Scenery

Onderwerp: Scenery di 5 mei 2020 - 21:23

Shrimppaw was gespannen, ze mocht namelijk mee naar ShadowClan. Maar ze had heus wel meegekregen dat Honorpaw niet mee mocht van haar mentor. Shrimp voelde zich een beetje ongemakkelijk, want zij was ook nog lang geen 10 manen. Maar alsnog wilde Coyotespirit haar mee hebben. Waarom, dat was een mysterie, maar Shrimppaw wilde ook weer niet gaan. Dit was haar kans om haar zusje misschien weer te zien. En.. Ze had geen idee wat voor Crab ze daar zou aantreffen. Maar dat moest ze later maar bezien.
Met een zucht stapte Shrimppaw de Apprentice Den in, waar ze Honorpaw in zag verdwijnen. Ze voelde zich een beetje rot dat zij wel mee mocht gaan maar Honor niet. Ze wilde graag vertrekken zonder dat er ruzie zou ontstaan. Haar vriendin leek immers niet erg vrolijk geweest. 'Honor?' miauwde ze zachtjes en ze stapte op de grijze poes af.

if you see someone without a smile, give them one of yours

❖

Onderwerp: Re: Scenery di 12 mei 2020 - 19:30

If you want to be a hero,

you need to have dreams and honor.

Ergens was het niet normaal dat de jonge kattin zo boos was geworden, het was niet alsof ze echt niet snapte waarom Lucentnight had besloten dat ze in het kamp moest blijven, maar het betekende niet dat ze haar beste vriendin alleen wilde laten gaan. Alleen de pijn wilde laten overwinnen, ze waren nooit echt alleen geweest in een ervaring, hadden elkaar vaak goed begrepen en haar hart wilde niets liever dan Shrimppaw beschermen. Dit alles kon niet, waardoor ze boos was geworden, niet op de anderen maar meer op de situatie, ze voelde zich op dat soort momenten waardeloos, ze kon niets doen terwijl haar beste maatje over een paar dagen al op weg ging naar het gevaar. ’Honor?’ Klonk er zachtjes terwijl de bekende kattin op haar af stapte toen de jongere parelgrijze kattin haar nest in plofte. ’Shrimp? Ik ben niet boos op jou.. ik… ik wil alleen niet dat je iets overkomt en had mijzelf beloofd er altijd voor je te zijn.’ Legde de kattin zachtjes uit terwijl er tranen in haar ogen prikten en ze haar kop boog. Het was een belofte die ze nu al moest breken. Iets waar de jonge kattin niet tegen kon. Ze hoopte dat haar vriendin zou begrijpen dat ze niet boos op haar was, dat ze enkel altijd voor haar door het vuur zou gaan.

words: 226 | tag: Shrimppaw

∎ ◣ ◥

Onderwerp: Re: Scenery ma 18 mei 2020 - 19:42

Ze wilde niet dat haar beste vriendin boos op haar was of iets dergelijks. Maar daar was ze wel een beetje bang voor. Ze had Honor nog nooit zo zien reageren, zo boos. Ze was bang dat het kwam omdat zij wel mee mocht en Honor niet. 'Shrimp? Ik ben niet boos op jou.. ik… ik wil alleen niet dat je iets overkomt en had mijzelf beloofd er altijd voor je te zijn.' Oh, gelukkig, ze was niet boos. Maar Shrimp wiebelde wel eventjes met haar oortjes. 'Maar.. Dat komt heus wel goed hoor, Honor. Er zijn meerdere Warriors bij, en Coyotespirit.' Ze boog wat dichter naar haar toe. 'Echt waar, je hoef je geen zorgen te maken.' Ze kon het wel.

if you see someone without a smile, give them one of yours

❖

Onderwerp: Re: Scenery vr 5 jun 2020 - 13:48

If you want to be a hero,

you need to have dreams and honor.

Honorpaw kon niet boos zijn op haar vriendin, dat was onmogelijk. Ze was daar veel te belangrijk voor, de jongere kattin hield van haar zoals ze van geen ander hield. Het was zeer zeker niet dat ze verliefd was, het was echt een zussenliefde. Het was een band die niet makkelijk vergeten zou worden of te breken zou zijn. Zelfs niet als Honorpaw zich zorgen maakte om de veiligheid van haar beste vriendin en niets anders kon dan haar best te doen om de ander te ondersteunen. Ze legde dan ook uit dat ze niet boos was, enkel moeite had met het feit dat ze niet mee kon om haar zus te ondersteunen. Het was lastig om haar te zien gaan terwijl ze niet wist hoe het af zou lopen. Shrimppaw wiebelde eventjes met haar oortjes. ’Maar… Dat komt heus wel goed hoor, Honor. Er zijn meerdere Warriors bij, en Coyotespirit.’ De ander boog zich dichter naar haar toe. ’Echt waar, je hoeft je geen zorgen te maken.’ Honorpaw zuchtte voordat ze haar neus in de vacht van de ander drukte. ’Bloodclan moet niet onderschat worden, Shrimppaw..als ze niet sterk waren geweest dan had Shadowclan ze in hun eentje aan gekund.’ Ze was bang nog meer katten te verliezen, het had een greep om haar hart en dat was duidelijk met de manier waarop ze sprak. Voorzichtig drukte ze haar kop in de hals van Shrimppaw terwijl de tranen over haar wangen drupten. Ook haar vader zou waarschijnlijk tijdens het gevecht aanwezig zijn. Hij was de Leader, hij kon zich niet veroorloven zich schuil te houden in het kamp.

words: 269 | tag: Shrimppaw

∎ ◣ ◥

Onderwerp: Re: Scenery vr 12 jun 2020 - 12:18

_{Ze wilde niet dat Honorpaw zich zorgde maakte. Of in ieder geval, niet zoveel. Het kwam wel goed, ze ging niet vechten of iets dergelijks. En oké, misschien was het wel een risico aangezien ze nog erg jong was en haar verloren zusje wilde zoeken. Maar dat risico was ze bereid te nemen. En anderen blijkbaar ook. Honorpaw drukte haar neusje in haar vacht. 'Bloodclan moet niet onderschat worden, Shrimppaw..als ze niet sterk waren geweest dan had Shadowclan ze in hun eentje aan gekund.' Shrimp zuchtte en knikte. 'Ja, dat is waar.. Maar.. Maar we zijn nu met alle Clans samen. Tenminste, dat is het plan.' Ze ging er wel vanuit dat alle Clans samen zouden werken om BloodClan weg te jagen. Niemand wilde ze in het woud hebben toch? Honorpaw drukte vervolgens haar gezicht in haar vacht en Shrimp voelde en hoorde hoe ze begon te huilen. Een zachte zucht verliet haar bekje en ze sloeg haar poot troostend om haar vriendin heen. 'Het komt wel goed. Ik zal veilig zijn. Belooft.'}

if you see someone without a smile, give them one of yours

❖