Camouflage {+Nightshade}

De jonge kater geeuwde terwijl hij de warriors den uit glipte. Een vrije dag, heerlijk. Nou, een vrije dag, tenminste een dag dat hij zelf mocht weten wat hij ging doen, als hij maar iets deed. Het werd niet op prijs gesteld als een jonge warrior als hij ging lopen niksen in het kamp. Dan konden de elders en de senior warriors heel wat gaan zuren. Hij was nu drieëntwintig moons, en dus jong genoeg om de hele dag in beweging te blijven, tot de zon onder zou gaan.
Na wat gegeten te hebben ging hij weg van het kamp op jacht. Hij versnelde zijn pas naarmate hij verder van het kamp kwam. Tot het gras hoger kwam te staan, en rennen geen slimme optie zou zijn. Hier was het meeste prooi, dus hij kon beter op zijn hoede zijn voor prooi. Hij hoorde geritsel, luid ook. En al snel drong de geur van Everstar zijn neus gaten binnen. Hij ging naar haar toe, en Everstar gaf een knikje ter begroetting. “He, Everstar. Goede vangst,” miauwde hij met een grijns.

OOC: Flutpost, ik had haast.

Nightshade bleef zijn grijns op zijn kop houden, ondanks de nonchalante reactie van Everstar. "Heb jij al iets weten te vangen?" was Everstar’s vraag. Nightshade schudde met zijn kop en ging zitten. “Nee, ik ben pas net uit het kamp,” miauwde hij droogjes. “Ik kan er wel voor zorgen dat ik iets ga vangen. Zin om mee te gaan?” Miauwde hij met een charmante, uitnodigende glimlach.

Nightshades grijns werd breder toen Everstar akkoord ging met zijn verzoek om met hem te gaan jagen. Hij spitste zijn oren en zette al zijn zintuigen op scherp. Waar ze nu waren konden ze beter weg gaan, in ieder geval verder van die plek, gezien ze daar al best lang hadden gestaan, en de prooi dieren hen allang opgemerkt hadden. Nightshade kwam in beweging en liep geruisloos weg van de plek, hij keek over zijn schouder om te zien of Everstar hem volgde. Maar toen hoorde hij geritsel, een konijn... nee een haas. "Haas..." siste hij zachtjes.

Everstar ving zijn signaal op dat hij een haas had op gemerkt, en ze kwam direct in actie. Ze sloop zo om de haas heen dat het dier tussen hen in zat. Toen sprong ze, maar de haas had Everstar al opgemerkt, dus kwam het dier nu op hém af. Nightshade zette zich schrap en sprong, hij kwam tegen de haas aan, en greep het dier vast op zijn middel. Het dier schopte en probeerde zich los te wurmen, waardoor Nightshade de kans niet kreeg het dier te doden. Hij probeerde het dier nog meer in bedwang te houden, maar alleen kon hij dit niet. Hij verwachtte dat Everstar hem te hulp zou schieten.

Everstar sloeg vrijwel direct toe toen Nightshade de haas in bedwang probeerde te houden. Dit was goed teamwork. Nightshade kreeg een flinke klap in zijn gezicht van de achterpoot van de haas, en dat deed pijn, maar het liet niet echt schade achter of zo. Everstar kreeg ook een paar flinke klappen, maar wist wel een einde aan het leven van het dier te maken. Toen de haas verslapte liet hij het dier los. "Dat hebben we dan maar even goed geflikt," miauwde hij met een grote grijns op zijn gelaat terwijl hij een kuil ging graven en vervolgens want lange gras plukte om de haas te bedekken zodat ze verder konden.

"Nou, laten we dan maar weer verder gaan," miauwde Everstar. Nightshade liet het niet merken, maar hij had meer een enthousiaste reactie verwacht of een reactie van voldoening, of beide. Maar die kwamen maar niet. Ze deed als of het niks was, voor zijn idee. Had ze misschien iets aan haar hoofd of zo? Nightshade keek naar Everstar terwijl zij goed om zich heen keek, op zoek naar prooi. Nightshade volgde al snel haar voorbeeld en ging ook opzoek. Nightshade merkte verder niks meer op. "Ik heb nog niks op gemerkt," murmelde hij terwijl hij Everstar achterna liep. Hij keek naar Everstar, ergens voelde hij zich niet zo welkom, en ergens vermoedde hij dat er iets was, maar dat kon aan hem liggen.

Nightshade was zelf niet de liefste kater. Een tikkeltje sarcasme hier, een tikkeltje plagerig daar, en ook vrij dominant en bot. Dat was Nightshade. Bovendien kon hij ook een prima clown zijn, maar naast die eigenschappen was hij ook wel een aardige, begripvolle, wijze, respectvolle, eerlijke, maar ook strenge kater. Negen van de tien keer waren zijn daden terecht. Hij kon het gedrag van Everstar niet pijlen, en dat zat hem dwars. Hij zag graag wat leven lust in andere katten, en misschien wat vrolijkheid. Maar hij kon niet echt een emotie bij Everstar plaatsen. Ook geen een van de basis emoties, boos, blij, bedroefd en bang. Nee, geen van de vier. Dat frustreerde hem, hij kon Everstar op dit moment gewoon niet pijlen.
"Heb jij die roofvogel de laatste dagen nog gezien?" Kwam Everstar uiteindelijk terzake. Nightshade schudde met zijn kop. "Nee, zins de tempraturen lager zijn geworden heb ik geen roofvogel meer gezien, ik denkt mede doordat het prooi schaarser word, en ze daarom besluiten opzoek te gaan naar een warmer gebied met meer prooi," stelde hij vast. "En terecht, het prooi lijkt hier wel gewoon op, verdwenen," miauwde hij. "Starclan geeft ons geen makkelijke leaf-bare dit seizoen," vervolgde hij licht brommend.

"Daarom is het aan ons om extra ons best te doen", miauwde Everstar dan ook. Nightshade knikte instemmend, en bij het zien van haar alertheid hield hij zijn bek om te kunnen horen wat zij hoorde. Omdat het regende kon hij niks ruiken, dus het moest puur op geluid. Hij ging achter Everstar aan sluipen en probeerde te zien wat zij hoorde. Enkel zag hij nog niets, tot hij beweging zag in het hoge gras. Hij tikte Everstar voorzichtig aan met zijn voorpoot en wees met zijn staart in de richting van waar het gras bewoog. Hij bleef als bevroren staan en gaf Everstar de tijd om aan te vallen, zij was namelijk het dichterbij het dier. Hij kon niet zien wat het was, maar hoopte op haas of konijn. Groot en voedzaam.

OOC: Sorry voor late post. En deze post loopt zo ver terug, zullen we deze afronden en misschien een nieuw topic beginnen?