Out of the blue

Het stroompje glansde in het heldere zonlicht en tussen de rietstengels ritselde het van de prooi. Kikkers, waterspitsmuizen misschien. De prooi die de grijsgestreepte Apprentice in het oog had, struinde de rand van het stroompje af op zoek naar voedsel. Niet wetende dat het zo zelf voedsel ging worden. Achter de rietstengels helde de bodem af naar het water. Als de kikker, haar doelwit, zou gaan springen naar het midden van het stroompje, was ze het waarschijnlijk kwijt. Die dingen waren vreselijk snel en nog eens moeilijk zichtbaar in troebel water. En dus nam Sagepaw het moment. Met een grote sprong kwam ze tevoorschijn uit haar schuilplaats en wist de kikker tussen haar voorpoten te klemmen. "Hebbes!" Mauwde ze triomfantelijk en met een korte slag eindigde ze het leven van de kikker. Ze stak haar hoofd boven de rietstengels uit, de kikker bungelend tussen haar kaken. Dit was gewoon haar eerste kikker ooit! Trots zocht ze een plekje uit om haar vangst te begraven tot ze het riet hoorde ritselen en opkeek.
{ COTTONPAW & OPEN }

_{Cottonpaw was nog niet vaak in haar eentje eropuit geweest, maar elke keer was het weer een nieuw avontuur. Ze huppelde nu meer richting één van de uitlopers van de rivier. Waar er meer begroeiing was en ook meer kleine prooidiertjes. Ze snuffelde door het riet heen, best wel veel geluid makende met haar lompe poten. Sluipen was ze gewoon niet echt voor gemaakt. Maar! Misschien kon ze wel één van de kleinere visjes in de stroom vangen. Die muizen en wat dan ook, die waren te lastig hoor. En de grote vissen in de rivier eigenlijk ook. Maar als ze een klein visje mee zou nemen, had ze in elk geval iets! Beter dan niets, toch? Maar in haar drukte een goed plekje naast de stroom te vinden, had ze niet door dat er nog een jager was. En zomaar pardoes botste ze bijna tegen een andere apprentice aan. ‘Oeps! Oh, hey Sagepaw!’ snorde ze vrolijk en keek de grijze apprentice aan die een... ‘Iel! Een kikker!’ miauwde ze verbaasd. Getsie! Dat was toch Shadowclan prooi! Walgend stak ze haar tong uit haar bekje.}

Ze was reuzetrots en enthousiast over haar vangst. Alleen net iets minder enthousiast toen een wit silhouette uit het niks op haar opbotste. Meteen volgde een soort-van-excuus. Sagepaw krabbelde terug wat overeind met een zuur gezicht en keek op naar een vrolijke Cottonpaw. Ze deed haar mond al open om wat te zeggen maar zag de ander haar tong uitsteken en gierde van afgunst naar de kikker. Sagepaw liet de kikker uit haar mond vallen. "He Cottonpaw, kijk uit waar je loopt," Begroette ze haar, lichtjes chagrijnig van het opstootje. "Maar jep, mijn eerste ooit!" Een glimlach klaarde Sagepaw's gezicht alweer op. Ze bekeek de levenloze kikker met een scheef kopje. Zou het lekker smaken? Het zag er wel vettig uit..