We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
Een koele ochtend wind gleed over haar lange glanzende vacht, de frisse new-leaf geur met zich mee brengend. Ze kon het wel waarderen, het nieuwe seizoen, leaf-bare werd haar immers veel te koud en saai, alles zo grijs en dof. Nee de poes deed het veel beter in het warmere en vaak vreugdiger new-leaf. Ze keek om zich heen, de blaadjes begonnen eindelijk terug te groeien en het leek erop dat de natuur eindelijk weer wakker werd. Met die vredige gedachte in haar kop trippelde rustig verder door het groene met ochtend douw beschilderde gras, haar kop gericht op het stroompje dat ergens verderop door het riverclan gebied heen stroomde. Er waren dan wel niet veel vissen te vinden maar het was in iedergeval een heel stuk rustiger dan de grote woeste rivier even verderop en hey, misschien had ze geluk. Met een klein sprongetje sprong ze vanuit het gras de iets wat lager gelegen oever op en keek rond voor een droog plekje om te kunnen zitten zonder haar gevlekte pels vies te maken. Eenmaal gevonden legde ze haar blik op het rustig stromende water voor haar, het leek zo vredig, zo kalm, het leek zich niks aan te trekken van alles wat er om haar heen afspeelde. Ze zou er veel voor over hebben zo'n rustig en kalm leven te kunnen lijden, gewoon rustig op je gemakje doen wat je wilde, geen rots die je je weg versperd en leven kunnen geven aan alles om je heen, het idiale bestaan niet waar? De poes zuchte, misschien was het tijd om zich weer nuttig te maken en wat te gaan jagen, je kon immers niet altijd weg rennen voor je taken. Met een leegte haar buik draaide de poes zich om, haar ogen vallend op een gevlekte clangenoot. Ze glimlachte en besloot de ander te begroette, die had haar waarschijnlijk toch al opgemerkt. "Hey daar" mauwde ze vriendelijk en kalmpjes " Ook op pad?" +Squirrelplume
Oh wat was ze blij met het nieuwe seizoen. Het was natuurlijk helemaal niet zo erg hoor, dat het koud was en het was zeker ook wel te begrijpen maar of het leuk was, eigenlijk niet. Natuurlijk kon het nu ook nog nattig zijn en weet je dat maakte haar niet eens zo uit. Ze was niet echt ijdel, eerder totaal niet, en ook nu waren sommige witten delen in haar vacht besmeurd met bruine vlekken van de dampe grond. Aan het eind van de dag zou ze gewoon alles weer wassen en dan was alles helemaal goed, right? Ze ging niet helemaal vies haar nest in, dat voelde nooit fijn. En als ze écht schoon wilde zijn, dan sprong ze gewoon even de rivier in, dan was ze ook heerlijk schoon. Alleen wel nat. Dan duurde t lang voordat ze droog zou zijn, tenminste, in leafgreen was het meestal nog wel goed te doen. Maar in leafbare was het echt een no-go hoor. Dan zou je echt bevriezen! Goed, dan kon het ook niet zo makkelijk als de rivier was bevroren maar goed. Het ging om het idee he. "Hey daar" klonk er vriendelijk en kalmpjes, waardoor ze uit haar gedachten gesleurd werd en naar de andere gevlekte poes keek met haar limoen groene ogen. Oh! Blossomflower was hier ook! "Ook op pad?" klonk het vervolgens van de calico poes af, waarop ze breed glimlachte. "Ja! Nu alle bladeren weer beginnen te groeien en de plantjes weer op komen vind ik het altijd leuk om weer een keertje door het territorium heen te trekken! En terwijl ik geniet van de natuur let ik ook op prooien, twee vliegen in één klap!" begon ze meteen alweer te ratelen, zoals ze altijd deed. Het maakte haar echt niet uit tegen wie ze aan het lullen was, ze zou het gewoon doen. "En jij Blossomflower? Ben je ook aan het genieten van de natuur om ons heen of ben je echt op een missie ergens naar toe?" vroeg ze met een lichte, enthousiaste, zwiep met haar staart.
