[Sharing tongues!] Preparing for the day

De slanke kater strekte zich eens van staartpunt tot teen uit en opende toen zijn groene ogen. Weer een nieuwe dag, de zon scheen mooi op zijn vacht. Rondom het camp zaten groepjes katten gezellig met elkaar te praten en prooi te delen. Ah, geweldig toch? Sharing tongues was Neverland's favoriete moment, en vooral 's ochtends dan. Er was gewoon iets aan de morgen dat de avond niet had. Misschien had de ochtendstond echt wel goud in de mond.

-Tag; Nobody!

(Sharing tongues, dus gewoon gezellig open voor iedereen! Ik dacht, lijkt me wel leuk, het is al lang geleden ;3)

Pfoe, de laatste paar dagen waren zeker inspannend geweest voor de poes. Ze moest nog onwijs wennen aan haar nieuwe rang en de veranderingen die het met zich mee bracht. Men had nu een verwachting van haar en ze was heel erg bang daar niet aan te voldoen, waardoor ze zo hard mogelijk probeerde te werken. Voor de jonge poes was het dan ook best een verlichting toen ze zag dat de tijd van Sharing Tongues was aangebroken. Ze besloot eventjes, heel eventjes maar, zich bij de katten aan te sluiten. De poes pakte een muisje van de prooistapel en ging aan de rand van het kamp zitten, hopend dat ze misschien met Quietstep, Tomtitpaw, Bearpaw of Pantherpaw kon praten, of welke kat dan ook. Meestal kon ze rust wel waarderen, maar ook zij kon soms een goed gesprek wel gebruiken.


Tag: Nog niemand

De dartele kattin kwam met een muis in haar mond binnen. Haar mondhoeken waren geplooid in een brede glimlach. Ze was nog niet zo lang warrior want ze had extra training gehad. Dash was niet zomaar de standaard kattin. Ze had een brede borstkas zoals elke windclanner en ze was net zoals hen erg mager. Toch bevond er zich enorm veel kracht in haar poten. Vooral haar achterpoten. Op die kracht was ze klaargestoomd. Er waren niet zoveel krachtpatsers in Windclan. Ze was niet hoog in het kopje, maar was er wel erg trots op. Dash dropte de muis op de prooistapel en nam een haas voor haarzelf mee. Sharing Tongues was begonnen dus voegde ze zich bij een stelletje. "Hwoi."

+ Ocean & Never

Met een geeuw kwam Icecloud uit de warriors den gelopen. Ze was pas net wakker geworden en de slaap was er nog niet helemaal uit, maar dat nam niet weg dat ze snel doorhad dat er een sharing tongues gaande was. Ze liet haar blik even over de verschillende katten gaan die er al waren tot ze bij Oceanbreeze kwam. Een glimlach verscheen op haar lippen zodra ze haar weg overmaakte naar de poes. Het was nu duidelijk te zien dat ze zwanger was. Neverland en een andere jonge warrior waren er ook bij. "Goedemorgen," Begroette ze de katten zodra ze er was voor ze zich neerlegde en haar vacht even kort begon te wassen. Ze wist nu ondertussen dat Neverland de vader van de kittens was, ook al had ze eerst niet geweten wat te denken van het leeftijdsverschil. Ook al had ze er ook weer niet echt problemen mee, zolang Oceanbreeze er blij mee was. Zou de kater haar echter pijn doen, dan zou ze geen genade tonen.

Tag: Oceanbreeze, Neverland & Dashingstripe

De kater was eigenlijk nog niet helemaal wakker toen hij de apprentices den uitkwam. Hij had ergens nog langer willen slapen, maar dan zou hij de dag laat beginnen en dat was ook weer niet iets dat hij wilde. Langzaam begon hij wakker te worden en merkte daarbij dat er al een aantal katten waren begonnen aan het Sharing tongues. Hij keek even welke katten er al waren en zag dat zijn moeder en zus bij elkaar lagen, maar zijn blik viel op Routpaw. Ze was nog alleen, dus het leek hem beter om naar haar toe te gaan. "Goedemorgen," Zei hij dan ook zodra hij bij de poes was. Hij zette zich neer en begon zijn vacht voor een moment te wassen voor hij zijn blik op Routpaw richtte. "Hoe gaan de trainingen met Lizardpath?" Vroeg hij. Hij had geen idee hoe zwaar het was, maar hij was benieuwd of het Routpaw beviel wat ze allemaal te leren kreeg.

