Outside

Ace was te vol met een hemels gevoel van ongelovigheid om in enige vorm van slaap te kunnen vallen. Hij had het gevoel of hij helemaal naar fourtrees kon rennen en terug als dat hem gevraagt werd. Maar gelukkig voor dit moment deed niemand dat. Een onuitwisbare lach rustte op zijn gelaat terwijl hij wat voorover leunde. Als antwoord op de stem en likjes gaf hij een lik over haar oor. "Dat is je geraden" zei hij zo liefdevol en rustig dat alle vorm van dreiging weg was. Running viel bijna in slaap en Ace neusde wat in haar pels. Hij wou niet slapen en probeerde Running ook wakker te krijgen. "Running, wil je mijn partner zijn?" zei hij overbodig.

OCC;; I know xD Er moet wat pit in x)

Het was vreemd dat Ace zelfs na alle lieve woordjes nog steeds twijfelde of het antwoord ja zou zijn. Hij had zichzelf altijd voorgestelt in de schaduw van Tall, hij met alle liefde en Ace zelf met een steen. Maar dat idee kon hij uit het bos gooien. Bij het antwoord stokte zijn adem waarna hij zich gevult voelde met een onbeschrijfbare energie. Ook hij wierp zich tegen de ander aan, voelend dat zwaartekracht won. Ze vielen samen en kwamen op elkaar terecht. Ace stond boven Running en likte haar kaak waarna hij haar een kopje gaven tegen de hare. Na alles waren ze samen en Ace wou er geen moment van missen.

Zijn groene blik lag op de kattin. Waar zijn vacht enorm en wild was was die van Running op een haar na precies. De zijne vol grijze tinten en die van haar zwart wit. Ze leken niet op elkaar maar paste als een. Ook hij spon diep bij het voelen van haar staart. Hij drukte zich tegen de ander aan en keek liefdevol.

OCC;; Guess dat ze love gaan maken? XD

Perfect. Alles was perfect. Hij sliep diep en genoot van een droomloze slaap. Nee, hij droomde wel. Hij kon het alleen niet meer terug voor zich zien. Maar het voelde wel goed. Al ja, hoe kon er ooit nog iets slechts zijn. Ineens voelde hij de warmte naast hem bewegen en ook hij keek op. Naast hem bewoog Running. Snel schudde hij zijn kop helder terwijl zijn hart oversloeg. Running hoorde nu bij hem. Wat stroef stond hij op en keek opzij. "Wat is er Running?" sprak hij kalm. Ze mochten hier gewoon zijn en van elkaar genieten. Ze zouden niet de eerste nog laatste zijn.

Ace was zo vaak in het donker buiten geweest. Zijn eerste mentor had hem geleerd dat je dan het best kon jagen. Voor hem was het dus zeer normaal geworden vroeg op te staan en laat terug te komen. Hem hadden ze nooit gemist. Hij bracht prooi binnen dus hij kreeg ook geen straf. Maar Ace begreep wel dat Running dit niet fijn vond. Dus vond hij dat ook niet. "Zullen we terug gaan?" Vroeg hij begripvol. Bij haar vraag schudde hij zijn kop. "Ze zullen vast denken dat we zijn gaan jagen, maar kom dan, dan ga ik mijn nest opmaken" zijn stem was rustig en luchtig. Hem kreeg je niet meer van zijn humeur af.

Hij voelde haar pels weer tegen hem aan en greens tevreden. Zijn blik gleed opzij terwijl hij begon met lopen. "Als je je nest laat zien dan kan ik een goed plekje zoeken" zei hij vrolijk. Naast zijn lieve kattin liggen. Ook probeerde hij het haar makkelijker te maken. Hij wou dat ze er ook van kon genieten. Hij sloeg zijn staart om haar heen en ging verder richting het kamp. Zijn kop laag en zo dicht bij die van Running.

Snel schudde hij zijn pels uit. Het was niet dat zijn houdige kapsel veel verschilde van zijn normale look. Al waren er nu enkele blaadjes om hem op te vrolijken. Even keek hij opzij en liet zijn borstelstaart over Running heen glijden om de meerderheid van blad en tak eruit te halen. En ondanks zijn vrolijkheid moest ook hij fronzen om de ontdekking van Running. Ja, dat kon nog een probleem worden. Daarbij was de kater groot en had zo dus ook meer ruimte nodig dan de gemiddelde kat. "We regelen wel wat" stelde hij de anded gerust. "Misschien krijg ik wat gesmokkeld" lachte hij ondeugend.

Ace gaf zijn vacht niet eens een uitpluispoging. Dat was al een onmogelijke taak zodra het licht was. Laat staan nu. Dus hij liet zichzelf nog maar even versiert. Deed hij morgen wel , zo goed mogelijk dan. Bij het neusje spinde hij als reactie, iets dat al snel verstoort werd door zijn lach. "Stiekem draag ik een hele den mee," lachte hij nog na.

Weer grijnsde de kater terwijl het tweetal her bekende pad naar huis volgde. Vanavond improviseerde hij wel wat in plaats van gelijk een nest te regelen. Dat deed hij morgen wel.. Morgen moest hij ook het nieuws aan Tall vertellen, want ja, hij had zojuist de mooiste kattin van heel het bos als partner gekregen. En dat verdiende toch een feestje? Even grinnikte hij waarna hij Running weer een oorlik gaf. Ze zouden nu wel gaan slapen. Zelfs Ace kon een enorme geeuw niet meer onderdrukken.

Ace volgde de pas vertraging van Running op en keek opzij. Het was wel vreemd. Ze waren nu samen en niemand hoefde hun vreemd aan te kijken. Beiden warrior, het mocht gewoon. Ook was de gedachte zo vreemd. Eerst schaamde hij zich bijna voor zijn gevoelens, Running wou hem ook duidelijk niet. En nu was ze zijn partner.. Tevredenheid verwarmde zijn borst. Bij de woorden van de ander knikte hij, het zat best in zijn macht gewoon een kat nu wakker te maken en diens bed in te claimen. Dus dit voorstel was een handige zet. "Is goed hoor, ik weet al waar ik ga slapen"In zijn ogen glommen pretlichtjes. Als afscheid van de avond gaf hij de kattin een lik waarbij hij diep spon. Daarna liep hij de nieuwe den in en volgde de geur van een bekende. Al snel had hij de tabby gevonden in een van de mosnesten. Ace gaf een goed gemikte duw en propte zichzelf naast zin P.I.C. Het deerde hem niet als Tall wakker zou worden. Als een kitten bij zijn sibs ging hij half op de ander liggen en sloot zijn ogen.