Onderwerp: Re: A chill morning ma 13 apr 2020 - 20:44
De poes tegenover haar glimlachte breed voordat ze antwoordde "Ja! Nu alle bladeren weer beginnen te groeien en de plantjes weer op komen vind ik het altijd leuk om weer een keertje door het territorium heen te trekken! En terwijl ik geniet van de natuur let ik ook op prooien, twee vliegen in één klap!" De jonge warrior glimlachte, het enthousiasme van andere om haar heen kon haar altijd zo blij maken, het was altijd goed om in stressvolle dagen een vrolijke ontmoeting te hebben om je eruit te trekken, even je onnodige zorgen achter je te leggen. Dus vond ze het ook niet erg, het constante geratel van de oudere warrior, het was een goede afleiding. "En jij Blossomflower? Ben je ook aan het genieten van de natuur om ons heen of ben je echt op een missie ergens naar toe?" ging de ander verder voor ze de poes haar eerdere woorden goed had kunnen verwerken. Blossomflower glimlachte en wendde haar blik naar die van de gevlekte kat voor haar " Zelfde als jij blijkbaar, ik zie wel wanneer prooi besluit voorbij te komen, altijd mooi als ik dan tussendoor wat van de mooie natuur kan genieten" ze glimlachte "Bovendien klagen mijn spieren echt niet over wat extra zon om ze even goed op te warmen"vertelde ze vrolijk. Ze genoot ervan, de warmte, het groen om haar heen de natuur beloonde hen echt voor het doorkomen van leafbare. "Hoe gaat het eigenlijk met je, je ziet er weer is behoorlijk vrolijk uit" vroeg ze de poes met een zwiep van d'r staart. Ze was altijd zeer geïnteresseerd in de ander hun stemming, ze vatte het immers altijd heel persoonlijk op als iemand zich niet op zijn gemak voelde, zelfs als dit niet haar schuld was. De poes kwam al gouw in een stress aanval als ze ook maar het vermoede had dat het haar schuld was. Ze mocht niks fout doen, niemand pijn bezorgen, ze moest en zou altijd haar best doen om geen vlieg kwaad te doen dat was het minste dat ze kon doen....of maakt je dat egoïstisch? Alleen maar je best doen om jezelf zo goed mogelijk weg te zetten, om je goed over jezelf te laten voelen...even kromp de poes een beetje in, stress langzaam opkomend in d'r kleine lichaam. Snel wendde ze zich weer tot de poes voordat ze haar vrolijke stemming verpest zou hebben en glimlachte zo vrolijk als ze maar kon, haar antwoord een tikkeltje nerveus afwachtend...
Ze wist zelf ook wel dat sommige katten het t o t a a l niet konden hebben dat ze constant zo vrolijk en opgetogen was. En dat sommige katten het heel irritant vonden dat ze heel erg veel praatte, maar daar trok ze zich niet zo heel erg veel van aan. Van katten waar ze niet close mee was boeide het allemaal niet, die konden alles over haar zeggen en ze zou denken 'whatever' en weer lekker door gaan met waar ze eerder mee bezig was. Blossomflower leek echter niet tot die katten te behoren, gelukkig! Het was altijd fijn als ze omringd werd met iemand die het niet erg vond, en het misschien wel gezellig vond, om iemand zoals haar rond haarzelf te hebben. Het bracht meestal hele leuke gesprekken, soms kwam ze wel echt op de meest random onderwerpen uit, maar daardoor konden katten vaak ook nog wel lachen om haar. (of misschien lachte ze haar uit. Dat kon ook nog eens) De jongere warrior glimlachte dan ook naar haar en nadat ze aan de andere gevlekte poes vroeg of ze aan het genieten was van de natuur, of dat de poes hier was met een bepaalde missie, wendde de gevlekte langharige poes haar kop naar haar toe. "Zelfde als jij blijkbaar, ik zie wel wanneer prooi besluit voorbij te komen, altijd mooi als ik dan tussendoor wat van de mooie natuur kan genieten." sprak met een glimlach tegen haar, waarop Squirrelplume even knikte met lichte enthousiasme in haar ogen. Ze vond het prachtig hier. Dit was de tweede keer dat ze dit seizoen mee maakte en ze moest het nageven, dit