Jagen

Onderwerp: Jagen di 20 jul 2010 - 18:50

Honeypaw wrong zich door de struiken heen en ze keek even met een glimlach om naar Ravenpaw. De hoge sparren die boven haar uit torenden wierpen lange schaduwen op de grond. Om haar heen kon ze prooi horen bewegen. Het was zeker een prooirijke plek zoals Ravenpaw gezegd had. Ze snoof genietend de boslucht op, vermengt met de lucht van vele katten en prooien. Het zonlicht waar ze altijd zo van kon genieten was ook aanwezig. Ze glimlachte vriendelijk naar Ravenpaw, 'Daar zijn we dan,' Miauwde ze vrolijk, 'En je had gelijk, er IS hier veel prooi' vervolgde ze, ze keek om zich heen en ze liet zich al snel in de jachthouding zakken. Haar ogen waren gefixeerd op een kluit gras waarvan de grassprieten schokkerig bewogen. Haar ogen twinkelden vrolijk van plezier terwijl ze zo stil mogelijk dichterbij sloop, haar poten maakten zachte sleep geluiden door het gras, waardoor het klonk als het ruisen van de wind door het gras. Haar staart hield ze laag bij de grond, haar vacht leek te gloeien in het warme zonlicht. Haar spieren spanden zich aan en haar poten kwamen los van de grond terwijl ze zich met één krachtige beweging afzette van de grond. Ze landde in de kluit gras en beet erin. Al snel kwam haar kop weer omhoog met een klein bruin veldmuisje. Ze zag er tevreden uit en ze begroef het veldmuisje. 'En dat is 1, dat begint goed' Miauwde ze vrolijk terwijl ze Ravenpaw met pretlichtjes in haar ogen aan keek.

Onderwerp: Re: Jagen di 20 jul 2010 - 19:06

Ravenpaw draafde in een rustig tempo Honeypaw achterna. De weg naar de Hoog Sparren was niet erg ver geweest dus ze kwamen al snel aan. Het woud zag er mooi uit, bijna alle blaadjes waren al weer aan gegroeid naar bladkaal en de zon verlichtte het bos. 'Daar zijn we dan,' Miauwde Honeypaw vrolijk, 'En je had gelijk, er IS hier veel prooi' vervolgde de oranje witte poes. Ravenpaw knikte met een glimachje. Hij keek Honeypaw vrolijk aan. Ze zakte in jachthouding en Ravenpaw besloot zelf ook maar op jacht te gaan. Zijn groene ogen vingen een vogeltje op. Het was een roodborstje. Zijn rode borst stak fel af tegen de groene bomen. Ravenpaw zakte door zijn poten. Het beestje zat in een bosje en at de rode besjes die hier aan zaten. Ravenpaw sloop zacht en langzaam door de bosjes heen. Zijn groene ogen staarde gefascineerd naar het beestje. Toen sloeg hij toe. Hij sprintte uit het struikgewas waar hij in verstopt zat. Het vogeltje vloog op maar hij was te laat. Ravenpaw sprong omhoog en sloeg het vogeltje met zijn poot uit de lucht. Hij drukte het tegen de grond en voor het geluid kon maken, maakte hij er een eind aan. 'En dat is 1, dat begint goed' miauwde Honeypaw. Ravenpaw hief zijn hoofd op en liet het vogeltje vallen. 'En dag is 2.' miauwde hij vrolijk terwijl hij het vogeltje begroef zodat hij niet te vinden was voor andere roofdieren.

