' zei ze met een duivelse ondertoon. Ze kneep haar ogen tot spleetjes, ''Maar wat doet een klein katje als jij hier in het Rogue territory. Moet je niet naar je clan of je twoleg...'' vervolgde ze met de zelfde duivelse ondertoon. Wat zal ik eens met dit katje doen... Vermoorden is zo saai, en wegjagen is ook niet leuk. Dit katje zou misschien een prima hulpje zijn... dacht ze. Ze keek het katje nieuwsgierig aan.

''Met mij gaat het prima...'' De Rogue kwam overeind en Nyx schrok van de grootte van de poes. Ze was even vergeten dat het een volwassen Rogue was. ''Maar wat doet een klein katje als jij hier in het Rogue territory. Moet je niet naar je clan of je twoleg...'' De verandering van toon deed de kleine poes schrikken en ze krabbelde nog wat achtereind, haar oren in haar nek gedrukt. "Uw.. uw stem klinkt zo raar.." Stommelde er angstig uit en haar staart leek steeds groter te worden.

"Those who dream by day are cognizant of many things that escape those who dream only at night."

"Uw.. uw stem klinkt zo raar.." zei het katje. Waarna deze achteruit begon te lopen en de staart groter van werd. Een grijns verscheen op haar kop, dit kon nog eens een leuk spelletje worden. Ze zette haar vacht nog een stukje op. Hierdoor leek ze nog een heel stuk groter dan dat ze al was. Als of er niets aan de hand was zette ze een stap in de richting van het katje. Ze keek het met fijngeknepen oogjes aan, waarna de grijns op haar kop nog groter werd. Vervolgens begon ze rondjes te lopen om het katje, zodat ze deze wat beter kon bekijken. Erg groot was het nog niet, zeker niet ouder dan 9 moons. Ook was het niet echt super gespierd gebouwd en zag er ook niet uit als een kat zo snel als de wind. Als dit zou uitlopen op een gevecht zou ze het vrijwel zeker winnen. Zolang er maar geen andere katten aan te pas kwamen. Daar had ze nu even geen zin in, voorlopig kon ze zich prima vermaken met dit katje. Ze stopte haar pas en ging recht voor het katje zitten. Met haar inmiddels fel groene ogen keek ze het katje recht in haar ogen aan.

De poes leek nog groter te worden door haar vacht en Nyx zette haar vacht ook op, maar natuurlijk werd ze niet zo groot als de Rogue. Toen de poes rondjes om haar heen begon te lopen voelde Nyx dat haar pootjes aan de grond genageld stonden, zo bang was ze nu wel. Toen er een paar ogen op haar werden gericht waagde ze het om deze aan te kijken. "Wat wilt u mevrouw? Laat me alstublieft mer rust.. U deed net nog aardig tegen me.." Piepte ze tenslotte nog.

"Those who dream by day are cognizant of many things that escape those who dream only at night."

Het katje zette nu ook haar vacht op. Veel helpen deed het echter niet. Tot haar verbazing keek het katje haar nu wel aan, toch kon ze de angst in de ogen van het katje zien. "Wat wilt u mevrouw? Laat me alstublieft mer rust.. U deed net nog aardig tegen me.." piepte het katje tegen haar. Een duivelse blik verscheen op haar kop waarna een kort grinnikje klonk. ''Van jou...'' begon ze vriendelijk voor haar doen. ''Van jou wil ik helemaal niets... van andere katten daar in tegen...'' ging ze verder. Ze besloot dat ze hier verder niets meer over hoefde te zeggen. Ze zette de klauwen van haar rechter poot uit, en hield deze in de lucht. Het straaltje zonlicht werd weerkaatst door haar scherpe klauwen. Even keek ze er naar, het waren haar wapens. Al vele katten waren daar door gestorven. Rustig zette ze haar poot weer op de grond en trok haar klauwen in toen ze een bekende geur rook. Deze geur leek van het katje af te komen. Ze boog een stukje voorover zodat haar kop naast de kop van het katje kwam te hangen. Nog een keer rook ze goed, deze keer rook ze meer bekende geuren. Langzaam hief ze haar kop weer op en keek het katje in haar ogen aan. Een stilte heerste terwijl ze het katje in haar ogen bleef aankijken.

OOC: Wow nu al bij pagina 2!
Wil je dat Rachity ergens nog weer terug in NightShadow veranderd?

''Van jou...'' In spanning wachtte Nyx af totdat de Rogue het zou hebben gezegd. oh, waar had ze zich toch ingewerkt? Op dit moment wenste ze zelfs dat ze Comet nooit had ontmoet en nooit bij haar Twolegs was weggegaan. ''Van jou wil ik helemaal niets... van andere katten daar in tegen...'' Een opgeluchte zucht kwam uit haar mond, maar plots hing de kop naast haar. Als versteend wachtte ze tot de Rogue haar kop weer zou terugtrekken. "Wat doet u.. dan nog hier? Als ik niets waard ben.." Mompelde ze zachtjes en wierp even weer een blik op de Rogue, die haar wat vreemd keek. "W-wat is er?"

"Those who dream by day are cognizant of many things that escape those who dream only at night."

"W-wat is er?" stamelde het katje. Een grijns verscheen op Rachity's kop, ze wist niet of dit katje het wel zou begrijpen. Toch besloot ze het maar te zeggen. ''Kitty-Blood-Rogue'' siste ze op een toon die amper hoorbaar was. Dit katje had allerlei geuren bij zich, geuren die normaal niet samen gingen. Het katje rook als een Kittypet, deze geur was echter niet zo sterk meer als dat het geweest was. Ook rook het katje een beetje naar een bloodclan kat, deze geur was echter amper ruikbaar. Waarschijnlijk had dit katje een bloodclan kat ontmoet, het gekke was dat ze nu dan nog leefde. Geluk, dat had dit katje zeker gehad. De bloodclan stond in haar gedachten als een clan die nogal graag andere katten vermoorde. Ook rook het katje vooral naar Rogue, deze geur overheerste de andere geuren. Toch was het raar, een klein katje die drie geuren bij zich droeg.

''Kitty-Blood-Rogue'' De Rogue fronste even en deed nog even een pasje naar achteren. Ze vertrouwde de zwarte poes nog niet echt, zeker niet nadat ze de klauwen had gezien. Wie weet hoeveel bloed er niet ooit aan had gezeten. "Ik.. denk dat ik maar beter kan gaan.." Mompelde ze met haar oren nog steeds tegen haar nek gedrukt en deed een pas naar achteren.

"Those who dream by day are cognizant of many things that escape those who dream only at night."