| | |
Gail 952
| |
| | | | 25
| |
| | | | Gail 952
| |
| | | | TessaLyra 150
| |
| | | | 169
| |
| Onderwerp: Re: Let the battle begin zo 19 jun 2011 - 20:43 | |
| De grote, grijze kater stapte rustig over de plek die zo bekend voor hem was. Bijna zijn hele leven had hij hier gewoond. Hij kon niet zeggen dat zijn bestaan hier echt rustig was, maar het was goed genoeg voor iemand als hem. Daarbij, als er niet constant gevechten uitbraken, wat zou hij dan in hemelsnaam moeten doen? Je moest toch iets hebben dat je bezig hield? Zijn kop en staart waren beide een tikkeltje hoger geheven, om zijn dominante uitstraling te behouden. Niemand die hoger dan hem stond. Zelfs Rush niet meer. De laatste tijd had hij Rush en zijn zogenaamde groepje niet meer gezien, en hij vond het prima zo. Hij had ze ook niet nodig. En als hij nooit meer iets van hem hoorde, was dat hele groepje ook verleden tijd. Hij kon tenslotte prima op zichzelf leven. Een eind verderop hoorde hij flink geschreeuw, en hij merkte de geuren op van verschillende Rogues. Hij liet even een onhoorbare zucht ontsnappen, voordat hij weer verder liep. Hij hoorde af en toe wat woorden, en kreeg echt wel mee dat het een discussie om niets was. Eén of andere poes zat een anders vacht belachelijk te maken. Hoe diep kon je zinken? Hij stapte op het groepje af, en bekeek de katten even van een afstandje. Drie onbekende katten, twee poezen en één kater. Daarbij een poes die hij wél kende. Als hij het zich nog goed herinnerde, droeg ze de naam Redeye. Ze leek degene die afgezeken werd door de rest, en geef toe, drie tegen één was oneerlijk en laf. Hij liep weer verder naar het groepje. Een grijnsje verscheen op zijn gezicht. "Dames, rusig aan," zei hij op quasi-bezorgde toon. Hij keek even van het ene naar het andere groepje. "Jullie gaan toch niet vechten zonder mij?" Het klonk ietwat verontwaardigd, maar uiteindelijk was het toch een spottende ondertoon die erin zat verborgen. Meestal koos hij geen partij, maar nu moest hij haast wel.. |
| | | 25
| |
| | | | 72
| |
| | | | 169
| |
| Onderwerp: Re: Let the battle begin zo 19 jun 2011 - 21:13 | |
| Bones liet nogmaals een zucht ontsnappen. Hoe kon je nou ruzie gaan maken over iemand anders' vacht? Dat was gewoon één van die dingen die hij echt niet begreep. Wat maakte het uit welke vachtkleur je had? Daarbij, hij vond dat er niets mis was met de zwarte vacht van Redeye. In tegendeel, hij vond het wel wat hebben. Hij had lieve een pikzwarte kat dat zo'n beest waarvan je niet wist welke kleur die nou eigenlijk had? Wit, bruin, zwart? Zijn kop ging langzaam heen en weer in een afkeurende beweging. Het weer betrok, wolken gingen voor de zon staan en waterdruppels begonnen naar beneden te storten. Lekker dan. Hij was nou niet echt gesteld op water. Hij verlangde opeens weer terug naar zijn eigen plekje. Het was niet meer dan een omgevallen afvalbak, maar toch. Je werd er tenminste niet nat. Vergeleken met deze plek was het een vijfsterrenhotel. Zijn ogen gleden naar de zwarte kater die erbij was komen staan, en het met hem eens leek te zijn. Mooi zo. Dan was er tenminste nog iemand die helder nadacht. "Alsof ze iets aan jou hebben." Ernaast, jammer. Bones keek de kater vanuit zijn ooghoeken aan. "Nee, dan jij. Jij bent wel zo behulpzaam," zei hij minachtend. Hij rolde met zijn ogen. Blijkbaar dacht iemand hier dat hij de baas kon spelen. Toen de zwarte kater de poezen de les had gelezen, kreeg hij weer de aandacht. "Enne..wat kom jij doen?" vroeg de kater hem. Bones draaide zijn kop even bij, zodat hij de zwarte kater nu aankeek. "Gaat dat jou wat aan?" vroeg hij op dezelfde toon als die waarmee de kater had gesproken. Meneer dacht dat hij de hele situatie meester was, leuk. Zijn ogen schoten van de poezen naar de zwarte kater, totdat één zijn of haar bek open trok. "Waarom zou jij het recht hebben om aan ons gevecht mee tedoen?" zei één van de poezen kwaad. Bones hield zijn kop en staart nog een tikkeltje hoger. "Wilde je me tegenhouden dan?" zei hij op een uitdagende toon. Op zijn gezicht stond een teisterend grijnsje. Hij wist dat ze hier niet blij met hem waren, maar dat was niet zijn probleem. Hij kwam er wel weer uit, misschien met een paar schrammen of littekens, misschien ook niet. |
| | | 72
| |
| | | | TessaLyra 150
| |
| | | | Gail 952
| |
| | | | 169
| |
| Onderwerp: Re: Let the battle begin zo 19 jun 2011 - 21:44 | |