was misschien wel haar favoriete seizoen. Het was gewoon zó mooi en het maakte haar zó gelukkig! "Bovendien klagen mijn spieren echt niet over wat extra zon om ze even goed op te warmen." vervolgde de poes haar woorden, waarop ze warm naar de andere gevlekte poes glimlachte. Ja de zon voelde heerlijk op haar vacht en voelde ook geweldig voor haar spieren. In leafbare had ze vaak moeten oppassen dat ze niet meteen heel wild zou gaan doen, omdat ze dan al snel merkte dat ze last had van haar spieren die koud en stroef waren. Dit was een heel stuk beter, dus ze moest de andere poes zeker gelijk geven. "Ja, dat zeker! Oh ik heb dit zonnetje op mijn vacht gemist. Wat nog beter zou zijn, was als we de sunningrocks hadden gehad, man wat ben ik jaloers op ThunderClan dat ze die nu hebben! Zou je het kunnen voorstellen? Dat je nu op die heerlijke warme stenen kon gaan liggen in het zonnetje?" sprak ze meteen, haar ogen even richtend in de richting van ThunderClan territorium. Ja, dat zou nog eens wat zijn als ze die hadden! Ze was oprecht jaloers dat ze dat soort plekken hadden in ThunderClan territorium. En ze hadden altijd gezegd dat het eigenlijk territorium was dat tot RiverClan behoorde, maar iedere keer wist ThunderClan het onder hun neus vandaan te halen, hmpf. "Hoe gaat het eigenlijk met je, je ziet er weer vrolijk uit" klonk er vervolgens van de gevlekte poes af, waarop ze even knipperde en een brede glimlach op haar gezicht verscheen. Nou, dat was een makkelijke vraag! "Ik voel me geweldig! Dit nieuwe seizoen geeft me zoveel meer energie en de zon die straalt en oh-! De mooie plantjes die weer opkomen en het territorium weer groen laat maken. En dan nog niet eens te vergeten dat we eindelijk weer de rivier in kunnen zonder dat je bevriest! Dat moet toch echt wel mijn favoriete ding zijn, ik hou ervan om in de rivier te zwemmen en daar in de buurt te zijn." Begon ze meteen weer aan één stuk door te ratelen tegen de andere poes. Ja, de rivier was echt haar favoriete plek om te zijn, daar had ze geen enkele twijfel aan. In dat opzicht was ze wel een echte riverclanner hoor. "En hoe gaat het met jou Blossomflower? Doet dit seizoen ook geen wonderen voor je humeur?" vroeg ze met een brede glimlach aan de poes terwijl ze haar limoen groene ogen weer op de poes richtte.
Onderwerp: Re: A chill morning di 21 apr 2020 - 16:19
"Ja, dat zeker! Oh ik heb dit zonnetje op mijn vacht gemist. Wat nog beter zou zijn, was als we de sunningrocks hadden gehad, man wat ben ik jaloers op ThunderClan dat ze die nu hebben! Zou je het kunnen voorstellen? Dat je nu op die heerlijke warme stenen kon gaan liggen in het zonnetje?" had de poes gevraagd voordat Blossom haar had kunnen vragen hoe het met haar ging. De calico poes had alleen maar instemmend geknikt, ze had de helft van de poes haar woorden niet verstaan en hoopte zo het gesprek niet awkward te maken. "Ik voel me geweldig! Dit nieuwe seizoen geeft me zoveel meer energie en de zon die straalt en oh-! De mooie plantjes die weer opkomen en het territorium weer groen laat maken. En dan nog niet eens te vergeten dat we eindelijk weer de rivier in kunnen zonder dat je bevriest! Dat moet toch echt wel mijn favoriete ding zijn, ik hou ervan om in de rivier te zwemmen en daar in de buurt te zijn." beantwoorde squirell toen de poes naar de andere warrior haar humeur had gevraagd. Ze was opgelucht, dat de poes teenover haar haar kleine mental breakdown niet had opgemerkt en glimlachte dus weer stralend. "En hoe gaat het met jou Blossomflower? Doet dit seizoen ook geen wonderen voor je humeur?" ratelde squirrelplume akls gewoonlijk verder. Even lachte de poes geamuseerd door de warrior's optimisme en enthausiasme, ze kon er is wat van opsteken. "Oh ik ben aan het genieten squirrelplume" vertelde ze haar vrolijk "Ik denk echt dat dit weer een beloning is van starclan, voor het doorkomen van leafbare" ze knikte "Maar dankzij jou heb ik nu echt zin om in de rivier te springen, om heel eerlijk te zijn, effe afkoelen voor ik verder ga met jagen" stelde ze voor, en kleine speelse glimlach op haar gezicht
