Oeps...

Onderwerp: Oeps... do 6 jul 2017 - 10:50

Oeh kijk dan! Het bewoog… Opnieuw duwde hij met zijn poot tegen het beest aan. De kever kroop een paar meter vooruit, maar bleef daar weer stil zitten. Icekit grinnikte en hobbelde er achteraan. “Pakken pakken!” riep hij. Zijn lichtblauwe ogen keken even om hem heen voor steun, maar hij zag zo snel niemand die zijn of haar aandacht op hem gevestigd had. Dus dook hij zelf boven op de kever, die hij per ongeluk onder zijn poot plette. Hij haalde zijn poot snel weer weg, maar het was al te laat. De kever was plat. Wat sip plofte de kitten op zijn achterwerk. Hij liet zijn oren wat hangen, daar ging zijn speelkameraatje. Het was ook nog eens zijn eigen schuld… domme Icekit.

[Voor Deerpaw en open]

Onderwerp: Re: Oeps... do 6 jul 2017 - 14:50

Deerpaw was het weer eens gelukt om uit de beurt van Evergreen, haar mentor en al ziend oog, te blijven. Ze had weer eens zin om de moederkatten uit de haar clan te spreken en misschien kon ze, nu alle clans door elkaar heen liepen, ook nog wel een gesprekje met een moederkat uit een andere clan meepakken. Toen ze haar eerste poten in de Clan Cavern zette merkte ze dat alle volwassen gesprekspartners bezet waren. En een groep kittens waren bezig met een stoeipartijtje, op één kitten na. Het wittige bolletje wol, want zo zag de kitten er uit, was opgewonden bezig met iets dat op deze afstand leek op een insect. Deerpaw liep voorzichtig dichterbij, oefenend op haar sluipen. De kitten leek haar niet in de gaten te hebben, zelfs niet toen het om zich heen keek. Opeens leek het speel kwartiertje voorbij voor de kitten, want het plofte teleurgesteld neer. Deerpaw ontdekte een Riverclan-geur en even keek ze geschrokken om zich heen. Misschien was er wel een moederkat of andere Riverclanner die dacht dat het haar schuld was dat de kitten zijn of haar vrolijkheid had verloren. Toen er geen reactie kwam, ging de gestreepte poes zelf maar naar de kitten toe. "Is er wat?" Vroeg ze en haar stem klonk bezorgd.

Onderwerp: Re: Oeps... di 25 jul 2017 - 18:45

Hij keek om toen een poes zijn kant op kwam lopen. Zijn lichtblauwe oogjes waren vochtig terwijl hij met zijn poot naar de kever wees. “Dood gemaakt.” Miauwde hij teleurgesteld. “Dat is echt heel dom.” Hij zette zijn poot weer neer en staarde diep bedroefd naar zijn voorpoten. Ja, je kon heel verdrietig worden als je zelf iets stuk had gemaakt. Hij wel in ieder geval. Hij wist niet wie de andere kat was. Er waren ook zo veel katten in de cavern, zo veel, dat hij ze lang niet allemaal bij naam kende. “Wie ben jij?” Vroeg hij terwijl hij de poes weer aankeek. Nog steeds met een sippe uitdrukking op zijn kopje.

Onderwerp: Re: Oeps... za 12 aug 2017 - 17:24

Deerpaw keek naar de kever en schudde langzaam haar hoofd. Even had ze de neiging om iets als "Het is pas dom dat die kever onder je poot is gekropen" te zeggen, maar hield zich in. Het ging ten slotte over een kitten. "Het is jammer voor de kever, maar ik zou niet te lang verdrietig zijn als ik jouw was. Zulke dingen gebeuren vaak." Ze voelde diep van binnen een gevoel. Het was lastig te omschrijven, maar als Deerpaw een broertje of zusje had gehad, had ze geweten dat het een "Oudere zussengevoel" was. "Ik heet Deerpaw. En hoe heet jij?" Ze boog zich voorover, zodat ze op gelijke hoogte als Icekit was.

Onderwerp: Re: Oeps... wo 6 sep 2017 - 16:40

“Maar waarom dan?” Piepte zijn kitten stemmetje. Terwijl hij haar aankeek. “Waarom gaan die dan dood? En waarom gaan papa’s ook dood?” Hij vond het oneerlijk dat dat gebeurde. Nu bewoog de kever niet meer en kon dus niet meer met hem spelen, net als zijn vader niet met hem kon spelen. Zijn moeder had een keer uitgelegd dat hun vader in StarClan was en dat hij hen wel kon zien, maar zij hem niet. Dat was toch ook stom… Dood was een stom iets. “Icekit.” Miauwde hij toen ze naar zijn naam vroeg. “Ikke Icekit en mijn broertje Firekit, maar die is niet hier nu.” Hij keek om zich heen want hij was vast wel ergens in de buurt, maar hij kon de oranje vacht van zijn sibling niet zo snel vinden. Dus keek hij Deerpaw weer aan. Zijn lichtblauwe oogjes fonkelden helder.

Onderwerp: Re: Oeps... do 26 okt 2017 - 9:25

Deerpaw voelde zich ietwat ongemakkelijk. Hoe leg je aan een kitten uit dat iedere kat geboren wordt en daarna weer sterft? Ze was bang dat Icekit er niks van zou snappen, of er bang van zou worden. Of nog erger, dat hij ging huilen. Zenuwachtig klauwde ze met haar nagels in de ondergrond. "Alle katten hier, in alle clans, zijn geboren. Toch?" Begon ze voorzichtig haar uitleg, in stilte hopend dat de kitten geen lastige of ingewikkelde vragen zou gaan stellen.

Onderwerp: Re: Oeps... za 11 nov 2017 - 16:45

Hij knikte na de vraag van Deerpaw. “Ja geboren en daarom hebben katten mama’s en papa’s.” Zo werkte dat. In zijn kopje was het gewoon nog zo simpel. Geen ingewikkelde hoe en waarom. Kittens dachten nog niet moeilijk, dat kwam pas wanneer ze meer over de wereld leerden. Meer over de problemen en zorgen die de wereld rijk was en hun naïviteit de grond in zou boren. “Daarom leven en kunnen wij spelen en bij elkaar zijn, maar niet met dood. Met dood ga je weg en dat is stom.” Boos plofte hij op zijn achterwerk en duwde tegen de kever. kijk dood...