We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
De bruine kitten krulde zijn gestreepte staart over zijn pootjes. Binnenkort zou hij apprentice worden. Natuurlijk, de nursery was oersaai, maar het leek in zijn ogen toch beter dan in de modderige wereld buiten het kamp achter muizen en kikkers te moeten rennen. Diep in gedachten verzonken begaf hij zich richting de prooistapel, maar botste per ongeluk tegen een andere kat op. "Sorry", mompelde hij nors. Volekit was altijd nors, het hoorde gewoon bij hem. -eerst Dawnpaw
.:When i'm dying, i want my enemies to gather around my deathbed, so i can tell them to go to hell one more time:.
Iedereen in het kamp leek een beetje grumpy door de sneeuw en door het vaste patroon van ontwaken, jagen, vechten, clan dienen, slapen. Ook de apprentice voelde zich minder vrolijk en actief als anders, maar hij was al verteld dat het door Leafbare kwam. Iedereen kon dan een winterdipje krijgen. De kater probeerde zich te concentreren op leukere dingen, mar keek verschrokken op toen iemand tegen hem botste. "Sorry", hoorde hij een norse stem. "Het is oké," zei hij ongeïnteresseerd terug. "Volekit, toch?"
"Het is oké," hoorde hij de andere kater zeggen. "Volekit, toch?", De lichtbruine tabby knikte, en deed zijn best om zich de naam van de grijze apprentice te herinneren. "Dawnpaw, niet?", miauwde hij lichtjes onzeker met samengeknepen ogen. Namen onthouden was niet zijn beste kant.
.:When i'm dying, i want my enemies to gather around my deathbed, so i can tell them to go to hell one more time:.
De iets jongere kater knikte, en Dawn was opgelucht dat hij de naam juist geraden had. "Dawnpaw, niet?", Het amuseerde de tabby wel ergens dat ze beiden een bevestiging vroegen terwijl ze de naam van elkaar gokte. "Inderdaad." antwoorde de kater. "Hoe gaat het met jou, vandaag?"
De grijze kater bevestigde Volekits vraag. "Hoe gaat het met jou, vandaag?", vervolegde Dawnpaw. "Valt wel mee", mompelde de lichtbruine kitten schouderophalend. "Met jou?", eigenlijk vroeg hij het enkel uit beleefdheid, het kon Volekit eigenlijk absoluut niets schelen hoe het met de gestreepte apprentice ging.
.:When i'm dying, i want my enemies to gather around my deathbed, so i can tell them to go to hell one more time:.
"Valt wel mee", mompelde de kitten, en Dawn fronste toen de jongere een schouder ophaalde. De kat leek haast ongeïnteresseerd in wat er gebeurde rondom hem. "Met jou?", Dawn keek even naar de grond, voor hij antwoord gaf. "Dat maakt helemaal niet uit." Hij toverde een glimlach op zijn gezicht, maar liet die al snel verdwijnen. Hij liep naar de prooistapel, en nam een dikke kikker van de stapel. Niet veel katten aten kikkers leek het hem zo, maar hij vond ze wel oké proeven. Een beetje zoals twolegs kippen en een merel als kruising, ofzo.
Onderwerp: Grumpy me 
do 22 jan 2015 - 12:09
