Jagen

Onderwerp: Re: Jagen do 22 jul 2010 - 18:59

Honeypaw wachtte onzeker op wat Ravenpaw ging zegen. 'Of we nemen samen de schuld op ons, of ik neem de schuld op me. Jij kunt er niets aan doen.' Reageerde hij, 'Als we vertellen wat er is gebeurd zou Bluestar het heus wel begrijpen, als je het wilt vertellen dan.' miauwde Ravenpaw. 'En anders vertellen we dat we wel een reden hadden maar het niet willen vertellen.' Honeypaw schudde haar kop zachtjes, ze wou Ravenpaw niet in de problemen brengen, zeker niet Ravenpaw die helemaal niks gedaan had. Door haar waren ze gestopt met jagen, als zij iets beter met haar emoties had kunnen om gaan was er niets aan de hand geweest. Ze keek Ravenpaw zwijgend aan. 'Het is niet jouw schuld Ravenpaw' Miauwde ze zachtjes, 'Ik praat wel met Bluestar.. Ik was degene die ons opgehouden had, hopelijk begrijpt ze het' Ze voelde zich opgelucht dat Ravenpaw achter haar stond, maar ze wou hem nog steeds niet in de problemen brengen. Ze voelde zich iets minder onzeker door zijn steun maar het gevoel bleef nog steeds. Ze liep zwijgend achter Ravenpaw aan, haar oren liet ze nog steeds lichtjes hangen. Ze voelde zich onprettig maar toch weer prettig tegelijk. Ze voelde zich ook verward.

Onderwerp: Re: Jagen do 22 jul 2010 - 19:16

'Ik praat wel met Bluestar.. Ik was degene die ons opgehouden had, hopelijk begrijpt ze het' miauwde Honeypaw. Ravenpaw schudde zijn kop. 'En toch ga ik met je mee.' miauwde hij koppig. Hij was ook weg geweest hij had even veel reden om met Bluestar te praten. 'Het is niet jou schuld Honeypaw.' zei hij zacht. Zijn staart hing in een boogje naar beneden en zijn staart puntje stond omhoog. Een teken dat hij tevreden was. Dat was hij ook. Hij was samen met Honeypaw en dat vond hij om de een of andere manier prettig. Zwijgend liep hij verder door het struikgewas. De toch naar het kamp leek wel eeuwen te duren. Maar dat maakte Ravenpaw op het moment bar weinig uit. Zijn oren stonden naar voren en vingen elk nacht geluidje op. Zijn ogen keken om zich heen maar toch keek hij het meeste van de tijd voor zich uit. Zijn ogen begonnen na een tijdje dicht te vallen. Hij begon moe te worden en verlangde nu toch wel naar zijn mos nest in de Apprentice den.

Onderwerp: Re: Jagen do 22 jul 2010 - 19:24

Ravenpaw schudde zijn kop. 'En toch ga ik met je mee.' miauwde hij koppig. Honeypaw keek hem met achteruitgelegde oren aan, waarom wou hij telkens de schuld op zich nemen terwijl het haar schuld was? 'Het is niet jou schuld Honeypaw.' Miauwde Ravenpaw zacht. Honeypaw antwoorde niet en keek weg. Haar poten werden nat en koud van het met dauw bedekte gras. Ze voelde zich ongerust, maar toch was het prettig om samen met Ravenpaw te zijn en het stelde haar op een vreemde manier gerust. Haar maag knorde nog steeds maar ze piekerde teveel om zich er zorgen over te maken, haar geel-groene ogen stonden ook zorgelijk. Ze had haar oren nog steeds achteruit gelegd en haar staartpunt zwiepte nerveus heen en weer. Ze zag dat Ravenpaw moe was, hij begon wat langzamer te lopen en zijn ogen begonnen zo nu en dan dicht te vallen, zij zelf was ook wel moe, maar haar hoofd was te druk om aan de vermoeidheid toe te geven. 'We zijn er bijna.. Nog even volhouden Ravenpaw' Miauwde ze zachtjes en raakte zijn schouder even aan met haar neus. De opening in de doornen kwam alsnog akelig langzaam dichterbij, haar poten begonnen te verlangen naar rust, maar ze bleef koppig door lopen. Langzaam stapte de de doorntunnel in, ze hield haar staart laag, ze voelde zich ongemakkelijk.

