soft kitty {Flutter en Ermine}

-Kitnaptopic-

Stilletjes volgde de wind zijn poten, die al even stil maar traag op de grond belanden en al even snel weer de koude lucht in werden gehezen. Bij elke pootstap zakte de zware kater ietsjes door zijn poten en voelde hij zijn zware schouder naar beneden zakken. Zijn dikke vacht al even sierlijk over zijn schouders rollend. In zijn ooghoek zag hij enkele slapende katten, het was donker vanavond. Met geen maan aan de hemel, deze was volledig bedekt door de zwarte wolken. Even had hij de neiging een zacht snurkende bloodkittypet te slaan maar besloot dat dat geen goed idee was. Stilletjes vervolgde hij zijn weg. Tot hij een warm en vooral jong ruikende schuur-iets vond. Kittens. Cyber sloop snel naar binnen en ging vlak bij de ingang in een bolletje staan. Alsof hij een slapende moederkat was. De geur was hier zo sterk dat ze hopenlijk zijn geur niet opvingen. Hij zou hier evensnel weg zijn als hij hier binnen was gekomen. Het slijm droop al bijna van zijn lippen toen hij de kleine kits in bolletjes zag slapen. Zijn blik viel op 2 kits die blijkbaar hadden besloten een nachtje niet bij hun mammie te slapen. Ze lagen helemaal alleen in een hoekje niet ver van hem vandaan. Perfect, domme kittens.

Het witte kittentje leek wakker te worden en Cyber verstijfde, maar rustig ging het al snel terug goed liggen en leek in slaap gevallen te zijn. De zware kater sloop dichterbij en moest goed uitkijken dat hij niet teveel lawaai maakte. Maar in een barn vol zachtjes piepende kittens zou een klein geluidje nog niet zo opvallen, toch? Cyber besloot maar verder naar de kit te sluipen. Hij stond nu vlak naast de kit, wiens blijkbare zusje vlak naast haar zacht ronkend en snurkend diep in dromenland verkeerde. Cyber murmelde wat in zijn eigen en pakte de witte kitten snel op en sprintte geruisloos naar buiten. Hij had geluk dat er donder opgezet was, dat zijn pootstappen wat leek te dempen. De storm was nog verweg, maar beloofde zowizo niets goed voor vanavond. Cyber had de kitten achterstevoren opgepakt zodat het kopje naar zijn borst gericht was, tijdens het lopen werden eventuele schreeuwen dan gedempt door zijn dikke borstvacht. Buiten de barn hield hij even halt en keek ietwat nieuwsgierig naar de kit die hij in zijn bek hield, voor zover hij dan kon zien met al zijn eigen haren in de weg.

Het buikje van de grijze tabby ging vredig op en neer. Haar ogen waren gesloten en ze had geen flauw idee om wat er om haar heen gebeurde. Dat was het fijne aan slapen, totaal niets om je zorgen over te maken, nergens om aan te hoeven denken. Er begon iets leeg te voelen, langzaam werd ze kouder tot haar oogjes opende. Flutter? Ze was alleen, helemaal alleen. Alles waar ze bang voor was. Het duurde echter niet lang voor ze een geur rook die niet hoorde in de schuur. Voorzichtig stond de kitten op en wandelde naar de deur die op een spleetje stond. Buiten stond een zwart witte kat met een witte kitten in zijn bek. Flutter. Woede borrelde in haar op, hoe durfde hij haar zusje zomaar op te pakken en mee te nemen. Zelfverzekerd wandelde ze naar buiten en met een drafje stond ze recht voor de kater. "Laat Flutter los!" Siste ze boos, haar groene ogen schoten vuur.

Cyber had enorm veel zin om het kleine, witte bolletje vacht een klap tegen haar kop te geven "hou je bek" siste hij kwaad tussen zijn tanden, het het pluizige nekvelletje, door. "Straks horen ze je nog." En Cyber maakte een zwiepbeweging met zijn kop zodat hij de kit tegen zijn borstkast sloeg. Toen een tabby poesje uit de schuur gelopen kwam was het verhaal pas helemaal af. "Ga slapen!" Maar de kit besloot haar mondje open te trekken en in opstand te komen. Cyber hief zijn poot op en gaf de kit een ingehouden slag met het witte, sterke ding.

-Sorry laatheid, maar ik heb het druk en ga dus even wat trager reageren.

"Ga slapen!" Had de zwart witte kater haar toegebeten, mooi niet dat ze naar hem zou gaan luisteren. Hij was niet zomaar een persoon die haar zusje kon mee nemen. Dat zou de kitten echt niet laten gebeuren. Veel kon ze er echter niet tegen doen, op haar brutale bekje open trekken na dan. De kater gaf haar met zijn poot een duwtje, door de kracht werd ze omver geduwd en een stukje opzij geschoven. Meteen schudde ze wild met haar kopje en krabbelde weer overeind. "Doe even niet wil je?" Zei de grijze tabby met een geïrriteerde toon in haar stemmetje. "Ik zal het nog een keer zeggen; laat Flutter los." Siste ze de kater toe. De kattin wist prima dat ze echt totaal geen kans maakte, dat weerhield haar echter er niet van om het toch te doen. Ze wilde haar zusje terug, klaar.

OOC: No worries Laura ^^

Cyber lachte duivels, maar niet te hard om andere katten wakker te maken. Enkel net hard genoeg voor de kitten om te horen en enige angst te zaaien. "En wat anders hé balletje wol? Wat ga je doen? Me opeten?" Cyber grinnikte en zwaaide met de witte bundel vacht die hij in zijn bekje had. "Oh neeee nu is het grote monster baaaaang."