Dark reflection in the water [Cyber] [FINISHED]

Ineengedoken als een zwarte schaduw sloop de zwart-witte kater met opgekrulde lippen naar voren, zijn klauwen kneedden kwaad in de grond en zijn staart zwiepte onrustig heen en weer. Met een kleine grom zette hij zijn staart dik en zijn dikke vacht omhoog, hierdoor leek hij wel twee keer zo groot als hij werkenlijk was. "Uit mijn territorium!" gromde hij diep waarna hij naar voren sprong, op de poes die uit ZIJN kant van de beek dronk, dat ze maar op haar eigen territorium bleef! Als ze op haar eigen territorium bleef kon het hem niet boeien, dan hoefde hij haar niet te verwonden of weg te jagen. Maar Niemand, echt Niemand kwam zonder pardon op Zijn territorium! Met uitgeslagen nagels drukte hij de schouders van de poes op de grond. Maar hij zette nog niet al zijn kracht op haar, hij ging niet zo zwak doen dat hij zomaar een jonge poes zou verwonden.

Cyber gromde terug en sloeg op zijn beurt zijn nagels in de drassige oever. Zonet wat hij na een pijnlijke schop van de poesipoes haar achterpoten weggegooid geweest en hard neergekomen op de oever, enkele centimeters van het kouder oppervlak van het glinsterende water. Ook de zwart-witte kater liet zich zakken in vechthouding en begon rond de witte poes te cirkelen, waardoor Cyber zich niet meer bij het water bevond.. maar de poes wel. Met een sprong sprong de stevige kater plots naar de jonge poes en gaf haar een ferme duw, met wat geluk had hij deze indringer in het water van de kleine rivier gegooid.

Cyber deinsde achteruit van de vlaag water die naar hem toe werd gespetterd "Ga je nu met dat water spetteren als een kleine kitten?" spotte hij met een gemene grijns. De poes had zich uit het water gehezen en bevond zich nu terug op zijn territorium. "Je hebt precies niet zo veel zin om weg te gaan Poesipoes?" siste hij dreigend terwijl hij met zijn klauwen in de grond kneedde, nadenkend over een volgende aanval.

"Mocht je willen!" snauwde Cyber haar toe, hij ging echt geen territorium opgeven hoor! Hij zou hierom vechten, tot de dood als het moest.. allewel zouden de kits dan wel zonder familie of eten achterblijven, niet tot de dood dus best. Als deze stomme witte rat zijn buur was ging hij nog problemen krijgen hoor, bah stomme poes. De poes kwam al dominant naar hem toe en Cyber liet een diepe grom horen, met een vooruitgestoken borst en opgezette haren leek hij wel twee keer zo groot nu. "Mag ik eerst je naam weten schat?" vroeg hij gespeeld nongalant.[font]

OCC; op het eind kan  Moonwhite als je wilt het stuk territorium van Cyber innemen waar ze nu zijn, de oever dus aan Cybers kant van  de "Black Fish River" (ja, zo noemt dat klein stroompje dus. Omdat het water altijd donker en zwart oogt)

"Ga je nu nog vechten of niet stomme vertrapte rat?" siste Cyber zwaar geïrriteerd over deze poes die zijn namiddag afpakte. "Mijn naam is Cyber..-" verder kwam hij niet omdat hij ruw onderbroken werd door klauwen over zijn schouders waarna de poes weer in vechthouding achter hem kwam te zitten. Woedend draaide Cyber zich om en liet al zijn tanden in al hun schoonheid zien, met een kreet sprong hij naar voren, echter belande hij niet op maar naast de poes. Waardoor hij zijn poot uitstak en al rennend tot voorbij de witte poes met zijn nagels haar zij openhaalde. Dit zal wel flink zeer doen, met een lik likte de zwart-witte kater wat bloed op uit de wond op zijn schouder, het smaakte zout.

"Luid en duidenlijk. Die les heb ik dan ook weer geleerd" Gromde hij eenmaal hij weer adem had gehaald. Na een flinke ademteug of drie zakte hij weer in vechthouding en cirkelde om de poes heen. De geamuseerde grijns op de poes haar face irriteerde hem mateloos, waardoor zijn natte vacht recht kwam te staan. Hij leek zo wel een gedrocht!

Cyber snoof van minachting "Wat heeft iedereen toch met 'oud worden'? De één noemt me fossiel en de ander zegt dat ik oud ben." Met een grom sprong hij naar voren, maar niet tot zo dichtbij dat hij op haar sprong. Nu nog wachten of zijn plannetje zou werken..

De zwart-witte kater zou nog eventjes moeten wachten totdat zijn plannetje zou werken, wat nog niet betekende dat het niet zou werken. Het was dan ook een zelfverzonnen move'je dat hij ging toepassen, het werkte vaak. Dus daar was hij best wel trots op, met een grijnsje keek hij die witte poes aan die naar hem keek met nogal geniepige oogjes, ze zat in aanvalshouding. "Van jou kant komt er ander ook niet veel van" spuugde hij terug. Alsof dat alles was? Hah, deze poes kende de gevreesde Wolf Of Territory blijkbaar nog niet! Met zijn vier gevaarlijke pups, nee echt.. ze konden meer dan je dacht

Cybers spier verkrampte toen de tanden in zijn schouder zonkten, maar hierdoor liet hij zich niet doen en met al zijn kracht zette de kater ook zijn tanden in de schouder van de poes, waar hij net bij kon. De kater liet zich express vallen zodat de poes bovenop hem viel, met een spuugende schreeuw van pijn in zijn schouder begon hij de al gewonde en bloedende buik van de poes verder te bewerken met zijn twee paar sterke achterpoten.