Onderwerp: Re: Jagen vr 23 jul 2010 - 14:09

'We zijn er bijna.. Nog even volhouden Ravenpaw' Miauwde Honeypaw zachtjes. Ravenpaw voelde hoe ze zijn schouder even aanraakte met haar neus. Ravenpaw keek haar even aan en glimlachte. Toen hij voor zich keek zag hij de doorntunnel al in zicht komen. Hij mocht bijna zijn mos nest in om te gaan slapen. Dit hield hem aan de wandel, maar eerst zouden ze waarschijnlijk nog langs Bluestar moeten gaan om een straf op zich te nemen. Ravenpaw hoopte er vurig op dat de grijze leider van de Donderclan het begreep. Ravenpaws poten voelde zwaar en soms struikelde hij er zelfs over. De zwarte kater liep slenterend door de doorntunnel waar aan het eind het kamp in zich kwam. Hij keek om zich heen om te kijken of hij Bluestar zag en ging bij de doorntunnel zitten en wachtte op Honeypaw.

Onderwerp: Re: Jagen vr 23 jul 2010 - 14:15

Honeypaw glimlachte terug naar Ravenpaw, maar nervositeit en bezorgdheid knaagden aan haar als een hongerige rat. Haar staart zwiepte nerveus heen en weer terwijl ze de doorntunnel doorstapte en ze trok zachtjes met haar oren. Ze kon nog heel erg vaag het maanlicht door de kleine gaten tussen de doornen zien, maar verder was de doorntunnel donker. Ze kon nog vaag het zwartgekleurde gestalte van Ravenpaw onderscheiden. Ze legde haar oren even bezorgd achteruit en bestudeerde hoe Ravenpaw liep, al liep hij sneller dan zij, hij leek zo nu en dan te struikelen. Haar eigen poten voelden zwaar aan, alsof ze van steen waren gemaakt. Ze was bang dat Bluestar erg boos zou zijn, wat als ze het niet begreep? Dan hadden ze echt een groot probleem, nee. Honeypaw schudde die gedachte van zich af, nee. Bluestar was een groot en eerlijk leider, natuurlijk zou ze het begrjpen, maar toch bleef het vanbinnen knagen. Ravenpaw was de doorntunnel al uit, maar Honeypaw zou het liefst blijven zitten en er nooit uitkomen. De doornen bleven zo nu en dan aan haar vacht hangen maar ze lette er niet op. Uiteindelijk had ze het einde bereikt en sloeg het maanlicht fel in haar gezicht, ze knipperde een paar keer en ze keek meteen om zich heen of ze het grijze gestalte van Bluestar ergens zag. Daarna keek ze naar Ravenpaw, die netjes op haar gewacht had. Ze keek hem even dankbaar aan.

Onderwerp: Re: Jagen vr 23 jul 2010 - 16:48

'Ik kan Bluestar nergens vinden.' miauwde Ravenpaw die over het kamp tuurde. Hij kon de breed geschouderde grijze poes nergens vinden in het donderkamp. Ze moest in haar den liggen of ergens buiten het kamp zijn. Waarschijnlijk lag de poes te slapen aangezien het nogal laat was. Het was ook niet druk, beter gezegd er was bijna geen kat te bekennen. Het maanlicht verlichtte het kamp. 'We kunnen beter gaan slapen. Bluestar praat morgen wel met ons als ze ons heeft gemist.' miauwde ze tegen Honeypaw. De zwarte kater stond op en liep met nog steeds zware poten richting de Apprentice Den. Hij strompelde de den in en stapte over de slapende Apprentices heen om ze niet wakker te maken. Uiteindelijk kwam hij bij zijn nest die hij kort kneedde met zijn poten. Hierna legde hij zich hierin. Hij krulde zijn poten onder zijn lichaam en zijn staart legde hij om zich heen. Hij bleef even kijken naar de ingang van de Apprentice den. Zich afvragend of Honeypaw ook zou verschijnen.

