I wanna eat you [&Caraphernelia]

Met een zucht van verlichting liet de kater zich neervallen op de koele stenen, zijn warmgelopen pootkussentjes sisten zachtjes op het zilveren gesteente. De zon brandde heet op zijn onbeschermde zwarte pels, er was geen schaduw te vinden. Enkel in de verte, te ver weg voor hem om die moeite te doen voor dat beetje schaduw, waar het waarschijnlijk toch nog steeds veel te warm was. Er waren die dagen, in overvloed, wanneer het riviertje aan de rand van zijn territorium overstroomde en zijn grenzen verbreedden. Maar er waren ook van die dagen, zoals vandaag en gisteren, waarbij het kleine stroompje droog lag en de vis erin uitdroogde. Niet lekker of gezond genoeg meer om zelf op te eten. "Waarom ik" fluisterde hij waarna hij uitgeput zijn kilgroene ogen sloot, het was de moeite niet waard geweest om helemaal naar deze plek te stappen voor de koelte van de al gedeeltenlijk opgewarmde stenen.

Cyber haalde walgend zijn neus op, o nee niet weer dat stelletje Bloodclanners. Waarom moest de zwart-witte kater toch altijd op de meest irritante tijdsstippen die rotkatten tegenkomen? Met een luide geïrriteerde zucht ging hij zitten en showde demonstratief zijn zwarte rug aan de poes. "Ik ben niet dom, laat staan verward." gromde hij dreigend waarna hij zijn staart lichtjes zwaaiend om zijn witte poten sloeg. "Starclan is een dom sprookje dat aan kittens word wijsgemaakt" siste hij terwijl zijn kilgroene ogen even een korte spottende blik op de tabby poes wierpen. Waarom wist ze zelfs zijn naam? Was hij dan zo bekend in de Bloodclan? Ach wat maakte het uit, de zon zou er niet minder door doen branden. "Ja de naam is Cyber, mismaakt mormel. Andere wensen?" gromde hij waarna hij rechtstond en zijn best moest doen om zijn haren plat te houden en zijn klauwen ingeslagen, wat niet echt hielp.

OCC; je hebt Cyber op zijn pootjes getrapt, hij mag Cara dus echt niet >D

"Ik kwam voor de koelte die er niet is." gromde de kater terwijl hij ging liggen en zijn witte poten onderzich trok. Voor hem was de hitte moorden, de sterke kater was namenlijk bijna helemaal zwart. Deze poes was anders, zij was tabby gestreept en zou dus heel wat minder warmte in zich opnemen! "Wat kom jij hier doen sweety?" vroeg hij op gespeeld charmant toontje terwijl hij met een grijnsje zijn schouder likte.