My puppet dear {OPEN}

[Cyber in het bijzonder]

Waarom verkoos ze nou weer dit territorium? De geur van rogues was sterk aanwezig. Nu ze wist hoe rogues roken en waar ze zich bevond was dit niet moeilijk meer. Ze rook de verschillende geuren wanneer ze door de rogues hun territorium stapte. Ze had er geen moeite mee om zich over de grenzen te begeven. De kans dat ze daarmee een gevecht uitlokte was natuurlijk groot. Maar daarbij had ze het voordeel dat ze zelf groter was als de gemiddelde kat, ze was sterker, en ook nog eens gespierd. Dat zorgde er voor dat ze zich zonder zorgen over de territorium's waagde. Maar even hield ze halt. Ze had zo het gevoel alsof ze gevolgd werd.

Met opgetrokken lip keek de sterke zwart-witte kater een stinkende kittypet na, het grijze ongedierte waagde zich wel ver buiten eigen territorium en dat zinde hem niet. Toen deze nog eens heel zelfvernoegd over Cybers territorium begon te wandelen brak ergens binnen in hem iets en zacht liet hij grijnzend de lucht langs zijn rij scherpe tanden ontsnappen, met geoefende witte poten sloop hij het apprenticeje achterna zijn lippen al aflikkend bij de gedachte dit poessie eens goed te laten verschieten. Maar iets weerhield hem, vooral toen hij zag aan de jonge poes dat ze had gemerkt dat iets haar achtervolgde. Dit deed echter juist de haren op zijn rug nog wat dikker worden en zijn grijns verbreden, niets zo leuk dan eens een apprentice te plagen. Alsof Seraphine naast hem stond en hem een tik op zijn schouder gaf zonk de kater omlaag, waarom drong de geur van die mooie poes toch net nu in zijn neus? Ze was hier niet meer! Ze zou nooit terugkeren! Raar.. maar Cyber herstelde zich en sprong zachtjes terug recht. In een flits schoten zijn gespierde poten over het gras en sprong hij over het poesje heen, en lande hij vlak naast de poes met een brede grijns "Wat doet ons visje hier zo ver van haar territorium?" siste hij doelend op haar rivierclanafkomst, gemeen met kilgroene ogen die de poes nauwlettend in zich opnamen en haar tegelijkertijd beoordeelden, ze zag er sterk uit. Maar ouders dan een jaar leek ze niet. Dreigend hield Cyber een sterke poot omhoog met uitgeslagen klauwen, je wist maar nooit.

Zoals ze wel verwacht had was het één of andere zwart-witte rogue die haar achtervolgde. Met een lenige sprong sprong hij zo over haar heen en kwam vlak voor haar tot stilstand. Ze was niet bepaald onder de indruk, en dat viel te merken. "Dit visje is een beetje verdwaald op dit droge," Ze lachte alsof ze het meende. Maar ze herstelde zich snel en ging weer de gebruikelijke kille uitdrukking op haar gezicht dragen. "Heeft de zielige kittypet soms vrienden nodig? Is het hier soms eenzaam in de grote wereld?" Ze droeg nu een spottende blik. "To the point nu. Ik ben op zoek naar handlangers, als dat tenminste toegestaan is," Ze greens een beetje onder de kille uitdrukking die ze nog steeds droeg.

Cyber trok argwanend een wenkbrauw op toen hij het woord 'handlangers' hoorde vallen, zijn grijns verbrede en met een ongeinterreseerde zwaai zette de sterke kater zijn voordien opgehoffe poot op de harde grond. "Vrienden zijn niet nodig in het leven van een Rogue je hebt enkel bekenden, vijanden, partners en handlangers" Gromde hij eerst nog even waarschuwend terwij hij het jonge poesje dat zo te merken nog maar net warrior was geworden recht in die visseogen keek. De kille uitdrukking van de poes ontging hem niet, dat stuk grijze vacht was nogal vol van zichzelf om een clankittypetje te zijn die een heleboel andere clankittypets nodig had om te overleven. "Waarom zou ons kleine meisje nu handlangers nodig hebben?" siste hij best nieuwsgierig, pas als het echt saai werd ging hij dit poesje verjagen. Ze was mooi om te zien, pittig en bovenal vrij interresant dus waarom zou hij haar nu al wegjagen of vermoorden als hij eerst niet nog wat kon genieten?

De grijze poes liet een lieve glimlach zien aan de kater. Ze wist niet waarom maar de kater kwam haar op één of andere manier bekend voor. "Waarom zou een sterke kater als jij nou handlangers nodig hebben?" Ze wandelde een rondje om de kater heen waarbij ze haar staart verleidelijk onder zijn kin haalde. "Wat zou ik zeggen. Misschien ben jij wel degene die ik zoek? Misschien kun jij dit kleine visje helpen voor het veroveren van de grote zee?" Ze trok een pruillipje op alsof ze de hulp echt kon gebruiken. Hoewel het haar keuze was om zoveel rogues bij dit idee te betrekken, voelde ze zich niet zo prettig tegenover Silhouette. De afspraak was dat zij Thunderclan zou aanpakken. Over rogues was helemaal niets verteld. Maar ze had zo haar vermoeden dat hij zich ook niet aan zijn belofte's hield.