Onderwerp: Re: Jagen vr 23 jul 2010 - 17:02

'Ik kan Bluestar nergens vinden.' miauwde Ravenpaw die over het kamp tuurde. Honeypaw was eigenlijk wel opgelucht, maar ook weer niet omdat ze eigenlijk wel aan Bluestar wou vertellen wat haar dwars zat, misschien wist Bluestar daar wel een oplossing op. Haar staart zwiepte nerveus heen en weer, maar haar ogen begonnen al wel te wennen aan het felle maanlicht. 'We kunnen beter gaan slapen. Bluestar praat morgen wel met ons als ze ons heeft gemist.' miauwde Ravenpaw tegen haar. Honeypaw knikte zwakjes en ze keek weer om zich heen, ze zag Bluestar inderdaad nergens. Ze liep zachtjes achter Ravenpaw aan maar eerst legde ze haar prooi op de prooistapel. Het gras voelde zacht aan onder haar poten maar tegen de tijd dat ze bij de prooistapel terecht kwam liep ze over harde aarde, aangestampt door generaties poten. Ze had nog steeds honger maar ze pakte niks, ze vond niet dat ze verdiende met zo'n slechte buit. Haar mond begon te wateren terwijl ze naar het overgebleven prooi keek maar ze draaide weg bij de verleidelijke prooistapel, ze zou morgen wel iets halen. Haar poten maakten nauwelijks geluid terwijl ze richting de apprentice den liep, ze waren zwaar en pijnlijk door het vele lopen, ze wou zo snel mogelijk in haar warme mosnest liggen. Ze rekte zich nog even uit voor de apprentice den.

Onderwerp: Re: Jagen vr 23 jul 2010 - 17:18

Toen Ravenpaw zijn kop wilde neerleggen en zijn ogen wilde sloten bedacht hij zich dat hij zijn prooi nog bij de doorntunnel had laten liggen. Hij stond op en nam het zelfde weggetje door de Apprentice den langs en over de andere apprentices. Toen hij de den uit liep kwam hij Honeypaw tegen die zich ervoor uitrekte. Hij bedacht zich toen dat ze nog niet gegeten moest hebben. Hij vroeg zich af waarom en besloot haar het roodborstje te geven die hij eerder die dag had gevangen. Hij liep in een drafje zijn zware poten negerend naar de doorntunnel en nam het Roodborstje op. Hij liep terug naar Honeypaw en legde het Roodborstje voor haar poten. 'Eet maar op, je hebt de hele dag niet gegeten.' miauwde hij tegen haar. Hij ging zitten en wachtte tot ze het roodborstje op at.

Onderwerp: Re: Jagen vr 23 jul 2010 - 17:27

Net toen Honeypaw de apprentice den in wou stappen rende Ravenpaw weer naar buiten. Ze botste bijna tegen hem op en ze keek hem met verbaasde ogen aan. 'Wat ga je..?' Wist we uit te stamelen voordat Ravenpaw al weer verdwenen was. Ze hield haar hoofd even scheef terwijl ze zoekend in het rond keek naar wat hij aan het doen was. Ze bleef aarzelend staan, zou ze blijven wachten of zou ze alvast de apprentice den in gaan? Ze besloot de apprentice den in te gaan, maar vlak voordat ze dat wou doen verscheen Ravenpaw weer met het door hem gevangen roodborstje in zijn bek, waarom legde hij die niet op de prooistapel? Ze hield zijn hoofd even scheef, 'Waarom leg je hem niet op de prooistapel?' Vroeg ze lichtjes verward. 'Eet maar op, je hebt de hele dag niet gegeten.' miauwde Ravenpaw. Honeypaw keek naar het roodborstje voor haar poten, haar maag begon weer te zeuren van binnen maar ze kon hem niet eten, ze keek terug naar Ravenpaw en ze legde haar oren iets achteruit, hoe kon ze zijn aanbod netjes afslaan zonder hem te beledigen? 'Ik kan het niet aannemen Ravenpaw..' Miauwde ze voorzichtig, 'Ik vind niet dat ik mag eten terwijl ik zo weinig meegebracht heb.. Ik had maar 1 miezerig veldmuisje..' Miauwde ze zachtjes en hulpeloos, ze keek naar Ravenpaw, hopend hem niet beledigd te hebben, ze had haar oren laten hangen, ze clan ging altijd voor het individueel..