Onderwerp: Re: Jagen di 20 jul 2010 - 19:15

Honeypaw keek geinteresseerd naar Ravenpaw's jachttechnieken. Het was altijd mogelijk om van anderen te leren of niet dan? Ze keek naar de heldergroene bladeren van de bomen of ze nog ergens vogels zag. Ze hoorde ze namelijk wel, alleen zag ze ze niet. Even werd het wat donkerder, Honeypaw keek vlug op en hoopte geen onweerswolken te zien, ze liet het niet graag merken maar ze was behoorlijk geschrokken van de onweersbui. Haar poten tintelden van opwinden om zelf ook wat te vangen. Ze zag een eekhoorntje over de grond rennen. Ze maakte aanstalten om erachteraan te gaan maar het schoot al omhoog de boom in. Nog even zag ze de pluizige staart van de eekhoorn tussen de takken maar met een zacht geritsel verdween die ook. Jammer, dacht ze teleurgesteld. Eekhoorns waren leuk om te vangen, maar de bomen was hun terrein en het was moeilijk of zelfs onmogelijk om ze daar te vangen. Ze moest afwachten tot de prooi zich liet zien. Ze zag een muis wegschieten tussen de struiken, even wou ze zich gewoon laten gaan, zich gewoon even laten gaan. Ze schoot achter de muis aan, het kon haar voor deze keer even niets schelen of ze de muis zou vangen of niet. Ze dook de struiken in achter de muis aan. Het kleine beestje bleef haar telkens een beetje voor. Uiteindelijk was ze het muisje kwijt, maar toch had ze een flink eind gerend en het luchtte op. Even bleef ze staan en rekte ze zich uit, het was een prachtige dag. Ze wou zich net omdraaien totdat ze zag waar ze tegen aan keek. Het waren tweebeen hekken, hier moest.. Honeypaw's blik werd bitter, maar toch verdrietig. Ze legde haar oren achteruit en ze dwong zichzelf haar blik af te wenden. Ze draaide zich om, weg van de tweebeenhekken.

Onderwerp: Re: Jagen di 20 jul 2010 - 19:55

Ravenpaw merkte hoe Honeypaw vlug op keek toen een wolk voor de zon schoof. Ravenpaw deed hetzelfde. De wolk was geen gevaar, hij was spier wit en ook niet heel groot. Ravenpaws aandacht werd getrokken door een kleine vlinder die opeens door zijn zicht vloog. Hij was nogal altijd jong en speels geen hij achter het witte vlindertje aan. Een paar zwarte stippen sierde zijn vleugels. Het was een koolwitje. Ravenpaw sloeg en speels naar maar al snel vloog het te hoog en was de vlinder verdwenen. Toen Ravenpaw omkeek, verwachtte hij Honeypaw te zien. Maar de roodwitte poes was verdwenen. Hij snoof in de lucht om haar geur op te vangen. Toen hij deze had opgevangen volgde hij deze. Ravenpaw vond de poes bij de tweebeen hekken. Hij liep naar haar toe. Hij blik was bitter maar verdrietig en opeens herinnerde hij zich haar verleden. Hij vader was poesiepoes geworden. 'Gaat het?' miauwde hij voorzichtig tegen haar. Hij ging zitten en drukte zijn neus even in haar vacht.

Onderwerp: Re: Jagen di 20 jul 2010 - 20:02

Honeypaw's blik viel alsnog op de tweebeen hekken. Zou hij.. Zou hij daar zijn?.. Honeypaw's staart hing stil, ze was te nerveus om zelfs die heen en weer te zwiepen. Diep van binnen hoopte ze dat hij over het hek zou klimmen, naar haar toe zou komen, haar zou begroeten. Maar tegelijkertijd was ze kwaad op hem, zo ontzettend kwaad. En dit alles mengde in tot verdriet. Even maakte ze aanstalten om naar de hekken toe te lopen, ze wou eigenlijk wel kijken, maar diep van binnen durfde ze niet. Ze was bang.. Bang voor wat ze zou zien. Wie weet miste hij haar niet eens, was hij haar al vergeten. Eigenlijk wou ze hem niet zien, maar toch ook weer wel. Het was een erg vreemd gevoel. Ze schudde haar kop wat verward. Ze was zo in gedachten verzonken dat ze de struiken achter zich niet hoorde ritselen, ze had ook niet de zwarte kater de struiken uitkomen. Ze was helemaal verzonken in haar eigen gedachten. Ze had pas door dat Ravenpaw er was toen ze zijn stem hoorde. Honeypaw keek om, licht geschrokken dat hij hier ook was en dat hij haar hier had gezien. 'Gaat het?' Had hij gevraagd. Honeypaw knikte wat. 'Ja.. het gaat..' Haar stem klonk wat verstikt, maar ze wou niet huilen, ze wou niet huilen om iets wat 3 manen geleden al was gebeurd. Ze moest toch dingen los kunnen laten en kunnen vergeten? Ze liet haar kop even hangen en een traan ontsnapte uit haar ooghoek toen Ravenpaw zijn neus even in haar vacht drukte.

Onderwerp: Re: Jagen di 20 jul 2010 - 20:13

'Ja.. het gaat..' zei Honeypaw. Ravenpaw merkte dat haar stem verstikt klonk. Hij reageerde niet keek alleen maar naar haar reactie. Een traan liep uit haar ooghoek toen hij zijn neus in haar vacht drukte. Maar hij zei nog steeds niets. Hij probeerde haar alleen maar te troosten. Hij ging tegen haar aan zitten om haar te troosten en gaf haar een likje over haar kop. 'We kunnen je vader een keer opzoeken.' miauwde hij zacht tegen haar. Misschien wilde ze haar vader wel zien. 'Of wil je, je vader niet meer zien?' hij klonk voorzichtig, bang dat hij iets verkeerds had gezegd. Toen werd het weer stil. Ravenpaw merkte dat er een tijdje was verstreken vanaf het moment dat ze op jacht waren gegaan. Het werd steeds donkerder en de zon stond laag. Een briesje gleed door zijn zwarte vacht heen, het voelde niet koud aan omdat het nog steeds warm was. Hij keek even naar Honeypaw. Wachtend op haar antwoord.

Onderwerp: Re: Jagen di 20 jul 2010 - 20:20

Honeypaw voelde zich getroost door Ravenpaw, het was een opluchting dat hij erbij was. Ze had haar oren laten hangen en ze keek even op, hij praatte weer. 'We kunnen je vader een keer opzoeken..' Miauwde hij zachtjes. Honeypaw verzonk weer in gedachten. Wou ze dat eigenlijk wel? Wou ze degene die haar in de steek had gelaten en de hoop voor haar moeder zo snel had opgegeven dat hij vertrok om als een poesiepoes te gaan leven? Wie wou nou geknuffeld worden door tweebenen en voer uit een bakje eten.. Ze wist niet of ze hem wel wou zien. Waarom miste ze hem zo? Als hij haar had gemist had hij haar allang een keer opgezocht, hij wist prima waar ze was of niet dan? 'Of wil je, je vader niet meer zien?' Vroeg Ravenpaw voorzichtig door. Honeypaw liet haar kop hangen en sloeg haar staart om haar voorpoten. 'Ik weet het niet.. Wat zou ik moeten doen als ik hem zie?.. Naar hem moeten schreeuwen dat hij me in de steek had gelaten? Zien hoe fijn hij het daar heeft.. zien hoe hij me niet mist...' Haar stem stierf langzaam af. Ze zocht weer naar de juiste woorden, ze wou Ravenpaw geen pijn doen, niet om haar verdriet. 'Hij wist waar ik was.. hij heeft nooit de moeite gedaan.. Waarom zou ik het dan wel voor hem doen..' Ze staarde naar de grond, wanhopig proberend de rest van de tranen tegen te houden, ze wou niet huilen, waarom luisterden haar tranen niet naar haar? Ze knipperde een paar keer met haar ogen in de hoop ze tegen te houden.

Onderwerp: Re: Jagen di 20 jul 2010 - 22:30

'Ik weet het niet.. Wat zou ik moeten doen als ik hem zie?.. Naar hem moeten schreeuwen dat hij me in de steek had gelaten? Zien hoe fijn hij het daar heeft.. zien hoe hij me niet mist...' miauwde Honeypaw, haar stem stierf langzaam weg. 'Hij wist waar ik was.. hij heeft nooit de moeite gedaan.. Waarom zou ik het dan wel voor hem doen..' kwam er niet veel later achterna. Ravenpaw legde zijn oren in zijn nek. Hij wilde niet dat Honeypaw zoveel pijn leed. Maar wat te zeggen wist hij niet. Hij bleef Honeypaw aan kijken. Hij merkte dat ze haar tranen tegen moest houden. Hij was kwaad, kwaad dat haar vader haar zomaar had achter gelaten en haar zoveel verdriet deed. 'Hij mist je wel. Dat weet ik zeker.' miauwde hij tenslotte. Toen was het weer stil. Hij schrok op van wat geschreeuw achter de tweebeen hekken. Zo te horen hadden er een paar ruzie.

Onderwerp: Re: Jagen di 20 jul 2010 - 22:38

Voor Honeypaw duurde de stilte eeuwig, ze staarde naar haar poten. Had ze Ravenpaw afgeschrokken met haar woorden? Dat was haar bedoeling niet. Ze voelde zich hulpeloos, stootte ze alleen maar meer katten af met haar verdriet? Ze keek hem hulpeloos aan, maar terwijl ze dat deed begon Ravenpaw te spreken. 'Hij mist je wel. Dat weet ik zeker.' Miauwde Ravenpaw na een tijdje. Honeypaw reageerde niet, ze dacht na over zijn woorden. Zou hij haar wel missen? Hij had haar tenslotte achtergelaten. Met deze soort vragen worstelde ze al tijden. Net zoals de vraag waar haar moeder was, als zij nooit was verdwenen was er nooit iets aan de hand geweest, dan was haar vader er nog. Maar ze kon niet boos worden op haar moeder. Wie weet was ze dood. Maar er was nooit een lichaam gevonden. Waar kon ze dan zijn? Ze schrok op uit haar gedachten van luid geschreeuw achter de hekken. Ze kromp in een van het luide onverstaanbare geschreeuw van de tweebenen. Ze kon ze niet uit staan, waarom zouden ze zo naar elkaar schreeuwen? Oke katten hadden ook wel eens ruzie, maar daarbij schreeuwden ze niet zo hard dat ze alle prooi in de buurt weg joegen. Ze trok wat nerveus met haar oor van de woede die ze in de stemmen van de tweebenen hoorde. Op het gegeven moment hoorde ze zelfs iets breken. Wat was het? Waarschijnlijk iets van de tweebenen. Ze schudde haar kop wat. Tweebenen kon ze nooit begrijpen. Maar toch voelde ze zich angstig door het geschreeuw en gekrijs. Ze keek Ravenpaw ongemakkelijk aan.

Onderwerp: Re: Jagen di 20 jul 2010 - 22:54

Honeypaw reageerde niet op zijn antwoord. Iets wat hij ook niet nodig vond. Hij merkte dat ze er over nadacht. Hij sloot zijn ogen even en probeerde zijn eigen ouders voor te halen. Iets wat niet lukte, tenminste hun vacht en hun geur dat lukt wel. Maar hun gezicht, dat wist hij niet meer. Hij schrok op uit zijn gedachten toen het geschreeuw luider werd. De tweebenen waren gek en deze twee gedroegen zich zeker niet als vrienden of familie. Zijn nek haren schoten overeind van angst toen hij iets hoorde breken. Maar na een tijdje stierf het geluid gelukkig weg. Het was donker geworden. De lichten in het huis waar de tweebenen ruzie hadden gevoerd gingen uit. Ravenpaw schrok nog kort op van een deur die dicht werd geslagen maar daarna hoorde hij alleen nog de nacht geluiden uit het bos. Ravenpaw liet zich zakken zodat hij op de grond lag. Hij richtte zijn blik op Honeypaw. Hij gaf haar een kort duwtje. 'Misschien moet je er maar even niet meer over nadenken. Dit is wel genoeg voor een dag.' miauwde hij naar haar. Hierna legde hij zijn kop op zijn poten. 'Wil je graag terug naar het kamp?' vroeg hij, om een ander onderwerp aan te knopen. Hij wilde dat Honeypaw even aan iets anders dacht. Zelf wilde hij eigenlijk helemaal niet naar het kamp. Het was er druk en daar had hij op dit moment geen behoefte aan. Hij sloot zijn groene ogen en zuchtte diep.

Onderwerp: Re: Jagen wo 21 jul 2010 - 11:24

Honeypaw ging angstig op de grond liggen, een deur werd met een klap dichtgeslagen. Verkrampt wachtte ze af wat er ging gebeuren, maar ze hoorde verder alleen nog maar nachtgeluiden, en de geruststellende geluiden van Ravenpaw. Hij ging ook liggen. Hij gaf haar een kort duwtje, 'Misschien moet je er maar even niet meer over nadenken. Dit is wel genoeg voor een dag.' Miauwde hij zachtjes. Honeypaw knikte, 'Ik denk het wel..' Miauwde ze stilletjes, ze staarde voor zich uit, nog zachtjes na bevend van het tweebeen geschreeuw. Het werd donker, de lichten in het tweebeenhuis waren uit gedaan. Op de een of andere manier stelde dat haar ook gerust. Ze hoorde een klein vogeltje wegvliegen uit de struiken en ze verderop kon ze muizen horen scharrelen. Haar poten had ze om haar kop gevouwen, het was fijn om gewoon te luisteren naar wat er gebeurde. Haar snorharen trilden ietsjes terwijl ze een muis dichtbij rook. Maar ze had geen zin om op te staan, ze lag te lekker. 'Wil je graag terug naar het kamp?' Vroeg Ravenpaw aan haar. Honeypaw schudde haar hoofd wat, 'Nee liever nog even niet..' Miauwde ze zachtjes terug. Ze wou eerst zelf haar gedachten even op een rijtje zetten voordat ze het drukke kamp in ging, wie weet kwamen de tranen op een onbewaakt moment toch wel, en dan moest ze aan veel meer katten uitleggen waarom. Dat wou ze niet, ze wou eerst kalmeren voordat ze terug naar het kamp ging. Het zilverige licht van de maan scheen op haar neer terwijl ze omhoog keek.

Onderwerp: Re: Jagen wo 21 jul 2010 - 13:41

'Nee liever nog even niet..' Miauwde Honeypaw zachtjes terug. Ravenpaw glimlachte. 'Mooi zo, want ik heb er nog geen zin in om terug te gaan.' miauwde Ravenpaw. Zijn ogen waren nog steeds gesloten maar hij was alert en ving elk klein geluidje op met zijn oren. Het ritselende bladerdak door de koele wind, het zachtjes fluiten van de vogels wat langzaam weg stierf aangezien het steeds later werd, een uil die op jacht was en zo kon je wel een tijdje door blijven gaan. Het bos bezat vele geluiden en vooral 's nachts waren vele dieren actief. De zwarte kat opende zijn ogen en keek Honeypaw aan. 'Gaat het weer een beetje?' miauwde Ravenpaw tegen de poes die naast hem lag en naar de maan staarde.

Onderwerp: Re: Jagen wo 21 jul 2010 - 13:51

Honeypaw keek naar de maan en naar de zilverpels, ze was benieuwd wie er op dit moment op haar neer keek. Haar staart had ze strak om zich heen gewikkeld en de maan weerspiegelde in haar ogen waardoor die even zilver leken. Ze keek om naar Ravenpaw, 'Gaat het weer een beetje?' Vroeg hij. Honeypaw keek om naar hem en knikte, 'Ik denk van wel..' Ze keek weer naar boven, '..Zeg Ravenpaw.. Wie denk jij dat er op dit moment naar ons kijkt? Er zijn zoveel sterren in de lucht.. Ik ben eigenlijk wel benieuwd welke ster naar je kijkt.' Miauwde ze op nieuwsgierige toon, ze richtte haar blik weer naar boven, naar de glanzende en glinsterende sterren. Haar staartpunt bewoog heen en weer en ze trok met haar oor. Ze luisterde naar de ruisende boombladeren en het ritselende gras. Ze zag vogels aan de nachtlucht. Alles was zo kalm, alles was zo rustig. Hoe kon alles zo kalm en rustig zijn, terwijl zij zich diep van binnen zo enorm rottig voelde? Zwijgend begon ze haar poten schoon te likken. Haar maag gaf een onaangenaam gevoel, ze had honger. Ze keek ongemakkelijk even naar Ravenpaw, had hij haar maag gehoord? Ze had om eerlijk te zijn nog helemaal niet gegeten vandaag, ze was van plan om dat na het jagen te doen. Ze had verwacht dat het jagen een stuk korter zou gaan duren. Maar dat had ze mooi mis gehad en dat liet haar maag merken ook.

Onderwerp: Re: Jagen do 22 jul 2010 - 14:40

'..Zeg Ravenpaw.. Wie denk jij dat er op dit moment naar ons kijkt? Er zijn zoveel sterren in de lucht.. Ik ben eigenlijk wel benieuwd welke ster naar je kijkt.' Miauwde Honeypaw op nieuwsgierige toon. Ravenpaw richtte haar blik even op de kat die naar boven keek en deed dan het zelfde. 'Ik heb geen idee.' miauwde hij zacht. 'Ik denk de gene die we lief hadden.' vervolgde hij. Gefascineerd bleef hij naar de zacht vonkelende sterren in de hemel staren. Het was zo rustig waardoor hij dat zelf ook werd. Zijn staart lag om hem heen gekruls. Hij keek op toen hij Honeypaws maag hoorde. Hij grinnikte even vermakelijk. 'Heb je honger?' miauwde hij naar haar. Hij wist dat ze nog niets had gegeten. Hij had immers de hele dag met haar doorgebracht. 'We kunnen wel naar het kamp gaan om wat te eten hoor.' zei hij met een glimachje. Om eerlijk te zijn had hij zelf ook wel honger, ookal had hij vannochtend nog gegeten, dat was toch wel een tijdje geleden geweest.

