Slowmotion

Onderwerp: Slowmotion do 10 sep 2015 - 13:41

Hij hing heel secuur de hondentanden aan zijn halsband weer recht, vooral met de grote in het midden was hij heel voorzichtig. Pas toen hij helemaal tevreden was bleef hij eraf. Hij stond op uit zijn nest en rekte zich even uitgebreid uit. Hij had geen zin om op te schieten die ochtend. Een streepje zonlicht scheen door een spleet in zijn barn heen en gaf aan dat hij eigenlijk zijn rondje door het kamp moest maken. Hij kreunde even en kneedde de grond onder zijn poten met zijn nagels, voordat hij echt in beweging kwam. Hij liep naar de smalle doorgang van zijn barn en glipte er doorheen naar buiten. Toen knipperde hij met zijn groengele ogen tegen het zonlicht en keek om hem heen. Er was veel bedrijvigheid in het kamp, iedereen stond op en young ones werden uit de tower gesleept voor hun training. Hij keek er even goedkeurend naar met een kalme grimas om zijn lippen. Toen begon hij zijn rondje door het kamp te maken om te kijken of iedereen nog sliep waar hij de vorige dag sliep en of er niet ergens dode katten lagen, maar tot noch toe zag hij niets raars. Zijn ogen stonden kil en emotieloos en soms zwiepte hij iets met zijn staart om zijn evenwicht te bewaren. Hij sprong op het muurtje en liet nogmaals zijn blik over het kamp gaan. Ze werden sterker en dat was goed te zien. Iedereen werd actiever en productiever.

[First Shaela]

Onderwerp: Re: Slowmotion do 10 sep 2015 - 17:42

_{Een heftig gevoel van honger had in de maag van de kleine kattin geknaagd, welke daar dan ook wakker van geworden was. Ze herinnerde zich dat ze een complete dag niets gegeten had en dat het laatste een klein muisje was, maar ze was de vorige dag zo actief bezig met haar inspecties in de stad, dat ze er helemaal niet aan toe gekomen was. Ze was dan ook zeer vroeg weggegaan om wat te gaan jagen. Vrijwel iedereen sliep nog, toen ze het kamp verlaten had. Het was dan ook nog erg donker, maar dat was wel een van de specialiteiten van de poes. Jagen in het donker. Ze had er veel op geoefend, als afleiding. Shaela was altijd bang geweest om te veranderen in een bloeddorstige BloodClanner, zoals bij vrijwel iedereen gebeurde, dus zocht ze afleiding. Ze moest haar gedachten naar een ander punt brengen, niet denken aan de potentiële psycho die ze kon worden. En dat zorgde ervoor dat Shaela 's nachts, als ze weer eens nachtmerries had, ging jagen. Dat had er ook voor gezorgd dat ze een vrij goed gevormde reukzin had. Ze was op veel dingen gaan letten, zoals haar reukzin, haar focus en op het jagen. Ze had er alles aan gedaan om niet te veranderen in een bloeddorstig monster.
Gapend stapte Shaela het kamp in, met twee vrij dikke muizen in haar bek. Haar grijsgele ogen gleden over het kamp en het viel haar op dat iedereen al actief aan het worden was. Ze keek nog eens rond en haar blik viel op de grote, zwarte kater met bijzondere groene ogen. Hun nieuwe leader. Nou ja, vrij nieuw. Maar ze vond dat hij zich al redelijk bewezen had aan de clan. Ze vond hem misschien zelfs eng. Hij had zo weinig emotie in die giftige ogen, zo kil.. Het was een echte BloodClanner, vond de kleine kattin. En ze was bang voor de typische BloodClanners. Misschien waren ze niet allemaal heel erg, maar toch paste ze liever met ze op. Ze was niet panisch bang, maar eerder oplettend bang. Toch wist ze een begroetend knikte uit zichzelf te halen richting hun nieuwe leader. Haar lange staart zakte langzaam en begon langzaam te zwiepen. Ze ging rustig zitten, iedereen goed in de gaten houdend en begon te eten van haar muis. Haar blik bleef gericht op de kater, terwijl ze nadacht over vrijwel alles. Ze kon waarschijnlijk nooit weg bij de BloodClan, maar ze wist niet eens of ze dat ook wel wilde. Ze was er geboren, dus het was wel haar gebied. Ze was dan wel zwakker dan bijna alle BloodClan katten, ze kon er vast wel overleven. Ze was mentaal alles behalve zwak en ooit zouden anderen dat wel zien.

