Like poetry [Heavenfall]

Onderwerp: Like poetry [Heavenfall] zo 24 sep 2017 - 11:28

Geen paniek. Geen paniek. Oh, waarom leek alles altijd weer op instorten te staan net als je dacht dat het goed ging? Crowcall schudde haar kop. Nee, het was nog te vroeg om al zo pessimistisch te denken. Het zou goedkomen. De medicine cats zouden een oplossing vinden. Snowkit zou niet doodgaan. En zij ook niet.
Ze zuchtte en staarde naar de roodkleurende avondlucht. Een paar vogels bewogen als een V van zwarte stipjes langs de hemel. De ganzen trokken naar het zuiden, terwijl hier de nachten steeds kouder werden. Ze trok haar staart dichter om zich heen en sloot even haar ogen, tot ze achter zich pootstappen hoorde. Ze draaide eerst alleen een oortje naar achteren, maar keerde toen haar kop om te zien wie het was.

And it hurts and I'm lonely
And I should never have tried
And I missed you tonight
So it's time to leave
You see it meant everything to me