∆ BloodClan ceremonie 10/2015

BloodClan ceremonie

Het was de tweede al in korte tijd en dat irriteerde hem. Hoe kwam het dat zijn members opeens zo brutaal waren dat hij geen andere keuze had dan ze weer Young one te maken, als het zo doorging ging hij hardere maatregelen nemen. Dan zouden de straffen harder worden om duidelijk te maken dat hij de touwtjes nog harder aantrok, maar misschien was het toeval en viel het wel mee. Hij geloofde alleen niet zo in toeval. Hij stond op in zijn nest en likte zijn gitzwarte vacht recht. Het was nog niet helemaal licht buiten dus het perfecte moment voor een ceremonie, omdat de meeste katten dan nog niet op pad waren. Al zou niet iedereen het even leuk vinden dat hij ze zou wekken, maar dat boeide hem niet. Ze hadden maar naar hem te luisteren. Hij liep zijn barn uit en sprong boven op het muurtje. Zijn groengele ogen stonden kil en rustig, zoals altijd. Een grimasje om zijn lippen en zijn oren in zijn nek gedraaid, zo ging hij zitten. Toen miauwde hij hard over het kamp. Hij wachtte totdat de katten zich voor hem verzamelde hadden. Hij negeerde de blikken en keek over de koppen heen het donker in, al begon het al wat te schemeren. “Morgen” Begon hij kalm en emotieloos. “Semnil is brutaal en respectloos geweest. Ze was er blijkbaar nog niet klaar voor om member te worden, daarom zal ze weer young one worden. Dit is al de tweede in korte tijd, als jullie van plan zijn hier een gewoonte van te maken vertel het mij dan direct.” Zijn stem klonk ijzig terwijl hij de katten voor hem nou wel aankeek. “Wanneer dit zo doorgaat zal ik nog strenger gaan straffen en geloof me dat is zeker niet in jullie voordeel.” Zijn blik richtte zich op Semnil. Totdat je er klaar voor bent neem ik jouw halsband in beslag Semnil.” Vervolgde hij kalm. Hij keek de kattin aan terwijl hij haar wenkte naar voren te komen. “Jouw mentor zal Fortuna worden.” Daarna sprong hij weer op het muurtje om verder te spreken. “Daarnaast hebben meerdere katten de leeftijd bereikt om young one te mogen worden of is hun mentor gestorven of op een andere manier afwezig.” Zijn blik bleef hangen op het groepje jonge katten.“Annie jij zal getraind worden door Cyber, Ramona en Maleficent door Saxon en Sharply door Howl.” Dan had hij nog een naam te noemen. Hij keek het kleine zwarte katertje aan.“Cole ik neem jouw training op mij.” Sprak hij toen voordat hij van het muurtje afsprong en richting Cole liep.

In het kort:

Een beetje verveeld lag ze voor de Barn om zich haar te staren. Ze verveelde zich de laatste tijd zo erg in de Barn met Brat, en nu was het nog een stuk erger sinds die kittens om haar heen piepte. Op zulke moment snakte ze gewoon naar wat entertainment. “ Morgen” galmde de stem van Claw door het kamp heen, "Semnil is brutaal en respectloos geweest. Ze was er blijkbaar nog niet klaar voor om member te worden, daarom zal ze weer young one worden. Dit is al de tweede in korte tijd, als jullie van plan zijn hier een gewoonte van te maken vertel het mij dan direct.” Opgewonden sprong het poesje op, en keek naar Claw die de Elite toesprak. Hij babbelde nog wat over straffen en dat een member zijn halsband moest terug geven. Ze was er mee eens, die katten moesten een flink aangepakt worden. Maar om naar deze saaie gesprek te luisteren kwam ze niet, het was misschien vandaag wel de dag. De dag dat ze een Young one zou worden! Nieuwsgierig luisterde ze dat Annie mentor Cyber werd,en dat Romano en Maleficent door Saxon werden getraind. Haar oren spitste nog nieuwsgieriger omhoog, was zij nu aan de beurt? "En Sharply door Howl" met een troste blik zocht ze de katten af en stopte bij de zwarte vacht van Howl, ze had wel een eerder katten over haar horen praten dus zo moeilijk was het niet om haar te herkennen. Met een zwiepende staart liep ze met korte maar snelle passen naar haar mentor toe, benieuwd wanneer ze zullen beginnen.

:.Stamp.:

Een hard geluid klonk en zijn ogen schoten gelijk naar de muur. Hij was vaker bij de ceremonies gaan zitten. In de hoop dat hij ooit zou beginnen met zijn trainingen. Het zou ooit moeten gebeuren toch? Hij was hier namelijk al aardig wat moons. Zouden ze hem al vergeten zijn in de Thunderclan? Hij was nog altijd zijn familie niet vergeten, maar hij zou ze binnenkort wel eens opzoeken. Als hij dat eindelijk mocht van de oh zo machtige Claw. Bij die gedachtes kwam er een grijns op zijn nog altijd best kleine snuit. Hij irriteerde er zich zo verschrikkelijk aan dat hij altijd als zwak werd gezien, dus een nieuwe rang zou hem wel goed doen. Zijn zwarte pootjes brachten hem ook al snel naar het midden van het kamp waar hij de grote zwarte kater -die er nog altijd uit zag als een grotere versie van hemzelf- op het muurtje zag staan. “Morgen”, begon de kater en hij had de neiging om gewoon over het kamp morgen terug te schreeuwen. Deed hij echter niet. Er werden namen genoemd ook katten die een rang terug werden geplaatst. Hij zou ze kunnen uitlachen, als hij zelf niet een kleine kitten was geweest. Ja, klein, zo klein was hij niet eens! Andere kittens waren over het algemeen kleiner of even groot. Zijn staartje legde hij over zijn poten heen terwijl hij zijn oren en ogen op de grote kater hield. Nee die naam niet, die ook niet. Zijn nieuwe naam was inmiddels al normaal voor hem geworden. Coalkit klonk al erg raar, al zou hij waarschijnlijk wel zo genoemd worden als hij een bezoekje ging brengen bij de Thunderclan. De kater had al plannen gemaakt voor die reisjes. Het moest één voor één en hij moest zichzelf al wel wat kunnen verdedigen voordat hij het territorium op zou gaan. Als hij warriors zou tegen komen was hij namelijk nog lang niet jarig. Ook kon het zijn dat ze zouden proberen om hem mee te nemen naar het kamp en dat was juist niet de bedoeling. Misschien kon hij na een tijdje trainen al twee katten van zijn leeftijd aan. Nou, alleen verdedigen dan. Cole was diep in gedachten toen hij de stem van Claw hoorde die aan het afronden was. Nee, deze keer ook niet, jammer. Hij was al klaar om op te staan toen zijn naam toch klonk. “Cole ik neem jouw training op mij.” Oh oké dan. Nou het beloofde dan zeker een strenge training te worden. Cole was heel erg gemotiveerd, dus hij vond een strenge training geen probleem. Al zou Claw misschien wel erg streng zijn. De grote kater kwam op hem aflopen en Cole bleef met zijn staartje over zijn poten zitten. "Hallo mentor", zei hij met een grijns op zijn gezicht, toen de kater dichtbij genoeg was om het te horen.

Al was het haar ceremonie niet, het was toch belangrijk om bij te wonen. “Morgen” Ze groette haar vader met dezelfde emotieloze blik die hij zelf had. “Semnil is brutaal en respectloos geweest. Ze was er blijkbaar nog niet klaar voor om member te worden, daarom zal ze weer young one worden. Dit is al de tweede in korte tijd, als jullie van plan zijn hier een gewoonte van te maken vertel het mij dan direct.” Hah. Yu grinnikte vanbinnen, sucker. “Wanneer dit zo doorgaat zal ik nog strenger gaan straffen en geloof me dat is zeker niet in jullie voordeel.” Zijn blik richtte zich op Semnil. Totdat je er klaar voor bent neem ik jouw halsband in beslag Semnil.” Wat een vernedering. Verder gebeurde er niet bagger veel, behalve dat haar vader zelf weer een young-one ging trainen. Yu's blik gleed naar het desbetreffende katertje, Cole. Hij zag er kansvol uit. Yu draaide zich om, en besloot dat ze wel een dutje had verdiend. Volgende ceremonie hoopte ze member te worden.

What's more wrong - that I too wish to be great
∆ BloodClan ceremonie 10/2015 Hfhffh11

Or my mother wished she'd had a son?

Cole bleef wachten totdat hij bij hem was en hij ging voor het jonge katertje zitten. Hij grinnikte zachtjes na zijn woorden en schudde zijn kop. “Hallo Young one.” Imiteerde hij Cole. “Ik geef jou even de tijd om een plekje in de tower te zoeken, maar daarna beginnen wij meteen. Wacht bij de uitgang van het kamp op mij.” Toen stond hij weer op en knikte hem even toe. Voordat hij zich omdraaide om weer naar zijn barn te gaan. Zijn blik bleef kort op Yu hangen. Ja, misschien was zijn dochter er al lang klaar voor om member te worden en durfde hijzelf het gewoon nog niet zo goed. Bij de volgende ceremonie zou hij er niet meer onderuit kunnen. Ze was er klaar voor en dat zag iedereen. Even kneep zijn hart samen, maar hij schudde het van zich af en liep terug naar zijn barn. Kleine kittens werden groot en dat gold ook voor zijn eigen. Ze zouden het bekend maken als ze zichzelf kon verdedigen en ook daar zag hij een beetje tegen op, maar ja uiteindelijk moest het er toch van komen. Met een frons in zijn voorhoofd glipte hij door de ingang van zijn barn.

[Claw is topic uit]

De zwarte poes hoorde een bekende stem door het kamp. “Morgen” klonk het. Maleficent zag de zwarte leider bij de muur staan. Hij deed zijn zegje. “Semnil is brutaal en respectloos geweest. Ze was er blijkbaar nog niet klaar voor om member te worden, daarom zal ze weer young one worden. Dit is al de tweede in korte tijd, als jullie van plan zijn hier een gewoonte van te maken vertel het mij dan direct.” Maleficent viel barste in een harde lachbui uit. Dit kon toch niet waar zijn!? dan ben je wel echt slecht bezig geweest. Met ene glimlach luisterde ze verder. “Wanneer dit zo doorgaat zal ik nog strenger gaan straffen en geloof me dat is zeker niet in jullie voordeel. Totdat je er klaar voor bent neem ik jouw halsband in beslag Semnil. Jouw mentor zal Fortuna worden.” Bij het woord mentor draaide de poes haar oren. Misschien krijg zij ook wel een mentor. Ze keek aandachtig naar Claw. “Daarnaast hebben meerdere katten de leeftijd bereikt om young one te mogen worden of is hun mentor gestorven of op een andere manier afwezig." Mal kreeg een een zenuwachtig gevoel. “Annie jij zal getraind worden door Cyber, Ramona en Maleficent door Saxon en Sharply door Howl. Cole ik neem jouw training op mij.” Yessss. Haar ogen gingen opzoek naar haar mentor. Ze had hem gevonden en ging naast hem zitten. "Hoi"

Pita Pata:

Annie
Haar groene ogen keken in de richting van de zwarte kater die op een muurtje was gesprongen. Vandaag was het blijkbaar weer eens tijd voor de zogenaamde ceremonies, wat betekende dat ze eindelijk eens een mentor zou krijgen. Niet dat het haar veel boeide, ze leerde zichzelf net zo goed als dat iemand anders het zou doen, maar als ze ooit haar halsband wilde verdienen, moest ze zich maar onderwerpen aan een kat die zich waarschijnlijk superieur voelde over haar. Ze zuchtte zachtjes en luisterde met een half oor naar wat Claw te vertellen had. “Annie jij zal getraind worden door Cyber, Ramona en Maleficent door Saxon en Sharply door Howl.” Ze keek op toen ze haar naam hoorde. Cyber zou haar mentor worden hè? Ze had gehoord over de zwart/witte kater met heldere groene ogen dan die van haar zelf. Ze stond rustig op, keek in het rond om de kater te vinden en wandelde daarna naar hem toe. "You wanna play too? It'll be fun~" miauwde ze op een hoge, bijna sadistische toon.