Onderwerp: Re: A chill morning wo 22 apr 2020 - 15:26
Can you help me unravel my latest mistake
Ze was oprecht best wel jaloers op het feit dat ThunderClan die heerlijke sunningrocks hadden. Er was altijd oorlog geweest over van wie de sunningrocks nou echt waren, maar uiteindelijk had ThunderClan de sunningrocks het vaakste in bezig. Ze kon er niets anders van maken, helaas, maar het was zooo fijn geweest als zij die plek nu hadden. Die heerlijke warme rotsen tegen haar lichaam aan, opgewarmd door de zon.. hmmm.. De andere gevlekte poes knikte dan ook instemmend op haar woorden, hoe ze sprak hoe of ze zich kon indenken hoe het nu was om op de rotsen te liggen daar. Ahh, hoe erg ze er stiekem wel niet naar verlangde. Ze snapte nooit hoe andere katten niet blij konden worden van dit prachtige weer. Een typische fleur op moment in newleaf. Ze was zo blij dat newleaf een ding was, vooral omdat ze weer konden gaan zwemmen. Zwemmen en bij de rivier zijn, nou dat waren oprecht haar twee meest favoriete dingen om te gaan doen. No exceptions. De gevlekte poes lachte even geamuseerd. Nou, ze was blij ondanks dat ze zoveel aan het ratelen was de poes wel om haar kon lachen, veel katten konden dat namelijk ook niet. Die dachten echt 'rot op kletskous' ofzo. Dan had ze liever dat ze katten amuseerde met al haar gepraat. "Oh ik ben aan het genieten squirrelplume" klonk er vrolijk van de gevlekte poes af, waarop ze breed naar de poes glimlachte. Kijk! Dat waren nog eens goede woorden om te horen. "Ik denk echt dat dit weer een beloning is van starclan, voor het doorkomen van leafbare" klonk er waarna Blossom, ze mocht haar vast wel Blossom in haar hoofd noemen niet waar, even knikte op haar eigen woorden. Squirrel knikte enthousiast mee, zeker! StarClan beloonde hun voor het doorkomen van een moeilijke periode met dit prachtige weer. Het was echt niet normaal en het maakte haar alleen maar meer geliefd als clan door de clan van boven. "Maar dankzij jou heb ik nu echt zin om in de rivier te springen, om heel eerlijk te zijn, effe afkoelen voor ik verder ga met jagen" klonk er met een speelse glimlach op haar gezicht, waarop Plume's staart meteen enthousiast omhoog ging en haar ogen begonnen te stralen. Hoorde ze daar nou de rivier en er in springen? Daar was ze zeker wel bij. Bij, bij, bij! "Laten we dat doen! Dat is pas een goed begin van een jacht!" sprak ze terwijl ze enthousiast met haar staart heen en weer sloeg en kleine, trippelende stapjes nam richting de rivier. Blije hupsjes, compleet in haar doen. Het was echt overduidelijk dat Plume zielsveel van de rivier hield.
Onderwerp: Re: A chill morning ma 4 mei 2020 - 22:15
Zoals ze al verwacht had was haar medewarrior meer dan happy met haar idee zich in het water te gaan wagen "Laten we dat doen! Dat is pas een goed begin van een jacht!" had er enthausiasost geklonken en blossomflower was dan ook meer dan aangestoken door de poes haar blijdschap, een brede glimlach op haar normaal gesproken door stress geoverheersde gezicht, ja squirrel haalde duidelijk het goede in haar naarboven. "Dat is het zeker!" antwoorde ze dan ook blij voor ze achter de poes aan trippelde en aan hun pad richting de rivier begonnen, die nu zeer aantrekkelijk werd hoe dichter ze bij het natuurwonder kwamen. "Nou dit is waar ik nu echt naar verlangd had Squirrel...even rust" ze zuchtte terwijl ze de nare gedachtes probeerde af te schudden "Het warrior leven is echt..heel wat huh" vertelde ze om een beetje van haar zorgen eruit te praten terwijl de twee in een ritmisch tempo hun weg vervolgde.