"Die heb ik niet nodig, ik gebruik ze om zaakjes op te knappen die niet interresant genoeg zijn om zelf te doen. Of om een hele Clan te pesten of tweebenen uit hun heus te verjagen, dan is een handlanger of drie wel aanvaardbaar" gromde Cyber geamusseerd met een geniepige grijns toen de zilvere vis haar staart verleidelijk onder zijn kin haalde. 'Wat zou ik zeggen. Misschien ben jij wel degene die ik zoek? Misschien kun jij dit kleine visje helpen voor het veroveren van de grote zee?' Toen ze het zei moest Cyber spontaan denken aan een kleine kitten die aan zijn mammie vraagt om een extra prooidiertje of aan een kittypetje die om wat extra smakeloze brokken mauwt. "Degene die je zoekt komen vanzelf naar je toe, als ik het ben heeft het visje veel geluk gehad om de grote haai te vinden" mauwde de Rogue kater met een brede grijns terwijl hij zijn poot ophof en deze zachtjes op de schouder van de poes neerlegde en haar diep in die blauwachtige ogen keek, vanwaar kende hij haar?

De poes beleefde in tegenstelling tot alle andere rogues, behoorlijk veel plezier bij deze. Het zag er naar uit dat deze kater wél eens vriendelijk ging zijn. Silver liet haar staart rustig heen en weer slaan op een bijna ritmisch tempo. 'Degene die je zoekt komen vanzelf naar je toe, als ik het ben heeft het visje veel geluk gehad om de grote haai te vinden,' De poes lachte even. "Haha schat, van waar ik vandaan kom, komt men niet naar je toe en vraagt of hij of zij hen wil helpen. Waar ik vandaan kom moet je zelf het heft in handen nemen." De poes keek de kater doordringend aan toen hij zijn poot op haar schouder legde. Ze keek op zijn poot neer alsof hij er niet thuishoorde. "Hoor eens, het is niet omdat je me bekend voorkomt, dat je je zo hoeft te gedragen. Dus hou je poten thuis." Ze sprak met een stem waar geen kwaadheid in doorklonk. Alleen de zelfzekerheid en de fierheid die ze altijd had was er in hoorbaar. Wat mocht die kater wel niet denken?

Cyber kon een geamuseerde lach niet onderdrukke die zijn grijns nog wat verbrede en met een korte beweging trok Cyber zijn poot terug en zette deze op de zompige bodem. "Zo zo, we hebben te maken met een echt katje. Wees niet al te fier, je kent de buitenwereld niet zoals ik die ken" Cybers ogen lieten even een verduisterd, maar toch geamuseerd iets zien en met onheilspellende klanken sprak hij verder "Maar weinigen overleven het, en degene die het overleven zijn niet altijd even levend meer als voorheen" Cyber draaide zich statig om met zijn staart dominant in de lucht en wandelde rustig naar een plasje water wat verderop. Met zijn oren naar de geluiden van enkele prooidieren en een vogel of twee boog de zwart-witte kater door zijn sterke voorpoten en liet zijn tong door het heerlijke, koude water glijden.

Ze was benieuwd wat de kater nog allemaal zo in petto had. Haar zeegroene ogen bewogen zich mee met zijn bewegingen en keken weer op toen hij iets zei. "Ooh maar ik red me wel hoor," Ze krulde haar mondhoeken op tot een dramatisch lachje en liet haar hoektanden zien. "Ik ben tenminste geen moederskindje meer." Ze greens nog wat breder bij die zin. Ze volgde de kater terwijl die naar een plasje liep om te drinken. Silver greens weer en stapte op de plas af. Ze plaatste opzettelijk haar poot keihard in het water waardoor er druppels door de lucht vlogen en hen nat maakte. "Vertel 'es, wat is je naam. Of mag ik je Donald noemen?" Ze keek de kater nu recht in de ogen.

Donald Muylle xD

Cyber keek half geïrriteerd, half spottend op naar de poes en schudde zijn zwart-witte kop kort heen en weer waardoor de druppels van hem afvlogen. "Je geeft zonet toe dat je een moederskindje bent geweest, slim" Cyber wierp de poes een 'menes'blik toe en hief zijn wenkbrauw er nog wet extra bij op voor het grappige effect. Hij stapte een pas achteruit om wat afstand tussen hem en de poes te creëren, het was namenlijk vrij duidenlijk dat ook met deze poes iets niet helemaal in orde was. Al amuseerde dat de zwart-witte rogue en vond hij de zilveren poes best interresant zo. "Als je buiten wilt overleven, stop dan met je zwakheden op te sommen knuffelkatje." Cyber wierp het er wat snerpend. Deze poes kende nog belangeste na niets van het leven als Rogue en welke gevaren dat met zich mee kon brengen, al kon ze zichzelf zo te horen goed verdedigen met woorden en leek ze geen slappe poes die onderdanig deed.

De grijze poes zuchtte waarna ze opkeek naar de blauwe hemel. 'Je geeft zonet toe dat je een moederskindje bent geweest, slim.' De poes rolde haar ogen en keek toen licht geïrriteerd weer naar de kater. "Whatever." De kater maakte wat afstand tussen hen waardoor de poes weer wat meer ademruimte kreeg. 'Als je buiten wilt overleven, stop dan met je zwakheden op te sommen knuffelkatje.' Ze draaide zich een halve slag en stapte toen een eindje weg. "Waar verspil ik mijn tijd ook aan. Auf Wedersehen, grote pandabeer." Zonder nog om te kijken wandelde de poes in één stuk door. Als hij haar echt interesseerde kwam hij nu wel achter haar aan. Maar stiekem hoopte ze van niet.

Cyber staarde de kater ongelovig aan, oke man die was snel van stemming veranderd. Of ze zelfs een stemming had, dacht Cyber er nog zoetjes achteraan. Maar zonder langer te treuzelen trok de sterke kater een sprintje tot hij naast de poes wandelde. "Oke, Cyber is de naam. Maar velen noemen we Wolf Of Territory of simpelweg Wolf." Cyber zei hij achteloos "How can I call you sugarcoockie?" Terwijl hij nog traagjes naast de poes liep nam hij haar nog eens in zich op.

OCC; sorry voor slecht engels misschien