Whispering wind {brokenfeeling}

De wind fluisterde tegen hem, vrolijke woorden, slechte woorden. Eigenlijk zei het niets, Cyber was niet gek ofzo. Maar je kon aan de stand en aan het geluid van de wind vanalles te weten komen. Zoals of er kattin of prooi in je buurt zijn, deze groot of klein zijn etc en aan de geur van de wind kun je zelfs nog veel meer weten. Cyber hield van de wind, zeker als je je ogen sloot zoals Forest hem geleerd had, dan wist je direct vanalles door wat je oren opvingen. Nu luisterde hij echter naar het geluid van het water dat neerviel. Het donderend geraas, die de wind doormidden deed. De zwart-witte kater keek genietend om zich heen. En tekende wat met zijn bloederige klauw op de stenen. Het gevecht met Bonepaw was de moeite waard geweest. Hij hoorde de wind achter zich veranderen en draaide zich grijnzend om. "Hellow my dear."

Cyber deed hetzelfde als de poes deed "No asshole, I thougt you wanted to kill me ofcourse." Hij draaide met zijn ogen "You're a clancat." En alle clankatten willen de bloodclanner niet op hun territorium. ofcourse. Hij haalde ook een poot over zijn kop die hij eerst even in het stromende water had gehouden. Minder gelik dus.

de geelbruine ogen boorden zich in zijn kilgroene, een lag en vals grijnsje op haar lippen. Cyber begon mee te grijnzen. "Zozo een toekomstige rogue of een toekomstige bloodclanner?" vroeg hij, redelijk geinterreseerd nu. Hij was met beiden eens, hij was beiden al geweest. Enkel de rang van clankat en kittypet had hij nog niet gehad. Misschien dat hij wel een kittypet werd als hij oud en versleten was, anders was hij een te goede prooi voor bloodclanners en andere rogues. Hoe ouder je werd hoe beter je moest gaan oppassen. Oud zijn betekende dat je prooi werd. Alluwel dat hij nu wel zo ongeveer goed zat met zijn vijf jaar. Niet te oud maar wel veel levenservaring.

Cyber greens "Ik heb een eigen lid, Ripa, ook aangevallen en mij trappen ze er niet uit. Je mag vechten met eigen leden, zolang je ze niet vermoord." Hij haalde zijn schouders op, zo zat dat nou eenmaal in de Elite in elkaar. Vechten was een alledaagse bezigheid. "Waarom blijf je in je clan?"

Cyber moest nu letterlijk zijn maag eruit lachen. Dit was nou net waarom hij bij bloodclan zat, uiteindelijke macht krijgen. "Kan ik jouw helpen?" vroeg hij meesmalend, een beetje dollen met de clans was altijd wel leuk. Misschien konden ze wel een leven stelen van die clanleider, want die zal wel nog negen of acht levens hebben.

Cyber grinnikte, maar alleen zouden ze onmogenlijk de clanleider kunnen bereiken noch zijn leven beroven. "Als jij nou eens hem mee naar buiten lokt, uit de clan. Naar de rand van het territorium.. dan wacht ik hem daar op". Even weifelde hij "En ik zal Sushi ook vragen hem aan te vallen. Ken je nog iemand die zou kunnen helpen?" Misschien kon hij enkele katten van de bloodclan overhalen.

Cyber dacht na, "In mijn territorium, dat lijkt me het handigst. Volg gewoon mijn geur, mijn geur is zeer sterk daar. Het leunt aan tegen twolegplace." Hij Keek de kater aan met een kil blikje, hopelijk had niemand hun gesprek gehoord. Want dit was een linke plaats, zo in eigen territorium van die kat "Hoe moet ik je noemen?" vroeg hij.