| Bones ving de uitdagende blik van de zwarte kater. Blijkbaar had er iemand tóch ballen. Uiteindelijk moest je toch laten zien wie het dominanste was, nietwaar? Bones wist dat de zwarte kater een jaar ouder was dan hij, maar hij zou nog kunnen winnen. Hij negeerde de verdere, wanhopige opmerkingen van de kater maar, wetend dat ze hem toch niet zouden interesseren. "Zij misschien niet, maar ik houdt je met gemak tegen hoor," zei de kater. Bones keek hem even vragend aan. "Jij beweert dat je sterker bent dan drie poezen bij elkaar? Eigendunk heb jij zeg. En daarbij, één van hen is een stuk ouder dan jij," concludeerde Bones. Je kon veel zeggen over poezen, maar zwak waren ze zeker niet. De roodachtige kater van vier jaar oud, zag er absoluut niet zwak uit. Daarbij was ze ook de oudste hier, ze zou zeker een goede kans maken. Bones liet de poezen maar voor wat het waren. Ze hadden hun eigen ruzie, tegen Redeye, en hij had zelf nu ook onenigheid met dat zwarte beest. "Ik ben niet bang voor een mormel zoals jou hoor," grinnikte het zwarte beest, terwijl hij één of andere spastische beweging maakte met zijn oren. Bones keek hem met een kalme blik aan. "Gefeliciteerd. En dan? Moet ik wel bang voor jou zijn?" vroeg hij sarcastisch. Oh, hij was zó bang, hij stond te trillen op zijn poten. Blijkbaar stonden de poezen ook niet te springen om het gezeik van de kater, want ze hadden een aantal scherpe opmerkingen terug. Ze waren niet gediend van hun twee, en Bones had het wel duidelijk gemerkt. "Een beetje poezen uitdagen, kun je wel," beet de kater hem weer toe. Er werd om hem heen geschreeuwd, gepraat. Het was één grote rotzooi. Niet dat hij daar problemen mee had. "Moet ik nu boos worden?" vroeg hij, weer op sarcastische toon. Hij kende die techniek wel. Soms probeerden katten elkaar boos te maken. Als je ècht woedend was, maakte je sneller fouten in een gevecht. Gelukkig was Bones nu niet in een chagrijnig humeur, en dat leek er ook niet in te zitten als het aan de zwarte kater lag. "Wil je de hele dag opmerkingen gaan maken, of ben je ook nog van plan iets te gaan doen?" vroeg Bones spottend aan de kater. Hij wist dat hij de kater aan het uitdagen was, èn dat hij waarschijnlijk zou gaan verliezen, maar van elk gevecht leerde je wat.
@WarriorClaw: Wil je niet schrijven hoe Bones er volgens jou uitziet? Bones is ook groot, gespierd & heeft veel littekens. Thank you xd |
| | | TessaLyra 150
| |
| | | | Gail 952
| |
| | | | TessaLyra 150
| |
| Onderwerp: Re: Let the battle begin zo 19 jun 2011 - 22:59 | |
| Bloodheart grinnikt op de zwarte kat. Ze likte haar poot en haalde hem over haar hoofd. "Ik denk eerder dat ze niet willen dat ik je vriendin de poten onder haar lijf uitruk. Wat ik toch al niet wou doen, geeft veelste veel problemen." zei de zwarte poes tegen Bloodheart waarop ze antwoorde '' al had je dat niet overleefd'' zei ze kam en rustig alsof ze het hadden over het weer. Nog steeds vielen er druppels op haar rode vacht die roder en roder werd van de druppels. '' Beginnen wij het goed te maken, gaan hun ruzie maken. zei de zwarte poes met de rode ogen. Bloodheart heeft de kleur rood altijd al de mooiste kleur gevonden, vooral omda het de kleur van bloed is. Ze keek naar de zwarte poes en glimlachde. ''wat is de naam waar je oh zo trots op bent dan eigelijk?'' Klonk de nieuwsgierige en heldere stem van Bloodheart. Nu werd ze toch wel nieuwsgierig naar haar naam. |
| | | Gail 952
| |
| Onderwerp: Re: Let the battle begin zo 19 jun 2011 - 23:14 | |
| Redeye grinnikte, ze hoorde een iet agressieve toon in de poes haar stem maar dat kon ook niet anders als Redeye in haar poten had gestaan had ze erger geweest. "Ik stond vroeger bekend als Redkit, maar dat is lang geleden. Mijn officiële naam is Redeye, maar mijn moeder noemde me vroeger Sparta, voor ze.." Redeye's stem bleef hangen en ze draaide zich om. Ze had geen zin in dat iemand haar zwakte zag. Vooral niet Bones. '' Mijn ouders zijn lang geleden overleden. Het waren eervolle maar onnodige doden. Verloren in de geschiedenis van de clangevechten. Het maakt nu niets meer uit." Redeye slikte en draaide zich weer om. Ze keek naar de poes. "En hoe heet jij? vast een naam met veel waarde als je er zo veel van houd." Redeye keek haar aan met een blik die ze alleen maar als emotieloos kon bestempelen. Ze probeerde haar pijn en verdriet binnen te houden. Ze wou haar pijn niet laten zien. Rogue's konden het voelen, en ze zouden haar er op afrekenen. Of op het feit dat ze ooit bij een clan had gehoord. Al kon ze zich de clan niet meer herinneren. Ze gaf een lik over haar inktzwarte vacht en dacht terug aan haar vader die net zo'n vacht had gehad. En aan haar moeder die haar altijd kleine Sparta noemde. Sparta, ze had gevochten voor haar leven tijdens haar geboorte. Volgens haar moeder dacht haar moeder eerst dat ze dood was. Maar ze leefde, net zoals ze nu nog deed. Ze keek omhoog naar de hemel en er vielen een paar druppels op haar neus. Ze lette er niet op. Ze waren daar, Redeye wist het, ze waren nu in Starclan. Forgive me Gast, my heart is turned cold and you will be my next prey.Madiebo-Deadstorm-Silverflower-Smeyer-Lucy-Wolfwhisper |
| | | TessaLyra 150
| |
| | | | Gail 952
| |
| | | | 72
| |
| | | | Gail 952
| |
| | | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |