{Gevecht Windclan x Shadowclan} Not our place anymore

Woede was duidelijk te lezen in de diep blauwe ogen van de zwarte kattin. Nooit zou ze de Badgerset opgeven, en zeker niet aan deze uit de kluiten gewassen ratten. Ze had al met een rattenplaag moeten dealen, deze zou ze ook de kop in steken. Zodra Everstar haar aanvloog grauwde de kattin luid en liet ze haar nagels in de vacht van de leader haken om haar vacht open te scheuren in de hoop haar huid daarmee ook toe te takelen.
-Everstar
-Dit is Michelle, gezien het stoppen van Nathalie.

Fernpaw keek toe hoe steeds meer katten zich verzamelden. Ze wist dat het vechten ging worden, dat kon ook gewoon niet anders met zo veel katten tegelijkertijd. Ze gingen dit echt niet op een vreedzame manier oplossen en dan vooral niet omdat ze van ShadowClan afkomstig waren. Die losten bijna nooit vreedzaam iets op. Voor Fernpaw maakte het niks uit zolang ze maar niet tegen Pantherpaw hoefde te vechten, maar geen enkele andere Apprentice had zich erbij gevoegd en Fernpaw sloeg lichtelijk nerveus met haar staart bij het idee dat ze tegen één van de Warrior’s moest vechten. Toch liet ze haar klauwen naar buiten gaan en ontblootte ze haar tanden terwijl ze haar rug wat hoger liet gaan. Toen pas merkte ze de kater op waarmee ze eerder bijna een gevecht had gehad bij de border die WindClan en ShadowClan met elkaar verbond en nijdig boog ze wat meer door haar poten. Als het vechten werd dan wilde ze die kater een lesje leren. En bijna hoopte ze gewoon dat ze zouden gaan vechten en keek ze de poezen aan die een woordenwisseling hadden, maar dat duurde niet al te lang meer. Everstar riep de commando op om te gaan vechten en Fernpaw maakte zich klaar om de kater aan te vallen, maar de kater rende al naar haar toe. Ze wist dat hij ouder was, maar maakte hem dat per se ook sterker? En opeens was het alsof haar instincten direct konden reageren en ze geen moeite meer hoefde te doen om zich de vechttechnieken te herinneren die Seversnake haar aan had geleerd. De schijnbeweging bracht haar in de war en Fernpaw liet zich op haar zij vallen zodat ze de klauw langs haar flank voelde gaan. Snel zwiepte ze haar achterpoten opzij zodat ze deze hopelijk onder de zijne kon halen en hij zou struikelen. Daarna sloeg ze met haar klauw in de richting van zijn gezicht.

Eindelijk reageerde er iemand op haar. Hoewel haar zicht wat wazig was en haar ogen traanden, om de een of andere reden, sloeg ze zo hard als ze kon met haar poot en probeerde de grote warrior de kop van de Windclan poes te raken. Ze gooide haar hele gewicht in de strijd - met wat geluk kon ze haar meteen knock-out slaan, dat was schoner en makkelijker voor iedereen. Toch wist ze ook dat Windclanners snel waren en goed in ontwijken, dus misschien was het slimmer om ook wat aandacht te besteden aan haar evenwicht - maar haar poot was al onderweg, dus nu was het daar iets te laat voor..

tag; Littlebird

De snorharen van Everstar vertrokken en haar commando schalde in zijn oorschelpen. Hij grauwde en sprong met ontblootte nagels naar voren. Langs hem vloog Everstar Innerstar aan en zijn medeClangenoten vlogen op de rest van de ShadowClan katten. Hij legde zijn oren plat tegen zijn schedel en zag een van de ShadowClan katten die hij eerder was tegengekomen. De grijze pers met blauwe ogen was de zijne en hij sprong met een soepele beweging bovenop de pers. Grauwend sloeg hij zijn nagels in de grijze vacht terwijl hij tussen de haren door siste "Rot. Op. Dit is het gebied van WindClan!". Hij gromde zacht en sloeg zijn nagels in de flanken, dit zou nog een lang gevecht kunnen worden. Vanuit zijn ooghoeken zag hij Everstar Innerstar te grazen nemen en hij voelde het bloed in zijn gehele lichaam koken. Ze zouden de badgerset terug krijgen, no matter what.

Tag: Waspsting

De ander kwam zo te zien ook al snel in actie. Een poot kwam dan ookal hard richting haar gezicht.
Van haar grootte en gewicht zou ze het niet van winnen, dat wist ze. Ze ging er eigenlijk wel vanuit dat ze sneller zou zijn wat weer in haar voordeel zou zijn.
Ze dook snel weg in een poging de poot van de andere te ontwijken. Met een snelle beweging mepte ze naar de flank van de ander in een poging haar te raken. 
Door de snelle beweging hoopte ze dat de ander geen tijd had haar te ontwijken.









Tag: Winddancer

Zoals verwacht ontweek de Windclan warrior haar slag en duwde ze snel op Winddancer's flank. Daardoor viel ze om, maar de warrior was niet gisteren geboren en rolde door zodat ze uiteindelijk toch terug op haar poten terechtkwam. Helemaal stoffig en duizelig richtte ze zich op de zwart-witte poes, haar groene ogen bozig. Dit was hun gebied nu, de Windclanners moesten er niet om komen bedelen! Winddancer ging kort op haar achterpoten staan en sloeg eerst eens met links en dan met rechts - no way dat de kat allebei kon ontwijken, toch?

Tag; Littlebird

Woorden werden heen en weer gewisseld, en Waspsting vernauwde haar ogen om het kinderachtige gedrag van de WindClanners. Ze commandeerden de boel rond, ook al was dit niet hun gebied. Echter voelde ze wel wat er aan zat te komen. De spanning was te groot om in vrede van elkaar te scheiden. Al snel gaf Everstar aan dat de WindClanners moesten aanvallen, en Wasp knipperde kort, waarna ze haar spieren aanspande en ook zij naar voren schoot, al wel wat langzamer dan normaal. Ze had door haar langzamere reflexen ook het nadeel dat zij nu niet iemand aanvallen kon, maar zij aangevallen werd. Nagels werden in de vacht op haar rug geboord en ze liet een pijnlijke grom horen. Zijn woorden deden haar niks; het was enkel een verspilling van lucht om nu een verbaal gevecht aan te gaan. De kater sloeg nu zijn nagels opnieuw in haar, nu bij haar flanken, en de grote kattin rolde van hem weg zodat hij gedwongen werd los te laten wilde hij zijn poot niet breken. Ze kwam overeind en bolde haar rug hoog omhoog - die nu overigens pijnlijk prikten - en siste hard naar hem. Vervolgens haalde ze hard uit naar zijn poten. Een WindClanner die zijn poten niet kon gebruiken was een WindClanner die verloren had.

Tag: Stallionheart