Were so different, but still so similar

Certa was een wandeling aan het maken om eventjes haar oncontrolleerbare woede uit te laten, want het irriteerde haar en de andere katten soms heel erg. Ze voelde de harde, koude bries die op haar vacht waaide. De wind joeg haar nog steeds irritatie aan, maar de witte kattin was het al gewend. Ze haalde een diepe ademhaling om te kalmeren. Ik heb een woede probleem... Ik weet het. Waarom doe ik dit dan, dit helpt niet, waren haar gedachten en de wind werd alleen maar harder. De witte bloodclanner begon te grommen, en slaakte daarna een zucht.

[+Raya]

Were so different, but still so similar Cute_h10

Were so different, but still so similar Vuurit10

Raya likte voldaan haar lippen af. Ze had een vogeltje kunnen vangen en die had ze net lekker opgepeuzeld. Ja, Raya genoot er wel van dat ze zelf voor haar prooi kon zorgen. Ze voelde zich nog meer volwassen. Al was ze dat nog niet erg, ze was nog erg jong. Maar wel op ontdekkingstocht én alleen. Ze had het wel mooi voor elkaar gekregen tot nu toe. En de nieuwe wereld waarin ze nu belandt was bracht ook wonderen met zich mee. Vooral veel andere katten in ieder geval. Zoals die daar.
Haar warme, bruine ogen vielen op een bijna witte poes die gromde en zuchtte. Oei, wat was er aan de hand? Raya stond op en liep naar de ander toe. 'Hallo.. Is er wat mis? Kan ik ergens mee helpen?' vroeg ze met een bezorgde klank in haar stem.

Were so different, but still so similar 1uvGlBU

De witte poes merkte een kattin haar kant op komen.'Ik probeer van een probleem af te komen', antwoorde de witte young one en vervolgde. 'Een woede probleem. Ik kwam hier voor ontspanning maar het helpt niet'. Waarom zit ik mijn problemen te vertellen aan een willekeurige kattin? Hoe weet ik of ik haar kan vertrouwen? Ze lijkt me wel aardig..., dacht ze. Haar woede was net een kleine stormwolk, de bliksem moet er ooit wel eens uit komen. Certa hield zich kalm, zodat er geen willekeurige woede zou komen. Ze richtte haar oranje kijkers naar de omgeving, terwijl de bries nog steeds op haar vacht zat te waaien. Na een poosje had ze haar blik weer gevestigd op de kattin die voor haar stond. 'Dus... Wie ben jij? Ik ben Certa...', zei ze dan.