Not wanted

Ongeveer een uur geleden was hij uit barn 1 gestapt. De snee prikte en hij liep wat raar. Claw had zijn nagels diep in zijn flank gezet. Al probeerde hij het te negeren. Inmiddels was het al best laat. Toch wou hij nog even buiten het kamp zijn vandaag. Een zucht kwam uit zijn mond toen hij weer begon met lopen. Het deed pijn. Ja, hij had de straf verdient. Een thunderclanner meenemen naar het kamp was echter een grote straf, maar ze mocht blijven en dat maakte hem wel blij. Al een tijdje had hij in zijn nest gelegen. Zo kon hij de pijn alleen maar beter voelen, maar hij verdiende het. Al was hij nog altijd ook blij met zijn keuze. Toen hij weg liep stond er een zwarte poes die hij niet goed kende in de weg. Met een kort duwtje tegen haar zij duwde hij haar aan de kant waarna hij langs haar liep. Geen gesprekken had hij nodig nu.

{ Amara eerste post. Het is nu nog in het kamp, maar ik denk dat het wel snel buiten het kamp gaat.

In plaats van verder niks voelen voelde hij een kop onder zijn kin en daarna de rest van haar lijf. Verontwaardigt keek hij de poes aan. Voorzichtig haalde hij de kop van haar rug en keek haar vanaf haar flank aan. Zijn neus nog altijd bijna in haar vacht. Maakte hem niks uit. Sand was een goede vriendin en daar lag hij mee in hetzelfde nest, dus dit maakte hem weinig uit. Amara, een poes die ouder was dan hem. Wist hij weinig van. Er werd gevraagd wat er was en zijn blik ging wat afwezig naar zijn wond en daarna weer naar haar. "Mijn mentor was niet zo blij met me schat, maar mag ik er even langs? Ik wil even een wandelingetje maken als je het niet erg vindt?" De vraag op het einde was helemaal niet bedoelt om antwoord op te geven. Met nog een korte duw met zijn kop tegen haar flank probeerde hij langs haar te komen. "Het is laat, maar ik moet even die domme twolegs gedag zeggen."

"Kijk mijn mentor bedacht te sterven de zwakkeling dus ik heb vermaak nodig!" Cole trok een wenkbrauw op en keek haar aan. Cole was even vergeten hoe de poezen zich hier ook alweer gedroegen. Heel anders dan Sand bijvoorbeeld. Thunderclan was toch wel wat...uhm...netter. Hier werden de poezen opgevoed op verschillende manieren. Je had de gekke, de brompotten & dit soort poezen als Amara. Bij katers had je ook zo de groepen, maar omdat hij zelf een kater was durfde hij dat niet zo te zeggen. Opnieuw voelde hij hoe Amara onder z'n kin door kwam en wat woorden zei. "Waarschijnlijk wel", zei hij nu wel een grijns op zijn gezicht. "Ja of je moet mee." Hij begreep de trucjes, maar het maakte hem eigenlijk allemaal ook niet zoveel meer uit.