Sadness all around us

Ze kon al die taken weer op zich nemen en dat was goed. Ze wilde Innerghost niet meteen al het Clanleader-zijn laten proeven en het stelde haar gerust dat ze de dingen weer in eigen poten kon nemen. Toen de laatste patrouille van dit tijdstip uit het kamp was vertrokken, draaide ze zich om, maar zag al snel een gestreepte kater voor haar neus staan. "Hey mom," Meteen begon ze te snorren en drukte haar zwartwitte kop tegen zijn bruine en gaf de Apprentice een paar likken over zijn kop. De eerste van haar kittens die ook nog eens naar haar kwam. Ach. "Hallo Tallpaw, blij met je nieuwe rang?" Glimlachte ze trots naar haar zoon, die wel erg gegroeid was in die korte tijd.

"Ja, het territorium is in een woord geweldig," Shrew glimlachte snorrend naar haar zon en gaf hem een kopje, maar toch was er wel iets met hem. Een bezorgde glans verscheen in haar heldere groene ogen en ze tikte Tallpaw met haar staartpuntje aan. "Is er iets? Want je weet dat je dat altijd aan me kan vertellen, hè?"

Een bezorgde frons verscheen op haar gelaat toen de kater onder haar staart wegdook. "Ja mam," Een wat felle blik verscheen in haar ogen bij die toon. Was hij nou aan het liegen..? "Eigenlijk…" De felle blik verdween weer uit haar groene kijkers en ze spitste haar oortjes. "Is er wel iets mam," Bezorgd kantelde ze haar kopje iets. ""Wat is het dan, Tallpaw?" Vroeg ze voorzichtig.

"Nou Mam," Zachtjes snorde ze toen Tallpaw zich tegen haar aan drukte. Wat had ze wel gedacht? Hij was nog geen grote sterke Warrior, hij was nog maar net een Apprentice. Meer kitten dan Warrior. "Het is Running," De zwart witte poes fronste en gaf Tallpaw een paar likken over zijn kopje. "Wat is er dan gebeurd? Is ze gewond? Heeft iemand haar iets aangedaan?" Zorgen schoten door haar kop en ze wist haar stem niet eens meer kalm te houden. Als iemand ook maar aan één van haar kittens was gekomen..

"Nee mam, want dan zat ik niet hier maar was ik achter diegene aangegaan," Shrew haalde opgelucht adem en keek trots naar haar zoontje. "Ik zie nu al dat je een geweldige vader zult worden," Glimlachte ze. "Nee, het is eerder dat ze niet kan accepteren dat ik vrienden heb.." Shrew liet haar oortjes wat verward hangen, want zoveel neusde ze niet in de persoonlijke levens van haar kittens. Zeker niet nu ze Apprentices waren. "Ofzoiets iniedergeval," De Clanleader neusde de tabby even en zorgde dat zijn vacht weer goed zat. "Hmm, ga er niet te dicht op zitten, misschien moet ze gewoon wennen aan haar nieuwe rang? Blijf er gewoon voor haar als broer en grijp je kans als ze steun nodig heeft. Dan komt het wel goed, oké? En als het erger wordt, wil ik dat je het direct komt melden bij mij of je vader, begrepen?"