H.E.L.P. [Clan and Innerstar]

Vanaf het moment dat Waspsting gezegd had om hulp te halen in het kamp, om Innerstar te halen, was Volepaw vertrokken. In haar hoofd bleef ze de naam van Innerstar herhalen. Innerstar, Innerstar, Innerstar. Ze mocht het niet vergeten. Ze was snel, dus één voordeel had ze al mee. Ze gleed bijna over het landschap heen en het duurde dan ook niet lang voordat ze er was. "Help!!" mauwde ze direct paniekerig. Haar vacht stak alle kanten uit. "Waar is Innerstar?!" Of eender welke warrior. voegde ze er in stilte aan toe. Ze draaide haar kopje naar de uitgang van het kamp. "Ze moet euh," Ze stopte haar zin, toen de paniek haar boodschap met zich meenam, weg uit haar hoofd. Help! Ze beet op haar lip en keek naar de katten om haar heen. Er was iets gebeurt, ze wist dat het op de Carrion Place was, maar was de rest kwijt. De Carrion Place!

Venom had net een dutje gedaan omdat hij al vroeg was opgestaan om te gaan jagen. Helaas was hij er achter gekomen dat hij al op leeftijd was en dus toch echt zijn slaap nodig had. De kater stapte de den uit en strekte zich uit, schudde zijn lange vacht en begon zichzelf te wassen. Wat hard nodig was met een vacht als de zijne, die al snel vol klitten zat. Venom was net bij zijn poten aangekomen toen een jongere kat het kamp in sprintte. Hij stopte meteen met likken en keek op, er was namelijk duidelijk iets aan de hand. In een snelle pas trippelde de kater naar de poes toe die hij herkende als Volepaw. "Hey, rustig, wat is er aan de hand? Waarom heb je Innerstar nodig?" Hij praatte kalm, maar in zijn ogen stond onrust.

Het was net weer een beetje rustig en Innerstar zat te wachten in haar den tot Waspsting en Dauntrose weer terug zouden komen. Echter duurde dit enorm lang. Een zucht ging over haar lippen terwijl ze opstond en begon te ijsberen in haar den. Dit hield echter op toen ze haar naam hoorde, luid en paniekerig. Meteen verliet Innerstar haar den en liep op Volepaw af die haar riep. "Rustig Volepaw, wat is er?" Vroeg Innerstar. Venomfeather gaf ze even geen aandacht aan, haar focus was enkel op Volepaw gericht.

"Hey, rustig, wat is er aan de hand? Waarom heb je Innerstar nodig?" Volepaw keek met grote ogen naar Venomfeather. Wat was er aan de hand? Dat vroeg ze zich ook af. Ze wist enkel waar ze net vandaan kwam, de Carrion Place, meer niet. Nog voor ze kon antwoorden op wat de warrior net gevraagd had, verscheen Innerstar al. "Rustig Volepaw, wat is er?" De apprentice duwde haar nagels de grond in, in een gevecht om de informatie die ze had, niet kwijt te geraken. "I-ik weet het niet meer," piepte ze zachtjes, al stonden haar ogen nog vol van de paniek. "Er is iets bij de Carrion Place!" wist ze uiteindelijk toch te brengen. Ze wist niet of men in zou gaan op wat ze net gezegd had, want velen zouden gewoon de link leggen met de ratten die daar zaten. Nee, er was iets anders daar. Geen ratten, iets anders. Even liet ze haar blik naar Venomfeather gaan, die als eerste naar haar toe was gekomen, waarna ze terug naar Innerstar keek. Haar oortjes zakten wat in haar nek. "Ik heb het echt geprobeerd." zei ze zachtjes zodat enkel de omstaande katten het zouden horen. Ze had echt gevochten tegen haar korte termijngeheugenverlies, maar het mocht niet baten.

De kater was opgelucht toen Innerstar er bij kwam. Hij knikte naar haar en deed een stapje achteruit om plaats te maken. Het leek erop dat Volepaw niet meer wist wat er aan de hand was, gelukkig wist de poes nog wel waar er iets aan de hand was. Venom wierp een blik op Innerstar om te kijken wat zij wilde doen. Hij stond slechts klaar om te gehoorzamen. Terwijl hij een kleine glimlach naar de apprentice wierp. "Je hebt het goed gedaan." Sprak hij haar geruststellend toe.

De carrionplace. Er was iets bij de Carrionplace en meteen moest ze denken aan Dauntrose en Waspsting. Want waar zal een doorgedraaide poes naar toe gaan? Haar favoriete plekje. Echter was het favoriete plekje van Dauntrose niet meer veilig. "Volepaw, bedankt en ga nu maar rustig wat eten en tot rust komen in de apprentices den." Vervolgens ging haar blik naar Venomfeather en wenkte ze hem mee. "Wij gaan naar de carrionplace om te kijken wat er aan de hand is." Innerstar hief haar kop en keek naar een andere warrior waar ze tegen zei dat hij aan Tallshadow moest doorgeven dat Innerstar weg was en de warrior moest Acefray alarmeren. Vervolgens stapte Innerstar het kamp uit, aangevend dat Venomfeather haar moest volgen.

OOC: https://www.warriorcatsnl.com/t30233-runaway#692847 Hier op reageren, graag.

Venomfeather zei haar dat ze het goed gedaan had, maar wat had ze nu juist goed gedaan? Ze was toch alles vergeten. Ze liet haar ogen naar de grond gaan. Ze stelde iedereen zo teleur. "Volepaw, bedankt en ga nu maar rustig wat eten en tot rust komen in de apprentices den." Ze richtte haar ogen op en knikte zachtjes, al wist ze nu al dat eten er niet in zou zitten. Sinds ze gisteren na haar training gegeten had, had ze geen honger meer gehad. Dat was ook zo'n grote prooi geweest. Volepaw zette enkele stappen naar achteren toen Innerstar en Venomfeather samen het kamp verlieten. Volepaw's blik ging even naar de apprenticeden. Ze had niet echt iemand waar ze echt mee kon praten, iemand die aan haar zij stond. Ze besloot dan ook om niet naar de apprenticeden te gaan, maar naar de Eldersden. Digresseye stond altijd open voor een babbeltje en dat had ze nu meer dan ooit nodig.