We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
Onderwerp: The only thing that's real vr 20 dec 2019 - 0:50
Het deed pijn. Het deed o zoveel pijn. Hij hapte even naar adem toen een nieuwe steek door zijn borstkas trok. Waarom deed rennen zoveel pijn? Even snakte hij naar adem waarna hij door zijn poten zakte. Hij wilde hier helemaal niet zijn, maar hij had het zo graag gewild! HIj had de muis willen pakken... Voor Darkvoid, voor de clan... Voor Bloodpaw. Hij had ze willen tonen hoe goed hij wel niet was en hoe graag hij dit wel niet wilde! Maar nee, de prooi was over de grens gerend... En hij was hier achter gebleven. Zijn lichaam leek hem te bekogelen in een regen van pijnlijke steken. Waarom was het zo? Waarom moest het zo zijn? Even slikte hij, proberende zijn adem steeds meer onder controle te krijgen. Maar het was gehaast en het deed zoveel pijn. Hij wilde dat het eens niet zo was, dat de pijn weg zou sijpelen en verdwijnen... Voor goed. Hij wilde het lichaam van een gewone apprentice, een lichaam die mee wilde werken en sterk was. Maar dat had hij niet. Hij had het lichaam van een kitten, een zwakke kitten. Hij hoorde een apprentice te zijn. Sterk en fors! Hij was shadowclan, duister... Mysterieus... Sterk. Maar zo zag hij er helemaal niet uit! Zacht gesnik ontglipte al snel zijn lippen waarna hij even zijn pootjes tegen de grond aanduwde... Maar zijn spieren gaven niet toe. Zijn gehaaste ademhaling slaagde over in een luid gesnik waarbij het geluid enkel een stuk sneller ging. Deze actie deed hem nog meer pijn, het forceerde hem... En dwong hem om hier te blijven. Waarom?
Onderwerp: Re: The only thing that's real vr 20 dec 2019 - 18:14
you're a weapon and weapons
don't weep
De maine coon volgde met grote passen de grens totdat het gesnik van een andere kat zijn oren bereikte en hij zijn gouden ogen over het gebied liet glijden. Opzoek naar daar was het geluid vandaan kwam. Ergens tussen het gras zag hij aan de andere kant een hoopje zwart wit liggen en plofte op zijn kont neer. Stagstorm trok een wenkbrauw op en hield zijn kop scheef terwijl hij zijn keel schraapte om de aandacht van de ander te krijgen. "Uhm, gaat het?" De ongemakkelijkheid was te horen in zijn stem toen hij het vroeg, maar om nou om te draaien en weg te lopen lukte hem ook niet. Zijn eigen kroost was waarschijnlijk net zo oud als de zwart met witte shadowclanner, misschien iets ouder, maar veel zouden ze niet schelen. Erg goed kon hij het echter niet inschatten omdat hij niet veel gezien had van de ander, maar dat zou misschien nog komen. Of misschien dat hij gewoon rechtsomkeert naar huis terug zou gaan. Het was niet zijn probleem dat de shadowclanner daar lag te huilen.
Onderwerp: The only thing that's real 
vr 20 dec 2019 - 0:50
