Curiousity killed the cat ∞

_{Verbaasd keek Dustkit op van het krakende geluid buiten. Wat was dat nou weer? Hij stond op en stapte het nest uit, weg van de warmte van zijn moeder en siblings. Met grote, nieuwsgierige ogen kwam hij steeds dichterbij en eenmaal bij de uitgang terecht gekomen zag hij dat er 's nachts meer sneeuw was gevallen en de katten nu door een dikke pak sneeuw moesten lopen. Daar kwam dat gekraak vandaan dus! Dustkit liep wat naar achter om een aanloop te maken, rende naar voren en sprong in de hoge sneeuw. Meteen toen hij de sneeuw aanraakte, zakte hij naar beneden. Een schrille, geschrokken piep verliet zijn mond. Wat was dit?! Hij sprong eruit, maar kwam tegen de rand van de Nursery aan. Waardoor een pak sneeuw over hem heen viel. Geschrokken stoof hij de Nursery weer uit. "WAAH! AANVAL!" Miauwde hij, zijn haren stonden recht overeind. Maar toen hij merkte dat het, het witte spul maar was, likte hij met zijn tong even snel over zijn rug heen en schudde hij het spul van zijn vacht af. Brr, dat was wel erg koud!

{Eerst post voor Saltkit}}

You may write me down in history with your bitter, twisted lies,
You may trod me in the very dirt, but still, like dust, I'll rise.

.:

Een beetje slaperig keek Saltkit naa buiten vanuit haar nest. De eerste paar dagen was die sneeuw wel leuk, maar nu begon het haar flink te vervelen. Ze krulde zich wat meer op en probeerde naar pootjes wat warmer te houden. Haar ogen volgden al snel een jonge pointed kitten, waarschijnlijk één van de drie van de Skyclanners. Saltkit was niet zeker wat ze van de kittens moest denken. Ze vond ze immers wat te druk. Ze werd uit haar gedachten getrokken door een luide kreet en keek wat verbaasd op. De kitten was naar buiten gegaan en bedolven onder de sneeuw. Zacht grijnzend stond Saltkit op en liep ze naar de kitten toe. "Als het te lang op je ligt, eet het je op." Vertelde de kitten alsof ze een simpel feitje vertelde.

_{Hij had niet verwacht dat die sneeuw zó koud zou zijn, natuurlijk voelde het koud aan aan zijn pootjes wanneer hij erop ging staan. Geschrokken keek hij weer omhoog, waar was die sneeuw opeens vandaan gekomen? Had iemand dat naar hem gegooid? De kleurendief misschien? Hij had namelijk de wereld van de kleurendief gered samen met Squirrelkit! Plots zag hij uit zijn ooghoeken een andere kitten, een kitten die ook grijs was; netzoals Runekit en Squirrelkit. "Als het te lang op je ligt, eet het je op." Zei ze. Zijn ogen werden groot. Dus zijn theorie was wel waar! "Wáát?! Dat is dus ook gisteren gebeurd met al de kleuren en het licht?!" Miauwde hij geschrokken, waarna zijn haren overeind gingen staan van de kou. Hij schudde het laatste restje sneeuw van zich af. "Waarom is dit zou koud? Wat is het eigenlijk?" Zei hij, waarna hij met zijn poot een hoopje sneeuw weg sloeg.}

You may write me down in history with your bitter, twisted lies,
You may trod me in the very dirt, but still, like dust, I'll rise.

.:

Saltkit knipperde verbaasd met haar ogen toen de kleine pointed kitten zich het leplazerus schrok. Geloofde het kleine ding haar woorden nog echt ook? Dat was wel heel erg naïef. Maar Saltkit moest toegeven, ze had er wel lol in. Waar bazelde het jonkie uberhaupt over? Met kleuren en het licht? Eventjes speelde Saltkit met het idee om het kittentje nog meer wijs te gaan maken, maar uiteindelijk besloot ze dit niet te doen. Hoe veel plezier ze hier ook in beleefde, ze had geen zin om een boze Dogdance of Silverfang op haar nek te hebben. Dogdance zag ze er nog wel vooraan dat ze haar zou gaan lynchen en Silverfang had invloed op wie ze als mentor zou krijgen. Nee, toch maar liever niet. "Nee, natuurlijk niet," Miauwde Saltkit dus maar, op licht denigrerende toon. "Het is maar sneeuw, bevroren regen." Saltkit stak haar borstkas wat naar voren, trots op het feit dat ze zo enorm veel wist.

_{"Nee, natuurlijk niet," De kater kwam weer tot rust, maar hij keek haar nog even ongelovig aan. "Waarom zei je het dan?" Miauwde hij, waarna hij diep fronste. Was dat niet.. gemeen? "Het is maar sneeuw, bevroren regen." Hij knikte. "Als jij het zegt.." Miauwde hij, waarna hij opstond en dichter bij haar kwam. "Wie ben jij?" Miauwde hij nu nieuwsgierig. "Waar ligt jouw moeder? Je lijkt een beetje op mijn broertje en zusje, die zijn ook grijs van kleur!" Hij grinnikte even, waarna hij met zijn snoet naar hun wees. "Daar ligt mijn moeder, Dogdance."}

You may write me down in history with your bitter, twisted lies,
You may trod me in the very dirt, but still, like dust, I'll rise.

.: