I called him Peter ☼

Het was een heldere avond. Geen wolkje aan de lucht en door de Cave blies een zacht briesje. Kittens waren aan het spelen voor mijn neus. Het waren de kittens van Northdrift. Ze waren veel te druk naar mijn zin. Daar wilde ik niet mee spelen. Alleen Merlinkit kon er mee door en Condorkit leek ook nooit veel op avontuur te gaan. Ik had me genesteld met zicht op hun lelijke neuzen. Als een tapijt over een willekeurige warrior. Het was een kater en ik had hem omgedoopt tot papa, want dat had ik niet. Niet dat ik het erg vond, mama was toch zo veel beter. Het briesje blies door mijn haren. Ze waren nu nog kort, maar er waren fluffy stukjes aan mijn staart, billen en borstkas dat erop wezen dat ik een lange vacht zou krijgen. Mijn mama had kort haar dus moest ik het wel van papa hebben. Ik trok mijn bruine neus op. Papa's waren verraders. Behalve Raptorecho, dat was pas een goede papa. Hoewel ik hem niet als papa zou willen, veel te kwaad en streng.

+ Sacredpace

Met een glimlachje op haar gezicht keek ze naar haar kitten. Ze hield zoveel van haar kleine meisje. Het was wel vermoeiend. Al helemaal omdat de vader er niet meer was om haar te helpen. Ze had veel vragen over hem gekregen maar had besloten dat het het beste was om te verzwijgen wie nu de werkelijke papa was van haar kitten. Natuurlijk waren er roddels over haar, maar ze probeerde het maar te negeren. Dit vond ze wel moeilijk, gevoelig als ze was. Maar het was het waard. Gelukkig vond Brindlesnout het niet erg dat haar dochter zich over hem gedrapeerd had. Ze trippelde naar hem toe en glimlachte vriendelijk naar hem, waarna ze haar neus plagend in de nek van haar dochtertje duwde en heen en weer woelde. "Hé lieverd," miauwde ze warm.

Het briesje leek te veranderen, maar het was mama die in mijn nek woelde. Ronkend draaide ik me om zodat ze over mijn bolle buikje zou aaien. Door die rol zoefde ik af de rug van mijn nep-papa. Gelukkig kwam ik met een zacht plofje neer. Een schattige giechel kwam van mijn lippen. Moetie!, kirde ik zachtjes. Mijn bruine pootje sloeg naar haar gezicht. Om haar witte wang zachtjes aan te raken. Ik was betoverd door die mooie blauwe ogen. Er leken sterren in te dansen. Als je super veel mama's naast elkaar zou zetten dan zou ik de mijne herkennen. Daarbij waren alle witte moederkatten niets vergeleken bij mijn mama. Ze was slank en had een satijnen vacht. De grote oren waren ook een pluspunt. Ik was blij dat ze haar genen aan mij had doorgegeven.

Praying viel van de geclaimde rug af en bezorgd fronste de queen. Was haar kitten in orde? Maar die kirde vrolijk en sloeg met zijn bruine pootjes naar haar gezicht. Zachtjes hapte ze er naar ééntje en nam ze die speels in haar mond. Haar grote ogen twinkelden van het plezier. Dit vond ze het leukste in haar leven, tijd doorbrengen met haar Prayingkit. Ze was zo ontzettend trots. Niemand was zoals haar kitten, geen één was zo perfect. Zacht spinde ze en drukte ze haar kop liefkozend tegen de bruine oriental aan. "Mama houdt heel, heel veel van jou Praying. Net zoveel als alle mama's en papa's bij elkaar. Daarom heb jij geen papa." Het was een leugentje om eigen bestwil die ze later uitleggen zou. Maar nu was Praying daar nog te jong voor. Nu was alles nog een simpel wereldje van liefde.

Ik luisterde met nieuwsgierige oren naar mama. Normaal hingen ze wat naar beneden, waardoor ik leek op een... een alien ofzo. Maar een mooie dan. Nu waren ze gespitst en dat gaf mijn uiterlijk een gestroomlijnder kantje. Toen mama een van mijn pootjes tussen haar tanden nam, kroelde ik naar boven om naar haar snorharen te happen. Mijn blauwe oogjes waren toegeknepen en schitterden van plezier. Ondertussen drong de logica van haar woorden door. Ik giechelde en likte mama's snuitje. "Dat snap ik hihi."

Gelukkig nam slikte Praying dit met gemak door, en ze glimlachte warm. Ze gaf een lik aan de mooie, bruine kitten en duwde toen zacht tegen haar buikje aan, zodat ze wist dat ze op moest staan. "Kom, het is tijd om buiten te bekijken," spoorde ze Praying aan, en wenkte die met haar staart. Ze geloofde in zowel een opvoeding met liefde als een opvoeding in kracht. Het was belangrijk dat haar kitten leerde om niet bang te zijn voor de uitdagingen die het leven soms op je afstuurde.