Pretty pretty Stone [Ganzenopdracht]

Natuurlijk wou zijn vriend wraak. Hij grijnsde breed toen de helft van de modder naast hem lande. 'Is dat alles wat je kan?' Lachend keek hij naar Stone's mislukte poging omweg te komen. 'Piep klein kittentje zat in modder, Stone was zijn naam en op zijn hoofd zat een klodder. Met al zijn onhandigheid gleed hij uit. En Draco ontsnapte met de buit' zong hij plagend. Grijnzend sprong hij bovenop de kater in een poging hem in de modder te duwen. Ondertussen zijn liedje zingend. 'Piep klein steentje, piep kleine kat, ben je een beetje nat?' Met een grijns ging hij weer naar achter. De kou en nattigheid helemaal vergetend. Dit was te leuk.

'Als dat jouw wens is.' Lachend begon hij te springen. Al werd het hem lastig gemaakt door het gewicht op zijn rug. 'Ga. Van. Mij. Af.' Bij ieder woord maakte hij een nieuwe sprong. Plotseling rolde hij om. Als dat andere al niet genoeg was kreeg dit zijn vriend er wel af. Lachend draaide hij zich om. Draco Malfoy strikes again. Met zijn achterpoten gooide hij een berg modder op de grijze kater. Nu waren ze precies even vies. Perfect.

Zijn perfecte plan bedacht door zijn perfecte brein ging perfect. Draco was nou eenmaal perfect, dus het was geen wonder. Helaas was zijn perfecte witte vacht niet zo perfect wit meer, al was hij zelf nog wel perfect. Stone was niet perfect, hij had namelijk een slechte schuilplaats uitgekozen. Hij grijnsde, dit werd zo makelijk. Langzaam sloop hij naar achter, om zich heen kijkend alsof hij zijn vriend nergens zag. Eenmaal uit het zich verdwenen nam hij de juister positie in. Toen alles perfect was sprong hij naar voren. Zijn poten landde op de rug van zijn vriend. De uitdrukking op Stone's gezicht was pure perfectie. Dit was zo leuk.

Ooc: Hij is ook perfect xD

Zijn perfecte technieken werden gekopieerd maar minder perfect. Ja, hij viel er af maar in tegenstelling tot zijn vriend maakte hij een perfecte rol. De imperfecte worp van Stone ontweek hij perfect. Even grijnsde hij in al zijn perfectie en wierp toen een modder kluit terug. Snel sprong hij de viezigheid uit en verborg zich. Dit keer kwam hij niet meer te voor schijn. In plaats daarvan nam hij een andere stem aan. 'Wat doet een Bloodclankat hier?' Vervolgens sprak hij met zijn eigen stem maar dan heel angstig. 'Stone help me!' Nu wachten tot de grijze kater kwam.

Hij lachte toen Stone tevoorschijn kwam. I'm so smart.' Niemand kon zeggen dat hij niet goed toneel kon spelen. Bovendien had hij altijd al een talent voor overdrijven. Met een sprong verdween hij weer de bosjes uit. Weg van zijn grijze vriend. Helaas lukte het niet helemaal en rolde hij omver. Wauw, Déjà vu. Zijn hele vacht die al vies was werd nog viezer voor zover dat kon. Eenmaal tot stilstand gekomen kwam hij overeind. Als Stone lachtte...

Oh wat was de grijze, nu bruine, kater toch handig. Hoe vaak waren ze inmiddels uitgegleden? Doordat hij nog steeds pachtte had hij moeten met evenwicht bewaren. 'I see keeping grey fur grey also is difficult.' Met een grote grijns op zijn gezicht liep hij naar de grijze kater. Natuurlijk zorgde het lot ervoor dat hij uit gleed over een steen en op Stone viel. Oh de ironie.... Nu zat er ook modder in zijn mond. Als hij niet snel schoon water kreeg zou hij nog in modder veranderen. Wat zou de Elite dingen als er in plaats van hem een hoop modder terug kwam? Niet veel goeds, dat was zeker.

Hij volgde hoe Stone ging bewijzen dat grijs grijs bleef. Een vaag ding als je het hem vroeg. Maar zijn gedachtes waren de hele tijd al vaag. Allemaal de schuld van de grijze apprentice. Hij merkte nog net op tijd dat zijn vriend naar zijn halsband greep. Maar was te laat om te voorkomen dat hij het water in werd getrokken. 'Sukkel' mompelde hij en duwde de apprentice omver. Dat zou hem leren. Met een grijns liep hij het water weer uit. Zijn witte vacht was eindelijk weer wit.

Draco knikte instemmend. 'Ofcourse we are' na een paar seconden stilte voegde hij er 'vooral ik' aan toe. Zijn vriend hoefde niet verwaand te worden. Een Draco was genoeg. Als Stone nog meer op hem zou lijken zouden alle katten sterven. Vooral omdat hij de meest sexy kat van het woud was. Tenminste, dat vond hij. Zijn tong gleed over zijn witte vacht. Het verpeste zijn hele look maar goed, beter warm dan koud. Perfect was hij toch al.