Onderwerp: Re: Jagen vr 23 jul 2010 - 17:39

'Ik kan het niet aannemen Ravenpaw..' Miauwde Honeypaw voorzichtig, 'Ik vind niet dat ik mag eten terwijl ik zo weinig meegebracht heb.. Ik had maar 1 miezerig veldmuisje..' Miauwde ze zachtjes en hulpeloos. Ravenpaw zuchtte. 'Je moet toch iets eten.' miauwde hij, hij vond het vervelend dat ze zo moeilijk deed. Hij besloot niet te wachten. Ze moest het zelf maar weten. De zwarte kat verdween de Apprentice den in en stapte over de Apprentices heen de vierde keer vandaag. De eerste keer was toen hij wakker werd en er perongeluk een voor het hoofd had geslagen. Waar de kat niet blij mee was geweest. Ravenpaw had gelijk een cadeautje terug gekregen, een paar nagels in zijn achterpoot. Ravenpaw plofte neer in het nest, moeite om zacht te doen deed hij niet. De leerlingen werden toch niet wakker. Hij rolde zich op en sloot zijn ogen. Zijn oren waren nog steeds gespitst en hij luisterde aandachtig naar de geluiden om zich heen.

Onderwerp: Re: Jagen vr 23 jul 2010 - 18:07

'Je moet toch iets eten.' miauwde Ravenpaw, hij draaide zich om en verdween in de apprentice den. Honeypaw legde haar oren plat van zijn reactie. Dat was nooit haar bedoeling geweest, ze voelde duidelijk zijn irritatie in de lucht hangen. Ze voelde een pijnlijke steek in haar buik, maar niet van de honger dit maal. Om hem een plezier te doen at ze alsnog maar het roodborstje op, al smaakte het haar niet echt. Ze kreeg haast geen hap door haar keel. Uiteindelijk was het roodborstje op, haar honger was gestild maar ze was niet zo voldaan als anders. Zwijgend stapte ze de apprentice den in. Ze keek naar de slapende lijven van de andere apprentices. Stilletjes liep ze naar haar eigen nest, aan de rand van de apprentice den had ze die gemaakt, het warme mos zag er uitnodigend uit en ze krulde zich ook vlug op, haar oren waren niet meer overeind gekomen. Ze krulde haar staart om zich heen totdat hij zelfs haar rozegekleurde neus bedekte. Ze sloot haar ogen en probeerde te slapen, maar het lukte niet. Na een tijdje hoorde ze nog even vaag het geluid van nagels die in een vacht sloegen, maar tegen die tijd was ze al in een lichte slaap gesukkeld. Haar ogen gesloten en zich zo klein mogelijk opgekruld.

Onderwerp: Re: Jagen vr 23 jul 2010 - 20:55

Ravenpaw hoorde een tijdje niets in de Apprentice den. En dacht ergens te weten dat Honeypaw het roodborstje op at. Hij opende zijn ogen kort toen hij de oranje witte poes de den in zag komen. Ze was een zwarte schim in het donker maar Ravenpaw wist wel dat zij het was. Ravenpaw glimlachte tevreden, blij dat ze toch iets gegeten had. Daarvoor waren ze immers terug gegaan naar het kamp. Ravenpaw hoorde dat ze in haar mos nest ging liggen. Ravenpaw gaapte kort en sloot hierna zijn ogen weer. Een tijdje luisterde hij aandachtig naar de geluiden om zich heen. Het meeste was het geluid van katten die ademde of soms een snorrend geluidje maakte. Met een diepe zucht draaide Ravenpaw zich om in zijn mos nest en niet veel later viel hij in een diepe slaap.