Onderwerp: Re: Jagen do 22 jul 2010 - 16:14

'Ik denk de gene die we lief hadden.' Miauwde Ravenpaw. Honeypaw mompelde wat binnensmonds en keek met iets achteruitgelegde oren naar boven, benieuwd wie er dan naar haar keek. Ze kon zachtjes krekels horen tsirpen in de struiken. Ze vond krekels aardig fascinerend, ze hoorde ze altijd, maar ze kon ze nooit vangen. Ze waren altijd weg of ze vielen stil voordat je ook maar dichtbij kwam. Ze had ze nog nooit van dichtbij gezien, maar dat kwam vast wel een keertje. Ze kalmeerde alweer wat en nieuwsgierigheid naar de ongrijpbare krekels nam het over. 'Heb je honger?' Miauwde Ravenpaw vriendelijk. Honeypaw knikte wat gegeneerd, 'Ik heb vandaag helemaal nog niet gegeten..' Miauwde ze onschuldig, ze rekte zich wat uit en ze dacht diep na, dan had ze gisteravond voor het laatst gegeten, dat leek nu zo enorm ver weg. Ook leek het zo ver weg dat ze vanochtend uit haar nest stapte, maar goed, ze was nu in het heden en daar ging het nu over. Ze glimlachte vriendelijk naar Ravenpaw, 'We kunnen wel naar het kamp gaan om wat te eten hoor.' zei hij met een glimachje. Honeypaw keek bedenkelijk, het zou nu wel rustiger zijn in het kamp, maar als nog was het hier zo prettig. Ze knikte wat, 'Goed, laten we naar het kamp gaan, hopelijk ligt er nog wat op de prooistapel voor ons' Miauwde ze op een rustige maar vriendelijke toon. Ze stond op en liep richting de struiken, daar aangekomen keek ze om 'Kom je?' Miauwde ze met een glimlach.

Onderwerp: Re: Jagen do 22 jul 2010 - 17:48

Ravenpaw merkte hoe Honeypaw wat mompelde en met iets achteruitgelegde oren naar boven keek na wat hij had gezegd over de katten daarboven. 'Als ik ooit dood zou gaan en jij zou nog leven, zou ik in iedergeval naar jou kijken.' miauwde hij tegen haar. 'Goed, laten we naar het kamp gaan, hopelijk ligt er nog wat op de prooistapel voor ons' miauwde Honeypaw op zijn voorstel om naar het kamp te gaan. 'Er ligt vast nog wel iets voor ons.' miauwde hij dan. Hij merkte niet dat Honeypaw al was opgestaan en het bos weer in liep tot dat ze hem riep. 'Ja ik kom.' miauwde hij, de zwarte kater sprong bijna overeind en rende in een drafje naar Honeypaw. 'Moeten we onze prooi niet even ophalen?' vroeg hij aan haar terwijl hij verder de bosjes in liep.

Onderwerp: Re: Jagen do 22 jul 2010 - 17:57

'Als ik ooit dood zou gaan en jij zou nog leven, zou ik in iedergeval naar jou kijken.' miauwde Ravenpaw. Honeypaw wist niet waarom, maar ze voelde zich warm worden van die opmerking en een stuk energieker. Ze keek hem dankbaar en warm aan en trippelde daarna verder.'Er ligt vast nog wel iets voor ons.' Miauwde Ravenpaw rustig. 'Ik heb in ieder geval honger als een hongerige das.' Miauwde ze vrolijk. Haar staart zwiepte hoog in de lucht terwijl ze vrolijk vooruit trippelde. Haar maag protesteerde nog steeds dat hij niet gevuld was, maar dat zou snel komen. Het felle maanlicht zorgde ervoor dat ze goed kon zien en de sterren fonkelden haar toe. 'Moeten we onze prooi niet even ophalen?' Vroeg Ravenpaw achter haar. Honeypaw draaide zich om, 'Oeps.. helemaal vergeten..' Miauwde ze schuldig en gegeneerd, 'Laten we het maar snel ophalen, des te sneller zijn we terug in het kamp en als we prooi meenemen hebben we gelijk wat om te eten.' Miauwde ze vrolijk terwijl ze terug liep richting hoogsparren. Ze wachtte even op Ravenpaw en ze keek vrolijk om. De sparren zagen er veel groter en dreigender uit 's nachts maar ze wist dat er niks was om bang voor te zijn. Ze voelde zich veilig in het territorium en bij Ravenpaw. Ze wist zeker dat haar niks kon overkomen. Ze voelde zich zelfverzekerd.

Onderwerp: Re: Jagen do 22 jul 2010 - 18:05

Ravenpaw glimlachte toen Honeypaw hem dankbaar en warm aan keek. Hij voelde zich er goed door, waarom wist hij niet precies maar erg vond hij het niet. 'Ik heb in ieder geval honger als een hongerige das.' Miauwde Honeypaw vrolijk. Ravenpaw grinnikte vermaakt. 'Ik kan ook wel wat op ja.' zei hij. Zijn poten stapte snel door het gras dat nat was van de dauw. Toen Honeypaw instemde op zijn voorstel het prooi op te halen zocht hij de plek waar hij dit had begraven. Al snel vond hij de plek en graafde het roodborstje uit die hij in zijn bek nam. Hij keek op om te kijken of Honeypaw haar prooi al had gepakt. Hij vroeg zich ondertussen wel af hoe ze dit aan Bluestar zouden uitleggen. Ze waren de hele dag weg geweest en kwamen met maar twee prooi dieren. Hij liep naar Honeypaw toe en wachtte rustig op haar, hij had geen haast en was op dit moment zeker niet angstig.

Onderwerp: Re: Jagen do 22 jul 2010 - 18:13

Honeypaw voelde zich vrolijker worden toen Ravenpaw moest grinnikken om haar grapje over de hongerige das. 'Ik kan ook wel wat op ja.' Miauwde hij instemmend. Honeypaw grijnsde vrolijk en probeerde zich te herinneren waar ze haar prooi had begraven. Door alles van vandaag kon ze zich nog wat moeilijk concentreren. Ze proefde de lucht en sloot haar ogen even. Ze volgde haar geurspoor terug naar de plek waar ze haar prooi verstopt had. Ze groef voorzichtig wat aarde weg met haar poot en keek naar het kleine veldmuisje, ze legde haar oren wat achteruit, het begon zo goed, maar nu hadden ze door haar weinig prooi, wie weet hoe erg ze in problemen zouden komen. Haar staartpunt zwiepte nerveus heen en weer terwijl ze het muisje uit het gat haalde. Haar vacht was lichtelijk vochtig van de dauw die erin was gekomen terwijl ze door het gras liep. Ze keek Ravenpaw onzeker aan. 'Wat gaat Bluestar zeggen.. we zijn de hele dag weggeweest..' Ze liet haar oren wat hangen, 'Ik neem de schuld op me.. Het is immers mijn schuld' Miauwde ze dapper, maar toch klonk er een beetje angst door in haar stem. Ze had de woede van Bluestar een maal gezien, en dat wou ze het liefst niet voor een tweede maal. Maar.. Ze had een reden.. Als Bluestar het een reden vond tenminste. Ze keek Ravenpaw zwijgend aan.

Onderwerp: Re: Jagen do 22 jul 2010 - 18:27

'Wat gaat Bluestar zeggen.. we zijn de hele dag weggeweest..' Honeypaw liet haar oren wat hangen, 'Ik neem de schuld op me.. Het is immers mijn schuld' Miauwde ze dapper. Ravenpaw keek op en schudde zijn kop. 'Of we nemen samen de schuld op ons, of ik neem de schuld op me. Jij kunt er niets aan doen.' Miauwde hij. Ravenpaw vond niet dat zij de schuld op zich moest nemen, ze kon er niets aan doen dat ze de tweebeen hekken tegen kwamen. 'Als we vertellen wat er is gebeurd zou Bluestar het heus wel begrijpen, als je het wilt vertellen dan.' miauwde Ravenpaw. 'En anders vertellen we dat we wel een reden hadden maar het niet willen vertellen.' Hij glimlachte naar haar en gaf haar een zacht duwtje met zijn kop. Ze was onzeker dat merkte hij en dat was wat ze niet hoefde te zijn. Ravenpaw liep rustig door het gras. Ze waren toch al laat, het maakte niet uit als het nog later zou worden.