Tag: Routpaw

Het was warm in de Nursery, en knus. De jonge kitten kon er prima in slapen. Al was het duidelijk dat ze soms, oftewel: altijd als ze wakker was, veel te druk was voor de rest. Toen de kitten wakker werd en de zon in 'haar' hol - haar hol omdat ze die voor zichzelf had geclaimd, al zouden de queens het daar er vast niet mee eens zijn - zag schijnen, trippelde ze meteen naar buiten toe. Ze miste iemand in haar hol, en die moest ze zoeken. Dat was haar Quest. De meeste katten zaten in groepjes bij elkaar. Sharing Tongues.. Zo heette het, had ze geleerd. Misschien zou ze daar zijn? Silverkit sloop tussen de katten door, proberend om onopvallend te zijn. In volle concentratie struikelde ze ergens overheen, en tuimelde ze op de grond. Verbaasd stond ze op. Wat deed ze net nou? Waarom ging het niet perfect zoals alt... Aahhh, daar zag ze de poes die ze zocht. Tussen de andere katten in. Alsof die haar zouden beschermen... Ze zakte in haar jachthouding, of tenminste: wat ze dacht dat een goede jachthouding was, ze bakte er natuurlijk nog weinig van, en sloop de vacht toen. Haar staartje wiebelde heen en weer, voordat ze een sprong maakte op de staart van de poes. "IK HEB JE GEVANGEN" zei ze, overenthousiast, terwijl ze zich klaar maakte om haar tanden in de staart te brengen voor de 'Killing bite'

Tag: Oceanbreeze

Voorzichtig draaide Oceanbreeze zich om naar Silverkit. Goh, wat was ze eigenlijk dik zeg. Misschien moest ze minder prooi gaan eten? Dan was er immers meer voor haarzelf. Zij kon er nog wat van groeien, dan zou ze vast en zeker de beste Warrior van het woud worden. "Goedemorgen Silverkit." zei de poes voor haar. Silverkit keek vrolijk op. "Hallo O-ce-an-bree-ze." antwoordde de kitten terug, de naam van Oceanbreeze voorzichtig uitsprekende. Voor zo'n jonge kitten als haar was het soms wat lastig de tonen van die ingewikkelde namen goed te hebben, maar ze leerde snel. Zolang ze de naam maar rustig genoeg uitsprak. Oceanbreeze lachte wat, maar nam toen een strenge blik opzich. Oepsie, wat had ze gedaan? "Je hebt toch niet het hele kamp wakker geschud of wel, lieverd." Ehh... Ohwja, in de ochtend sliepen sommige katten nog. Beschaamd keek ze naar haar poten. "Ik weet het niet." zei ze eerlijk, waarna ze weer snel opbeurde. "Maar als ze wakker zijn.. Dan kunnen ze met mij spelen toch?" Niet elke kat zie ze tot nu toe had gezien vond ze geweldig aardig, maar ze wist zeker dat er een paar katten bij zaten die geweldige Riverclankatten konden spelen. "Wat denken jullie, heeft Silverkit ons goed laten schrikken of niet?" zei Oceanbreeze tegen de rest van de katten om haar heen. Silverkit rechtte zich trots op toen ze die woorden hoorde, met haar staartje fier in de lucht. Ja, dat had ze maar eens goed gedaan! Geen enkele prooi zou van haar kunnen ontsnappen. Toen verlaagde de langharige poes haar stem. "Silverkit hoor je ons niet even een goedemorgen te wensen?" Ohja.. Vergeten... Vrolijk richtte ze zich tot de andere katten. "Goedemorgen. Ik hoop dat jullie vandaag een geweldige dag zullen hebben." sprak ze tot hun met een opgewekte stem.

Tag: Oceanbreeze + Dashingstripe, Neverland, Icecloud

Aan het geschuif van de zilveren kattin kon ze merken dat ze ongewenst was. De chocolade kleurige kattin liet haar oortjes hangen. Toen de zilveren kattin begon te spreken met een kitten en hun totaal negeerde, sloop ze een beetje achteruit. Ze knikte Neverland en Icecloud toe voordat ze zich verwijderde uit het ongemakkelijke gesprek. Haar dikke borstelige staart zwaaide heen en weer. Met haar groene kijkers zocht ze naar een plaatsje om te gaan zitten. Een kater wandelde het kamp door. Hij liet zijn kop hangen en zag er alles behalve gelukkig uit. Dashingstripe wandelde voorzichtig naar hem toe. Ze was een beetje lomp in de omgang met gevoelens en emoties dus wist ze niet echt wat ze moest doen. Daarom duwde ze haar natte neusje tegen zijn schouder. Ze keek naar hem op met een soort van vrolijke twinkeling in haar ogen. Een beetje opbeuring kan geen kwaad toch? Vooraleer ze begon met praten dropte ze het konijn op de grond. "Ehm goedemorgend. Zin om hem te delen?"

