Thank you for everything

Zoals vele van jullie waarschijnlijk al opgevallen zal zijn. Ik ben weer terug. Mijn einddatum is gepasseerd en ik woon weer thuis, en zal dus ook weer vol op actief zijn op WC.


Maar ik ben niet voor niets zo lang weg geweest, dat weten vele van jullie waarschijnlijk ook wel. Went zeg nou eerlijk? Ook al hebben jullie mij nog nooit in het echt mee gemaakt, aan mij was een jaar geleden wel te merken dat het gewoon vreselijk slecht ging. Wat ik onder anderen wel liet zien in het Lucht je Hartje topic.


Ik ben voor een jaar naar Fier Fryslan geweest, een hulpinstantie. Daar heb ik op een behandelgroep gewoond, waarvan ik de naam niet mag vrijgeven omdat het een beschermde anonieme behandelgroep is. Op de site van Fier Fryslan kan je wel meer lezen over de behandelgroepen.
Maar ik ben dus in behandeling geweest en had zes verschillende therapiën: Ert (emotie regulatie therapie), CT (Creatieve Therapie), PMT (Psycho motorische therapie), Module (Een therapie met allerlei onderwerpen zoals: Loverboy/pooierboy, zwangerschappen, opvoeding, pesten, etc), Weerbaarheid (Hier leer je je zelf weerbaar opstellen en voor jezelf opkomen), en HKV (Huis kamer vergadering).
Aan deze therapiën heb ik al veel gehad, maar eigenlijk was elke minuut dat ik daar was een therapie, ik woonde namelijk met zeven andere meiden die zo hun eigen dingen hadden mee gemaakt etc. Je kreeg de verhalen van de andere meiden te horen en leerde elkaar kennen: stuk voor stuk verschillende meiden. De ééne was arrogant, de ander deed zich voor als de clown, en de ander was weer teruggetrokken en op zich zelf. Stuk voor stuk verschillend, en je zou dan denken; dat kan niet samen. Wel dus, want je leert elkaar kennen, je kent elkaars verhaal, en herkent daar dingen uit. Want net als ik, waren er ook andere meiden die waren mishandeld door hun vader of waren gepest, daarom zijn ze zo geworden zoals ze zijn. Ben ik geworden zoals ik was. Arrogantie, de clown uithangen, je zelf hard opstellen, terug getrokken zijn, zijn allemaal overlevingsmechanismen. Want ik ben gepest, en de meeste meiden daar zijn ook gepest. Ook zitten daar meiden die gedwongen prostitutie hebben gehad, of slachtoffer zijn geweest van loverboys. Maar niet alleen dat, er zitten ook meiden uit andere culturen, eerwraak, mishandeling, slavernij. Allemaal meiden tussen de 15 en 23 jaar.
En door al die verhalen heb ik een andere kijk op mensen en hun gedrag gekregen. En omdat we het met elkaar moesten doen kon ik met hun omgaan, en in zo'n groep moet je soms wel voor je zelf opkomen, vooral in het begin, vooral wanneer er nieuwe meiden komen. Je leert er mee om gaan, en je leert het op de goede manier doen. Want aanvallen; "jij-dit, jij-dat," bereik je niks, nee, het is; "ik-vind, ik-zie, ik-voel, ik-denk," en zo voort. Je mening geven, zeggen wat je denkt, zeggen wat je voelt. Dat heb ik onder anderen allemaal geleerd.
Ik ben me zelf tegen gekomen, zie nu in wat ík niet goed heb gedaan in het verleden. Ik bedoel, waarom ben ik gepest? Waarom niet de ander? Ik was onzeker en had geen goed zelfbeeld. Ik zou een jaar geleden nooit gezegd hebben dat ik mooi was, de moeite waard was. Nu wel. Door dat ik zelf vertrouwen heb gekregen, me zelf heb geaccepteerd en van me zelf durf te houden kan ik uit volle mond zeggen dat ik nooit meer slachtoffer zou zijn van pesterijen.
En wat mij thuis situatie betreft? We hadden ook systeem gesprekken, dat ging over thuis, daar waren mijn ouders bij en gingen we praten over hoe het thuis ging. Gingen we kijken naar hoe het thuis behoort te gaan. Hier door hebben we ook een hele hoop gezien, en ben ik niet alleen aan me zelf gaan werken, maar is ook het gezin waar ik in leef aan zich zelf gaan werken, en aan de gezinssituatie.


Ik haatte het, ik haatte waar ik zat, vooral in het begin. Nee, ik ga weg, nee ik hoor hier niet, nee dit is niet mijn plek. Ik zoek wel individuele hulp, goh, wat ik heb ik dat vaak geroepen. Maar achteraf was het het zeker waard. En zo blijkt, een jaar is niks, maar toch kan er in zo'n tijd veel veranderen. En dit, wat ik heb doorstaan het afgelopen jaar gun ik ook vele andere meiden, zowel hier als in mijn leef omgeving.


Mensen, ik wil jullie bedanken voor jullie steun, voor jullie begrip, en alles wat jullie voor mij gedaan hebben. Niet alleen het afgelopen jaar, maar ook die tijd daar voor, jullie vriendschap heeft mij geholpen. En voor ik naar Fier ging, zijn onder anderen jullie mijn redding geweest in mijn tijd van nood. Jullie hebben me zo goed geholpen, echt bedankt!


- Nath.

Welcome back^-^
ik wil zeggen dat, ondanks het feit dat ik je amper ken, ik blij ben dat het beter met je gaat, en respect hebt voor wat je meegemaakt hebt, voor hoezeer je er in geslaagd bent je zelfbeeld aan te passen en om meer zelfvertrouwen te krijgen, echt, respect daarvoor!

~Hanna

<sub>Echt dankjewel guys!! x Ik heb jullie ook heel erg gemist! <3 En ik hoop weer een leuke tijd met jullie tegemoet te gaan!

En Linn, dat komt wel goed hoor die duizenden topics!</sub>

<sub>Dankjewel mensen! Het doet mij goed dit zo te lezen. Zelf hoop ik ook op dit gebied een voorbeeld te kunnen zijn, en dat mensen die het nodig hebben, ook kiezen voor waar ik voor heb gekozen.

En dan om jou vraag te beantwoorden, Eef, ja ik zat daar op school, op intern onderwijs van het Friesland College. Daar deed ik gemixt MBO, maar vast niveau 1, jammer genoeg. Enkel heb ik daar ook ontdekt dat ik veel hoger kan, en zou moeten kunnen gezien de uitslag van mijn IQ test die ik daar heb afgenomen. Dat zagen zij ook in, en ze hebben me daar ook geholpen om op een MAVO school te kunnen komen, daar zijn we nog mee bezig. Dus ja, ik zat daar op school en ben van mijn oude school af gegaan, ook om op nieuw een frisse start aan te kunnen gaan.</sub>