I'll show you a sight like you've never seen before....

Trainings topic
{+Lurkingpaw}

Met grote, lange passen beende de zilveren poes voort. Even stopte ze, en wachtte ze op haar apprentice, Lurkingpaw. Ze had besloten om hem vandaag wat nieuwe grond te laten verkennen. Geen idee of dit een goed idee was, maar he: Regels zijn er om gebroken te worden. Ondanks de bittere koud die in haar vacht beet, had ze een buitengewoon goed humeur. Na een tijdje lopen stond ze stil. De omgeving was uitgestrekt met hoog gras, en hier en daar een boom. Whirlwind kneedde de grond met haar poten. Dit was heel anders dan Shadowclan territorium. Niet vol schaduwen, geen natte grond. Maar droog, en veel zon. Toch uniek. "Lurkingpaw, dit zijn de rogue velden." Sprak ze plechtig, "Hier leven eenlingen: Katten zonder clan, leider, of two-leg. " Whirl keek om naar de kater, een glinstering in haar ogen. "Laat mij eens zien wat je al geleerd hebt." Hopelijk kon ze hem nog iets leren. Ze had wel van Lurkingpaw gehoord dat hij een beetje.... Humeurig was, af en toe. Maar ach, hoe erg kon het nou zijn? De warrior grijnsde hem vriendelijk toe.

Met lome passen wandelde hij achter zijn nieuwe mentor. Waarom eigenlijk? Geen flauw idee, omdat het moest zeker? Naja, hij moest er maar mee leven dan maar. Met een blik die boekdelen sprak zuchtte hij even luid en duidelijk. Hij was verveeld en nog niet zo'n beetje. Toen de veel te blije poes dan ook stopte voor zijn neus, tilde hij zijn kopje wat op en bekeek hij haar even. "Lurkingpaw, dit zijn de rogue velden." vertelde ze. "Hier leven eenlingen: Katten zonder clan, leider, of two-leg." Toen keek ze hem aan. "Laat mij eens zien wat je al geleerd hebt." Hij kraakte even kort zijn nek en sloot even zijn ogen. Daarna zuchtte hij zachtjes, schoot hij naar voren en opende hij kort zijn ogen. Met een snelle haal naar links met zijn lichaam, maaide hij met zijn achterbenen over de grond om haar poten mee te hebben. Dit zag ze vast niet aankomen aangezien hij aanstalten leek te maken te springen. Het was een truc die Tall eens bij hem had uitgevoerd. Hij had het moeiteloos overgenomen.

Het was inmiddels wel duidelijk dat haar apprentice een beetje zuur was. Oh well, als ze hem maar goed kon trainen. Maar nu begon het interessante gedeelte: Wat hij al kon. Lurkingpaw ging klaarstaan in iets wat op een sprong leek. Zou hij het zo makkelijk doen? Een beetje wantrouwig ging Whirlwind klaar staan. Hij kwam op haar af, maar maakte een snelle wending links. De zilveren poes schrok van dit, maar grijnsde ook. Hij was goed. Helaas kon ze zijn aanval niet compleet ontwijken. Zijn achterpoten maaide haar bijna omver. ze verloor evenwicht, en wiebelde even. Ze kon zichzelf echter weer herstellen, hoewel hij haar goed te pakken had gehad. "Very good, and fast." Compliteerde ze hem. Elke kat had meestal een ding waar hij geweldig in was, en een ding waar hij minder goed in was. Lurkingpaw kon duidelijk vechten, met verrassingsaanvallen zou hij ver komen. "To suprise someone like that is good. But what about face to face combat?" Ze ging stevig staan. "You must be willing to take a hit." Ze maakte een schijn-haal naar zijn gezicht, om die open te klauwen. Dit deed ze echter niet, ze dook onder hem en liet haar poten over zijn buikvacht glijden. Dit deed ze echter niet hard, ze wou haar apprentice geen pijn doen. Vervolgens deed ze een poging om hem omver te werpen vanuit die positie. Dit had ze ooit geleerd van haar vader. Dit was alleen niet echt een shadowclan techniek. Dat moest ze niet vergeten: Elke apprentice moest leren vechten in het donker. Dat was hun dekking, after all.