We'll fight for what is ours {RC-TC fight}

Blackgaze haalde rustig adem en keek de groep rond. Iedereen was gespannen en stil, de katten keken elkaar slechts aan. Zelf maakte Blackgaze zich groot door zijn vacht op te zetten en blies, alleen het teken moest nog gegeven worden. Een beetje benauwd wierp de kater een blik naar achteren waar wat apparentices stonden. Zo jong nog en nu al vechten, maar hiervoor hadden ze getraind. Hier werd de trouw aan je clan echt op de proef gesteld. Of je verloor, of je won. De grijze kat probeerde rustig te blijven, zijn ogen op die van de viseters houden. In zijn hoofd speelde er al ruige taferelen af, over hoe hij gebeten werd, hoe het bloed vloeide. Sunningrocks zou nooit meer het zelfde zijn.

De gespierde warrior was direct achter Firestar aangesprongen toen deze een groep katten bijeen riep. Hij had verschillende apprentices mee zien gaan, waardoor hij zichzelf toch had overhaalt om zelf zijn clan ook te beschermen. Ze waren met veel, maar als de meeste youngsters waren, hadden ze er niet veel aan. Ze konden dit beter zo snel mogelijk afhandelen door meer échte warriors mee te nemen. Gecontroleerd liepen zijn poten over de bosgrond. De stilte werd enkel doorbroken door het geroffel van poten op de bosgrond. Dapple duwde automatisch zijn nagels uit z'n hulzen toen hij een groepje Riverclan katten zag. Niet veel later voegden er zich meer katten bij hen. Hij zag een behoorlijk aantal warriors, wat hem alleen maar geïrriteerder maakte. Een korte grom ontsnapte uit zijn keel bij de woorden van Dawnstar. De sunninrocks zijn altijd in het bezit van Thunderclan geweest. Zijn gedachten werden onderbroken door Firestar, die kort met zijn staart zwiepte als teken om aan te vallen. Met veel plezier. Zijn blik was strak voor hem gericht, waarna hij op de eerste beste warrior sprong. Hij zette zijn nagels diep in de schouder van de kat en duwde hem zo op z'n zij.

Tag: Riverclan warrior

Shademask was mee gegaan voor het gevecht om de Sunningrocks terug te winnen. Moons heeft Sunningrocks tot Riverclan toebehoort, en nu was het tijd om ze terug te pakken. Riverclan had ze nodig, dus ze gingen winnen ook! Hij liep niet ver achter Wolfgaze omringd door andere warriors. Hij was er klaar voor. Hij hoorde nog het einde van de woordenwisseling tussen de twee leaders, waarna hij direct klauwen in zijn vacht gezet voelde worden. Shademask draaide zich vlug om, om zijn aanvaller te zien. Een Thunderclan warrior, een kater, van ongeveer gelijke groter, maar dan net iets jonger. Ervaring zat dus in Shademasks voordeel. "Sunningrocks behoort tot Riverclan," grauwde hij, waarna hij zijn klauw over het gezicht van de Thunderclan warrior heen liet schrapen, zijn tanden ontbloot, en zijn al dikke vacht opgezet wat hem nog groter liet lijken dan hij al was.

Tag: Dapplepelt

Samen met de rest van de warriors draafde Honeyspots richting de Sunningrocks. Haar haren stonden recht van opwinding en haar baby blauwe ogen volgde elke abrupte beweging alert. Er werden niet veel woorden gewisseld maar haar clangenoten hoefde niet met elkaar te praten om te weten hoe de situatie er voor stond. Met een gevoel die moeilijk te beschrijven was had ze afscheid genomen van Quietpaw en Flowpaw. Weldra zou ze voor het eerst in manen weer kattenbloed proeven. Ze zouden die bos gravers eens laten zien wat ze waard waren!

Toen de twee partijen eenmaal tegenover elkaar stonden rees Honeyspots haar verder overeind. De sfeer was zo erg gespannen dat elk klein geluidje haar al af kon laten gaan. Ze hield zichzelf kalm door haar klauwen uit geslagen te houden en klaar te staan om vooruit te vliegen mocht dat nodig zijn. Hoe dan ook.. ze ging niet weg voor de Sunningrocks tot hen toebehoorde. Die bos katten hadden al genoeg territorium. Woorden werden gewisseld en verschillende argumenten en verwensingen wisselde tussen de clans. Honeyspots haalde diep adem en luisterde ingespannen. En toen gebeurde het. Firestar's woorden weerklonken en na een ijzige stilte leken de twee clans te ontploffen in een wirwar van vacht, gesis en gekrijs. Honeyspots dook ook naar voren, ontweek wat clangenoten en dook op de eerste bosganger die ze tussen haar klauwen kreeg. Met veel geweld haalde ze haar klauwen over de vacht van de poes en beet ze met de nodige kracht in haar schouder.