Saxon
De gestreepte tabby kater geeuwde eventjes en krabde achter zijn halsband, rustig stond hij op en wandelde naar het groepje katten toe dat zich had verzameld rond de zwarte leader. Echt veel zin in de ceremonie had hij niet, maar hij wist dat hij inmiddels wel zou worden aangewezen als mentor voor deze kleine ... young-ones. Het beviel hem eigenlijk wel dat zowel Litill als Claw de namen aan had gehouden die hij en Icy hadden verzonnen. Hij grinnikte eventjes, maar zijn gezicht stond strak toen hij zijn naam hoorde. Niet één, maar twéé krengen kwamen onder zijn commando staan. Een kleine grijns kwam op zijn gezicht. Nu zou hij Claw laten zien dat de oud-commander van BloodClan het zeker nog in zich had om de young-ones een sterke training te geven.
Het duurde ook niet lang voordat een van de twee young-ones, was dit niet die Maleficent?, hem had gevonden en naast hem was komen zitten. "Hallo," bromde Saxon op zijn gebruikelijke toon. "Waar is Ramona?" vroeg hij daarna, terwijl zijn helder blauwe ogen om zich heen keken.

∆ BloodClan ceremonie 10/2015 League_of_legends__annie_stamp_by_immature_giraffe-d7p0wbu

De hemel stond wisselvallig en hij had allerminst zin in de dag. Maar hij had zich opgegeven als mentor dus zou wel aanwezig moeten zijn op de komende ceremonie van die dag. Hij had zware poten, was slechtgezind en had liever nog wat langer in zijn nest gelegen dan dit. Hij was net lekker aan het maffen. Hij luisterde maar half naar de zwarte kater. Tot zijn naam viel. Ah, een Annie. Geen te suffe naam, maar toch wel een beetje een saaie niet? Hopelijk was de kat zelf interresanter dan haar naam. En na een poosje licht grommend van ergenis op de poes te wachten kwam eindenlijk een gestreepte poes op hem gestapt. Ze klonk sadistich, ah dat was al beter. Interresant. Echter keek hij haar ongeinterreseert aan en gaf een zinloos knikje. "Zo, jij zal Annie wel zijn." zei hij als constantering. "Denk je dat je dit gaat overleven?" klonk hij kil, hij keek haar hard aan met zijn kilgroene ogen.

∆ BloodClan ceremonie 10/2015 Cyber_pixel

∆ BloodClan ceremonie 10/2015 Teeth_dogs

23/10/2015 - 1096 rpg posts
Read my backstory: https://www.warriorcatsnl.com/t17759-cyber-wolf-of-territory

other:

"Hallo" Kreeg ze terug. Deze kater gaf de indruk dat hij het niet had op andere katten, of in iedergeval niet op young-one's. Dit zou vast een goed duo worden, twee chagrijnen en ... ze wist niet hoe Ramona was, ook niet hoe ze eruit ziet. "Waar is Ramona?" Vroeg hij. "Hoe moet ik dat weten!?" Beantwoorde ze uitdagend. Ze heeft zin om te trainen, Vooral met vecht technieken.

Pita Pata:

Haar mentor keek haar niet bepaald vrolijk aan, maar ze was daar inmiddels wel aan gewend binnen Bloodclan. Over het algemeen keek iedereen hier kwaad, dat was dan ook de reden waarom ze bijna nooit iemand wist te vinden om mee te spelen. Ze snoof zachtjes toen ze begroet werd en wiebelde eventjes met haar bruine oortjes. Ze kon niet echt goed aanvoelen hoe haar mentor was, maar hij leek haar best wel een koele kikker. Op zijn volgende vraag verscheen een kleine glimlach op d'r gezicht. "You smell like burning! I would love to burn you," miauwde ze op een mierzoete manier, terwijl een gevaarlijke vlam in haar groene ogen aanwakkerde. "Ashes, ashes, they all fall down," mompelde ze daarna, terwijl ze langs de kater heen keek, verdwenen in haar eigen hoofd.