Tag: Quietstep

Ze had haar vacht een snelle wasbeurt gegeven, voordat haar aandacht werd getrokken door een luide stem. Ze liet haar blik glijden naar Oceanbreeze waar nu een nieuw bolletje vacht erbij was gekomen. Ze merkte dat Dashingstripe besloot te vertrekken, misschien begrijpelijk, ook al had ze het niet erg gevonden als de poes was gebleven. Bij de vraag die haar gesteld werd ging haar blik voor een kort moment naar de kitten, Silverkit. ”Je hebt ons zeker goed laten schrikken.” Zei ze dan ook met een zachte glimlach op haar gezicht. ”Goedemorgen Silverkit,” Groette ze de kitten terug zodra deze hun begroette. Het had voor haar niet zo heel veel uitgemaakt als de kitten het niet had gezegd, maar het waren goede manieren en ze was blij om te zien dat Oceanbreeze de rol van moeder goed leek te vervullen voor de kitten. Echter werd haar aandacht getrokken toen Oceanbreeze’s gezicht pijnlijk vertrok. Bijna meteen begon ze zich zorgen te maken om wat er aan de hand kon zijn en ze wilde het bijna vragen, maar ze wist dat Silverkit het dan zou horen en het leek erop dat Oceanbreeze niet wilde hebben dat Silverkit ervan af zou weten. Het beste zou zijn om de kitten af te leiden. "Silverkit, zal ik je eens wat leuks vertellen?" Besloot ze te vragen, hopende de kitten zo naar haar toe te krijgen. Ze had tenslotte genoeg dingen waar ze over zou kunnen vertellen en hopelijk zou het goed gaan met Oceanbreeze.

"Dat klopt, alleen sommige katten moeten eerst rustig wakker worden en werken. Maar misschien als je het hen erg netjes vraagt, wil er wel eentje met je spelen, Silverkit." antwoordde Oceanbreeze. "YES" riep Silverkit meteen uit, waarna ze een paar rondjes om het groepje katten heen rende, tussendoor soms een paar rare sprongen makende. "Silverkit, zal ik je eens wat leuks vertellen?" klonk opeens een andere stem. Verbaasd keek Silverkit om. Het kwam van de poes, die haar zojuist al had teruggegroet en had beaamt toen Oceanbreeze zei dat ze hun had laten schrikken. Had die een leuk verhaal? Ze zag er oud uit.. En oude katten hadden vaak leuke dingen te vertellen, zo had ze gehoord. En ze hield van leuke verhaaltjes. Ze wist zeker dat er later een verhaal over haar zou worden gemaakt. Wie zou nu niet een verhaal maken over haar? Ze zou de grootste Warrior worden die er heeft geleefd! Maar voor nu luisterde ze graag naar andere katten.. Over wat zij wel niet hadden meegemaakt of gehoord. Of zou de poes haar informatie vertellen? Ze was nieuwsgierig naar de woorden van Icecloud. "Ja ja" antwoordde de kitten enthousiast. "Vertel" Vrolijk ging ze voor de witte poes zitten, toen ze zich iets bedacht. "Ik bedoel... Ja heel graag mevrouw. Bedankt" Beleef blijven.. Soms was het lastig voor een kit, maar ze moest toch wel respect tonen.

Tag: Oceanbreeze + Icecloud

Quietstep stotterde een bedankje. Dashingstripe wiebelde met haar snorharen. Ze vouwde haar poten onder haar lichaam en zette haar haren op. Het was een koude ochtend. De herfst was al in aantocht, hoewel de zomer nog maar net leek begonnen te zijn. Een ronkend geluid kwam van binnenin haar. Ze nam een hapje van de haas. De energie van zijn snelle leven rende door haar aderen. Dash keek op naar de rood-witte kater. "Goede ochtend hoe gaat je ochtend?" Ze keek geamuseerd door haar eigen leuke grap-rijmsel. Wat het ook was.

Tag: lieve brave quiet