Murder lives forever, and so does war {CYBER}

De zwart-witte kater kreeg een lik over zijn oor en liet een kort geronk horen. 'Hoe gaat het wolf?' vroeg de poes hem, Cyber dacht even na. De rechtlopers verlieten eindenlijk zijn territorium en ook de paardenplaats was afgebroken op een kleine ruïne na. "Vrij goed, ik ben Ok. De kits zijn Ok en het territorium is eindenlijk terug Ok. Ook van indringers hebben we weinig last..maar ik heb je gemist." Hij dacht eraan hoe lang het geleden was dat hij de poes had gezien, toch al wel weer een tijdje. Telkens weer verdween en verscheen ze terug. 'Ik had een vraagje..' Even hield de poes een rust, "Vraag me maar, ik zal niet bijten." 'Hoe.. denk je over nageslacht?' Was de poes zwanger? Nee, dat kan niet.. ze hadden toch niet..? Nee.. Waar doelde ze naar. "Ik weet het niet.. ik heb al heel wat nageslacht.. en ondertussen ook al weer kleinkinderen blijkbaar. Ik weet het niet. Waarom?" vroeg hij, terwijl hij de poes een kopje gaf en haar onderzoekend aankeek, er zat haar iets dwars.

De rogue was lichtjes verstomd van wat de poes zei, dus ze was inderdaad nog niet zwanger..maar wou het wel. Cyber wist dat Iggy hield van kittens, maar hij dacht dat ze haar poten wel vol had aan de kittens van Buzzard en Seraphine. De kater zette onzeker een stapje achteruit en bekeek de poes van snuit tot poot. Hij wist niet zeker of ze wel een goede moeder zou zijn, of ze het wel aankon. Wat als weer alle kits stierven hé? De poes zou kapot zijn van het verlies. Cyber schudde wilt zijn kop en keek kwaad naar de poes. Niet wegens dat hij kwaad op de poes was maar omdat hij kwaad was op zichzelf, dat hij zo dacht over de poes. Meteen verslapte zijn gezicht tot een geruststellend lachje toen hij dacht dat de poes dat kwaad gezicht misschien niet juist verstond. De zwart-witte kater boog voorover en gaf de poes een likje over haar voorhoofd "I will send a storm to capture your heart and bring you home." ronkte hij.

De poes had betraande ogen, Cyber deed een ietwat onzekere stap naar voren en likte de tranen weg met zijn zachte tong. 'J-je moet me een ding beloven' zei de poes haperend. Cyber trok onzeker met zijn zwarte oren, wat ging komen? 'Je houd van alle kits evenveel.'... Cyber was even stil. "Je weet heus wel dat ik je dat niet kan beloven Iggy, maar ik zal mijn best doen." Cyber likte de poes geruststellend, was dit wel het juiste? Het kon toch niet goed aflopen? Het liep nooit goed af tussen hem en zijn mates als hij kits had.. de eerste keer werden ze ziek en gingen dood, het tweede nest met seraphine liep alles behalve goed.. ze liep van hem weg met de kits en werd dood teruggevonden. De kits al half-dood. en de derde keer had hij kits met Buzzard.. maar ook daar was er ruzie geweest. Wat nu als het met Iggy ook niks werd? Hij moest er maar vertrouwen in hebben dat ze een goede moeder zou zijn. "I'm so icely as ice cream, but i'm a ice cream with a bouncing heart." grapte Cyber zo luchtig mogenlijk om de poes gerust te stellen.

Een steek doorwonde haar hart. "Je weet heus wel dat ik je dat niet kan beloven Iggy, maar ik zal mijn best doen." Het was een vreselijk idee dat alle kits sterk moesten zijn om een vader te hebben die van ze hield. Van een ding was ze in elk geval zeker; zij zou van al haar kits houden. Het maakte niet uit hoe ze er uit zagen, wat ze leuk vonden, of waar ze in geloofde. Ze zou van ze allemaal houden. Hopelijk de kits ook van jou Iggy schudde onmerkbaar haar kop. Als ze elke kit met liefde behandelde, kon het niet mis gaan. Haar vader was dol op haar geweest, en hield ook veel van haar. Zo wilde zij ook zijn. Ze had vertrouwen in haar eigen lichaam, ze wist dat ze dit kon. "I'm so icely as ice cream, but i'm a ice cream with a bouncing heart." De point-poes grinnikte licht. "Je hebt een grote mond, maar zo'n klein hartje." Ze keek Cyber aan met een kleine grijns. En ik sta er in Haar hart klopte ietsje sneller. Alleen de kater kon zoiets doen.

Cyber grijnzde "nou girl, dat hartje is helemaal gereserveerd voor jouw." De grote kater gaf zijn geliefde poes een lik over haar kopje en liet een zachte ronk horen. Cyber glimlachte kort "zin in een knabbeltje?" Als ze nu nog snel een muisje ofzo konden vangen waren ze voor donker terug bij het hol van de wolf. Cyber knipoogde "Misschien dat je deze keer beter bent vorige keer."