{ Hopelijk kan je er wat mee! Shaela is een beetje bang oplettend voor vrijwel alles van de BloodClan dus zal niet echt graag vrijwillig naar Claw gaan xD}

:Fancy af:

Onderwerp: Re: Slowmotion do 10 sep 2015 - 21:54

Zijn blik viel op Shaela en even fronste hij. De kleine kattin hield zich meestal nogal afzijdig en soms vroeg hij zich af hoe ze het in Scourge’s naam overleefde in de Elite. Waarschijnlijk was ze slim, want hij had haar nog nooit zien vechten. Hij had er geen problemen mee zolang ze geen last werd en ze er niet vandoor probeerde te gaan, want dan zou hij meteen ingrijpen en dat zou niet positief zijn voor haar. Hij gaf haar een kort knikje terug toen ze hem begroette. Toen sprong hij van het muurtje af en liep naar haar toe. Zijn blik gleed naar de muizen, waarvan ze er één aan het opeten was. “Ga je die allebei opeten?” Er lag een ondertoon in zijn stem, die niet echt te missen viel. Al klonk hij verder ijzig kalm. Hij ging voor haar zitten, zijn staart losjes op zijn achterpoten. De blik in zijn groengele ogen boorde zich in die van haar wanneer hij haar blik kon vangen. Soms vroeg hij zich af of ze mee zou vechten als hij het zou vragen, maar als ze het niet zou doen zou hij haar vermoorden. Eigenlijk had ze geen keus en dat wist Shaela waarschijnlijk maar al te goed. In de Bloodclan had je geen keus, het was overleven of vermoord worden. Dus hij verwachtte wel dat ze dat zou doen als hij het vroeg, maar op dat moment was het niet nodig. Later, later dan wel. Hij keek even naar de andere muis, maar daarna keek hij haar weer aan. Hij trok de andere muis niet tussen haar poten weg, simpelweg omdat hij haar reactie wilde weten. Als ze hem niet zou geven zou hij dat alsnog doen en als hij haar beter gekend had dan had hij het ook gedaan, maar hij wilde even afwachten. Het liefst kende hij al zijn members ook qua doen en laten, dat was veel meer waard dan een overhaaste beslissing. Anders zou hij er spijt van krijgen.

Onderwerp: Re: Slowmotion vr 11 sep 2015 - 11:09

_{De poes had haar blik niet van hun leader gehouden en ze was dan ook niet echt blij met het feit dat hij nu haar kant op liep. Ze had nog een lichte hoop gehad dat hij om zou lopen en naar een andere kat liep, maar dat bleek niet het geval te zijn. Nee, hij liep natuurlijk naar haar toe. Toen hij eenmaal bij haar was, leek hij haar gevangen prooi te scannen. Shaela keek op en staarde naar zijn kille, gifgroene ogen. “Ga je die allebei opeten?” klonk zijn ijzigkoude stem. Oh wauw. Dat meende hij niet. De kleine poes ging nu op haar beurt ook uit haar liggende positie zitten. "Als iemand het vriendelijk vraagt, ben ik wel bereid te delen," respondeerde ze vrij rustig, al was ze niet echt rustig van binnen. Haar vrij lange staart zwiepte langzaam heen en weer, al was haar ademhaling wel rustig en onder controle. Angst voelde ze niet echt, het was meer oplettendheid. Hij was dichterbij dan normaal, dus was dat gevoel extra sterk. "Was dat een hint dat ik met u moet delen?" sprak ze zonder er bij na te denken. Ze bleef hem vrij koeltjes aankijken, hoewel ze het heel lastig vond om niet gewoon op te staan en weg te lopen. Nee, dat zou raar zijn.}

:Fancy af:

Onderwerp: Re: Slowmotion zo 13 sep 2015 - 8:02

Hij grinnikte zachtjes en schudde zijn kop. “Ik denk dat je dan heel lang kunt wachten, voordat iemand jou het vriendelijk vraagt. Ik vond mijzelf al behoorlijk vriendelijk moet ik zeggen. Beter dan dat ik mijn nagels in je poten had geduwd en de muis bij jou weg had gegrist. Of had je liever dat scenario gehad?” Zijn blik boorde zich in die van haar en droeg een lichte flikkering, die zijn irritatie verried. “En inderdaad het was een hint.” Hij klonk nog steeds kalm alsof het hem niets kon schelen, maar dat deed hem wel degelijk. Hij vroeg zich af hoe lang het nog zou duren voordat ze de muis naar hem toe zou schuiven, naar zijn zin duurde dat eigenlijk al te lang. Ze had niet hals over kop de prooi naar hem toegeschoven en dat had hij wel graag gezien, natuurlijk had hij dat. Hij had honger en hij vond dat ze dus best die prooi aan hem kon geven. Dat scheelde hem weer een keer jagen en kon hij zich bezig houden met andere dingen. Hij had nog zo veel te doen, soms raakte hij daar zenuwachtig van. Al zorgde hij er wel voor dat als dat gebeurde er niemand in de buurt was om het te zien. Ze zouden hem zwak vinden en dat moest hij echt niet hebben, dan zouden alleen nog maar meer katten zijn keel door willen bijten. Hij was daar altijd op bedacht, maar hij wilde het niet aanmoedigen.