Tag: Wintersong

Blackgaze spande zijn lichaam aan toen Firestar het sein gaf, dit was het moment om te bewijzen dat hij trouw was en deze plek niet zomaar liet gaan! Met een kleine aanloop sprintte de kater tussen zijn clangenoten door en vloog op een Riverclanner af. Dit was zijn moment, dit moest zijn moment zijn! Met een snelle uithaal probeerde hij de Riverclanner een klap in zijn of haar gezicht te verkopen, alles of niets.
Toen Blackgaze nog klein was had hij leren vechten van zijn vader, nog nooit heeft hij de technieken hoeven te gebruiken, maar vandaag was dan eindelijk de dag dat hij het in kon zetten, kon testen of zijn vader waarde had. Of het allemaal wel zin had. Blackgaze wist heus wel dat het leven niet alleen om het vechten ging, maar het was een groot deel in het leven van een kat. Misschien te groot.

Tag: Riverclan kat

Veel geluid werkte verdovend. Hoe meer Honeyspots zich focuste op het witte mormel dat haar tegenstander werd, hoe erger het geluid leek te worden. Honeyspots week net op tijd opzij om haar zij gespaard te laten, helaas werd haar oog bijna het doelwit. Bloed pompte in haar oren toen een klauw langs haar oog schampte. Zeurende pijn trok door de klauw wond heen en bloed gleed met warme slierten over haar oog heen. Ze knipperde het weg en sprong met al haar klauwen ontbloot op de poes af. Ze zette zich met al haar kracht af tegen de grond.

Tag: Wintersong

De kater gromde kort bij de woorden van de Riverclan. Dacht het niet. Hij sloot automatisch zijn ogen toen de kater met zijn klauw uithaalde naar zijn gezicht. Zijn zicht was eerder al een keer verpest. Hij had toen het geluk dat het snel was genezen, maar hij wilde dit nu in alle opzichten vermijden. Dapple haalde zijn lip op, waardoor zijn tanden nu duidelijk ontbloot waren. Een grom ontsnapte langs zijn mond. Zijn tegenstander was dan wel iets ouder, maar dat wilde niets zeggen over zijn vechtkunsten. In zijn ogen waren ze gelijken. 'Daar zou ik toch niet zo zeker van zijn.' Een grijns stond op zijn gezicht, die direct verdween. Zonder verder nog te antwoorden op een antwoord of een weerwoord, sprong hij op de kater af. In plaats van direct op hem te springen, wat de meeste wel zouden doen, sprong hij eerst langs de kat om zo netjes op zijn rug te landen. Hij zette zijn vier klauwen tegelijkertijd in zijn rug en duwde de kater zo met zijn gewicht tegen de grond. Slim vechten, was altijd de beste tactiek.
Tag: Shademask

Honeyspots zag de klauwen op haar afkomen in die enkele seconde die ze had om te zien wat haar tegenstander ging doen. Ze had haar voorpoten omhoog gestoken en zou haar zo opvangen in een pijnlijke, onvriendelijke omhelzing. Honeyspots voelde de nagels over haar schouders gaan en ze besloot haar terug te betalen door eens flink tekeer te gaan met haar eigen nagels. Ze probeerde te raken waar ze kon in een soort krankzinnige waanzin om zo veel mogelijk schade toe te brengen. Stomme poes! Stomme ThunderClanner! Waarom moesten ze nou juist dit gebied inpikken met die stink geuren van ze! Langzaam werd haar woede groter en groter en werden haar aanvallen feller.

Tag: Wintersong

Daar stond hij dan, zij aan zij met zijn broeders en zusters. En tegenover hem, strategisch verspreid over de Sunningrocks, stonden zijn broeders en zusters. Glacierfall stond te trillen op zijn benen, zijn ademhaling was gejaagd en hij had een branderig gevoel in zijn keel. De ogen van de kater flitsten nerveus over de tegenstand zoekend naar een bekend gezicht. Strawberries kleine gestalte, z'n vader, een mogelijk familielied, ... Maar neen, er was niemand, de overkant bestond uit een muur van stenen gezichten en ontblootte tanden. Terwijl Firestar zijn betoog afstook zwaaide Glacier zijn kop opzij en bestudeerde de andere Riverclanners. Hun houding spiegelde die van de Thunderclan: agressief en vastberaden. De kater slikte, zijn darmen vormden zich tot een strakke knoop; deze katten kenden geen medelijden meer en dat zou hij ook niet horen te doen. Dawnstar bad een weerwoord aan de beschuldigingen die hen waren toebedeeld, maar paniek had de controle bij hem weggenomen. De geluiden om hem heen zwakten af tot ze niet meer waren dan een vaag gebrabbel en de wereld leek plots troebel en ondoorzichtig. Het idee dat hij zijn vaders vrienden, of misschien zelfs zijn eigen familie, zou kwetsen stond in scherp contrast tegen de loyaliteit die hij voelde voor de clan. Voor zijn maten, mentors en oversten, voor de katten met wie hij jaagde en vocht. Glacierfall voelde een steek van misselijkheid toen plots iedereen in actie kwam. Strijdkreten stegen op vanuit beide kampen en de lucht was gevuld met het gegil van vechtende dieren. Onwennig rende de kater zijn vrienden achterna zonder aanstalten tot vechten te maken.  

Tag; Thunderclan warrior