This is not what I wanted {Snowstorm}

Zijn sneeuwwitte poten droegen hem richting het uiterste punt van het territorium. Het gesprek met Dogdance was verkeerd op zijn maag gevallen, en het enige waar zijn gedachten nu toe stonden was wraak. Echter had hij nog niks bedacht, en was hij echter naar hier gekomen om er zo zeker van te zijn dat hij haar niet tegen het lijf zou lopen. Zijn ijsblauwe blik gleed even over het landschap heen, waarna hij zuchtte en met platgelegde oren verder liep. Hoe durfde ze.. Al die tijd had ze hem gesteund, geholpen, het territorium leren verkennen. En het enige wat hij ervoor terugkreeg was een handjevol slechte woorden over hem. Stuk vossenstront dat ze was. Nu hij erover nadacht was het misschien toch beter geweest dat ze Silverfang had gekozen, en samen met die kittens van hun vormden ze één grote verrotte familie. Als hij maar eens de kans kreeg om zijn klauwen in het vel van de zilvergrijze kater te laten zinken! Hij was allesbehalve moordlustig, maar sinds dat hij Silverfang leerde kennen bleek hij plots te begrijpen hoe sommige katten anderen van het leven konden beroven.
Zodra de kater verderop pootstappen hoorde keek hij ietwat schichtig op en bewoog hij zijn slanke lichaam in de richting van het geluid. Hij had momenteel alles behalve zin in een verloren gelopen kittypet. Maar zodra zijn ongewoon blauwe ogen het gestalte van de des betreffende kat opvingen, gingen zijn oren wat nieuwsgierig naar voren staan. "Wie ben jij?" Klonk hij, eerder nieuwsgierig dan vijandig.

"Wie ben jij?" De bruine tabby kater draaide zich om. De stem klonk niet vijandig, dus dat was al een pluspunt. Meer nog, het was eerder nieuwsgierig. Dat zou het al helemaal gemakkelijk maken. Hij deed zijn best om zijn blik nog niet meteen vijandig te maken. "Ik ben Vigor. En jij, witte kat, wie ben jij?", antwoordde hij, zijn stem zorgvuldig neutraal houdend. Hij liep wat verder tot ze recht tegenover elkaar stonden. Dat was altijd makkelijker praten? En als hij geluk had, hoefde hij niet gewelddadig te worden om antwoordden te krijgen. "En ik heb wat vraagjes." Een sluwe glimlach gleed over de lippen van de al wat oudere kater.

Zijn soepele spieren spanden zich lichtjes aan toen de onbekende kater dichter naar hem toe kwam gelopen, om zich uiteindelijk vlak voor hem neer te zetten. Snowstorm's witte oren spitste zich naar voren toen de stem van de kater, welke blijkbaar Vigor bleek te heten, nogmaals hoorbaar werd. "Ik ben Snowstorm, en wat wil je dan zoal weten?" Vroeg hij, het niet kunnen laten toch een redelijk geïnteresseerde blik te laten door schemeren in zijn blauwe ogen. Normaal gezien was het zijn taak om de eenling te verjagen, maar aangezien de bruine kater niet letterlijk op Thunderclan gebied stond, zou niemand hem van iets kunnen verwijten als ze hem zo zagen.

"Ik ben Snowstorm, en wat wil je dan zoal weten?", zei de witte kater die blijkbaar Snowstorm heette. Vigor glimlachte. Dit was simpel. Bijna té simpel. Hij keek wat opzij, nonchalant, alsof het niets voorstelde. "Oh, het gaat over één of andere poes.", zei hij. "Ze zat in Skyclan. Haar naam was.. Dogsong, ofzoiets" Hij rolde, onzichtbaar voor de kater, even met zijn ogen. Hopelijk trapte hij erin.

