[Sharing tongues!] Preparing for the day

Neverland leek erg nerveus te zijn, al stond Oceanbreeze er niet lang bij stil, dat kon ze dan ook niet. Immers was het onmogelijk om echt aandacht te houden en hebben bij andere katten dan haarzelf. Ze had veel pijn, de weeën waren nauwelijks afgezwakt en sterkten toen weer aan. Ze wist gelukkig nog wel wat woorden uit te persen richting de kater, zich afvragende hoe hij de kittens zou noemen. Immers wist zijzelf niet echt de stijl waarin hij ze zou noemen, misschien naar zijn zuster Everstar of naar andere katten die belangrijk voor hem waren. Al leek dat niet het geval te zijn. Het duurde wel even voordat hij de namen had gegeven, maar die pasten wel geweldig bij de kittens. De rosse kitten leek als eerste zijn aandacht te trekken, hun eerste dochtertje, afgezien van Silverkit natuurlijk. Een prachtige gezonde kitten die hopelijk een geweldige toekomst voor zich had. Al wenste Oceanbreeze dat voor al haar kittens. Ook leek hij de grijzige kitten in zich op te nemen, een kitten die de vachtkleur van haar had over genomen. "S-Safekit.." Mauwde de kater, wat duidelijk de naam van de grijze, hun tweede zoontje was. Oceanbreeze glimlachte warm ondanks de weeën die nog door haar buik raasden en haar in deden krimpen. Het was een prachtige naam. Vervolgens sprak haar partner weer verder. "En Rosekit." Mauwde de kater, toen hij zich op het jonge poesje richtte. Rosekit, een prachtige naam voor zo'n tedere kitten. Ze knikte goedkeurend en sloot haar ogen toen weer, ze beet hard op de stok toen ze een wee voelde die haar hele lichaam onder controle had. Ze perste weer, het deed ongelooflijke pijn, alleen moest ze verder en daarbij keek ze wel uit naar het ontmoeten van haar kittens. Het zou vast zo wel weer over zijn, de bevalling liep overal erg soepel. Rosekit had erg zielig gepiept toen ze net geboren was, hard en duidelijk. Sterk ook, ze zag er misschien erg breekbaar uit, maar haar lichaampje leek krachtig genoeg. Ze was blij dat Neverland de kitten had schoon gelikt zodat ze zelf niet hoefde te bewegen want de volgende kitten kwam al weer. Ze kromp een laatste keer in een waarna een rossig bolletje naast haar landde. Dit keer een zoontje. Net als Neverland een rode vacht. Een smal kittentje ook, erg smal voor de toch wel relatief brede Windclanner. Ze keek er naar en dacht na over de toekomst die de kitten zou kunnen hebben, onbekend. Ze hadden maar een erg klein beeld over de toekomst, konden als het ware maar een smal beeld zien van alles dat er was. Ze glimlachte toen ze de naam eindelijk wist. "Narrowkit, voor de onbekende toekomst," Murmelde ze waarna ze liefdevol naar de kitten toe boog en hem zelf schoon likte en naar haar buik drukte. De weeën waren even op gehouden en even dacht ze dat de bevalling over was totdat een erg pijnlijk wee alles weer startte. Een onrustige mauw verliet haar mond voordat ze zich weer inspande om de laatste kitten naar buiten te krijgen. Inmiddels begon ze aardig moe te worden, wat natuurlijk niet gek was. Ze was immers al een poosje aan het werk en had een aardig aantal kittens ter wereld gebracht. Ze perste zo snel mogelijk het laastste kittentje er uit. Een witte, een die net zo spierwit was als haar moeder en Whitelion. Een die haar aan Starclan, haar vader en Lizardpath deed denken. Eentje die haar deed denken aan hoop, geloof en vertrouwen. Vertrouwen in Lizardpath, Starclan, Everstar en Windclan deed haar de naam kiezen. De naam voor haar laatste dochtertje. Haar blauwe ogen traanden iets waarna ze voorzichtig een likje gaf aan de kitten en haar naast de andere kittens legde. "Faithkit, voor het vertrouwen en geloof in Starclan, Windclan en Lizardpath." Mauwde ze zachtjes, met vertrouwen in Starclan doelde ze op haar broer en vader, maar ergens ook op Everstar die met toestemming van Starclan een Leader was geworden. Een tevreden glimlachje lag om haar snoet waarna ze haar lichaam vermoeid liet rusten. Ze moest zeker even op adem komen. Ze wist dat haar kittens er allemaal sterk uit zagen, dus zouden ze vast ook wel gezond zijn. Ze had veel geluk gehad dat ze geen hulp nodig had gehad en haar lichaam het werk goed had gedaan. Ze keek Neverland aan waarna ze trots naar de kittens keek. Vijf pasgeboren kleintjes, met prachtige namen. Ze kon het geluk niet op.