Teach me everything

Vanuit de bom waar hij zonet in geklommen was keek hij toe hoe de laatste groepje Mentoren en Apprentices de Sandy Hollw verliet. Wat een geluksvogels. Gingerpaw sloeg zijn nagels in de tak waar hij op zat. Als hij op zijn 6 Moons een mentor had gehad dan kon hij bekant nu al Warrior worden! De gespierde kater sloeg geïrriteerd met het puntje van zijn staart, als die Silverstar niet zo zwak was geweest liep alles nu gewoon goed. Maar nee, die halve gare Leader werd verslagen door een stel Kittypets en nu moet hij er onder leiden. Na een tijd lang te mokken klom de gespierde kater naar beneden. Zijn klauwen maakte sporen in de stam maar dat kon Gingerpaw niks schelen, hij was woedend en zijn kwaadheid werd nu op de stam gericht. Toen Gingerpaw sneeuw onder zijn pootkussentjes voelde liet hij zich los zodat hij op de grond plofte. Meteen draaide de rode knappe kater zich om, maar iemand blokkeerde zijn weg. Een enorme zwart witte kater, se geur die hij droeg en de groene halsband vol hondentanden vertelde dat de deze kat een Bloodclanner was.

[Cyber]

Cyber zat aan de rand van de zandkuil, terwijl hij zijn borstvacht likte hield hij met een half oog de trainingen van de apprentices en mentoren in het oog. Eerlijk? Hij vond het op niets trekken, hij kon echt nog veel beter. Je moest de juiste vechttechnieken kennen, niet die slappe moves van deze.. onwaardige kittypets. Hij geeuwde verveeld terwijl de laatste apprentice doodop achter zijn mentor aan terug richting het kamp liep. Echter had hij nog altijd niet het gevoel alleen te zijn. De sneeuw onder zijn poten kraakte toen hij opstond en even in de cirkel ging staan. Hij dacht terug aan de keren dat hij zijn kittens, lola, blacky, vixen, ace vechttraining gaf. Of de keer dat hij zijn andere nest, les gaf. Vooral die psychopaat en Ralph leerden het snelst en het best. Hij was trots op hun, al probeerde die psychopaat cyber wel eens vermoorden.. achja. Hoe noemde hij ook alweer? Ahja, Esca. Esca liet hem denken aan een vos.. zo sluw. Nevermind, hij was hier niet om een psychopath te herdenken, wherever die nu ook was. Plots werd hij uit zijn gedachten gerukt door het geknisper van sneeuw onder kattenpoten, hij draaide zijn hoofd om en zag daar een rosse kater staan, nog niet volwassen. Dus gokte hij dat deze een apprentice was. "Goeiemiddag beste, met wie heb ik de eer?" Hij sprong uit de kuil en liep ietwat dreigend en zelfverzekerd richting de kater.