The climb.

Breezespring kon niet verhelpen dat ze haar huid warm voelde worden onder haar pels toen Acorndust zijn compliment maakte. Ze wist dat de deputy aardig was, maar ze wist ook dat hij niet loog over zijn gevoelens. Als Acorndust tegen haar zei dat hij haar knap vond, dan meende hij dat ook oprecht. En ze kon haar poot er niet precies op leggen, maar dat deed haar toch wel meer dan ze verwacht had. Misschien ook omdat ze zich er nu juist meer voor begon open te stellen en dat ze het daarom aangenamer vond om dat soort complimentjes te krijgen? Breezespring richtte haar gele ogen op de langharige tabby, proberend om te voorkomen dat haar glimlach zich uit zou monden in een bredere grijns. Ze wilde natuurlijk ook niet te wanhopig overkomen of als een engerd. “Ik zou niet weten waarom niet,” sprak ze geamuseerd. “Het is nu niet alsof ik de gevaarlijkste en meest botte kat van ShadowClan ben.” Misschien was het wel haar zelfverzekerde houding die de toms zo afschrikten? Aan de andere kant zou ze juist denken dat dat een factor was dat anderen aantrok. “Maar jij mag er ook best wel zijn, hoor,” zei ze tegen hem met een glimlach, een oprechte ondertoon in haar stem. Ze drukte haar vacht even kort tegen hem aan toen ze zijn bemoedigende woorden hoorde. “En ik durf te wedden dat jij ook weer iemand zal vinden. Iemand die écht van je houdt en waar jij op nummer één staat.” Ze trok zich terug van hem en richtte haar blik weer kort op het Thunderpath die ze net kon zien vanaf deze hoogte.

“Dat is uiteraard een factor dat toebehoort aan een goede relatie,” sprak ze op een kalme manier tegen de tom. Zonder vertrouwen was er immers geen basis om op te bouwen. Als er geen vertrouwen was, was het beter om gewoon vrienden te blijven of zelfs gewoon kennissen, anders werd het moeilijk op welke band dan ook op te bouwen en te onderhouden. Zij was vroeger altijd te veel bezig geweest met haar training, anders had ze er wel wat ervaring in gehad. Aan de andere kant, als het zo kon lopen als Acorndust’s relatie waarbij ze gebruikt zou worden om een bepaalde positie die ze had binnen haar Clan, zou ze het liever een beetje aan de kant schuiven voordat ze zich volledig op een relatie zou storten. Natuurlijk waren niet alle katten zoals Northernfaith, maar toch… Beter voorkomen dan genezen. Ze glimlachte naar hem. “Gelukkig ben je nog niet zó oud en heb je nog tijd genoeg,” zei ze op een plagerige toon tegen hem. “En als het niet zo is, dan heb je in elk geval je kittens, Tallstar en je vrienden waar je altijd op terug kunt vallen. Liefde is iets moois, maar het is natuurlijk ook weer niet alles in het leven. Het is fijn en mooi om te hebben, maar als het je alleen maar pijn doet, lijkt het me beter dat het je gestolen kan worden.”

Misschien deed ze er wel iets te simpel en was het voor haar makkelijk praten omdat ze nog zo jong was, maar de waarheid was dat zij er ook niet meer jonger op werd. Ze zou uiteindelijk ook Acorndust’s leeftijd bereiken en het was dan nog maar de vraag of ze dan iemand zou hebben. Ze wilde dolgraag kittens, maar ze wilde die wel samen met een partner hebben. Of nou ja… Het was nu ook weer niet een grote vereiste, maar leuk zou het natuurlijk wel zijn. Ze zou wel zien. Ze had een ontzettende kittenwens en ze spendeerde het meeste van haar tijd toch in de nursery. Ze dacht dat ze nu wel elke kitten kende en dat ze bijna ook met elke kitten een gesprek had gehad. Vooral aan Sheddedkit en Saffronkit had ze leuke herinneringen. Als ze later zoontjes zou krijgen, zou ze graag willen dat zij op hun leken. Of nee, ze zou het niet willen, ze zou het gewoon leuk vinden. Ze kon de toekomst natuurlijk niet bepalen en de karakters van haar toekomstige kittens al helemaal niet. Ze grinnikte en schudde haar kopje. Ze dacht hier te veel over na. “Daar heb je gelijk in,” sprak ze rustig. “Als je er te ernstig achter gaat zoeken, kom je toch alleen maar wanhopig over.” Ze richtte haar blik op de lucht en kon aan de stand van de zon zien dat het binnen een half uurtje zou gaan schemeren. “Wat dacht je ervan om terug te gaan naar het kamp? Het wordt al laat en ik zou het jammer vinden als we Tallstar’s avond yogalessen zouden missen.” Ze grijnsde naar Acorndust. Tja, die Tallstar toch…