Zijn blauwe ogen bleven de rogue kater vragend aankijken, al moest hij toegeven dat hij lichtjes geïrriteerd geraakte van de manier waarop de rogue zich gedroeg. "Oh, het gaat over één of andere poes." Ha, poezen. Dat was niet zijn sterkste gebied. "Ze zat in Skyclan. Haar naam was.. Dogsong, ofzoiets?" Snowstorm's kopje ging wat schuin staan, maar hij wist natuurlijk dondersgoed wat de kater bedoelde. "Sorry, tot zover ik weet bestaat er geen Dogsong. Maar wat ik je wel kan zeggen is dat Skyclan is opgesplitst." Miauwde hij op onschuldige toon. Zijn ongewoon blauwe ogen hielden het gestalte van de kater strak in de gaten, geen enkele beweging die hij maakte ging hem ongezien voorbij.

~Hij had zijn naam al eerder gezegd hé? >D

"Sorry, tot zover ik weet bestaat er geen Dogsong. Maar wat ik je wel kan zeggen is dat Skyclan is opgesplitst.", antwoordde de witte kater. Vigor knikte en maakte een bevestigen geluidje. Oké, dat was dus niet veel nieuws. Maar misschien kon hij meer lospeuteren dan alleen dit kleine beetje nieuws. "Opgesplitst zei je?" Zijn gouden blik richtte zich weer op de kater. Hij moes tmoeite doen om zijn neus niet op te halen bij de vlaag Thunderclan geur. Bah, hij rook naar véél verschillende katten. Belachelijk hoe je dat kon uithouden. En in hun camp moest het nog 10 keer zo erg zijn, bwah! Maar goed. Eerst dit afmaken. Hij schudde eventjes lichtjes zijn kopje en ging verder: "Waar zijn die katten dan naartoe?" De tabby kater snoof even en murmelde er nog achteraan: "De naam kon ook anders zijn.. Dogdance ofzo?" Al wist hij dondersgoed aan de toon van de kater dat hij wel degelijk doorhad waarover het ging.

De kater leek verbaasd te zijn om het feit dat Skyclan was opgesplitst. "Waar zijn die katten dan naartoe?" Snowstorm's oren gingen wat achterdochtig naar achteren staan, en om eerlijk te zijn vond hij het uiterst vreemd dat de rogue zo geïnteresseerd was in zowel Dogdance als Skyclan. "De naam kon ook anders zijn.. Dogdance ofzo?" Miauwde Vigor er nog snel achteraan. "Ze zijn onderverdeeld in de overblijvende vier Clans, en Dogdance zit nu bij mij, in Thunderclan." Zijn blauwe ogen toonde voor enkele seconden iets van haat, maar het was alweer verdwenen voordat Vigor er iets van had kunnen zien. "Ze heeft het er prima naar d'r zin denk ik, aangezien ze er nu een partner én kittens heeft." Gromde hij zachtjes terwijl hij zijn ongewoon blauwe ogen op Vigor priemde.

"Ze zijn onderverdeeld in de overblijvende vier Clans, en Dogdance zit nu bij mij, in Thunderclan." Vigor knikte. Eindelijk informatie waar hij iets mee kon. De blauwe blik van de kater veranderde voor een momentje, maar nog voor hij beter kon kijken was zijn blik weer normaal. Ze heeft het er prima naar d'r zin denk ik, aangezien ze er nu een partner én kittens heeft.", gromde Snowstorm nu zachtjes. Er kwam een kleine grimas op Vigor's gezicht. "Je wil vast weten waarom ik zo geïnteresseerd ben in haar, is het niet?", murmelde hij zachtjes.

"Je wil vast weten waarom ik zo geïnteresseerd ben in haar, is het niet?" Hij fronste even en kon er niks aan doen dat toch een best geïnteresseerde blik zijn ogen vulde. "Eigenlijk wel ja," Miauwde hij terwijl hij zijn vernauwde ogen op de gespierde kater gericht hield. je kwam namelijk niet elke dag een rogue kater tegen die achter de poes vraagt waar je net ruzie mee hebt.

"Eigenlijk wel ja," antwoordde de witte kater. Vigor glimlachte sluw en kwam nonchalant nog wat dichterbij. "Wel," antwoordde hij, "het is vooral iets persoonlijks. Ik wil wraak" Zijn blik veranderde van nonchalant naar woedend en hij keek recht in de blauwe van Snowstorm.