[Leadership ceremonie] I'm slowly getting better

Het was zover. Een nieuwe leider zou zijn negen levens krijgen. De poes zag er sterk uit, sterker dan zij ooit geweest was, al zag je dat ze er moeite mee had. De Starclan was voor haar haar familie, omdat ze nooit gelukkig geweest was op aarde, maar voor Dawnflight was het onbekend gebied. De moeder van de nieuwe leader stapte naar voren. "Welkom Dawnflight van de Riverclan in Starclan. Je zult nu één voor één al je levens ontvangen, de eerste zul je van mij ontvangen, en daarna zullen de katten vanzelf op je af komen.”, hoorde ze haar zeggen. De Chocolate point poes zag hoe ze de neusjes tegen elkaar zetten, maar hoorde de volgende woorden niet. Ze waren sowieso niet voor haar bedoeld, dus echt erg kon ze het niet vinden. De moeder van Dawnflight voegde zich weer in de kring en Flowertime wist dat het haar beurt was. Ze was dan wel van Shadowclan geweest, hier zaten ze allemaal in dezelfde clan; Starclan. De poes glimlachte even bemoedigend waarna ze haar neusje tegen die van Dawnflight plaatste. Energie stroomde door haar heen, kracht vloeide naar de poes. Hoe ze met haar kittens in het Shadowclan gebeid lag, te koppig om terug te gaan maar terwijl ze er alles voor deed om ervoor te zorgen dat ze toch veilig waren. Eén van hen was hier bij haar, maar de andere hadden het gehaald, waren trotse apprentices geworden. Ze zette een klein stapje achteruit. Haar blauwe ogen keken ietwat triest naar de poes. "Met dit leven geef ik je zorgzaamheid. Gebruik het om je clan goed te leiden en de katten een hart onder de riem te steken." Haar zachte stem klonk toch duidelijk en haar blik werd zachter. Zonder nog iets te zeggen of het oogcontact te verbreken, voegde ze zich achteruit bij de rest van Starclan.

Life is all about the choices you make... Zijn amber gekleurde ogen staarde naar voren, naar waar de nieuwe Leader van Riverclan zich bevond. Hij had niet verwacht een leven te mogen geven aan een leader, de nieuwe leader van Riverclan. Verwacht dat hij überhaupt in Starclan had mogen zijn had hij ook niet. Zijn komst in Starclan was ook zo verwarrend geweest voor hem. Tevens had hij zich op de grens met The Dark Forest bevonden toen hij was gestorven. Weer zo'n moment waarop hij een keuze had moeten maken. Dit keer had hij de goede keuze gemaakt, met behulp van Dreamheart. Je kon niet altijd alleen elke keuze maken, ook daar bij had je soms hulp nodig. En ook dan moest je weer een keuze maken, accepteerde je het, of weigerde je het? Het leven bestaat uit alle keuzes die je maakt, zo creëer je een pad, jouw pad.
Echt gelukkig en stralend als een doorsnee Starclan kat zag hij er niet uit, dat was een consequentie geweest van zijn keuzes. Van zijn keuze om een elder van zijn eigen clan te bevechten, en vervolgens te vermoorden. Een consequentie van hoe hij Ashlily behandeld had. En toen was het zijn beurt om Dawnstar haar vierde leven te geven.
Zijn donkere gestalte, toch omringd door sterren stapte op de rossige kattin af. Hij knikte ter begroeting en stapte volledig naar voren. "Gegroet, Dawnflight," klonk zijn zware stem. Zijn ogen hadden een glanzende uitstraling, maar toch gevuld met littekens van pijn en de keuzes die hij gemaakt had. Hij boog zijn kop naar voren en raakte haar neus aan. Meteen schoten er flitsen voor bij van hoe hij zijn eerste grootte keuze maakte, hoe hij als kitten het kamp uit sloop. Hoe hij als apprentice besloot zijn mening uit te spreken, waarmee hij een verkeerde beeld over Riverclan heen creëerde. Hoe hij de keuze maakte om Rainpaw aan de kant te zetten, en koos voor de liefde tussen hem en Lotusleaf. Gemengde gevoelens van verdriet en geluk gingen door hem heen. "Mijn leven heeft bestaan uit het maken van keuzes, waar ieders leven uit bestaat. In mijn leven heb ik zowel goede als verkeerde keuzes gemaakt, keuzes waar ik nu spijt van heb, en nog een langere tijd spijt van zal blijven hebben. Door de keuzes die ik maakte heb ik zowel mezelf pijn gedaan als iedereen om me heen, en meestal maakte ik mijn keuzes alleen," klonk zijn stem, zacht en murmelend. Flitsen van hoe hij Lotusleaf achter zich liet, en de keuze maakte om verder te gaan met Lastbreath ging door hem heen en deelde hij met Dawnflight. Hoe zijn eerste kittens hier onder leden, vooral toen hij de keuze met Lastbreath maakte om een nieuw nestje kittens te krijgen. Hier aan verloor hij Breakingpaw, nu Breakingdawn, voor een lange periode. Het had hem gesloopt. Door dat hij zo kapot ging vanbinnen kwam het moment van het maken van verkeerde keuzes. Hij werd harder, verdronk in duisternis. Hij vermoorde Smoketail, maar had zich hier na compleet gebroken gevoeld. Hij vocht met alles wat op zijn pad kwam, en zijn laatste gevecht werd bijna zijn dood. Hij kreeg nog één kans, en dat was om er voor te kiezen zijn slechte keuzes bloot te stellen aan de clan. Hij koos er voor te vertellen over zijn moord, over hoe hij Ashlily behandeld had. "Hier bij geef ik je het leven over het maken van keuzes. Het leven bestaat uit het maken van keuzes, hier door vormt jou pad, en nu jij Riverclan zou leiden zal het nu ook het pad zijn van de clan vormen. Keuzes hoef je niet altijd alleen te maken, maar daar voor zal je moeten kiezen of jij de hulp zal aanvaarden," murmelde hij. "Gebruik dit leven verstandig. De keuzes die je maakt zullen niet alleen voor je zelf zijn, maar ook voor het welzijn van Riverclan," klonk zijn stem. In zijn periode van het maken van de verkeerde keuzes was hij merendeels niet meer zich zelf geweest, daarom had Starclan besloten hem een tweede kans te geven om het goed gedaan. Dat had hij gedaan, en dat had was waarom hij nu hier stond. Met een buiging van zijn kop stapte hij naar achteren, en kwam er een andere kat in zijn plaats. Life is all about the choices you make...