Onderwerp: Re: A chill morning di 12 mei 2020 - 12:55
Can you help me unravel my latest mistake
Een idee om de rivier in te gaan? Ja die sloeg ze echt nooit van haar leven af hoor. Dat was een idee die als muziek in haar oren klonk. Of, nee, dat klonk als een kabbelend beekje in haar oren. Oh hoe erg ze van dat geluid hield. Het was geweldig. En het idee kwam niet eens van haar zelf af! Dat was nog een wonder boven op een wonder. Het was net alsof de poes gewoon wist dat ze van de rivier hield. Of naja, dat had ze ook uitbundig verteld net natuurlijk, dus misschien had ze het idee wel lichtjes in het hoofd van deze poes gepland. Hoe dan ook! Het was een feest om met de poes op stap te gaan. Een brede glimlach was ook te zien op de andere gevlekte poes. Kijk, die was ook gewoon heel erg blij met het feit dat ze weer konden gaan zwemmen, of niet dan? "Dat is het zeker!" klonk er blij van de gevlekte poes af, waarna ze achter haar aan kwam lopen. Oh, ze voelde zich gewoon zo blij van het feit dat ze weer naar het ding gingen waar ze zo erg van hield. "Nou dit is waar ik nu echt naar verlangd had Squirrel...even rust" klonk er zuchtend van de poes af, waarop ze de poes met een brede glimlach aan keek. Ze wist niet dat de poes zoveel stress ervaarde van het leven, maar als ze goed terug keek had de poes vaak een beetje een zuur gezicht, waarschijnlijk van de stress die ze ervaarde. "Het warrior leven is echt..heel wat huh" klonk er van de poes af, waarop Squirrel haar met een kalme glimlach aan keek. "Het is wat ja, maar ik zou niets liever doen." sprak ze met een grinnik tegen de poes, waarna ze haar blik weer richtte op het pad richtte. Tenminste, dat was tot ze even dacht iets te zien. "Ah!" riep ze uit, waarna ze opzij sprong, vol bovenop Blossomflower. Squirrel's vacht was helemaal uitgepooft, dik van de schrik. Met grote ogen keek ze neer op Blossomflower, waarna ze even slikte. "S-sorry! Ik dacht dat ik iets zag... bleek een schaduw te zijn. haha." sprak ze ongemakkelijk, waarna ze even knipperde. Oh. Hun kopjes waren wel heel dicht bij elkaar nu. Ze voelde meteen haar oren warm worden. Uit schaamte vooral. StarClan hoe had ze ooit deze situatie kunnen creëren?? "Uhm, ik bedoel, het was niet de bedoeling om je, uhm, zo te tackelen. En, uhm, boven op je te komen, ik zweer!" sprak ze, terwijl ze haar oren wat schamend naar achteren draaide, maar ook nog geen beweging maakte om van de poes af te gaan.
Onderwerp: Re: A chill morning ma 18 mei 2020 - 17:05
Het is altijd zo grappig, wanneer het weerbericht probeerd het weer te voorspellen, en dan niks ervan waar blijkt te zijn. Het zijn momenten als deze waar men beseft dat de natuur niet voorspelbaar was, het leven was niet voorspelbaar. Op het ene moment denk je een normaal, gezellig gesprek te hebben met je clangenoot en het andere moment lig je op de grond, omgeduwd door een verassende kracht van de poes naast je, die nu boven je uit torende, haar kopje niet meer dan enkele centimeters van de van de calicopoes verwijderd. Verrast keek deze poes op, haar groen gele ogen wijd opgesperd van schrik, haar houding aarzelend en ongemakkelijk. "S-sorry! Ik dacht dat ik iets zag... bleek een schaduw te zijn. haha." haar stem leek dezelde ongemakkelijkheid met zich meetebrengen als die die nu door blossom's lichaam heen nyoomde. Een schaduw? De poes leek net zo snel in haar acties te zijn als ze was in praten, dat bleek wel weer is. "Uhm, ik bedoel, het was niet de bedoeling om je, uhm, zo te tackelen. En, uhm, boven op je te komen, ik zweer!" ging ze dan ook weer snel verder, zonder ook maar enige actie te ondernemen om van haar af te komen, daar was ze dan weer niet snel in. Even slikte Blossomflower, haar blik nog altijd op de poes boven haar vallend, het was zo onverwacht geweest, zo ongemakkelijk, maar ergens kon ze er wel om lachen, een lach die ze duidelijk probeerde in te houden om de poes nit te beledigen. "A-ach joh kan gebeuren toch" mauwde ze, hopend de poes van haar schaamte af te helpen, ze wist maar al te goed hoe dit voelde. "Of naja..niet ik verwachte het ooit mee te maken, moet ik opbiechten" daar kwam de eerste lach dan ook voor ze haar poot op tilde en de poes boven haar speels porde "Misschien eerst kijken voor doen de volgende keer huh" plaagde ze met dezelfde speelse toon, hopend dat ze dat bij de poes kon doen zonder haar te beledigen. Ze mocht de poes wel, en voelde zich op haar gemak in haar aanwezigheid, ze wilde dit niet meteen verpesten.
Onderwerp: Re: A chill morning za 30 mei 2020 - 0:28
Oh Starclan ze was echt geschrokken van niets. Ze kon toch ook zo snel conclusies trekken dat ze bovenop de poes belandde uit angst. Verrast keek Blossomflower naar haar met haar groene ogen, terwijl ze zichzelf begon te verontschuldigen. Ze was zo in de ban van haar eigen actie dat ze gewoon even vergat dat ze ook nog van de gevlekte poes af zou moeten stappen. De poes onder haar slikte even op al haar woorden. Oh nee, ze had haar toch niet beledigd toch?? Ze zou anders ook best wel bovenop haar willen springen hoor!! Het was niet bedoelt om haar helemaal te gaan beledigen!! En toen zag ze dat Blossom haar lach aan het inhouden was. Oh starclan dank, want even was ze bang dat ze de poes had beledigd en dat terwijl de vibe tussen hen zo fijn was op dat moment. ”A-ach joh kan gebeuren toch” klonk er van de poes af, waarop ze even een ongemakkelijk glimlachje aan de poes schonk. Het was wel weer iets typisch haar hoor, dat ze schrok van een schaduw in plaats van iets anders. ”Of naja..niet ik verwachte het ooit mee te maken, moet ik opbiechten” klonk er waarna een lachje de poes onder haar ontglipte en ze gepord werd door de poes, waardoor een zachte grinnik haar bekje ook verliet en de ongemakkelijkheid al iets meer uit haar lichaam vloeide. Kijk, precies! Het was gewoon een ongelukje. Niets om zorgen over te maken natuurlijk! ”Misschien eerst kijken voor doen de volgende keer huh” klonk er plagend van Blossom af, waarop ze even knikte met een zacht lachje. ”Ja, daar schijn ik al niet heel goed in te zijn, te snel met conclusies trekken, is een slechte gewoonte van me.” sprak ze al zachtjes lachend. Het was eigenlijk ook echt iets om over te lachen, het was zo gek, maar goed ze kon er nu wel weer om lachen. ”Oh! Ik zal van je af stappen, sorry! Dat soort dingen denk ik dan weer net niet over na he, pfoe hoe mijn brein soms werkt is echt onbegrijpelijk!” sprak ze lachend terwijl ze overeind kwam en van de poes af stapte, waarna ze een poot voor haar uitstak voor als ze overeind geholpen wilde worden, dat was wel het minste wat ze kon doen voor haar, niet waar?
Blossomflower
Member
Sannemander 89 Actief Blossom by blossom the spring comes
Onderwerp: Re: A chill morning do 18 jun 2020 - 18:41
”Ja, daar schijn ik al niet heel goed in te zijn, te snel met conclusies trekken, is een slechte gewoonte van me.” gaf de poes boven haar met een lachje toe ”Oh! Ik zal van je af stappen, sorry! Dat soort dingen denk ik dan weer net niet over na he, pfoe hoe mijn brein soms werkt is echt onbegrijpelijk!” ratelde ze al gouw verder waarna ze van de andere gevlekte poes afstapte. Zachtjes lachte Blossomflower door voorze zich overeind hees en haar blik weer op de tortie legde, ze kon het wel met haar vinden, sure soms vroeg ze zich wel eens af wat er allemaal omging in dat gekke koppie van d'r maar op een goede manier? You know "Maakt niet uit joh, ik snap mijn kop ook vaak niet" gaf ze snorrend toe voor ze haar pad richting het wat vervolgde. Haar koppie was inderdaad vaak een mysterie voor d'r altijd zo doordenkend, altijd zo veel zorgen om niks het bleef altijd maar door gaan met redenen zoeken om zich zorgen te maken, echter bleek Squirrel het iets wat te verlichten en dat was al deze gekkigheid zeker waard.
Onderwerp: A chill morning 
wo 8 apr 2020 - 15:13
